"Złodzieje chleba i róż: Balcerowicz i ekonomia polityczna kary w Gruzji"
Posłowie Antka Wiesztorta, uczestnika grupy wsparcia migrantów strajkujących w jesienią 2012 roku przedstawia historię walk społecznych w Gruzji, skupiając się na funkcji politycznej i gospodarczej, jaką pełniło w tym kraju więziennictwo w okresie rządów Michaiła Saakaszwilego.
Posłowie Antka Wiesztorta, uczestnika grupy wsparcia migrantów strajkujących w jesienią 2012 roku przedstawia historię walk społecznych w Gruzji, skupiając się na funkcji politycznej i gospodarczej, jaką pełniło w tym kraju więziennictwo w okresie rządów Michaiła Saakaszwilego.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
dzieckiej pierestrojki Szewardnadze został ministrem spraw<br />
zagranicznych. Wydatnie dostroił wówczas politykę zewnętrzną<br />
zsrr do oczekiwań zachodnich państw, dzięki czemu na<br />
wiele lat zdobył ich uznanie. Przyczynił się do demontażu żelaznej<br />
kurtyny i zakończenia wojny w Afganistanie. Już po rozpadzie<br />
Związku Radzieckiego Szewardnadze objął stanowisko<br />
prezydenta Gruzji w wyniku zamachu stanu w 1992 roku, który<br />
obalił pierwszego prezydenta Zwiada Gamsachurdię (losy<br />
obu tych postaci splotły się już wcześniej, w 1977 roku, kiedy to<br />
pierwszy sekretarz Szewardnadze wsadził Gamsachurdię do<br />
więzienia za aktywność w Grupie Helsińskiej, pierwowzorze<br />
Human Rights Watch).<br />
Neoliberalny minister gospodarki Gruzji w latach<br />
1994–2000, Władimier Papawa, znamiennie dzieli całą erę Szewardnadze<br />
aż do „rewolucji <strong>róż</strong>” na trzy okresy: „niewidzialny<br />
<strong>Balcerowicz</strong>”, „widzialny <strong>Balcerowicz</strong>” i „<strong>Balcerowicz</strong> z czapką<br />
niewidką”. Przypomina Papawa: „koncepcja terapii szokowej<br />
jest identyczna w treści z tzw. Konsensusem Waszyngtońskim<br />
– na jego podstawie Międzynarodowy Fundusz Walutowy określa<br />
podejście do kwestii transformacji (…) W Europie Wschodniej<br />
metodę terapii szokowej pierwsza wprowadziła Polska,<br />
następnie wdrażano ją w innych republikach poradzieckich.<br />
Należy odnotować, że każdy z planów był właściwie identyczny<br />
poza niewielkimi zmianami. W Polsce to był plan <strong>Balcerowicz</strong>a,<br />
w Jugosławii plan Markowića, na Węgrzech plan Kupy, w Czechosłowacji<br />
plan Klausa [w Rosji i Gruzji plan zwano po pro-<br />
AE 00000257<br />
257