Na kogo czeka puste miejsce - Polonia.sk

16Ile jest bitwy w Bitwie?Film Bitwa pod Wiedniem zebrał w Polscemiażdżące krytyki, więc trochęz ciekawości, a trochę z przekory wybrałamsię do kina, by go obejrzeć.Zapłaciłam za bilet dwadzieściazłotych i uważam,iż to były świetnie zainwestowanepieniądze, bowiembawiłam się tak dobrzepodczas seansu, że odśmiechu bolały mnie mięśnietwarzy i przepona.Krytykowano polskie sztan -dary ze współczesnym,a nie siedemnastowiecznymorłem, który patrzynie w tę stronę, w którą powinien.Krytykowano faktpojawienia się pastorałuJana Pawła II, skrzydła husariioraz przekłamaną datębitwy. Te wszystkie błędy,dotyczące realiów historycznych,to dla mnie,w kontekście tego dzieła,tak zwany mały pikuś. To,co jest słabe w tym filmie,to po prostu sam film. Połą -cze nie nudnego, rozlazłegoscenariusza ze złą grą aktorskąi scenografią, przypominającąfototapetę, dajeefekt komiczny, przypominającyniskobudżetoweprodukcje klasy B, a możenawet C. Grubo mylą się ci,którzy myślą, że film jesto tym, jak Polacy bohaterskowalczyli o Wiedeń. Sa -ma bitwa pokazywana jestbowiem około pięciu minut,a kolejne dwie godzinyfilmu wypełnionesą scenami przypominającymiparodięWładcy pierścieni, Ba -śni z tysiąca i jednej nocyoraz Tańczącego z wil -kami.Marek z Aviano spotykaw lesie duchy. Te przekazująmu miecz, który w rękachmłodziaka zaczyna siężarzyć. Co jakiś czas w życiuprzyszłego kaznodzieipojawia się komputerowywilk, który znacząco spoglądana niego i okazuje siębyć jego dziadkiem. Turcja,stworzona w słabej jakościprogramie graficznym, pogrążonajest w baśniowejróżowo-pomarańczowejmgle i wygląda jak kiczowatyplakat. Plenery przypominająlandszafciki z po -cztówek, na których brakujetylko jelenia na rykowisku.Istambuł z lotu ptakawygląda jak tekturowa makieta.Sokoły i gołębie latajązawieszone na żyłkach, a ra -ny i blizny aktorów wykonanesą z plasteliny polanejketchupem. Wszystko tobyłoby do przełknięcia…dziesięć, piętnaście lat temu.Dziś jest żenujące.Jeżeli chodzi o aktorstwoto, delikatnie mówiąc,pozostawia ono wieledo życzenia. Owszem, cipolscy wywiązali się z powierzonegoim zadania, aleniestety pojawiają się w rolachepizodycznych, a ichgra ogranicza się do zrobieniajakiejś miny oraz wypowiedzeniapojedynczegosłowa. Mnie zachwyciłEnrico Lo Verso w roliKara Mustafy. Ach, jakon pięknie, nerwowowywraca ślepiami (chy -ba gra strach), rozdziawiagębę (zdziwienie) i zaciskaszczęki (jest groźny). F. Mur -ray Abraham w roli Markajest egzaltowany do granicbólu i wypowiada swekwestie, krzycząc, szepcząclub trzęsąc się w uniesieniu.Adamczyk jako Leo -pold I Habsburg jest miłąodmianą i wypada na tymmarnym tle fantastycznie.Całe szczęście, że reżyserEnzo Martinelli nie spartoliłprzynajmniej tego. Wi -dać, że Adamczyk miał pomysłna swoją rolę, zagrał jąbrawurowo i stworzył świe -tną karykaturę głupawegocesarza. A inni? Jerzy Sko -limowski faktycznie wyglądajak Sobieski, a BachledaCuruś po prostu „wygląda”,zaś Szyc nie mówi nic,za to Olbrychskiemu pozwolilipowiedzieć dwasłowa. Właściwie możnapowiedzieć, że najautentyczniejw tym filmie wypadłykonie, które łamiąnogi i padają na polu bitwyw sposób bardzo realistyczny.Jedna ze scen ukazujepolskie wojsko, którenocą w błocie i strugachdeszczu wspina się mozolniena Kahlenberg. Nadranem ci sami żołnierze,stojąc na wzgórzu, są czyści,mają wyprasowanemundury, a ich zbrojeświecą się jak psu… wiadomoco. Sama treść filmumiała być z założenia przepełnionawartościami chrze -ścijańskimi, jednak religiazostała tu bardzo spłaszczona.W jednej ze scen Marekz Aviano prowadzi uduchowionąrozmowę z KaraMustafą. Chyba miał to byćdyskurs filozoficzno-teologiczny,ale wyszła przepychankadzieciaków w piaskownicy,typu: „Mój Bógjest większy”, „A właśnie,że nie, bo mój Bóg jest wię -kszy”, „Ale mój Bóg niesieświatłość”, „A właśnie, żenie, bo mój niesie światłość”.Większość dialogówopiera się na mieszance katechizmudla dzieci i aforyzmówrodem z Paulo Coel -ho. Moją ulubioną frazą,pochodzącą z filmu, zostałysłowa Kara Mustafy: „Tyl -ko eunuchy i kobiety płaczą”.Jako kobieta miałamwięc prawo się popłakać,co prawda ze śmiechu, alejednak!Krytycy czepiają się orłana sztandarze, a przecieżfilm Bitwa pod Wiedniemma do zaoferowania o wielewięcej smaczków. Oglą -da jąc go, miałam przedniązabawę. Szkoda tylko, żew tej bitwie tak mało byłobitwy!MAGDALENA MARSZAŁKOWSKAMONITOR POLONIJNY