Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
2 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ<br />
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ<br />
ΣΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />
161-167 Peel St, North Melbourne<br />
Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />
10:45πμ και 6-7μμ.<br />
Αγγλικά: Σάββατο 7-8μμ και Κυριακή 11-<br />
12:15μμ<br />
185 Warrigal Rd, Oakleigh<br />
Ελληνικά: Σάββατο 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />
10:45πμ.<br />
147 Woodhouse Grove, Box Hill North<br />
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ.<br />
ΣΤΟ ΣΥΔΝΕΥ<br />
51-57 Kings Way, Kingsgrove<br />
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />
Αγγλικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />
ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />
59 Tait St, Renown Park<br />
Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 10-<br />
11:15πμ και 6-7μμ.<br />
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ<br />
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ<br />
Ένα μήνυμα ζωής και αληθείας από το Λόγο<br />
του Θεού με ομιλητή τον Δρ. Γ. Ζερβόπουλο.<br />
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />
Ελληνικά: Δευτέρα 9-9:30μμ στο 3ΧΥ<br />
Αγγλικά: Δευτέρα 9:30-10μμ στο 3ΧΥ<br />
ΣΥΔΝΕΥ<br />
Ελληνικά: Τρίτη 7-8μμ και Πέμπτη 2-3μμ στο<br />
1683 ΑΜ<br />
ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />
Ελληνικά: Στο ΡΑΔΙΟ ΕΝΑ Τετάρτη 9-10μμ.<br />
ΚΥΡΥΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ<br />
Εάν θέλετε να ακούσετε λίγα λόγια μέσα από<br />
τον Λόγο του Θεού, μπορείτε να τηλεφωνήσετε<br />
οποιαδήποτε ώρα.<br />
Στην Μελβούρνη (03) 9470 1523<br />
Στο Σύδνεϋ (02) 9503 0700<br />
Στην Αδελαΐδα (08) 8346 7476<br />
ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ<br />
• Αν έχεις απορίες, διανοητικές ή άλλου είδους<br />
πνευματικές δυσκολίες απέναντι<br />
στην αλήθεια περί Χριστού.<br />
• Αν χρειάζεσαι μια επαφή, κάποια επίσκεψη,<br />
ένα γράμμα.<br />
• Αν αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας, για να<br />
το λαβαίνεις ανελλιπώς.<br />
• Αν έχεις να μας δώσεις την διεύθυνση κάποιου<br />
φίλου σου ή συγγενούς σου που<br />
θάθελες να το λαβαίνει.<br />
• Αν δεν το θέλεις, στείλτε το πίσω και μην<br />
σβήνεις την διεύθυνσή σου.<br />
Εάν θέλετε την Καινή Διαθήκη, γράψτε μας<br />
στις παρακάτω διευθύνσεις:<br />
VIC:<br />
Good News Magazine<br />
PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />
NSW: PO Box 70, Kingsgrove, NSW 2208<br />
Συντηρείται από αυτοπροαιρέτους<br />
προσφοράς.<br />
PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />
Εάν θέλετε να μας βρείτε στο INTERNET:<br />
www.GreekFreeChurch.org.au<br />
Το περιοδικό αυτό αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ και ΔΕΝ ΕΧΕΙ καμία σχέση<br />
με την οργάνωση των Μαρτύρων Του Ιεχωβά.<br />
This magazine is Print Post Approved PP.340646/00009<br />
Printed by Good News Magazine, PO Box 17 Northcote, VIC 3070
ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 3<br />
ΠΟΛΛΕΣ διατάξεις είχε ο<br />
Θεός εις την Παλαιά Διαθήκη, με<br />
τις οποίες προεικόνιζε τη μεγάλη<br />
θυσία του Υιού Αυτού, και την διά<br />
του Αίματος Αυτού σωτηρία. Καμιά<br />
όμως από όλες δεν είναι<br />
τόσο παραστατική και ζωντανή,<br />
όσο η σφαγή του αμνού, κατά<br />
την γιορτή των Εβραίων του Πάσχα.<br />
Οι Ισραηλίτες που κατέβηκαν<br />
στην Αίγυπτο, όταν ο<br />
Ιωσήφ ήταν άρχοντας<br />
εκεί, πληθύνθηκαν<br />
και πολλαπλασιάσθηκαν,<br />
ώστε ο<br />
τόπος γέμισε από<br />
αυτούς. Όταν όμως<br />
πέθανε ο Ιωσήφ, και<br />
βασίλευσε νέος Φαραώ<br />
επί της Αιγύπτου,<br />
ο Φαραώ αυτός<br />
φοβούμενος τους Ισραηλίτες<br />
που πληθύνονταν, άρχισε να<br />
τους καταθλίβει με βαριά καταναγκαστικά<br />
έργα. Καταπίεζε αυτούς,<br />
και καταπίκρανε τη ζωή<br />
τους με τη σκληρή δουλεία. Τότε<br />
αυτοί εβόησαν εις Κύριον τον<br />
Θεόν τους, και ο Θεός έστειλε<br />
τον Μωυσή για να τους ελευθερώσει.<br />
Ο Μωυσής με την δύναμη<br />
του Θεού έκανε σημεία και τέρατα<br />
ενώπιον του Φαραώ, αλλά<br />
ο Φαραώ έμενε σκληρός και δεν<br />
ήθελε να αφήσει ελεύθερους<br />
τους Ισραηλίτες να φύγουν από<br />
την Αίγυπτο, αλλά τους κατέθλιβε<br />
περισσότερο.<br />
Ο Θεός τότε διά<br />
του Μωϋσέως κατέφερε<br />
δέκα πληγές ε-<br />
ναντίον της Αιγύπτου.<br />
Η τελευταία<br />
πληγή ήταν ο θάνατος<br />
των πρωτοτόκων,<br />
από του πρωτοτόκου<br />
της οικογένειας<br />
του Φαραώ μέχρι<br />
του πρωτοτόκου<br />
της δούλης, και κάθε πρωτότοκου<br />
των κτηνών.<br />
Κατά την πληγή αυτή είχε διατάξει<br />
ο Θεός όπως κάθε οικογένεια<br />
Ισραηλιτική πάρει ένα αρνί<br />
αρσενικό ενός έτους τέλειο χωρίς
4 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
κανένα ελάττωμα, να το σφάξει<br />
το βράδυ και με το αίμα του να<br />
ραντίσει τους δύο παραστάτες<br />
και το ανώφλιο της πόρτας του<br />
σπιτιού που θα το έτρωγαν (Έξοδος<br />
ιβ/6-7.)<br />
Έπρεπε να το ψήσουν και να<br />
το φάνε ολόκληρο εκείνη τη νύχτα,<br />
με άζυμα και πικρά χόρτα,<br />
να μη σπάσουν κανένα κόκαλό<br />
του, και ότι περισσεύσει να το κάψουνε<br />
(Έξοδος ιβ. 8-10). Να το<br />
τρώγουν ζωσμένοι τις οσφύες<br />
τους, έχοντας τα υποδήματα στα<br />
πόδια τους και το ραβδί στα χέρια<br />
τους και να είναι έτοιμοι για<br />
αναχώρηση. (Έξοδος ιβ/11).<br />
Κατά δε τα μεσάνυχτα της νύκτας<br />
εκείνης ο Θεός θανάτωσε<br />
κάθε πρωτότοκο των Αιγυπτίων<br />
από ανθρώπου έως κτήνους.<br />
Στα σπίτια όμως των Ισραηλιτών,<br />
βλέποντας ο<br />
εξολοθρευτής άγγελος<br />
το αίμα δεν<br />
έμπαινε (Έξοδος<br />
ιβ/23). Εξ αιτίας<br />
της πληγής αυτής<br />
ο Φαραώ φοβήθηκε<br />
και επέτρεψε<br />
στον λαό να αναχωρήσει από<br />
την Αίγυπτο.<br />
Αυτή είναι η γιορτή του Πάσχα<br />
των Ιουδαίων, κατά την οποία ο<br />
Θεός έκαμε διάκριση μεταξύ αυτών<br />
και των Αιγυπτίων, και παράτρεξε<br />
τα σπίτια τους και έσωσε<br />
τα πρωτότοκα τους, και διά βραχίονος<br />
ισχυρού τους έβγαλε από<br />
την Αίγυπτο και τους ελευθέρωσε.<br />
Είναι ανάγκη να καταλάβουμε<br />
ότι ολόκληρη η σωτηρία<br />
τους εξαρτάτο από ένα και μόνον<br />
σημείο, από το αίμα του αρνίου<br />
που είχαν ραντίσει την πόρτα<br />
τους, που τους είχε ειπεί ο Θεός<br />
«Και το αίμα θέλει είσθαι εις εσάς<br />
διά σημείον επί των οικιών εις<br />
τας οποίας κατοικείτε. Και όταν<br />
ίδω το αίμα θέλω σας παρατρέξει»<br />
(Έξοδος ιβ/13).<br />
***<br />
Σε μας όμως τους Χριστιανούς<br />
η σωτηρία μας δεν έγινε με<br />
ένα οποιοδήποτε αρνί, που με το<br />
αίμα θα μας προστάτευε από την<br />
οργή του Θεού:<br />
«Για μας εθυσιάσθη<br />
ο Χριστός,<br />
Αυτός είναι το Πάσχα<br />
ημών» (Α.<br />
Κορινθ. ε/7). «Ελυτρώθητε,<br />
λέγει ο<br />
απόστολος Πέτρος,<br />
διά του τιμίου Αίματος του<br />
Χριστού ως αμνού αμώμου και<br />
ασπίλου» (Α. Πέτρου α/19). Ο<br />
πιστεύων εις το χυθέν επί του
ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 5<br />
σταυρού Αίμα του Ιησού Χριστού,<br />
τίθεται υπό την προστασία<br />
Αυτού. Ο αναγνωρίζων το έργο<br />
της αντικατάστασης που έγινε<br />
στο Σταυρό διά του Ιησού Χριστού,<br />
καταφεύγει κάτω στην<br />
προστασία του Αίματός Του, και<br />
αναγνωρίζει ότι μόνον: «το Αίμα<br />
του Χριστού του Υιού του Θεού,<br />
καθαρίζει ημάς από πάσης α-<br />
μαρτίας» (Α. Ιωάν. α/7). Και ότι<br />
«Άνευ χύσεως αίματος συγχώρησης<br />
δεν γίνεται». (Εβρ. θ/22).<br />
Και λέγει με πεποίθηση: «Έχω<br />
την σωτηρίαν μου, όχι θα την<br />
έχω, αλλά την έχω διά του Αίματος<br />
του Ιησού Χριστού».<br />
***<br />
Αγαπητέ φίλε, αναγνώρισε<br />
την αξία της μεγάλης αυτής θυσίας<br />
του Ιησού Χριστού ότι αυτή<br />
έγινε και για σένα για να συγχωρηθούν<br />
και οι δικές σου αμαρτίες.<br />
Αναγνώρισε αυτήν την<br />
στιγμή που διαβάζεις αυτές τις<br />
γραμμές ότι και συ είσαι ένοχος<br />
απέναντι της θείας δικαιοσύνης.<br />
Πίστεψε στις υποσχέσεις του Λόγου<br />
του Θεού που μας λέγει ότι:<br />
«το Αίμα του Υιού του Θεού, καθαρίζει<br />
ημάς από πάσης αμαρτίας»<br />
και να είσαι βέβαιος ότι θα<br />
συγχωρηθούν οι αμαρτίες σου<br />
και θα συμφιλιωθείς με τον Θεό:<br />
«Ο Χριστός έκαμεν ειρήνην διά<br />
το Αίματος του Σταυρού Αυτού»<br />
(Κολος. α/20). «Ο Χριστός ….<br />
διά του ιδίου Αυτού Αίματος έκαμεν<br />
εις ημάς απολύτρωσιν» (Εβραίους<br />
θ/12), «διά του Αίματος<br />
του Χριστού έχομεν την συγχώρησιν<br />
των αμαρτιών ημών» (Εφεσ.<br />
α/7).<br />
Εάν, φίλε μου, έχεις ανάγκη<br />
σωτηρίας, το Αίμα του Χριστού<br />
χύθηκε για την άφεση των αμαρτιών<br />
σου, «τούτο είναι το Αίμα<br />
μου το της Καινής Διαθήκης, το<br />
υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις ά-<br />
φεσιν αμαρτιών» ( Ματθ. κς/28).<br />
«Διότι το Πάσχα ημών εθυσιάσθη υπέρ ημών, ο Χριστός. Ώστε ας<br />
εορτάζωμεν, ουχί με ζύμην παλαιάν, ουδέ με ζύμην κακίας και πονηρίας,<br />
αλλά με άζυμα ειλικρινείας, και αληθείας» (Α. Κορ. ε/7-8).
6 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
Την ημέρα του πρώτου Πάσχα,<br />
καθώς η απειλητική μεσονύκτια<br />
ώρα πλησίαζε, η Αίγυπτος ήταν<br />
απορροφημένη στην συνήθη ζωή<br />
της. «Έτρωγαν, έπινον….». Αλλά<br />
μέσα στα σπίτια τους τα παιδιά<br />
του Ισραήλ στέκονται γύρω από<br />
τα τραπέζια τους, με τις οσφύες<br />
τους στα χέρια, με το άζυμο ψωμί<br />
τους, «έχων έκαστος την σκάφην<br />
αυτού επί τους ώμους αυτού….»<br />
(Έξοδος ιβ/34), και περιμένοντας<br />
να δοθεί το σήμα για<br />
την αναχώρηση. Ο<br />
Πασχαλινός Αμνός,<br />
είχε θυσιασθεί. Το<br />
αίμα του είχε βάψει<br />
τις πόρτες, ενώ το<br />
κρέας του, «οπτόν εν<br />
πυρί», είχε φαγωθεί.<br />
Επί επτά ημέρες όλο<br />
το ένζυμο ψωμί είχε<br />
απομακρυνθεί από<br />
τα σπίτια του εκλεκτού<br />
λαού διότι το προζύμι, σύμφωνα<br />
με τους βιβλικούς συμβολισμούς<br />
είναι σύμβολο φθοροποιού<br />
δυνάμεως.<br />
Ο Πιστός πρέπει να κοιτάζει<br />
πίσω.<br />
Ο Πασχαλινός Αμνός θυσιάστηκε<br />
για μας πάνω στο Σταυρό.<br />
Αν και ήταν αναμάρτητος, χωρίς<br />
μώμο ή κηλίδα, εν τούτοις θυσιάστηκε<br />
για μας έξω της πύλης. Έ-<br />
γινε Αυτός η επαρκής, ικανοποιητική<br />
προσφορά για τις αμαρτίες<br />
όλου του κόσμου.<br />
Ο Πιστός πρέπει να κοιτάζει<br />
γύρω του.<br />
Με αναμμένες λαμπάδες ας<br />
ψάξουμε το εσωτερικό της καρδιάς<br />
μας, μήπως υπάρχει τεμάχιο<br />
ή κόκκος ζύμης.<br />
Ας γιορτάζουμε σε μια συνεχή<br />
ευτυχία Χριστιανικής<br />
ζωής, όχι με παλαιά<br />
ζύμη, ούτε με<br />
ζύμη «κακίας και πονηρίας<br />
αλλ’ εν αζύμοις<br />
ειλικρινείας και<br />
αληθείας».<br />
Ο Πιστός πρέπει<br />
να ατενίζει στο μέλλον.<br />
Γρήγορα θα α-<br />
κούσουμε τον ήχο<br />
της σάλπιγγας να μας φωνάζει:<br />
«Σήκω και φύγε γιατί δεν είναι<br />
εδώ η ανάπαυσή σου», και θα φύγουμε<br />
από την Αίγυπτο που υποφέραμε<br />
και κουραστήκαμε και<br />
που ο Κύριός μας σταυρώθηκε.<br />
«Ο ερχόμενος θα έλθει και δεν<br />
θα αργήσει»!!
ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 7<br />
Κύριέ μου Ιησού Χριστέ, σ’ ευχαριστώ<br />
που πήρες τη δική μου θέση<br />
στο Σταυρό του Γολγοθά και υπέφερες<br />
για μένα, για να ανοίξεις μ’ αυτόν<br />
τον τρόπο τον δρόμο για τον Ουρανό.<br />
Έκανες τον άνθρωπο, φίλο με τον<br />
Θεό, ενώ πριν δεν υπήρχε κανένας<br />
τρόπος σωτηρίας. Πόσο σ’ ευχαριστώ<br />
γιατί έκανες το θέλημα του Πατέρα<br />
Θεού, από αγάπη για μένα, και<br />
ας σου στοίχισε αυτό πολύ ακριβά.<br />
Βοήθησέ με Κύριε, στην αδυναμία<br />
μου να φαίνομαι πιστός στο πρόσωπό<br />
σου, και να κάνω το θέλημά<br />
σου με όλη μου την καρδιά.- Αμήν.<br />
Οι άνθρωποι σήμερα, περισσότερο<br />
από κάθε άλλη φορά, είναι<br />
φοβισμένοι. Η αμαρτία<br />
μέσα στις καρδιές των ανθρώπων<br />
έκανε τη ζωή<br />
μας δύσκολη και<br />
πολύ δυσβάστακτη.<br />
Εγκλήματα,<br />
ληστείες, αρπαγές,<br />
και ότι βάρβαρο<br />
μπορεί να φαντασθεί<br />
κανείς, συμβαίνουν<br />
με αβάσταχτη<br />
σφοδρότητα. Σήμερα έ-<br />
λεγαν οι εφημερίδες, πως μια ο-<br />
μάδα κακοποιών έκανε τρεις<br />
ληστείες σε μιάμιση ώρα.<br />
Μα εκείνο που κάνει τους<br />
ανθρώπους να ανησυχούν και<br />
να φοβούνται είναι η απιστία<br />
τους σε ένα Θεό Πατέρα, αγαθό<br />
και δίκαιο. Η α-<br />
γάπη του Θεού, ό-<br />
ταν ξεχύνεται μέσα<br />
στην καρδιά μας,<br />
διώχνει το φόβο. Έ-<br />
τσι λέγει ο Άγιος<br />
Λόγος του Θεού, το<br />
Ευαγγέλιο.<br />
Μια φορά, ένα<br />
σπίτι πήρε φωτιά, μα οι ένοικοι<br />
λείπανε. Κάποιος ειδοποίησε<br />
την πυροσβεστική, που ήλθε,<br />
μα δεν μπορούσαν να κάνουν
8 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
τίποτα, γιατί η φωτιά είχε πάρει<br />
διαστάσεις.<br />
Ξαφνικά από το παράθυρο<br />
του σπιτιού φάνηκε ένα παιδάκι,<br />
που φαίνεται πως κοιμόταν<br />
μέσα και με τη φωτιά ξύπνησε<br />
και πήγε στο παράθυρο.<br />
Οι πυροσβέστες ανοίξανε ένα<br />
σεντόνι τεντωμένο και λέγανε<br />
στο παιδάκι να πηδήσει. Μα το<br />
παιδί έβλεπε το ύψος και δίσταζε.<br />
Εκείνη τη<br />
στιγμή έφθασε τρέχοντας<br />
ο πατέρας<br />
του παιδιού. Έ-<br />
πιασε και αυτός<br />
από το σεντόνι και<br />
φώναξε με όλη του<br />
τη δύναμη στο παιδάκι με το ό-<br />
νομά του.<br />
Το παιδί, ακούγοντας το ό-<br />
νομά του με τη φωνή του πατέρα<br />
του, δεν δυσκολεύτηκε να<br />
πηδήσει και να σωθεί.<br />
Πόσο λυπάμαι αυτούς που<br />
δεν έχουν τον Θεό Πατέρα τους,<br />
και ζούνε μέσα σε μια σκληρή<br />
μοναξιά! Πόσο λυπάμαι αυτούς,<br />
που δεν έχουν που να α-<br />
ποταθούν με προσευχή!<br />
Πόσο προνομιούχοι είμαστε<br />
εμείς, όσοι όχι μόνο πιστέψαμε,<br />
μα ζούμε την καθημερινή<br />
πραγματικότητα του Θεού!<br />
Του μιλάμε και μας απαντά.<br />
Του ζητάμε και μας δίνει, τις<br />
σωστές λύσεις. Γι’ αυτό η χαρά<br />
μας είναι μεγάλη και σταθερή,<br />
και η ειρήνη του Θεού δεν λείπουν<br />
από τη ζωή μας. Πρόσεξε<br />
όμως! Δεν μπορείς να λες πως<br />
έχεις τον Θεό Πατέρα σου και<br />
να υπακούς στον Διάβολο.<br />
Πολλοί λένε πως έχουν τον<br />
Θεό Πατέρα όμως η ζωή τους η<br />
καθημερινή μαρτυρεί ότι είναι<br />
ορφανοί.<br />
Όταν ο Κύριος Ι-<br />
ησούς βάδιζε προς<br />
τον τόπο του μαρτυρίου,<br />
στον<br />
σταυρό, Τον ακολουθούσε<br />
ένα πλήθος<br />
του λαού, και<br />
κάποιες γυναίκες,<br />
που έκλαιγαν και θρηνούσαν γι’<br />
Αυτόν. Ο Κύριος όμως που γνωρίζει<br />
τα βάθη των καρδιών είπε<br />
σ’ αυτές: «Μη κλαίτε για μένα,<br />
αλλά για τον εαυτό σας να<br />
κλαίτε και για τα παιδιά σας».<br />
Τί τρομερή προειδοποίηση για<br />
τότε και τώρα. Δεν ωφελεί να<br />
κλάψεις για τον Ιησού, αλλά να<br />
πιστέψεις στον Ιησού. Και αν<br />
πρέπει για κάτι να κλάψουμε,<br />
είναι για τον εαυτό μας, για τις<br />
αμαρτίες μας, και να πάρουμε<br />
συγχώρηση απ’ Αυτόν.<br />
Να κλάψουμε για τα παιδιά<br />
μας, που φθείρονται μέσα στην<br />
αμαρτία. Ίσως αλλάξαμε το ό-<br />
νομά της και την είπαμε εξέλιξη
ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 9<br />
και πολιτισμό, όμως είναι α-<br />
μαρτία, είναι θάνατος. Ας μην<br />
ξεχνάμε ότι ο Κύριος σύντομα<br />
έρχεται για να κρίνει τη γη,<br />
Ψαλμός 96:13.<br />
Ας είμαστε έτοιμοι να Τον υ-<br />
ποδεχθούμε σαν Σωτήρα και<br />
όχι σαν Κριτή.<br />
Ο πρώην νεκρός<br />
Ο Λάζαρος στέκει το αιώνιο<br />
σύμβολο που πέρασε τις γενιές<br />
και τις χιλιετηρίδες σαν αστραπή,<br />
πως ο Χριστός σηκώνει νεκρούς,<br />
φέρνει ψυχές από τον τάφο στη<br />
ζωή, από το σκοτάδι στο φως,<br />
από το βασίλειο των νεκρών<br />
στον κλήρο των ζώντων αγίων.<br />
Είναι ο βαθύς πραγματισμός της<br />
ανθρώπινης πτώσεως και των α-<br />
πείρων δυνάμεων του Θεού. Είναι<br />
το αιώνιο σύμβολο, του τι<br />
μπορεί να κάνει ο<br />
Χριστός όταν ελεύθερα<br />
οι δυνάμεις<br />
του επενεργήσουν<br />
στη ζωή μας. Όταν<br />
ο τετραήμερος Λάζαρος<br />
ανέστη, κανένας<br />
μα κανένας<br />
δεν μπορεί να πει πως η αμαρτία<br />
του είναι τόσο μεγάλη ώστε να<br />
μη συγχωρείται. Όταν ο Λάζαρος,<br />
που οι σάρκες του κάτω από<br />
το νόμο της φυσικής φθοράς είχαν<br />
αρχίσει να σαπίζουν, ανέστη,<br />
κανένα χρέος δεν μπορεί να είναι<br />
τόσο μεγάλο που να μη εξοφλείται.<br />
Αν ο ληστής είναι ο σημαιοφόρος<br />
του λυτρωμού, ο Λάζαρος<br />
είναι το σύμβολο της καθολικότητας<br />
της Σωτηρίας.<br />
Χωρίς δεσμά<br />
Μέσα στη φράση και εντολή<br />
του Κυρίου λύσατε αυτόν κλείνεται<br />
η μεγαλειώδης υποχρέωση<br />
και ευλογία του Κυρίου<br />
για τους αναστημένους<br />
πρώην<br />
νεκρούς, για μια<br />
ζωή απελευθερώσεως.<br />
Μια ζωή χωρίς<br />
τα δεσμά του<br />
χθες που μυρίζουν<br />
τάφο και θάνατο. Το πίστεψε<br />
αυτό το παιδί του Θεού; Πως πίστεψε<br />
το πρώτο σημείο, το<br />
«δεύρον έξω» και δεν πίστεψες,
10 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
δεν θέλεις να πιστέψεις αυτό το<br />
δεύτερο; Δεν είναι ο ίδιος ο Κύριος;<br />
Εκείνος που έκαμε την<br />
πρώτη, τη μεγάλη δωρεά να σε<br />
αναστήσει, θα σε αφήσει να ζεις<br />
δεμένος με τα σάβανα; Δεν θα ή-<br />
ταν αυτό ένα έργο που δεν θάφερνε<br />
τα στοιχεία του «τελείου;»<br />
Σκέψου ακόμη κάτι. Πως<br />
είναι ίσως βλασφημία ο Κύριος<br />
στο Σταυρό να μην έκανε ένα<br />
«τέλειο» έργο. Δεν είναι έτσι;<br />
Ευχαρίστησε τον Κύριο, για την<br />
ανάστασή Του, μα σύγχρονα και<br />
για την απελευθέρωση από όλα<br />
εκείνα που σε οδήγησαν στον<br />
τάφο.<br />
Η περιέργεια για τον Λάζαρο<br />
Παράξενο; Ίσως. Πώς να γίνει<br />
όμως…. Στο δείπνο της χαράς<br />
που ακολούθησε την Ανάσταση<br />
και Απελευθέρωση –άραγε έγινε<br />
κάτι τέτοιο στη ζωή μας;--ο κόσμος,<br />
οι καλεσμένοι, οι απ’ έξω,<br />
ήθελαν να δουν τον Λάζαρο. Μα<br />
ήταν και ο Κύριος εκεί… Ναι,<br />
αλλά ο κόσμος θέλει να δει θαύματα.<br />
Θέλει να δει τέως νεκρούς,<br />
τώρα να τρώνε και να γελούν.<br />
Θέλει να δει σαπισμένους χθες,<br />
γεμάτους ζωή και κίνηση σήμερα.<br />
Μη με ρωτήσεις αν αυτό<br />
είναι καλό. Δεν μετριέται έτσι η<br />
πραγματικότητα. Ο κόσμος θέλει<br />
να δει πειράματα επιτυχημένα,<br />
ζωντανά, αληθινά. Ας προσέξω<br />
πρώτος εγώ που δεν ρωτάω, αν<br />
αδελφέ μου, είσαι, αν είμαι πρώτος<br />
εγώ ένας Λάζαρος, αναστημένος,<br />
απελευθερωμένος. Ένας<br />
Λάζαρος που ο Κύριος θα δείξει<br />
στα πλήθη που περίεργα θα ζητούν<br />
να μάθουν, αν στ’ αλήθεια<br />
ο Κύριος ανασταίνει ζωές!!<br />
Τί είναι το αληθινό παιδί του<br />
Θεού; Δύσκολη πραγματικά ερώτηση.<br />
Γιατί αν θελήσεις να δανειστείς<br />
εικόνες και στοιχεία από την<br />
σκυφτή ανθρώπινη ζωή μας, δεν<br />
μπορείς να απαντήσεις. Το παιδί<br />
του Θεού είναι κατασκεύασμα του<br />
ουρανού, δημιούργημα της αγάπης<br />
του ζωντανού Θεού. Άλλης<br />
τάξεως η φύση του, και η ζωή του,
ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 11<br />
όταν είναι γνήσιο, η δόξα, το μεγαλείο<br />
που ακτινοβολεί, μεγαλείο<br />
καθαρότητας, αρχοντιά, δύναμη.<br />
Γύρω στα 1800 σ’ ένα μικρό<br />
χωριουδάκι της Αγγλίας γεννήθηκαν<br />
δύο αγοράκια σε μια οικογένεια<br />
με το όνομα Ταίηλορ. Το ένα<br />
αγόρι ακολούθησε την πολιτική<br />
καριέρα, έγινε μεγάλος, φημισμένος<br />
πολιτικός, έφτασε μέχρι τη<br />
βουλή. Ο άλλος έβαλε πάνω στην<br />
αγάπη του Θεού όνειρα, καριέρα,<br />
φίλους, σχέδια, τα θυσίασε και έ-<br />
γινε ιεραπόστολος<br />
στην Κίνα.<br />
Όλοι είπαν πως<br />
χάθηκε. Αυτός ο<br />
δεύτερος είναι ο<br />
μεγάλος γνωστός<br />
ιεραπόστολος α-<br />
ναμορφωτής της Κίνας Χάντσον<br />
Ταίηλορ. Ο άλλος έσβησε, τώρα<br />
γνωστός σαν ο αδελφός του Χάντσον<br />
Ταίηλορ.<br />
Η περιορισμένη και ανθρώπινη<br />
λογική μας πλανά. Ζωή αφιερωμένη<br />
στον Θεό, στην υπηρεσία<br />
του Ευαγγελίου, σημαίνει ζωή χαμένη.<br />
Όμως η λογική της αγάπης<br />
του Θεού είναι τελείως διαφορετική.<br />
«Διότι όστις θέλει να σώσει<br />
την ζωήν αυτού θέλει απολέσει<br />
αυτήν, και όστις απολέσει την<br />
ζωήν αυτού ένεκεν εμού και του<br />
Ευαγγελίου, αυτός θέλει σώσει<br />
αυτήν» (Μάρκ. η/35).<br />
Άλλες αξίες, άλλοι νόμοι ισχύουν<br />
στην περιοχή του Θεού. Αυτό<br />
που οι άνθρωποι λένε κέρδος και<br />
συμφέρον και απόλαυση, είναι<br />
στην πραγματικότητα θάνατος. Α-<br />
γαπούν την ψυχή τους, λατρεύουν<br />
τα είδωλά τους, τον εαυτό τους.<br />
Αυτοί έτσι θα μείνουν, χωρίς την<br />
αγάπη του Πατέρα, στον θάνατο<br />
αιώνια.<br />
Όμως όποιος αποφασίσει να<br />
παραδοθεί στον<br />
Θεό, να διαθέσει<br />
την ύπαρξή του<br />
στην δόξα Του,<br />
τον περιμένει<br />
δόξα και μεγαλείο<br />
με αιώνιο<br />
χαρακτήρα, που αρχίζει από τούτη<br />
τη ζωή, εδώ κάτω.<br />
Αυτό το σημείο το αγνοούν<br />
πολλοί. Είναι μια όμορφη ζωή, η<br />
ζωή της πίστεως.<br />
Σαν άνθρωποι μαθημένοι στις<br />
εμπειρίες της φθοράς. Αλλά τώρα<br />
ζούμε όλο με εκπλήξεις, όλο με<br />
χαρούμενα δώρα αγάπης και φροντίδας<br />
Θεού. Ο ένας διάλεξε τον<br />
δρόμο της επίγειας διάκρισης και<br />
δόξας. Ο άλλος διάλεξε την ουράνια<br />
δόξα και κέρδισε και τούτη τη<br />
ζωή και την άλλη αιώνια.
12 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
Όταν το 1971 ο αστροναύτης<br />
Τζ. Ίργουιν περπάτησε στην σελήνη<br />
δήλωσε: «Το σημαντικότερο<br />
γεγονός για την ανθρωπότητα δεν<br />
είναι ότι ο άνθρωπος περπάτησε<br />
στη σελήνη, αλλά ότι ο Θεός περπάτησε<br />
στη γη μας στο πρόσωπο<br />
του Ιησού».<br />
Πράγματι, πριν 2000 χρόνια ο<br />
Υιός του Θεού άφησε τους ουρανούς<br />
της δόξας και παίρνοντας<br />
μορφή ανθρώπου μπήκε στον<br />
χώρο και στον χρόνο με την αποστολή<br />
να αποκαλύψει τον Θεό και<br />
τα σχέδιά Του σ’ έναν κόσμο α-<br />
μαρτωλό και αποστάτη, σ’ έναν<br />
κόσμο όμως, που ο Θεός τόσο α-<br />
γάπησε! Σ’ αυτόν τον κόσμο έ-<br />
ζησε ταπεινά υπηρετώντας, διδάσκοντας<br />
και θεραπεύοντας, και<br />
στο τέλος πλήρωσε το χρέος της<br />
αμαρτίας μας με το δικό Του θάνατο,<br />
γιατί ήταν ο μόνος τρόπος<br />
της σωτηρίας του κόσμου. Άλλαξε<br />
η ζωή όλων αυτών που τον πίστεψαν<br />
και τον δέχθηκαν Σωτήρα και<br />
Κύριό τους.<br />
Αγαπητέ μας φίλε, άφησέ Τον<br />
να αλλάξει και τη δική σου ζωή.<br />
ΕΙΚΟΣΙ αιώνες δεν έσβησαν αυτή<br />
τη δοξασμένη αλήθεια. Προσπάθησαν<br />
να την θεωρήσουν μύθο. Δοκίμασαν<br />
να την εξουθενώσουν με αμφιβολίες,<br />
αλλά την ξαναβρίσκουμε<br />
σταθερά, σαν φάρο<br />
που διασκορπίζει<br />
τα σκοτάδια, εξαιρετικά<br />
λαμπρή και<br />
δοξασμένη.<br />
Πράγματι, Εκείνος<br />
του οποίου παρακολουθήσαμε<br />
αυτές τις ημέρες τη<br />
φρικτή Του αγωνία και τα πάθη Του,<br />
ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, πέθανε<br />
επί του Σταυρού, θάνατο μαρτυρικό.<br />
Εξ αιτίας μας και για χατίρι μας ανέβηκε<br />
στο Σταυρό.<br />
«Αυτός ετραυματίσθη<br />
διά τας παραβάσεις<br />
ημών, ε-<br />
ταλαιπωρήθη διά<br />
τας ανομίας ημών.<br />
Η τιμωρία, ήτις έ-<br />
φερε την ειρήνην η-<br />
μών, ήτο επ’ Αυτόν». (Ησαΐας νγ/5).
ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 13<br />
Το αίμα Του χύθηκε, ώστε, «ο πιστεύων<br />
εις Αυτόν να έχει ζωήν αιώνιον»<br />
(Ιωάν. γ/16).<br />
Αλλ’ Εκείνος, Άρχων της Ζωής, ή-<br />
ταν δυνατόν να παραμείνει στον<br />
τάφο; Επανήλθε στη ζωή, ΑΝΕΣΤΗ.<br />
Είναι μεγάλη Νίκη του φωτός προς το<br />
σκότος, το Υιού του Θεού προς τον<br />
άρχοντα του ψεύδους. Οι μαθητές<br />
Του έκπληκτοι και χαρούμενοι ταυτόχρονα<br />
κήρυξαν, ότι: «Ο Κύριος α-<br />
ληθώς ανέστη», και η Εκκλησία του<br />
Χριστού, διά μέσου των αιώνων, και<br />
των σκοτεινότερων ακόμη, δεν έ-<br />
παυσε να επαναλαμβάνει τη χαρμόσυνη<br />
αυτή αγγελία, ότι: «Ο Χριστός<br />
όντως ανέστη».<br />
Τώρα, που<br />
γιορτάσαμε την<br />
ημέρα της Ανάστασης<br />
του Κυρίου,<br />
θα μου ε-<br />
πιτρέψεις, αγαπητέ<br />
μου αναγνώστη,<br />
να σου<br />
κάνω την ερώτηση:<br />
*Πιστεύεις στην Ανάσταση του<br />
Χριστού, και τι αποτελέσματα έχει<br />
φέρει στη δική σου ζωή;* Θα μπορούσες<br />
και συ μαζί με τον Ιώβ να<br />
πεις: «Γνωρίζω ότι ο Λυτρωτής μου<br />
ζει» (Ιώβ ιθ/25).<br />
Θα ήθελες μήπως να έχεις αποδείξεις<br />
για το μοναδικό στον κόσμο<br />
θαυμαστό αυτό γεγονός; Μια από τις<br />
μεγαλύτερες αποδείξεις είναι η καταπληκτική<br />
μεταβολή των Αποστόλων,<br />
οι οποίοι από δειλοί, άβουλοι,<br />
και φοβισμένοι που ήσαν έγιναν αιφνιδίως<br />
θαρραλέοι, γεμάτοι ελπίδα,<br />
πίστη και σοφία ώστε να ιδρύσουν<br />
την Εκκλησία και να μεταμορφώσουν<br />
τον κόσμο.<br />
Μεταξύ της Ανάστασης και της<br />
Πεντηκοστής, δηλαδή εντός ολίγων<br />
εβδομάδων, τι τεράστια μεταβολή!<br />
Θα έπρεπε κατά λογική συνέπεια<br />
κάτι το πολύ σημαντικό να είχε μεσολαβήσει,<br />
ώστε τόσο γρήγορα να γίνει<br />
αυτή η μεγάλη μεταβολή. Μόνο η Α-<br />
νάσταση μας δίνει<br />
ικανοποιητική<br />
εξήγηση<br />
του προβλήματος.<br />
Αυτή μας παρέχει<br />
τη διαβεβαίωση<br />
ότι έ-<br />
χουμε να κάνουμε<br />
με ένα<br />
Σωτήρα ζωντανό που μεσιτεύει για<br />
μας ενώπιον του Πατρός Του. «Χριστός<br />
ο αποθανών, μάλλον δε και Α-<br />
ναστάς, όστις και είναι εν δεξιά του<br />
Θεού, όστις και μεσιτεύει υπέρ η-<br />
μών» (Ρωμ. η/34).<br />
Η Ανάσταση του Χριστού ήταν η<br />
συντριπτική νίκη κατά του Διαβόλου..
14 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
Αλλά η Ανάστασή Του αποτελεί<br />
την υπόσχεση και της δικής μας ανάστασης.<br />
Και πρώτα, της πνευματικής:<br />
«και συνανέστησε διά της πίστεως<br />
της ενεργείας του Θεού» (Κολοσ.β/12).<br />
Το μήνυμα της Ανάστασης πρέπει<br />
να εισχωρήσει μέσα μας και να φέρει<br />
καρπό. Είναι μια νέα ζωή, μια ζωή<br />
αιώνια, που φανερώνεται στην καθημερινή<br />
μας ζωή, για την οποία ο<br />
Κύριος μίλησε όταν έ-<br />
λεγε: «Πρέπει να γεννηθείτε<br />
άνωθεν» (Ιωάν.<br />
γ/3, 5).<br />
Δεύτερο, η Ανάσταση<br />
του Χριστού,<br />
κατά τη βιβλική διδασκαλία,<br />
αποτελεί υπόσχεση<br />
και της σωματικής<br />
μας ανάστασης<br />
κατά τον προσδιορισμένο καιρό από<br />
τον Θεό: «Και οι αποθανόντες εν Χριστώ<br />
θέλουσι αναστηθεί πρώτον (Α.<br />
Θες. δ/16). Τότε θα είμεθα διά παντός<br />
με τον Κύριο της δόξης, «Εάν ο<br />
Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι<br />
το κήρυγμα ημών, ματαία δε και<br />
η πίστης σας…. έτι είσθε εν ταις α-<br />
μαρτίαις υμών» (Α. Κορινθ. ιε/14-<br />
17).<br />
Αξίζει πράγματι να δεχθούμε με<br />
πίστη το χαρούμενο αυτό μήνυμα:<br />
«Ο Κύριος αληθώς ανέστη». «Ο θάνατος<br />
κατεπόθη εν νίκη» (Α. Κορινθ.<br />
ιε/54β).<br />
Ευχόμεθα από καρδίας την ημέρα<br />
αυτή του Πάσχα του<br />
<strong>2017</strong> …πολλοί συμπατριώτες<br />
μας να δεχθούν<br />
στην καρδιά<br />
τους το χαρούμενο<br />
αυτό μήνυμα και να<br />
δώσουν την καρδιά<br />
τους στον Χριστό σαν<br />
ατομικό τους Σωτήρα,<br />
για να περάσουν από<br />
το σκοτάδι στο φως, από την εξουσία<br />
του διαβόλου στην Βασιλεία του<br />
Θεού και να γίνουν «νέα κτίσματα»<br />
προς δόξαν του Κυρίου ημών Ιησού<br />
Χριστού (Β. Κορινθ. ε/17).<br />
«ΚΑΙ εσηκώθησαν από του ό-<br />
ρους Ώρ διά της οδού της Ερυθράς<br />
θαλάσσης, διά να περιέλθωσι<br />
την γην Εδώμ. Και ωλιγοψύχησεν<br />
ο λαός εν τη οδώ. Και<br />
ελάλησεν ο λαός κατά του Θεού,
ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 15<br />
και κατά του Μωϋσέως, λέγοντες,<br />
Διατί ανεβίβασας ημάς εξ<br />
Αιγύπτου διά να αποθάνωμεν εν<br />
τη ερήμω; Διότι άρτος δεν είναι,<br />
και ύδωρ δεν είναι. Και η ψυχή<br />
ημών αηδίασε τον άρτον τούτον<br />
τον ελαφρόν. Και απέστειλεν ο<br />
Κύριος επί τον λαόν τους<br />
όφεις, τους φλογερούς,<br />
και εδάγκανον τον λαόν,<br />
και λαός πολύς εκ του Ισραήλ<br />
απέθανε. Και ελθών<br />
ο λαός προς τον<br />
Μωϋσήν, είπον, Ημαρτήσαμεν,<br />
διότι ελαλήσαμεν<br />
κατά του Κυρίου και κατά<br />
σου. Δεήθητι του Κυρίου<br />
να σηκώσει τους όφεις αφ’ η-<br />
μών. Και εδεήθη ο Μωυσής υ-<br />
πέρ του λαού. Και είπε Κύριος<br />
προς τον Μωϋσήν, κάμε εις σεαυτόν<br />
όφιν φλογερόν και βάλε<br />
αυτόν επί ξύλου. Και πας όστις<br />
δαγκαστεί και εμβλέψη εις αυτόν,<br />
θέλει ζήσει. Και έκαμεν ο<br />
Μωυσής όφιν χαλκούν, και έβαλεν<br />
αυτόν επί ξύλου. Και εάν ο<br />
όφις εδάγκανε τινά, εμβλέπων<br />
ούτος τον όφιν τον χαλκούν,<br />
έζη» ( Αριθμοί κα/4-9).<br />
Τί ωραία είναι η εικόνα της<br />
σωτηρίας που μας παρουσιάζεται<br />
στο Αριθμοί κα/ 4-9. Όπως α-<br />
κριβώς οι καημένοι εκείνοι άνθρωποι<br />
στην έρημο που τους είχαν<br />
δαγκάσει τα φίδια ήταν βέβαιο<br />
ότι θα πεθάνουν, έτσι και ε-<br />
κείνοι που τους έχει δαγκάσει η<br />
αμαρτία θα πεθάνουν, διότι «ο<br />
μισθός της αμαρτίας είναι ο θάνατος».<br />
Ο Μωυσής<br />
κατασκεύασε ένα<br />
χάλκινο φίδι, σαν τα<br />
φίδια εκείνα που<br />
τους είχαν δαγκάσει<br />
και το ύψωσε ψηλά.<br />
Με ένα μόνον<br />
βλέμμα σ’ εκείνο το<br />
φίδι, γινόντουσαν<br />
καλά. Διάβασε στο<br />
Αριθμοί κα/9. Έτσι ο Ιησούς έ-<br />
γινε αμαρτία για μας, και υψώθηκε<br />
επάνω στο Σταυρό. Όταν<br />
τον δούμε εκεί βαστάζοντας όλες<br />
τις αμαρτίες μας, θα έρθει ζωή<br />
μέσα μας. Η ΖΩΗ έρχεται με τη<br />
νέα γέννησή μας και με το θάνατο<br />
Εκείνου που πήρε επάνω<br />
Του την αμαρτία. Διάβασε στο<br />
Ευαγγέλιο του Ιωάννη γ/3-16.<br />
Κανένας δεν χάνεται γιατί είναι<br />
αμαρτωλός. Οι αμαρτωλοί<br />
σώζονται. Γιατί καταδικάζεται ο<br />
άνθρωπος; Στο Ευαγγέλιο του Ι-<br />
ωάννη διαβάζουμε: «Όστις πιστεύει<br />
εις αυτόν, δεν κρίνεται, ό-<br />
στις όμως δεν πιστεύει, είναι ήδη
16 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
κεκριμένος, διότι δεν επίστευσεν<br />
εις το όνομα του μονογενούς<br />
Υιού του Θεού» (Ιωάν. γ/18).<br />
Για ποιόν λόγο δεν υπάρχει<br />
δικαιολογία για κείνους που δεν<br />
πιστεύουν στον Θεό τώρα; Η α-<br />
πάντηση βρίσκεται στο Ευαγγέλιο<br />
του Ιωάννη στο κεφάλαιο γ/<br />
και εδάφιο 19: «Και αύτη είναι η<br />
κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον<br />
κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν<br />
το σκότος μάλλον παρά το<br />
φως, διότι ήσαν πονηρά τα έργα<br />
αυτών».<br />
Άφησε λοιπόν τον Χριστό να<br />
μπει βαθιά μέσα στη ζωή σου.<br />
Ας είναι το θέλημά Του δικό σου<br />
θέλημα. Ότι Εκείνος θέλει, να θέλεις<br />
και συ, και η ζωή η δική Του,<br />
να είναι και δική σου ζωή.<br />
«Επειδή και ο Χριστός άπαξ<br />
έπαθε δια τας αμαρτίας. Ο δίκαιος<br />
υπέρ των αδίκων, δια να<br />
φέρη ημάς προς τον Θεόν, θανατωθείς<br />
μεν κατά την σάρκα,<br />
ζωοποιηθείς δε δια του πνεύματος»<br />
(Α. ΠΕΤΡΟΥ ΚΕΦ. Γ/18).<br />
Ο διάκονος ήλθε να ετοιμάσει<br />
τη μεγάλη Εκκλησία για το πρωί<br />
του Πάσχα. Η καρδιά του πλημμύριζε<br />
από δοξολογία. Γρήγορα<br />
τα τακτοποίησε όλα.<br />
Ξαφνικά παρουσιάστηκε ο ιεροκήρυκας,<br />
μη ξέροντας ότι ο διάκονος<br />
ήταν εκεί. Ήθελε να μείνει<br />
λιγάκι μόνος, προσευχόμενος.<br />
Χαιρέτισε ευγενικά τον διάκονο<br />
και του είπε:<br />
-Μακάρι να έπαιρνες τη θέση<br />
μου σήμερα στον άμβωνα.<br />
-Όχι, όχι κύριε, δεν μπορώ να<br />
το κάνω αυτό, απάντησε ο διάκονος.<br />
Υπάρχει μήπως κανένα πρόβλημα<br />
στο σπίτι;<br />
-Κανένα, ήταν η απάντηση του<br />
ιεροκήρυκα.<br />
Ο ιεροκήρυκας θυμήθηκε εν<br />
τούτοις την τραγική κατάσταση<br />
της συζύγου του, την οποία ά-<br />
φησε το πρωί εκείνο στο σπίτι<br />
τόσο μελαγχολική. Την παρακάλεσε<br />
να έλθει στην Εκκλησία τουλάχιστον<br />
σήμερα που ήταν Πά-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 17<br />
σχα, αλλά δεν δέχθηκε. Γι’ αυτό α-<br />
κριβώς ο ιεροκήρυκας ήρθε τόσο<br />
νωρίς στην Εκκλησία.<br />
Η σύζυγός του ήταν μια καλή,<br />
χαρούμενη και κοινωνική γυναίκα.<br />
Τελευταία όμως είχε αλλάξει<br />
πολύ. Μελαγχολική και περίλυπη<br />
απομακρυνόταν από το καθετί.<br />
Ούτε για τον άνδρα της δεν<br />
ενδιαφερόταν τον τελευταίο<br />
καιρό. Όλα αυτά πλήγωναν τον<br />
άνδρα της. Η αλλαγή αυτή οφειλόταν<br />
στον θάνατο<br />
της μικρής κόρης,<br />
που σκοτώθηκε σε<br />
αυτοκινητιστικό<br />
δυστύχημα. Ο ιεροκήρυκας<br />
ξόδεψε<br />
πολλές ώρες προσευχόμενος<br />
για το<br />
ζήτημα αυτό. Πολλές φορές παραμελούσε<br />
τα καθήκοντά του και<br />
έπεφτε στα γόνατα. Δυστυχώς ό-<br />
μως, στάθηκε αδύνατη η αλλαγή<br />
της συζύγου του.<br />
Η Εκκλησία αυτή ήταν μία από<br />
τις μεγαλύτερες και πλουσιότερες.<br />
Κάθε φορά που είχαν μια<br />
τόσο μεγάλη γιορτή, ήταν υπερστολισμένη<br />
με φώτα και πολλά<br />
λουλούδια.<br />
Ο διάκονος έφυγε για να χτυπήσει<br />
την καμπάνα. Τότε ο ιεροκήρυκας<br />
τράβηξε τις κουρτίνες<br />
στα χρωματιστά παράθυρα και<br />
σκοτάδι γέμισε την Εκκλησία.<br />
Μέσα στο σκοτεινό τούτο μέρος,<br />
προχώρησε και γονάτισε μπροστά<br />
στο Σταυρό που βρισκόταν<br />
στο μπροστινό μέρος της Εκκλησίας.<br />
Ήταν ένας απελέκητος<br />
Σταυρός και πάνω του έπεφτε<br />
λίγο αμυδρό φως.<br />
Σε λίγο, οι πρώτοι πιστοί άρχισαν<br />
να μπαίνουν στην εκκλησία.<br />
Όλοι τους έμειναν έκπληκτοι, καθώς<br />
έμπαιναν μέσα μια τόσο επίσημη<br />
μέρα. Απορούσαν για τη<br />
σκηνή που πρώτη φορά παρουσιαζόταν<br />
μπροστά<br />
τους. Πολλοί από<br />
αυτούς έλεγαν:<br />
*Μήπως έχουμε<br />
κηδεία, σήμερα;*<br />
Και άλλοι: *μήπως<br />
είναι άρρωστος ο<br />
διάκονος και δεν<br />
στόλισε την Εκκλησία όπως άλλοτε;*<br />
Γρήγορα όμως διαπίστωσαν<br />
ότι ούτε το ένα συνέβαινε ούτε το<br />
άλλο. Ευλαβικά καθόταν στο<br />
πίσω μέρος η οικογένεια του διακόνου.<br />
Ο ιεροκήρυκας σκόπιμα δεν<br />
είχε δώσει εντολή να στολιστεί η<br />
Εκκλησία. Είχε κάνει άλλα σχέδια<br />
για την ημέρα εκείνη. Ήθελε η<br />
προσοχή όλων να προσηλωθεί α-<br />
ποκλειστικά και μόνο στον<br />
Σταυρό που ορθωνόταν μπροστά<br />
τους και από τον οποίο ερχόταν<br />
το μοναδικό φως. Το θέμα του ή-<br />
ταν *Ο αναστημένος Χριστός*.
18 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
Η λατρεία άρχισε. Ο ιεροκήρυκας<br />
πήρε τη θέση του καθώς και<br />
ο οργανίστας που άρχισε να παίζει<br />
με όλη του τη δύναμη. Ενώ αυτός<br />
έπαιζε, τα μέλη της χορωδίας<br />
ανά δύο έμπαιναν μέσα με μακριά<br />
λευκά φορέματα. Ο καθένας κρατούσε<br />
στο χέρι του από ένα κηροπήγιο<br />
αναμμένο, που τοποθετούσαν<br />
γύρω από το Σταυρό σε<br />
σχήμα V, που διεθνώς σημαίνει<br />
*θρίαμβος*. Έτσι και η χορωδία<br />
πήρε τη θέση<br />
της.<br />
Αμέσως<br />
πίσω από αυτούς<br />
φάνηκαν<br />
τα παιδιά του<br />
Κυριακού Σχολείου<br />
με λουλούδια<br />
τα οποία<br />
τοποθετούσαν και πάλι γύρω<br />
από τον Σταυρό. Το όργανο συνέχισε<br />
να παίζει καθώς τα παιδιά τα<br />
άφηναν. Όταν και αυτό τελείωσε,<br />
η όψη της Εκκλησίας άλλαξε. Όλα<br />
γύρω έλαμπαν. Μαζί με τα φώτα<br />
τράβηξαν και τις κουρτίνες. Και η<br />
πιο μικρή γωνιά της Εκκλησίας ή-<br />
ταν τώρα φωτισμένη. Μα εκείνο<br />
που περισσότερο από όλα έλαμπε<br />
ήταν ο Σταυρός, το αιώνιο σύμβολο<br />
της θεϊκής αγάπης και προσφοράς.<br />
Ο ιεροκήρυκας με επιβλητικότητα<br />
διάβασε το Α. Κορινθ. ιε/55:<br />
Ώ, θάνατε πού είναι το κέντρο<br />
σου; ΄Ω, άδη πού είναι η νίκη<br />
σου;» Αμέσως μετά το εδάφιο, η<br />
χορωδία έψαλλε το θαυμαστό ύ-<br />
μνο *Αλληλούια*.<br />
Όταν τελείωσε ο ύμνος και<br />
σταμάτησε το όργανο μια βαθιά<br />
σιγή επικράτησε και ο ιεροκήρυκας<br />
οδήγησε σε προσευχή. Ενώ ο<br />
επόμενος ύμνος της χορωδίας τελείωνε,<br />
ξαφνικά ακούστηκε μια<br />
διαπεραστική φωνή μπροστά<br />
στον άμβωνα.<br />
--Έ, κύριε,<br />
πες μου εδώ είναι<br />
ο ουρανός;<br />
Είπαν ότι η μητέρα<br />
μου πήγε<br />
στον ουρανό.<br />
Την χρειάζομαι<br />
πάρα πολύ. Εδώ<br />
είναι ο ουρανός;<br />
Κάθε βλέμμα προσηλώθηκε<br />
στο μικρό κοριτσάκι που στεκόταν<br />
μπροστά στον άμβωνα κοιτάζοντας<br />
τον Σταυρό.<br />
Ήταν πολύ λυπηρό να βλέπει<br />
κανείς το αχτένιστο, απεριποίητο<br />
και άπλυτο αυτό κοριτσάκι. Τα<br />
χέρια και τα πόδια του ήσαν βρώμικα<br />
και πληγωμένα. Φορούσε<br />
μεγάλα παπούτσια με μεγάλα<br />
κορδόνια. Το πώς μπήκε μέσα και<br />
πέρασε μπροστά από τους διακόνους,<br />
κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει.<br />
Ξανά ακούστηκε η παρακλητική<br />
φωνή του παιδιού.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 19<br />
--Αυτό εδώ μοιάζει με τον ουρανό,<br />
δεν είναι;<br />
Ο ιεροκήρυκας κατέβηκε από<br />
τον άμβωνα, την αγκάλιασε και<br />
την σήκωσε στην αγκαλιά του.<br />
Την κράτησε σφιχτά. Εκείνη έ-<br />
βαλε το χέρι της γύρω στο λαιμό<br />
του και έγειρε το κεφάλι της στον<br />
ώμο του. Αναστέναξε βαθειά νιώθοντας<br />
κάποια ικανοποίηση.<br />
Με συντριμμένη φωνή ο ιεροκήρυκας<br />
επανέλαβε τα λόγια της<br />
μικρής.<br />
--Εδώ είναι ουρανός; Με τους<br />
ύμνους και τις δοξολογίες μας υ-<br />
ψωθήκαμε μέχρι ουρανού. Αλλά<br />
πραγματικά είναι ο τόπος αυτός<br />
ουρανός; Πόσο απέχει<br />
το όμορφο περιβάλλον<br />
μας και η ενδυμασία<br />
μας από το κοριτσάκι<br />
αυτό! Τί κάναμε αλήθεια,<br />
ώστε να φέρουμε<br />
τον ουρανό κοντά μας<br />
σήμερα; Πότε κάναμε<br />
κάτι εις ένα τούτων<br />
των ελαχίστων;». Θα αναγκασθούμε<br />
ίσως να πούμε σε αυτό το<br />
αδύναμο παιδί, όχι εδώ δεν είναι<br />
ουρανός, έχεις κάνει λάθος;<br />
Μετά την ερώτηση αυτή, σώπασε<br />
και πρόσεξε με τα διαπεραστικά<br />
του μάτια τα κλαμένα πρόσωπα<br />
όλων.<br />
Εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκε<br />
μια κίνηση που δεν την περίμενε.<br />
Ένας ηλικιωμένος σηκώθηκε από<br />
τη θέση του και προχώρησε προς<br />
τον άμβωνα. Γονάτισε μπροστά<br />
στο λαμπρό Σταυρό και στο τελευταίο<br />
σκαλοπάτι άδειασε το<br />
πορτοφόλι του. Η στάση του ή-<br />
ταν πολύ συγκινητική, γιατί αυτός<br />
ήταν ο πιο τσιγκούνης άνθρωπος<br />
της Εκκλησίας. Το παράδειγμα<br />
ακολούθησαν και άλλοι<br />
πολλοί, δείχνοντας με αυτό τον<br />
τρόπο ότι στο εξής θα ζήσουν μια<br />
διαφορετική ζωή.<br />
Σε λίγο μια όμορφη γυναίκα με<br />
λυγμούς άρχισε να βαδίζει προς<br />
τα εμπρός. Όταν τα βήματά της<br />
πλησίασαν προς τον άμβωνα, σήκωσε<br />
τα θολωμένα<br />
από δάκρυα μάτια της<br />
και άνοιξε τα χέρια<br />
της στον ιεροκήρυκα.<br />
Χωρίς καμιά λέξη εκείνος<br />
έβαλε το μικρό κοριτσάκι<br />
στην αγκαλιά<br />
της, ενώ η μικρή κουλουριάστηκε<br />
σαν να<br />
βρήκε μια ζεστή γωνιά, στην α-<br />
γκαλιά της γυναίκας του ιεροκήρυκα.<br />
Ο ιεροκήρυκας με σέβας κατέβασε<br />
το κεφάλι. Με συγκινημένη<br />
και συντριμμένη φωνή είπε:<br />
--Μαίρη, δόξα στον Θεώ. Ο<br />
Σταυρός του Χριστού, είναι ο τόπος<br />
που συναντιόμαστε όλοι.<br />
Είναι η πόρτα του ουρανού!!...