Kitabı yüklə - Kitabxana

sakit nikbinlik ifadəsi verdi. Otaqdan kiçik mətbəxə keçdi. Günün bu saatında Nazirlikdən çıxmaqlayeməkxanadakı naharını qurban verməli olmuşdu. Mətbəxdə bir fal qara çörəkdən başqa dilə vurulasıbir şey tapmayacağını dəqiq bilirdi. Çörəyi də sabah səhər yeməyinə saxlamaq lazım idi. Rəfdən ağrəngli etiketində “QƏLƏBƏ CİNİ” yazılmış rəngsiz maye dolu şüşəni götürdü. Bu, çinlilərin düyüarağı kimi boz-bulanıq, neft tamı verən tünd içki idi. Uinston çay fincanını ağzına qədər doldurdu,özünü toplayıb dərman içirmiş kimi birnəfəsə başına çəkdi.Sifəti dərhal qızardı. Gözlərindən yaş axdı. Elə bil, nitrat turşusu içmişdi. Üstəlik də, içəndənsonra adamda elə təəssürat yaranırdı ki, sanki, kimsə rezin dəyənəklə başının arxasına döyəcləyir.Amma bir an sonra mədəsinə düşən od söndü, dünya gözlərinə daha baxımlı görünməyə başladı.Üzərinə “Qələbə siqareti” yazılmış əzik qutudan siqaret götürdü. Fikri dağınıq olduğundan onu birmüddət əlində başı aşağı saxladı. Nəticədə tütünün çoxu döşəməyə səpələndi. Uinston növbəti siqaretlədaha ehtiyatlı davrandı. Otağa qayıdıb teleekranın sol tərəfindəki kiçik masasının arxasında oturdu.Siyirmədən qələm, mürəkkəbqabı, üzərinə mərməri xatırladan qırmızı cild çəkilmiş qalın, kvadratşəkilliqeyd kitabçasını çıxardı.Nədənsə, mənzilindəki teleekranın yeri bir qədər fərqli seçilmişdi. O, bütün otağı nəzarətdəsaxlamağa imkan verən qarşı divara deyil, pəncərə ilə üzbəüz bərkidilmişdi. Teleekranın bir tərəfində,divarda o qədər də dərin olmayan girinti vardı. Yəqin, evi tikəndə kitab rəfləri üçün nəzərdətutmuşdular. Uinston indi orada oturmuşdu. Stulu lap irəli çəkib dizlərini divara, sinəsini masayayapışdıranda teleekranın baxış bucağından çıxır, gözəgörünməz olurdu. Əlbəttə, səsi dinlənilirdi. Lakindaldalandığı müddət ərzində özü görünmürdü. Otağın qeyri-ənənəvi quruluşu da onu indi məşğulolmaq istədiyi işə həvəsləndirən amillərdən biri idi.Bundan əlavə, az öncə siyirmədən çıxardığı qeyd kitabçasının da rolu az olmamışdı. Kitabça,həqiqətən də, gözəl idi. Doğrudur, süd rəngli yumşaq vərəqləri köhnəlikdən bir az saralmışdı. Bu da,azı, qırx il əvvəlin istehsalı olduğunu düşünməyə əsas veirdi. Uinstonun fikrincə, qeyd kitabçasının yaşıçox da ola bilərdi. Onu şəhərin kasıb məhəllələrindən birində (dəqiq yerini xatırlamırdı) köhnə-kürüşsatılan dükanda görmüş, dərhal da almaq qərarına gəlmişdi. Partiya üzvlərinə adi mağazalara getməkməsləhət görülmürdü. Bu, “sərbəst bazarda mal və əmtəə əldə etmək” hesab olunurdu. Ancaq beləqadağalara o qədər də ciddi əhəmiyyət vermirdilər. Çünki ayaqqabı bağı, yaxud ülgüç kimi xırdavatşeylərini başqa cür tapmaq mümkün deyildi. Həmin axşam Uinston tələsik sağına-soluna baxıb özünüdükana salmış, iki dollar əlli sent verib qeyd kitabçasını almışdı. İlk anda bunu nə məqsədlə etdiyiniözü də anlamamışdı. Kitabçanı çantasına qoyub gizlicə evə gətirmişdi. Hətta içərisində heç nəyazılmasa da, aşkara çıxarılsa, sahibinə başağrısı yarada bilərdi.İndi qeyd kitabçasında gündəlik yazmaq istəyirdi. Bu, qanuna zidd deyildi (artıq qanunlar özləri