cilt1sosyalkalkinma

[ÜNİDAP Uluslararası Bölgesel Kalkınma Konferansı (Muş-2016)
UNIDAP International Regional Development Conference (Mus-2016)]
devamlılığındaki bölgesel gelişme şeklinde özetlenebilmektedir. “Sürdürülebilir
yenilikçi girişimci ekosistem” diyebileceğimiz “sosyal yapı ekonomik yapıyı belirler”
kalkınma stratejisi her yöre için kalkınmanın sistem bileşenleri, sistem tasarımı ve
sistemin yönetişimi şeklinde doğal kaynaklardan yoksun olan yörelerimizde dahi
kalkınmanın gerçekleşmesini sağlayacaktır. Politikaların ve Legal düzenlemelerin
yörenin Ekonomik, Sosyal, Teknolojik, Ekolojik yapılarında değişiklik, değişim,
dönüşüm ve devrim aşamalarına yönelik olması önemlidir. Yani, yörenin a) Mekanik,
b) Elektrik, c)Radyasyon, d) Kimyasal ya da biyolojik maddeler. e) Yangın ve
patlama, f) Ergonomik (Hareket, pozisyon, eğilme, ışık vb), g) Ekonomik, h)
Ekolojik, ı) Sosyal ve i)Teknolojik risk unsurlarının minimize edilmesi
öngörülmelidir. Netice itibariyle yaşanan güncel sorunlarda sistem yaklaşımı veya
sistem düşüncesi eksikliğini vurgulanmak ve Dünya’yı tek sistem olarak düşünmek,
onun için politikalar ve politika araçları uygulamak en önemli tedbir olmaktadır. Bu
düşünceyle sosyal yapı ekonomik yapıyı belirler kalkınma yaklaşımının
uygulamasıyla global sorunlara çözüm için dünyada çok sayıda ülke ve çok sayıda
insanın işbirliği gerçekleşmez ise dünya tek kişi için bile sürdürülebilir olmayacaktır.
Ekonomik, Ekolojik, Etik ve Enerji şeklinde (4E) ifade edebileceğimiz konulardaki
sorunların çözümü için disiplinlerarası ve çok sayıda ülkeden insanların “4E
Sürdürülebilirlik Analizinde” işbirliği yapmaları gerekmektedir. Sürdürülebilirliğin
temel prensipleri esas alınarak 4E Sürdürülebilirlik Analizi için;-Endüstriyel Ekoloji,
-Toplum Metabolizması, -Yaşam Döngüsü Tasarımı, -Yaşam Döngüsü İhtiyacı, -
Dinamik Yaşam Döngüsü İhtiyacı, -Yaşam Döngüsü Optimizasyonu, -Karbon Ayak
İzi ve Risk Analizi gibi metotlar geliştirilmiştir (http://www.epa.gov).
KAYNAKÇA
http://sustainability-and-ics.pbworks.com,http://www.epa.gov, http://www.undp.org
, www.gov.uk, www.kalkinma.gov.tr, www.sanyi.gov.tr
www.un.org/millenniumgoals
Dinçer, Ö., 1997. Stratejik yönetim ve işletme politikası. Beta yay. İstanbul
Habish, A. (1996). Extending capital theory: social capital analysis as new instrument
to understand local institutions. Workshop in political theory and policy
analysis, Boomington, USA.
Hirschman, A., (1958). The stratey of economic development. Yale university press.
USA.
Peker, K. ve Çetin, B., 2010.Tarımsal Sistem Yönetimi ve Tarımsal İşletmeciliğin
Bileşenleri; Kavram ve Kuramlar. Türkiye IX. Tarım Ekonomisi Kongresi.
Şanlıurfa. S.111-119.
Peker, K., Dündar, A.O, Tekin, M., Karaoğlan, İ., Şahman, M.A., Büber, M., Erdoğan,
E., 2016 Tedarik Ağ Tasarımı ve E-Yönetişim. Bilim Sanayi ve Teknoloji
Bakanlığı SANTEZ sonuç raporu.
Robinson, L. And Schmid, A.A. (1995). Applications of social catipal theory. Journal
of Ag. and Applied Economics. USA.
Yavuz, O. ve Peker, K., 2003. Ekonomi-I (Mikro Ekonomi, Ekonomik Sistemler,
Makro Ekonomi, Tarımsal Ürün Piyasaları). Atatürk Üniv. Yay. No:177.
Erzurum.
428