Toraks Aralık 2015

Bu dalların hangisiyle veya hangileriyle ilgileniyorsanız
bunu belirlemeli ve o çekim için
gerekli ekipmanları almalısınız.
NAK: Tripod, lens gibi malzemeleri hemen
alalım mı?
EE: Kesinlikle hayır. Kit olarak satılan (gövde,
3-4 lens, flaş, tripod vs.) ekipmanlardan
uzak durmanız lazım. Zaten lenslerin kalitesi
çok kötü. Alacağınız malzeme için mutlaka
eğitmenlerinizden yardım almalısınız. Öte
yandan pahalı değil hafif ekipmanlar edinmelisiniz.
Aynasız gövdeler çıktı, daha hafifler ve
suda da çekim yapabileceğiniz çok hoş kompakt
makineler var. Ana kural, ihtiyacın olana
para ver, fazlasına değil.
NAK: Leziz yemek yapmak için pahalı tencereye
gerek yok diyorsunuz…
EE: Kesinlikle, ben bu tencere hikayesini hep
şunun için anlatırım: Makinen ne kadar iyi
olursa olsun, o yalnız başına sana iyi fotoğraf
çekmez. Geçmiş zaman bir kişiyle bir çekimde
karşılaştık, omuzunda da pahalı bir makine
var. Benim çekimlerimi gördü ve makinemin
markasını istedi: “benim makine iyi çekmiyor
satıp hocanınkinden alacam” dedi. Öğrencilerimden
biri kişiye dönüp; “sana istediğin tencereleri
alsam leziz yemekler yapabilir misin?”
dedi. Makine değil, ışığın efendisi olmak ancak
iyi fotoğraf çekmenizi sağlar. Bunun için de
eğitim almak gerekli. Başka söze gerek var mı?
NAK: Öğrencileriniz nasıl yaklaşıyor fotoğraf
eğitimine? Aldıkları eğitimlerden
sonra yaşamlarına ve kendilerine neler
kattıklarını ifade ediyorlar?
EE: Fotoğraf kulübündeki öğrencilerimin
kimi yanıtlarını paylaşabilirim bu sorunuz için:
* “Malta eriğinin Kasım-Aralık aylarında çiçek
açtığını öğrendim.”
* “Ayasofya’da dört minare olduğunu biliyordum
ama üçünün farklı olduğunu çekim sırasında
gördüm.”
* “Meyve ağacında çiçeklerin yapraktan önce
açtığını gördüm.”
* “Işığı hep aynı renk bilirdim. Sabah, öğlen ve
akşam ışıklarının ve mevsimsel ışıkların farklı
olduğunu öğrendim.”
* “Her gün işe giderken yanından geçtiğim yapının
‘Tyke’ tapınağı olduğunu öğrendim.”
* “Kendim için bir şey yapmayı öğrendim.”
* “Çocuklarıma da makine aldım, birlikte vakit
geçiriyoruz.”
* “Renkleri öğrendim, ressamlar ve resimleriyle
buluştum.”
* “Bakıyorum, görüyorum ve merak ediyorum.”
* “Önceleri bakardım, şimdi görüyorum.”
NAK: Bakmak ve görmek apayrı iki kavram
değil mi?
EE: Kesinlikle ve fotoğraf bakmaktan görmeye
geçişi sağlar. Sonra gördüklerinizi merak
edersiniz. Merak bilgiye giden yolu açar
ve sonra öğrendiğiniz bilgileri yaşamınızda
kullanmaya başlarsınız. İşte fotoğrafçılık yaşamınızı
böyle adım adım zenginleştirir. Selimiye’yi,
Süleymaniye’yi çekersiniz; Mimar
Sinan’ı merak edersiniz. Sinan okursunuz;
diğer eserlerini çekersiniz. Osmanlı mimarisine,
İslam mimarisine, Roma mimarisine geçersiniz…
Hasılı kelam sonsuz bir deryada
yüzüp durursunuz.
Alanya Limanı
NAK: Sadece tarih alanında değil kültürün
tümünde etkisi vardır değil mi?
EE: Elbette. Yemek çekersiniz, halk oyunlarını,
giysileri, içkileri, tatlıları, tekneleri, süsleri,
çiniyi, ibadethaneleri... kısaca yaşamı çekersiniz.
Bu sayede yeni kültürlerle, yaşam biçimleriyle
tanışırsınız.
NAK: Son olarak bu söyleşiden de cesaret
alarak fotoğraf alanına amatör biçimde
adım atmaya çalışan kişilere önerilerinizi
alabilir miyiz?
EE: Amatör fotoğrafçı kendisi için çekim
yaptığını hiç unutmamalıdır. Photoshop öğrenmeli
ve arşiv yapmalıdır. Bilgisayara taşıdıktan
hemen sonra fotoğraflarını elemeli,
atacaklarını atmalıdır. Bilgisayarda konularına
göre ve tarih vererek ayrı dosyalarda arşivlemelidir
çekimlerini. Mutlaka harici iki ayrı
hard diskte depolamalıdır. Ayrıca video çekmeyi
de öğrenmelidir. Ama en önemlisi çekimin
tadını çıkartmalıdır. 10-15 kg ekipman
taşıyarak kendine eziyet etmemelidir. Mutlaka
bir yedek pil ve hafıza kartı olmalıdır. Bir
gezide 1000-2000 kare çekim yapmamalıdır.
Deklanşöre basmadan önce fotoğrafı kafasında
oluşturmalıdır. Ve elbette fotoğraf
çekerken mutlu oluyorsa, yaşamını zenginleştirebiliyorsa
bu hobiyi yapmalıdır.
NAK: Fotoğraf çekimi sırasında nelere
dikkat etmelidir?
EE: Sevgili Nilüfer bu konu çok önemli. Geçenlerde
Urfa da idik, ben ve dört öğrencim.
O sırada bir fotoğraf kulübünden 30-40 kişi
geldi. Elde makineler, tripodlar, ordan oraya
koşmaya başladılar. Urfa çarşıları, Gümrük
Han... her taraf karıştı. Hal hatır izin sormadan
çekim yapıyorlar. Dama oynadığım Urfalı
bana baktı ve “kımıl sürüsü” geldi hoca
dedi. Ben utandım. Fotoğrafı tüketim aracı
olarak ya da bir keyif aracı yani iletişim aracı
olarak kullanmak bizim elimizde. Çekimde
başkalarının özgürlüğüne saygı duyalım. Günümüz
hayatının hızlı akışına kendimizi bırakmayalım,
aksine zamanı yavaşlatalım.
NAK: Bu güzel söyleşi için teşekkür ederim.
EE: Görüşlerimi paylaşma şansı verdiğiniz
için asıl ben teşekkür ederim. Sevgiyle kalın.
Toraks Bülten Notu: Röportaj için Nilüfer
Aykaç Kongar’a ve düzeltmeler için Osman
Elbek ‘e teşekkür ederiz.
26 I Toraks Bülteni