Taytothta2_WEB

~
σελίδα
17
...μουσική
Ο Νίκος Καζαντζάκης την αποκάλεσε «σταυρωμένη
ποιήτρια της αγάπης». Το ποιητικό έργο της
Μυρτιώτισσας κυριαρχείται από έντονο λυρισμό,
ενώ συχνά θέματά της είναι η φύση και το δίπτυχο
έρωτας-θάνατος. Σημαντική για τη ζωή της στάθηκε
επίσης η βαθιά φιλία που τη συνέδεε με τον Κωστή
Παλαμά, ο οποίος στάθηκε καθοδηγητής της.
Εξέδωσε τα ποιητικά έργα «Τραγούδια» (1919),
«Κίτρινες φλόγες» (1925) (με πρόλογο του Κ. Παλαμά,
1925), «Δώρα αγάπης» (1932, Βραβείο της
Ακαδημίας Αθηνών) και «Κραυγές» (1939, Κρατικό
Βραβείο) ενώ το 1953 κυκλοφόρησε ένα συγκεντρωτικό
έργο με τίτλο «Ποιήματα». Επίσης, μετά
τον πρόωρο χαμό του γιου της, το 1958, έγραψε
το χρονικό «Ο Γιώργος Παππάς στα παιδικά του
χρόνια» που εκδόθηκε το 1962. Τιμήθηκε με κρατικά
βραβεία ποίησης (το 1932 για τα Δώρα της
αγάπης και το 1939 για τις Κραυγές).
Φαίνεται πως η Μυρτιώτισσα δεν ξαναγύρισε ποτέ
στο Μπεμπέκ. Και δεν ξέρω αν πήγε και στην
Πάτρα, απ’ όπου ήλκε την καταγωγή της εκ πατρός.
Το σίγουρο είναι πως η ποίησή της παραμένει
εντός μας ολοζώντανη.