Kitabı yüklə - Kitabxana

Nifrət İkidəqiqəliyi başlayacaqdı. Uinston orta sıralardakı yerini tutmaq istəyirdi ki, sifətdən tanıdığı,amma heç vaxt təmasda olmadığı iki nəfərin də gözlənilmədən zala gəldiklərini gördü. Biri koridordatez-tez rastlaşdığı qız idi. Adını bilmirdi, ancaq Ədəbiyyat Departamentində işlədiyindən xəbəri vardı.Onu bəzən əlləri yağa bulaşmış halda, qayka açarları ilə gördüyündən roman yazan maşınlara texnikixidmət bölməsində çalışdığını düşünürdü. Özünə inamlı adam təsiri bağışlayırdı. 26-27 yaşlarındaolardı. Çil basmış sifəti, sıx və qara saçları vardı. İdmançı kimi iti, sərrast addımlarla yeriyirdi. Belinəbir neçə dəfə doladığı, üzərində Gənclərin Antiseks Liqasının emblemi olan qırmızı qurşaq, onsuz da,qabarıq olan budlarını daha dolğun nəzərə çarpdırırdı. Uinston qızı gördüyü ilk andan ondan xoşugəlməmişdi. Səbəbini özü yaxşı bilirdi. Qızın davranış və hərəkətlərindən daim xokkey meydançasının,soyuq suda çimməyin, turist yürüşlərinin, bir sözlə, başdan-başa nizamlı həyat tərzinin ab-havasıduyulurdu. Uinston, ümumiyyətlə, qadınları sevmirdi. Cavan, gözəl qızlardan isə heç xoşlanmırdı.Çünki qadınlar, xüsusən də cavan qızlar Partiyanın ən qızğın tərəfdarları idilər. Şüarları hava, su kimiudurdular, könüllü casusluq edir, hər yerə baş vurub mütləq bir nöqsan tapmağa çalışırdılar. Bu qız isəona başqalarından da təhlükəli görünürdü. Bir dəfə təsadüfən koridorda rastlaşarkən, sanki, daxilinənüfuz etmək istəyirmiş kimi yanakı nəzərlərlə Uinstona elə diqqətlə baxmışdı ki, bir anlıq canınaqorxu düşmüşdü. Hətta qızın Fikir Polisinin agenti olmasını düşünmüşdü. Əslində, ehtimalınınhəqiqətə qətiyyən uyğun gəlmədiyini özü də bilirdi. Lakin hər dəfə onu yaxınlığında görəndə qorxu vədüşmənçilik qarışıq qəribə hisslər keçirirdi.İkinci adam isə Daxili Partiyanın üzvü O`Brayen idi. O`Brayenin tutduğu çox mühüm, əlçatmazvəzifə ilə bağlı Uinstonun yalnız dumanlı təsəvvürləri vardı. Qara uniformalı Daxili Partiya üzvününyaxınlaşdığını görəndə teleekranın qarşısına toplaşanlar bir anlıq səslərini kəsdilər. O`Brayen yoğunboynu, kobud, məzəli, həm də qəddar sifəti ilə diqqəti çəkən hündürboylu, cantaraq kişi idi. İlkbaxışdan zəhmli görünsə də, ürəyəyatımlı ədaları ilə seçilirdi. Tez-tez eynəyini qaldırıb təzədənburnunun üstündəki yerini rahatlaması xüsusən xoş təsir bağışlayırdı. Bu səciyyəvi hərəkətdə nə isə bircentlmenlik sezilirdi. Zərif əda ilə ətrafındakılara əlindəki tütün qutusundan burunotu götürməyi təklifedən XVIII əsr zadəganı – bu cür müqayisələrlə düşünməyi bacaranların O`Brayenlə bağlı ağıllarınagələn ilk fikir belə ola bilərdi. Uzun illər ərzində Uinston onu cəmi-cümlətanı bir neçə dəfə görmüşdü.Amma həmişə naməlum bir hiss onu O`Brayenə tərəf çəkmişdi. Məsələ təkcə Daxili Partiya üzvününağır çəkili boksçu görkəmi ilə zərif ədaları arasındakı ziddiyyətdə deyildi. Uinston buna tam əminolmasa da, O`Brayenin siyasi baxışlarının liberallığından şübhələnirdi. Daha doğrusu, özünü bunainandırmağa çalışırdı. O` Brayenin sifəti adamı belə fikirlərə düşməyə vadar edirdi. Amma bəlkə də,sifətində ehkamlara şübhə yox, sadəcə, ağıl öz ifadəsini tapmışdı. İstənilən halda, təklikdə qalmaq və