25.04.2017 Views

2017-04 GrkApr

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

2 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ<br />

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ<br />

ΣΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />

161-167 Peel St, North Melbourne<br />

Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />

10:45πμ και 6-7μμ.<br />

Αγγλικά: Σάββατο 7-8μμ και Κυριακή 11-<br />

12:15μμ<br />

185 Warrigal Rd, Oakleigh<br />

Ελληνικά: Σάββατο 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />

10:45πμ.<br />

147 Woodhouse Grove, Box Hill North<br />

Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ.<br />

ΣΤΟ ΣΥΔΝΕΥ<br />

51-57 Kings Way, Kingsgrove<br />

Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />

Αγγλικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />

ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />

59 Tait St, Renown Park<br />

Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 10-<br />

11:15πμ και 6-7μμ.<br />

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ<br />

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ<br />

Ένα μήνυμα ζωής και αληθείας από το Λόγο<br />

του Θεού με ομιλητή τον Δρ. Γ. Ζερβόπουλο.<br />

ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />

Ελληνικά: Δευτέρα 9-9:30μμ στο 3ΧΥ<br />

Αγγλικά: Δευτέρα 9:30-10μμ στο 3ΧΥ<br />

ΣΥΔΝΕΥ<br />

Ελληνικά: Τρίτη 7-8μμ και Πέμπτη 2-3μμ στο<br />

1683 ΑΜ<br />

ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />

Ελληνικά: Στο ΡΑΔΙΟ ΕΝΑ Τετάρτη 9-10μμ.<br />

ΚΥΡΥΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ<br />

Εάν θέλετε να ακούσετε λίγα λόγια μέσα από<br />

τον Λόγο του Θεού, μπορείτε να τηλεφωνήσετε<br />

οποιαδήποτε ώρα.<br />

Στην Μελβούρνη (03) 9470 1523<br />

Στο Σύδνεϋ (02) 9503 0700<br />

Στην Αδελαΐδα (08) 8346 7476<br />

ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ<br />

• Αν έχεις απορίες, διανοητικές ή άλλου είδους<br />

πνευματικές δυσκολίες απέναντι<br />

στην αλήθεια περί Χριστού.<br />

• Αν χρειάζεσαι μια επαφή, κάποια επίσκεψη,<br />

ένα γράμμα.<br />

• Αν αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας, για να<br />

το λαβαίνεις ανελλιπώς.<br />

• Αν έχεις να μας δώσεις την διεύθυνση κάποιου<br />

φίλου σου ή συγγενούς σου που<br />

θάθελες να το λαβαίνει.<br />

• Αν δεν το θέλεις, στείλτε το πίσω και μην<br />

σβήνεις την διεύθυνσή σου.<br />

Εάν θέλετε την Καινή Διαθήκη, γράψτε μας<br />

στις παρακάτω διευθύνσεις:<br />

VIC:<br />

Good News Magazine<br />

PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />

NSW: PO Box 70, Kingsgrove, NSW 2208<br />

Συντηρείται από αυτοπροαιρέτους<br />

προσφοράς.<br />

PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />

Εάν θέλετε να μας βρείτε στο INTERNET:<br />

www.GreekFreeChurch.org.au<br />

Το περιοδικό αυτό αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ και ΔΕΝ ΕΧΕΙ καμία σχέση<br />

με την οργάνωση των Μαρτύρων Του Ιεχωβά.<br />

This magazine is Print Post Approved PP.340646/00009<br />

Printed by Good News Magazine, PO Box 17 Northcote, VIC 3070


ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 3<br />

ΠΟΛΛΕΣ διατάξεις είχε ο<br />

Θεός εις την Παλαιά Διαθήκη, με<br />

τις οποίες προεικόνιζε τη μεγάλη<br />

θυσία του Υιού Αυτού, και την διά<br />

του Αίματος Αυτού σωτηρία. Καμιά<br />

όμως από όλες δεν είναι<br />

τόσο παραστατική και ζωντανή,<br />

όσο η σφαγή του αμνού, κατά<br />

την γιορτή των Εβραίων του Πάσχα.<br />

Οι Ισραηλίτες που κατέβηκαν<br />

στην Αίγυπτο, όταν ο<br />

Ιωσήφ ήταν άρχοντας<br />

εκεί, πληθύνθηκαν<br />

και πολλαπλασιάσθηκαν,<br />

ώστε ο<br />

τόπος γέμισε από<br />

αυτούς. Όταν όμως<br />

πέθανε ο Ιωσήφ, και<br />

βασίλευσε νέος Φαραώ<br />

επί της Αιγύπτου,<br />

ο Φαραώ αυτός<br />

φοβούμενος τους Ισραηλίτες<br />

που πληθύνονταν, άρχισε να<br />

τους καταθλίβει με βαριά καταναγκαστικά<br />

έργα. Καταπίεζε αυτούς,<br />

και καταπίκρανε τη ζωή<br />

τους με τη σκληρή δουλεία. Τότε<br />

αυτοί εβόησαν εις Κύριον τον<br />

Θεόν τους, και ο Θεός έστειλε<br />

τον Μωυσή για να τους ελευθερώσει.<br />

Ο Μωυσής με την δύναμη<br />

του Θεού έκανε σημεία και τέρατα<br />

ενώπιον του Φαραώ, αλλά<br />

ο Φαραώ έμενε σκληρός και δεν<br />

ήθελε να αφήσει ελεύθερους<br />

τους Ισραηλίτες να φύγουν από<br />

την Αίγυπτο, αλλά τους κατέθλιβε<br />

περισσότερο.<br />

Ο Θεός τότε διά<br />

του Μωϋσέως κατέφερε<br />

δέκα πληγές ε-<br />

ναντίον της Αιγύπτου.<br />

Η τελευταία<br />

πληγή ήταν ο θάνατος<br />

των πρωτοτόκων,<br />

από του πρωτοτόκου<br />

της οικογένειας<br />

του Φαραώ μέχρι<br />

του πρωτοτόκου<br />

της δούλης, και κάθε πρωτότοκου<br />

των κτηνών.<br />

Κατά την πληγή αυτή είχε διατάξει<br />

ο Θεός όπως κάθε οικογένεια<br />

Ισραηλιτική πάρει ένα αρνί<br />

αρσενικό ενός έτους τέλειο χωρίς


4 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

κανένα ελάττωμα, να το σφάξει<br />

το βράδυ και με το αίμα του να<br />

ραντίσει τους δύο παραστάτες<br />

και το ανώφλιο της πόρτας του<br />

σπιτιού που θα το έτρωγαν (Έξοδος<br />

ιβ/6-7.)<br />

Έπρεπε να το ψήσουν και να<br />

το φάνε ολόκληρο εκείνη τη νύχτα,<br />

με άζυμα και πικρά χόρτα,<br />

να μη σπάσουν κανένα κόκαλό<br />

του, και ότι περισσεύσει να το κάψουνε<br />

(Έξοδος ιβ. 8-10). Να το<br />

τρώγουν ζωσμένοι τις οσφύες<br />

τους, έχοντας τα υποδήματα στα<br />

πόδια τους και το ραβδί στα χέρια<br />

τους και να είναι έτοιμοι για<br />

αναχώρηση. (Έξοδος ιβ/11).<br />

Κατά δε τα μεσάνυχτα της νύκτας<br />

εκείνης ο Θεός θανάτωσε<br />

κάθε πρωτότοκο των Αιγυπτίων<br />

από ανθρώπου έως κτήνους.<br />

Στα σπίτια όμως των Ισραηλιτών,<br />

βλέποντας ο<br />

εξολοθρευτής άγγελος<br />

το αίμα δεν<br />

έμπαινε (Έξοδος<br />

ιβ/23). Εξ αιτίας<br />

της πληγής αυτής<br />

ο Φαραώ φοβήθηκε<br />

και επέτρεψε<br />

στον λαό να αναχωρήσει από<br />

την Αίγυπτο.<br />

Αυτή είναι η γιορτή του Πάσχα<br />

των Ιουδαίων, κατά την οποία ο<br />

Θεός έκαμε διάκριση μεταξύ αυτών<br />

και των Αιγυπτίων, και παράτρεξε<br />

τα σπίτια τους και έσωσε<br />

τα πρωτότοκα τους, και διά βραχίονος<br />

ισχυρού τους έβγαλε από<br />

την Αίγυπτο και τους ελευθέρωσε.<br />

Είναι ανάγκη να καταλάβουμε<br />

ότι ολόκληρη η σωτηρία<br />

τους εξαρτάτο από ένα και μόνον<br />

σημείο, από το αίμα του αρνίου<br />

που είχαν ραντίσει την πόρτα<br />

τους, που τους είχε ειπεί ο Θεός<br />

«Και το αίμα θέλει είσθαι εις εσάς<br />

διά σημείον επί των οικιών εις<br />

τας οποίας κατοικείτε. Και όταν<br />

ίδω το αίμα θέλω σας παρατρέξει»<br />

(Έξοδος ιβ/13).<br />

***<br />

Σε μας όμως τους Χριστιανούς<br />

η σωτηρία μας δεν έγινε με<br />

ένα οποιοδήποτε αρνί, που με το<br />

αίμα θα μας προστάτευε από την<br />

οργή του Θεού:<br />

«Για μας εθυσιάσθη<br />

ο Χριστός,<br />

Αυτός είναι το Πάσχα<br />

ημών» (Α.<br />

Κορινθ. ε/7). «Ελυτρώθητε,<br />

λέγει ο<br />

απόστολος Πέτρος,<br />

διά του τιμίου Αίματος του<br />

Χριστού ως αμνού αμώμου και<br />

ασπίλου» (Α. Πέτρου α/19). Ο<br />

πιστεύων εις το χυθέν επί του


ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 5<br />

σταυρού Αίμα του Ιησού Χριστού,<br />

τίθεται υπό την προστασία<br />

Αυτού. Ο αναγνωρίζων το έργο<br />

της αντικατάστασης που έγινε<br />

στο Σταυρό διά του Ιησού Χριστού,<br />

καταφεύγει κάτω στην<br />

προστασία του Αίματός Του, και<br />

αναγνωρίζει ότι μόνον: «το Αίμα<br />

του Χριστού του Υιού του Θεού,<br />

καθαρίζει ημάς από πάσης α-<br />

μαρτίας» (Α. Ιωάν. α/7). Και ότι<br />

«Άνευ χύσεως αίματος συγχώρησης<br />

δεν γίνεται». (Εβρ. θ/22).<br />

Και λέγει με πεποίθηση: «Έχω<br />

την σωτηρίαν μου, όχι θα την<br />

έχω, αλλά την έχω διά του Αίματος<br />

του Ιησού Χριστού».<br />

***<br />

Αγαπητέ φίλε, αναγνώρισε<br />

την αξία της μεγάλης αυτής θυσίας<br />

του Ιησού Χριστού ότι αυτή<br />

έγινε και για σένα για να συγχωρηθούν<br />

και οι δικές σου αμαρτίες.<br />

Αναγνώρισε αυτήν την<br />

στιγμή που διαβάζεις αυτές τις<br />

γραμμές ότι και συ είσαι ένοχος<br />

απέναντι της θείας δικαιοσύνης.<br />

Πίστεψε στις υποσχέσεις του Λόγου<br />

του Θεού που μας λέγει ότι:<br />

«το Αίμα του Υιού του Θεού, καθαρίζει<br />

ημάς από πάσης αμαρτίας»<br />

και να είσαι βέβαιος ότι θα<br />

συγχωρηθούν οι αμαρτίες σου<br />

και θα συμφιλιωθείς με τον Θεό:<br />

«Ο Χριστός έκαμεν ειρήνην διά<br />

το Αίματος του Σταυρού Αυτού»<br />

(Κολος. α/20). «Ο Χριστός ….<br />

διά του ιδίου Αυτού Αίματος έκαμεν<br />

εις ημάς απολύτρωσιν» (Εβραίους<br />

θ/12), «διά του Αίματος<br />

του Χριστού έχομεν την συγχώρησιν<br />

των αμαρτιών ημών» (Εφεσ.<br />

α/7).<br />

Εάν, φίλε μου, έχεις ανάγκη<br />

σωτηρίας, το Αίμα του Χριστού<br />

χύθηκε για την άφεση των αμαρτιών<br />

σου, «τούτο είναι το Αίμα<br />

μου το της Καινής Διαθήκης, το<br />

υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις ά-<br />

φεσιν αμαρτιών» ( Ματθ. κς/28).<br />

«Διότι το Πάσχα ημών εθυσιάσθη υπέρ ημών, ο Χριστός. Ώστε ας<br />

εορτάζωμεν, ουχί με ζύμην παλαιάν, ουδέ με ζύμην κακίας και πονηρίας,<br />

αλλά με άζυμα ειλικρινείας, και αληθείας» (Α. Κορ. ε/7-8).


6 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

Την ημέρα του πρώτου Πάσχα,<br />

καθώς η απειλητική μεσονύκτια<br />

ώρα πλησίαζε, η Αίγυπτος ήταν<br />

απορροφημένη στην συνήθη ζωή<br />

της. «Έτρωγαν, έπινον….». Αλλά<br />

μέσα στα σπίτια τους τα παιδιά<br />

του Ισραήλ στέκονται γύρω από<br />

τα τραπέζια τους, με τις οσφύες<br />

τους στα χέρια, με το άζυμο ψωμί<br />

τους, «έχων έκαστος την σκάφην<br />

αυτού επί τους ώμους αυτού….»<br />

(Έξοδος ιβ/34), και περιμένοντας<br />

να δοθεί το σήμα για<br />

την αναχώρηση. Ο<br />

Πασχαλινός Αμνός,<br />

είχε θυσιασθεί. Το<br />

αίμα του είχε βάψει<br />

τις πόρτες, ενώ το<br />

κρέας του, «οπτόν εν<br />

πυρί», είχε φαγωθεί.<br />

Επί επτά ημέρες όλο<br />

το ένζυμο ψωμί είχε<br />

απομακρυνθεί από<br />

τα σπίτια του εκλεκτού<br />

λαού διότι το προζύμι, σύμφωνα<br />

με τους βιβλικούς συμβολισμούς<br />

είναι σύμβολο φθοροποιού<br />

δυνάμεως.<br />

Ο Πιστός πρέπει να κοιτάζει<br />

πίσω.<br />

Ο Πασχαλινός Αμνός θυσιάστηκε<br />

για μας πάνω στο Σταυρό.<br />

Αν και ήταν αναμάρτητος, χωρίς<br />

μώμο ή κηλίδα, εν τούτοις θυσιάστηκε<br />

για μας έξω της πύλης. Έ-<br />

γινε Αυτός η επαρκής, ικανοποιητική<br />

προσφορά για τις αμαρτίες<br />

όλου του κόσμου.<br />

Ο Πιστός πρέπει να κοιτάζει<br />

γύρω του.<br />

Με αναμμένες λαμπάδες ας<br />

ψάξουμε το εσωτερικό της καρδιάς<br />

μας, μήπως υπάρχει τεμάχιο<br />

ή κόκκος ζύμης.<br />

Ας γιορτάζουμε σε μια συνεχή<br />

ευτυχία Χριστιανικής<br />

ζωής, όχι με παλαιά<br />

ζύμη, ούτε με<br />

ζύμη «κακίας και πονηρίας<br />

αλλ’ εν αζύμοις<br />

ειλικρινείας και<br />

αληθείας».<br />

Ο Πιστός πρέπει<br />

να ατενίζει στο μέλλον.<br />

Γρήγορα θα α-<br />

κούσουμε τον ήχο<br />

της σάλπιγγας να μας φωνάζει:<br />

«Σήκω και φύγε γιατί δεν είναι<br />

εδώ η ανάπαυσή σου», και θα φύγουμε<br />

από την Αίγυπτο που υποφέραμε<br />

και κουραστήκαμε και<br />

που ο Κύριός μας σταυρώθηκε.<br />

«Ο ερχόμενος θα έλθει και δεν<br />

θα αργήσει»!!


ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 7<br />

Κύριέ μου Ιησού Χριστέ, σ’ ευχαριστώ<br />

που πήρες τη δική μου θέση<br />

στο Σταυρό του Γολγοθά και υπέφερες<br />

για μένα, για να ανοίξεις μ’ αυτόν<br />

τον τρόπο τον δρόμο για τον Ουρανό.<br />

Έκανες τον άνθρωπο, φίλο με τον<br />

Θεό, ενώ πριν δεν υπήρχε κανένας<br />

τρόπος σωτηρίας. Πόσο σ’ ευχαριστώ<br />

γιατί έκανες το θέλημα του Πατέρα<br />

Θεού, από αγάπη για μένα, και<br />

ας σου στοίχισε αυτό πολύ ακριβά.<br />

Βοήθησέ με Κύριε, στην αδυναμία<br />

μου να φαίνομαι πιστός στο πρόσωπό<br />

σου, και να κάνω το θέλημά<br />

σου με όλη μου την καρδιά.- Αμήν.<br />

Οι άνθρωποι σήμερα, περισσότερο<br />

από κάθε άλλη φορά, είναι<br />

φοβισμένοι. Η αμαρτία<br />

μέσα στις καρδιές των ανθρώπων<br />

έκανε τη ζωή<br />

μας δύσκολη και<br />

πολύ δυσβάστακτη.<br />

Εγκλήματα,<br />

ληστείες, αρπαγές,<br />

και ότι βάρβαρο<br />

μπορεί να φαντασθεί<br />

κανείς, συμβαίνουν<br />

με αβάσταχτη<br />

σφοδρότητα. Σήμερα έ-<br />

λεγαν οι εφημερίδες, πως μια ο-<br />

μάδα κακοποιών έκανε τρεις<br />

ληστείες σε μιάμιση ώρα.<br />

Μα εκείνο που κάνει τους<br />

ανθρώπους να ανησυχούν και<br />

να φοβούνται είναι η απιστία<br />

τους σε ένα Θεό Πατέρα, αγαθό<br />

και δίκαιο. Η α-<br />

γάπη του Θεού, ό-<br />

ταν ξεχύνεται μέσα<br />

στην καρδιά μας,<br />

διώχνει το φόβο. Έ-<br />

τσι λέγει ο Άγιος<br />

Λόγος του Θεού, το<br />

Ευαγγέλιο.<br />

Μια φορά, ένα<br />

σπίτι πήρε φωτιά, μα οι ένοικοι<br />

λείπανε. Κάποιος ειδοποίησε<br />

την πυροσβεστική, που ήλθε,<br />

μα δεν μπορούσαν να κάνουν


8 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

τίποτα, γιατί η φωτιά είχε πάρει<br />

διαστάσεις.<br />

Ξαφνικά από το παράθυρο<br />

του σπιτιού φάνηκε ένα παιδάκι,<br />

που φαίνεται πως κοιμόταν<br />

μέσα και με τη φωτιά ξύπνησε<br />

και πήγε στο παράθυρο.<br />

Οι πυροσβέστες ανοίξανε ένα<br />

σεντόνι τεντωμένο και λέγανε<br />

στο παιδάκι να πηδήσει. Μα το<br />

παιδί έβλεπε το ύψος και δίσταζε.<br />

Εκείνη τη<br />

στιγμή έφθασε τρέχοντας<br />

ο πατέρας<br />

του παιδιού. Έ-<br />

πιασε και αυτός<br />

από το σεντόνι και<br />

φώναξε με όλη του<br />

τη δύναμη στο παιδάκι με το ό-<br />

νομά του.<br />

Το παιδί, ακούγοντας το ό-<br />

νομά του με τη φωνή του πατέρα<br />

του, δεν δυσκολεύτηκε να<br />

πηδήσει και να σωθεί.<br />

Πόσο λυπάμαι αυτούς που<br />

δεν έχουν τον Θεό Πατέρα τους,<br />

και ζούνε μέσα σε μια σκληρή<br />

μοναξιά! Πόσο λυπάμαι αυτούς,<br />

που δεν έχουν που να α-<br />

ποταθούν με προσευχή!<br />

Πόσο προνομιούχοι είμαστε<br />

εμείς, όσοι όχι μόνο πιστέψαμε,<br />

μα ζούμε την καθημερινή<br />

πραγματικότητα του Θεού!<br />

Του μιλάμε και μας απαντά.<br />

Του ζητάμε και μας δίνει, τις<br />

σωστές λύσεις. Γι’ αυτό η χαρά<br />

μας είναι μεγάλη και σταθερή,<br />

και η ειρήνη του Θεού δεν λείπουν<br />

από τη ζωή μας. Πρόσεξε<br />

όμως! Δεν μπορείς να λες πως<br />

έχεις τον Θεό Πατέρα σου και<br />

να υπακούς στον Διάβολο.<br />

Πολλοί λένε πως έχουν τον<br />

Θεό Πατέρα όμως η ζωή τους η<br />

καθημερινή μαρτυρεί ότι είναι<br />

ορφανοί.<br />

Όταν ο Κύριος Ι-<br />

ησούς βάδιζε προς<br />

τον τόπο του μαρτυρίου,<br />

στον<br />

σταυρό, Τον ακολουθούσε<br />

ένα πλήθος<br />

του λαού, και<br />

κάποιες γυναίκες,<br />

που έκλαιγαν και θρηνούσαν γι’<br />

Αυτόν. Ο Κύριος όμως που γνωρίζει<br />

τα βάθη των καρδιών είπε<br />

σ’ αυτές: «Μη κλαίτε για μένα,<br />

αλλά για τον εαυτό σας να<br />

κλαίτε και για τα παιδιά σας».<br />

Τί τρομερή προειδοποίηση για<br />

τότε και τώρα. Δεν ωφελεί να<br />

κλάψεις για τον Ιησού, αλλά να<br />

πιστέψεις στον Ιησού. Και αν<br />

πρέπει για κάτι να κλάψουμε,<br />

είναι για τον εαυτό μας, για τις<br />

αμαρτίες μας, και να πάρουμε<br />

συγχώρηση απ’ Αυτόν.<br />

Να κλάψουμε για τα παιδιά<br />

μας, που φθείρονται μέσα στην<br />

αμαρτία. Ίσως αλλάξαμε το ό-<br />

νομά της και την είπαμε εξέλιξη


ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 9<br />

και πολιτισμό, όμως είναι α-<br />

μαρτία, είναι θάνατος. Ας μην<br />

ξεχνάμε ότι ο Κύριος σύντομα<br />

έρχεται για να κρίνει τη γη,<br />

Ψαλμός 96:13.<br />

Ας είμαστε έτοιμοι να Τον υ-<br />

ποδεχθούμε σαν Σωτήρα και<br />

όχι σαν Κριτή.<br />

Ο πρώην νεκρός<br />

Ο Λάζαρος στέκει το αιώνιο<br />

σύμβολο που πέρασε τις γενιές<br />

και τις χιλιετηρίδες σαν αστραπή,<br />

πως ο Χριστός σηκώνει νεκρούς,<br />

φέρνει ψυχές από τον τάφο στη<br />

ζωή, από το σκοτάδι στο φως,<br />

από το βασίλειο των νεκρών<br />

στον κλήρο των ζώντων αγίων.<br />

Είναι ο βαθύς πραγματισμός της<br />

ανθρώπινης πτώσεως και των α-<br />

πείρων δυνάμεων του Θεού. Είναι<br />

το αιώνιο σύμβολο, του τι<br />

μπορεί να κάνει ο<br />

Χριστός όταν ελεύθερα<br />

οι δυνάμεις<br />

του επενεργήσουν<br />

στη ζωή μας. Όταν<br />

ο τετραήμερος Λάζαρος<br />

ανέστη, κανένας<br />

μα κανένας<br />

δεν μπορεί να πει πως η αμαρτία<br />

του είναι τόσο μεγάλη ώστε να<br />

μη συγχωρείται. Όταν ο Λάζαρος,<br />

που οι σάρκες του κάτω από<br />

το νόμο της φυσικής φθοράς είχαν<br />

αρχίσει να σαπίζουν, ανέστη,<br />

κανένα χρέος δεν μπορεί να είναι<br />

τόσο μεγάλο που να μη εξοφλείται.<br />

Αν ο ληστής είναι ο σημαιοφόρος<br />

του λυτρωμού, ο Λάζαρος<br />

είναι το σύμβολο της καθολικότητας<br />

της Σωτηρίας.<br />

Χωρίς δεσμά<br />

Μέσα στη φράση και εντολή<br />

του Κυρίου λύσατε αυτόν κλείνεται<br />

η μεγαλειώδης υποχρέωση<br />

και ευλογία του Κυρίου<br />

για τους αναστημένους<br />

πρώην<br />

νεκρούς, για μια<br />

ζωή απελευθερώσεως.<br />

Μια ζωή χωρίς<br />

τα δεσμά του<br />

χθες που μυρίζουν<br />

τάφο και θάνατο. Το πίστεψε<br />

αυτό το παιδί του Θεού; Πως πίστεψε<br />

το πρώτο σημείο, το<br />

«δεύρον έξω» και δεν πίστεψες,


10 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

δεν θέλεις να πιστέψεις αυτό το<br />

δεύτερο; Δεν είναι ο ίδιος ο Κύριος;<br />

Εκείνος που έκαμε την<br />

πρώτη, τη μεγάλη δωρεά να σε<br />

αναστήσει, θα σε αφήσει να ζεις<br />

δεμένος με τα σάβανα; Δεν θα ή-<br />

ταν αυτό ένα έργο που δεν θάφερνε<br />

τα στοιχεία του «τελείου;»<br />

Σκέψου ακόμη κάτι. Πως<br />

είναι ίσως βλασφημία ο Κύριος<br />

στο Σταυρό να μην έκανε ένα<br />

«τέλειο» έργο. Δεν είναι έτσι;<br />

Ευχαρίστησε τον Κύριο, για την<br />

ανάστασή Του, μα σύγχρονα και<br />

για την απελευθέρωση από όλα<br />

εκείνα που σε οδήγησαν στον<br />

τάφο.<br />

Η περιέργεια για τον Λάζαρο<br />

Παράξενο; Ίσως. Πώς να γίνει<br />

όμως…. Στο δείπνο της χαράς<br />

που ακολούθησε την Ανάσταση<br />

και Απελευθέρωση –άραγε έγινε<br />

κάτι τέτοιο στη ζωή μας;--ο κόσμος,<br />

οι καλεσμένοι, οι απ’ έξω,<br />

ήθελαν να δουν τον Λάζαρο. Μα<br />

ήταν και ο Κύριος εκεί… Ναι,<br />

αλλά ο κόσμος θέλει να δει θαύματα.<br />

Θέλει να δει τέως νεκρούς,<br />

τώρα να τρώνε και να γελούν.<br />

Θέλει να δει σαπισμένους χθες,<br />

γεμάτους ζωή και κίνηση σήμερα.<br />

Μη με ρωτήσεις αν αυτό<br />

είναι καλό. Δεν μετριέται έτσι η<br />

πραγματικότητα. Ο κόσμος θέλει<br />

να δει πειράματα επιτυχημένα,<br />

ζωντανά, αληθινά. Ας προσέξω<br />

πρώτος εγώ που δεν ρωτάω, αν<br />

αδελφέ μου, είσαι, αν είμαι πρώτος<br />

εγώ ένας Λάζαρος, αναστημένος,<br />

απελευθερωμένος. Ένας<br />

Λάζαρος που ο Κύριος θα δείξει<br />

στα πλήθη που περίεργα θα ζητούν<br />

να μάθουν, αν στ’ αλήθεια<br />

ο Κύριος ανασταίνει ζωές!!<br />

Τί είναι το αληθινό παιδί του<br />

Θεού; Δύσκολη πραγματικά ερώτηση.<br />

Γιατί αν θελήσεις να δανειστείς<br />

εικόνες και στοιχεία από την<br />

σκυφτή ανθρώπινη ζωή μας, δεν<br />

μπορείς να απαντήσεις. Το παιδί<br />

του Θεού είναι κατασκεύασμα του<br />

ουρανού, δημιούργημα της αγάπης<br />

του ζωντανού Θεού. Άλλης<br />

τάξεως η φύση του, και η ζωή του,


ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 11<br />

όταν είναι γνήσιο, η δόξα, το μεγαλείο<br />

που ακτινοβολεί, μεγαλείο<br />

καθαρότητας, αρχοντιά, δύναμη.<br />

Γύρω στα 1800 σ’ ένα μικρό<br />

χωριουδάκι της Αγγλίας γεννήθηκαν<br />

δύο αγοράκια σε μια οικογένεια<br />

με το όνομα Ταίηλορ. Το ένα<br />

αγόρι ακολούθησε την πολιτική<br />

καριέρα, έγινε μεγάλος, φημισμένος<br />

πολιτικός, έφτασε μέχρι τη<br />

βουλή. Ο άλλος έβαλε πάνω στην<br />

αγάπη του Θεού όνειρα, καριέρα,<br />

φίλους, σχέδια, τα θυσίασε και έ-<br />

γινε ιεραπόστολος<br />

στην Κίνα.<br />

Όλοι είπαν πως<br />

χάθηκε. Αυτός ο<br />

δεύτερος είναι ο<br />

μεγάλος γνωστός<br />

ιεραπόστολος α-<br />

ναμορφωτής της Κίνας Χάντσον<br />

Ταίηλορ. Ο άλλος έσβησε, τώρα<br />

γνωστός σαν ο αδελφός του Χάντσον<br />

Ταίηλορ.<br />

Η περιορισμένη και ανθρώπινη<br />

λογική μας πλανά. Ζωή αφιερωμένη<br />

στον Θεό, στην υπηρεσία<br />

του Ευαγγελίου, σημαίνει ζωή χαμένη.<br />

Όμως η λογική της αγάπης<br />

του Θεού είναι τελείως διαφορετική.<br />

«Διότι όστις θέλει να σώσει<br />

την ζωήν αυτού θέλει απολέσει<br />

αυτήν, και όστις απολέσει την<br />

ζωήν αυτού ένεκεν εμού και του<br />

Ευαγγελίου, αυτός θέλει σώσει<br />

αυτήν» (Μάρκ. η/35).<br />

Άλλες αξίες, άλλοι νόμοι ισχύουν<br />

στην περιοχή του Θεού. Αυτό<br />

που οι άνθρωποι λένε κέρδος και<br />

συμφέρον και απόλαυση, είναι<br />

στην πραγματικότητα θάνατος. Α-<br />

γαπούν την ψυχή τους, λατρεύουν<br />

τα είδωλά τους, τον εαυτό τους.<br />

Αυτοί έτσι θα μείνουν, χωρίς την<br />

αγάπη του Πατέρα, στον θάνατο<br />

αιώνια.<br />

Όμως όποιος αποφασίσει να<br />

παραδοθεί στον<br />

Θεό, να διαθέσει<br />

την ύπαρξή του<br />

στην δόξα Του,<br />

τον περιμένει<br />

δόξα και μεγαλείο<br />

με αιώνιο<br />

χαρακτήρα, που αρχίζει από τούτη<br />

τη ζωή, εδώ κάτω.<br />

Αυτό το σημείο το αγνοούν<br />

πολλοί. Είναι μια όμορφη ζωή, η<br />

ζωή της πίστεως.<br />

Σαν άνθρωποι μαθημένοι στις<br />

εμπειρίες της φθοράς. Αλλά τώρα<br />

ζούμε όλο με εκπλήξεις, όλο με<br />

χαρούμενα δώρα αγάπης και φροντίδας<br />

Θεού. Ο ένας διάλεξε τον<br />

δρόμο της επίγειας διάκρισης και<br />

δόξας. Ο άλλος διάλεξε την ουράνια<br />

δόξα και κέρδισε και τούτη τη<br />

ζωή και την άλλη αιώνια.


12 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

Όταν το 1971 ο αστροναύτης<br />

Τζ. Ίργουιν περπάτησε στην σελήνη<br />

δήλωσε: «Το σημαντικότερο<br />

γεγονός για την ανθρωπότητα δεν<br />

είναι ότι ο άνθρωπος περπάτησε<br />

στη σελήνη, αλλά ότι ο Θεός περπάτησε<br />

στη γη μας στο πρόσωπο<br />

του Ιησού».<br />

Πράγματι, πριν 2000 χρόνια ο<br />

Υιός του Θεού άφησε τους ουρανούς<br />

της δόξας και παίρνοντας<br />

μορφή ανθρώπου μπήκε στον<br />

χώρο και στον χρόνο με την αποστολή<br />

να αποκαλύψει τον Θεό και<br />

τα σχέδιά Του σ’ έναν κόσμο α-<br />

μαρτωλό και αποστάτη, σ’ έναν<br />

κόσμο όμως, που ο Θεός τόσο α-<br />

γάπησε! Σ’ αυτόν τον κόσμο έ-<br />

ζησε ταπεινά υπηρετώντας, διδάσκοντας<br />

και θεραπεύοντας, και<br />

στο τέλος πλήρωσε το χρέος της<br />

αμαρτίας μας με το δικό Του θάνατο,<br />

γιατί ήταν ο μόνος τρόπος<br />

της σωτηρίας του κόσμου. Άλλαξε<br />

η ζωή όλων αυτών που τον πίστεψαν<br />

και τον δέχθηκαν Σωτήρα και<br />

Κύριό τους.<br />

Αγαπητέ μας φίλε, άφησέ Τον<br />

να αλλάξει και τη δική σου ζωή.<br />

ΕΙΚΟΣΙ αιώνες δεν έσβησαν αυτή<br />

τη δοξασμένη αλήθεια. Προσπάθησαν<br />

να την θεωρήσουν μύθο. Δοκίμασαν<br />

να την εξουθενώσουν με αμφιβολίες,<br />

αλλά την ξαναβρίσκουμε<br />

σταθερά, σαν φάρο<br />

που διασκορπίζει<br />

τα σκοτάδια, εξαιρετικά<br />

λαμπρή και<br />

δοξασμένη.<br />

Πράγματι, Εκείνος<br />

του οποίου παρακολουθήσαμε<br />

αυτές τις ημέρες τη<br />

φρικτή Του αγωνία και τα πάθη Του,<br />

ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, πέθανε<br />

επί του Σταυρού, θάνατο μαρτυρικό.<br />

Εξ αιτίας μας και για χατίρι μας ανέβηκε<br />

στο Σταυρό.<br />

«Αυτός ετραυματίσθη<br />

διά τας παραβάσεις<br />

ημών, ε-<br />

ταλαιπωρήθη διά<br />

τας ανομίας ημών.<br />

Η τιμωρία, ήτις έ-<br />

φερε την ειρήνην η-<br />

μών, ήτο επ’ Αυτόν». (Ησαΐας νγ/5).


ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 13<br />

Το αίμα Του χύθηκε, ώστε, «ο πιστεύων<br />

εις Αυτόν να έχει ζωήν αιώνιον»<br />

(Ιωάν. γ/16).<br />

Αλλ’ Εκείνος, Άρχων της Ζωής, ή-<br />

ταν δυνατόν να παραμείνει στον<br />

τάφο; Επανήλθε στη ζωή, ΑΝΕΣΤΗ.<br />

Είναι μεγάλη Νίκη του φωτός προς το<br />

σκότος, το Υιού του Θεού προς τον<br />

άρχοντα του ψεύδους. Οι μαθητές<br />

Του έκπληκτοι και χαρούμενοι ταυτόχρονα<br />

κήρυξαν, ότι: «Ο Κύριος α-<br />

ληθώς ανέστη», και η Εκκλησία του<br />

Χριστού, διά μέσου των αιώνων, και<br />

των σκοτεινότερων ακόμη, δεν έ-<br />

παυσε να επαναλαμβάνει τη χαρμόσυνη<br />

αυτή αγγελία, ότι: «Ο Χριστός<br />

όντως ανέστη».<br />

Τώρα, που<br />

γιορτάσαμε την<br />

ημέρα της Ανάστασης<br />

του Κυρίου,<br />

θα μου ε-<br />

πιτρέψεις, αγαπητέ<br />

μου αναγνώστη,<br />

να σου<br />

κάνω την ερώτηση:<br />

*Πιστεύεις στην Ανάσταση του<br />

Χριστού, και τι αποτελέσματα έχει<br />

φέρει στη δική σου ζωή;* Θα μπορούσες<br />

και συ μαζί με τον Ιώβ να<br />

πεις: «Γνωρίζω ότι ο Λυτρωτής μου<br />

ζει» (Ιώβ ιθ/25).<br />

Θα ήθελες μήπως να έχεις αποδείξεις<br />

για το μοναδικό στον κόσμο<br />

θαυμαστό αυτό γεγονός; Μια από τις<br />

μεγαλύτερες αποδείξεις είναι η καταπληκτική<br />

μεταβολή των Αποστόλων,<br />

οι οποίοι από δειλοί, άβουλοι,<br />

και φοβισμένοι που ήσαν έγιναν αιφνιδίως<br />

θαρραλέοι, γεμάτοι ελπίδα,<br />

πίστη και σοφία ώστε να ιδρύσουν<br />

την Εκκλησία και να μεταμορφώσουν<br />

τον κόσμο.<br />

Μεταξύ της Ανάστασης και της<br />

Πεντηκοστής, δηλαδή εντός ολίγων<br />

εβδομάδων, τι τεράστια μεταβολή!<br />

Θα έπρεπε κατά λογική συνέπεια<br />

κάτι το πολύ σημαντικό να είχε μεσολαβήσει,<br />

ώστε τόσο γρήγορα να γίνει<br />

αυτή η μεγάλη μεταβολή. Μόνο η Α-<br />

νάσταση μας δίνει<br />

ικανοποιητική<br />

εξήγηση<br />

του προβλήματος.<br />

Αυτή μας παρέχει<br />

τη διαβεβαίωση<br />

ότι έ-<br />

χουμε να κάνουμε<br />

με ένα<br />

Σωτήρα ζωντανό που μεσιτεύει για<br />

μας ενώπιον του Πατρός Του. «Χριστός<br />

ο αποθανών, μάλλον δε και Α-<br />

ναστάς, όστις και είναι εν δεξιά του<br />

Θεού, όστις και μεσιτεύει υπέρ η-<br />

μών» (Ρωμ. η/34).<br />

Η Ανάσταση του Χριστού ήταν η<br />

συντριπτική νίκη κατά του Διαβόλου..


14 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

Αλλά η Ανάστασή Του αποτελεί<br />

την υπόσχεση και της δικής μας ανάστασης.<br />

Και πρώτα, της πνευματικής:<br />

«και συνανέστησε διά της πίστεως<br />

της ενεργείας του Θεού» (Κολοσ.β/12).<br />

Το μήνυμα της Ανάστασης πρέπει<br />

να εισχωρήσει μέσα μας και να φέρει<br />

καρπό. Είναι μια νέα ζωή, μια ζωή<br />

αιώνια, που φανερώνεται στην καθημερινή<br />

μας ζωή, για την οποία ο<br />

Κύριος μίλησε όταν έ-<br />

λεγε: «Πρέπει να γεννηθείτε<br />

άνωθεν» (Ιωάν.<br />

γ/3, 5).<br />

Δεύτερο, η Ανάσταση<br />

του Χριστού,<br />

κατά τη βιβλική διδασκαλία,<br />

αποτελεί υπόσχεση<br />

και της σωματικής<br />

μας ανάστασης<br />

κατά τον προσδιορισμένο καιρό από<br />

τον Θεό: «Και οι αποθανόντες εν Χριστώ<br />

θέλουσι αναστηθεί πρώτον (Α.<br />

Θες. δ/16). Τότε θα είμεθα διά παντός<br />

με τον Κύριο της δόξης, «Εάν ο<br />

Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι<br />

το κήρυγμα ημών, ματαία δε και<br />

η πίστης σας…. έτι είσθε εν ταις α-<br />

μαρτίαις υμών» (Α. Κορινθ. ιε/14-<br />

17).<br />

Αξίζει πράγματι να δεχθούμε με<br />

πίστη το χαρούμενο αυτό μήνυμα:<br />

«Ο Κύριος αληθώς ανέστη». «Ο θάνατος<br />

κατεπόθη εν νίκη» (Α. Κορινθ.<br />

ιε/54β).<br />

Ευχόμεθα από καρδίας την ημέρα<br />

αυτή του Πάσχα του<br />

<strong>2017</strong> …πολλοί συμπατριώτες<br />

μας να δεχθούν<br />

στην καρδιά<br />

τους το χαρούμενο<br />

αυτό μήνυμα και να<br />

δώσουν την καρδιά<br />

τους στον Χριστό σαν<br />

ατομικό τους Σωτήρα,<br />

για να περάσουν από<br />

το σκοτάδι στο φως, από την εξουσία<br />

του διαβόλου στην Βασιλεία του<br />

Θεού και να γίνουν «νέα κτίσματα»<br />

προς δόξαν του Κυρίου ημών Ιησού<br />

Χριστού (Β. Κορινθ. ε/17).<br />

«ΚΑΙ εσηκώθησαν από του ό-<br />

ρους Ώρ διά της οδού της Ερυθράς<br />

θαλάσσης, διά να περιέλθωσι<br />

την γην Εδώμ. Και ωλιγοψύχησεν<br />

ο λαός εν τη οδώ. Και<br />

ελάλησεν ο λαός κατά του Θεού,


ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 15<br />

και κατά του Μωϋσέως, λέγοντες,<br />

Διατί ανεβίβασας ημάς εξ<br />

Αιγύπτου διά να αποθάνωμεν εν<br />

τη ερήμω; Διότι άρτος δεν είναι,<br />

και ύδωρ δεν είναι. Και η ψυχή<br />

ημών αηδίασε τον άρτον τούτον<br />

τον ελαφρόν. Και απέστειλεν ο<br />

Κύριος επί τον λαόν τους<br />

όφεις, τους φλογερούς,<br />

και εδάγκανον τον λαόν,<br />

και λαός πολύς εκ του Ισραήλ<br />

απέθανε. Και ελθών<br />

ο λαός προς τον<br />

Μωϋσήν, είπον, Ημαρτήσαμεν,<br />

διότι ελαλήσαμεν<br />

κατά του Κυρίου και κατά<br />

σου. Δεήθητι του Κυρίου<br />

να σηκώσει τους όφεις αφ’ η-<br />

μών. Και εδεήθη ο Μωυσής υ-<br />

πέρ του λαού. Και είπε Κύριος<br />

προς τον Μωϋσήν, κάμε εις σεαυτόν<br />

όφιν φλογερόν και βάλε<br />

αυτόν επί ξύλου. Και πας όστις<br />

δαγκαστεί και εμβλέψη εις αυτόν,<br />

θέλει ζήσει. Και έκαμεν ο<br />

Μωυσής όφιν χαλκούν, και έβαλεν<br />

αυτόν επί ξύλου. Και εάν ο<br />

όφις εδάγκανε τινά, εμβλέπων<br />

ούτος τον όφιν τον χαλκούν,<br />

έζη» ( Αριθμοί κα/4-9).<br />

Τί ωραία είναι η εικόνα της<br />

σωτηρίας που μας παρουσιάζεται<br />

στο Αριθμοί κα/ 4-9. Όπως α-<br />

κριβώς οι καημένοι εκείνοι άνθρωποι<br />

στην έρημο που τους είχαν<br />

δαγκάσει τα φίδια ήταν βέβαιο<br />

ότι θα πεθάνουν, έτσι και ε-<br />

κείνοι που τους έχει δαγκάσει η<br />

αμαρτία θα πεθάνουν, διότι «ο<br />

μισθός της αμαρτίας είναι ο θάνατος».<br />

Ο Μωυσής<br />

κατασκεύασε ένα<br />

χάλκινο φίδι, σαν τα<br />

φίδια εκείνα που<br />

τους είχαν δαγκάσει<br />

και το ύψωσε ψηλά.<br />

Με ένα μόνον<br />

βλέμμα σ’ εκείνο το<br />

φίδι, γινόντουσαν<br />

καλά. Διάβασε στο<br />

Αριθμοί κα/9. Έτσι ο Ιησούς έ-<br />

γινε αμαρτία για μας, και υψώθηκε<br />

επάνω στο Σταυρό. Όταν<br />

τον δούμε εκεί βαστάζοντας όλες<br />

τις αμαρτίες μας, θα έρθει ζωή<br />

μέσα μας. Η ΖΩΗ έρχεται με τη<br />

νέα γέννησή μας και με το θάνατο<br />

Εκείνου που πήρε επάνω<br />

Του την αμαρτία. Διάβασε στο<br />

Ευαγγέλιο του Ιωάννη γ/3-16.<br />

Κανένας δεν χάνεται γιατί είναι<br />

αμαρτωλός. Οι αμαρτωλοί<br />

σώζονται. Γιατί καταδικάζεται ο<br />

άνθρωπος; Στο Ευαγγέλιο του Ι-<br />

ωάννη διαβάζουμε: «Όστις πιστεύει<br />

εις αυτόν, δεν κρίνεται, ό-<br />

στις όμως δεν πιστεύει, είναι ήδη


16 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

κεκριμένος, διότι δεν επίστευσεν<br />

εις το όνομα του μονογενούς<br />

Υιού του Θεού» (Ιωάν. γ/18).<br />

Για ποιόν λόγο δεν υπάρχει<br />

δικαιολογία για κείνους που δεν<br />

πιστεύουν στον Θεό τώρα; Η α-<br />

πάντηση βρίσκεται στο Ευαγγέλιο<br />

του Ιωάννη στο κεφάλαιο γ/<br />

και εδάφιο 19: «Και αύτη είναι η<br />

κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον<br />

κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν<br />

το σκότος μάλλον παρά το<br />

φως, διότι ήσαν πονηρά τα έργα<br />

αυτών».<br />

Άφησε λοιπόν τον Χριστό να<br />

μπει βαθιά μέσα στη ζωή σου.<br />

Ας είναι το θέλημά Του δικό σου<br />

θέλημα. Ότι Εκείνος θέλει, να θέλεις<br />

και συ, και η ζωή η δική Του,<br />

να είναι και δική σου ζωή.<br />

«Επειδή και ο Χριστός άπαξ<br />

έπαθε δια τας αμαρτίας. Ο δίκαιος<br />

υπέρ των αδίκων, δια να<br />

φέρη ημάς προς τον Θεόν, θανατωθείς<br />

μεν κατά την σάρκα,<br />

ζωοποιηθείς δε δια του πνεύματος»<br />

(Α. ΠΕΤΡΟΥ ΚΕΦ. Γ/18).<br />

Ο διάκονος ήλθε να ετοιμάσει<br />

τη μεγάλη Εκκλησία για το πρωί<br />

του Πάσχα. Η καρδιά του πλημμύριζε<br />

από δοξολογία. Γρήγορα<br />

τα τακτοποίησε όλα.<br />

Ξαφνικά παρουσιάστηκε ο ιεροκήρυκας,<br />

μη ξέροντας ότι ο διάκονος<br />

ήταν εκεί. Ήθελε να μείνει<br />

λιγάκι μόνος, προσευχόμενος.<br />

Χαιρέτισε ευγενικά τον διάκονο<br />

και του είπε:<br />

-Μακάρι να έπαιρνες τη θέση<br />

μου σήμερα στον άμβωνα.<br />

-Όχι, όχι κύριε, δεν μπορώ να<br />

το κάνω αυτό, απάντησε ο διάκονος.<br />

Υπάρχει μήπως κανένα πρόβλημα<br />

στο σπίτι;<br />

-Κανένα, ήταν η απάντηση του<br />

ιεροκήρυκα.<br />

Ο ιεροκήρυκας θυμήθηκε εν<br />

τούτοις την τραγική κατάσταση<br />

της συζύγου του, την οποία ά-<br />

φησε το πρωί εκείνο στο σπίτι<br />

τόσο μελαγχολική. Την παρακάλεσε<br />

να έλθει στην Εκκλησία τουλάχιστον<br />

σήμερα που ήταν Πά-


ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 17<br />

σχα, αλλά δεν δέχθηκε. Γι’ αυτό α-<br />

κριβώς ο ιεροκήρυκας ήρθε τόσο<br />

νωρίς στην Εκκλησία.<br />

Η σύζυγός του ήταν μια καλή,<br />

χαρούμενη και κοινωνική γυναίκα.<br />

Τελευταία όμως είχε αλλάξει<br />

πολύ. Μελαγχολική και περίλυπη<br />

απομακρυνόταν από το καθετί.<br />

Ούτε για τον άνδρα της δεν<br />

ενδιαφερόταν τον τελευταίο<br />

καιρό. Όλα αυτά πλήγωναν τον<br />

άνδρα της. Η αλλαγή αυτή οφειλόταν<br />

στον θάνατο<br />

της μικρής κόρης,<br />

που σκοτώθηκε σε<br />

αυτοκινητιστικό<br />

δυστύχημα. Ο ιεροκήρυκας<br />

ξόδεψε<br />

πολλές ώρες προσευχόμενος<br />

για το<br />

ζήτημα αυτό. Πολλές φορές παραμελούσε<br />

τα καθήκοντά του και<br />

έπεφτε στα γόνατα. Δυστυχώς ό-<br />

μως, στάθηκε αδύνατη η αλλαγή<br />

της συζύγου του.<br />

Η Εκκλησία αυτή ήταν μία από<br />

τις μεγαλύτερες και πλουσιότερες.<br />

Κάθε φορά που είχαν μια<br />

τόσο μεγάλη γιορτή, ήταν υπερστολισμένη<br />

με φώτα και πολλά<br />

λουλούδια.<br />

Ο διάκονος έφυγε για να χτυπήσει<br />

την καμπάνα. Τότε ο ιεροκήρυκας<br />

τράβηξε τις κουρτίνες<br />

στα χρωματιστά παράθυρα και<br />

σκοτάδι γέμισε την Εκκλησία.<br />

Μέσα στο σκοτεινό τούτο μέρος,<br />

προχώρησε και γονάτισε μπροστά<br />

στο Σταυρό που βρισκόταν<br />

στο μπροστινό μέρος της Εκκλησίας.<br />

Ήταν ένας απελέκητος<br />

Σταυρός και πάνω του έπεφτε<br />

λίγο αμυδρό φως.<br />

Σε λίγο, οι πρώτοι πιστοί άρχισαν<br />

να μπαίνουν στην εκκλησία.<br />

Όλοι τους έμειναν έκπληκτοι, καθώς<br />

έμπαιναν μέσα μια τόσο επίσημη<br />

μέρα. Απορούσαν για τη<br />

σκηνή που πρώτη φορά παρουσιαζόταν<br />

μπροστά<br />

τους. Πολλοί από<br />

αυτούς έλεγαν:<br />

*Μήπως έχουμε<br />

κηδεία, σήμερα;*<br />

Και άλλοι: *μήπως<br />

είναι άρρωστος ο<br />

διάκονος και δεν<br />

στόλισε την Εκκλησία όπως άλλοτε;*<br />

Γρήγορα όμως διαπίστωσαν<br />

ότι ούτε το ένα συνέβαινε ούτε το<br />

άλλο. Ευλαβικά καθόταν στο<br />

πίσω μέρος η οικογένεια του διακόνου.<br />

Ο ιεροκήρυκας σκόπιμα δεν<br />

είχε δώσει εντολή να στολιστεί η<br />

Εκκλησία. Είχε κάνει άλλα σχέδια<br />

για την ημέρα εκείνη. Ήθελε η<br />

προσοχή όλων να προσηλωθεί α-<br />

ποκλειστικά και μόνο στον<br />

Σταυρό που ορθωνόταν μπροστά<br />

τους και από τον οποίο ερχόταν<br />

το μοναδικό φως. Το θέμα του ή-<br />

ταν *Ο αναστημένος Χριστός*.


18 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

Η λατρεία άρχισε. Ο ιεροκήρυκας<br />

πήρε τη θέση του καθώς και<br />

ο οργανίστας που άρχισε να παίζει<br />

με όλη του τη δύναμη. Ενώ αυτός<br />

έπαιζε, τα μέλη της χορωδίας<br />

ανά δύο έμπαιναν μέσα με μακριά<br />

λευκά φορέματα. Ο καθένας κρατούσε<br />

στο χέρι του από ένα κηροπήγιο<br />

αναμμένο, που τοποθετούσαν<br />

γύρω από το Σταυρό σε<br />

σχήμα V, που διεθνώς σημαίνει<br />

*θρίαμβος*. Έτσι και η χορωδία<br />

πήρε τη θέση<br />

της.<br />

Αμέσως<br />

πίσω από αυτούς<br />

φάνηκαν<br />

τα παιδιά του<br />

Κυριακού Σχολείου<br />

με λουλούδια<br />

τα οποία<br />

τοποθετούσαν και πάλι γύρω<br />

από τον Σταυρό. Το όργανο συνέχισε<br />

να παίζει καθώς τα παιδιά τα<br />

άφηναν. Όταν και αυτό τελείωσε,<br />

η όψη της Εκκλησίας άλλαξε. Όλα<br />

γύρω έλαμπαν. Μαζί με τα φώτα<br />

τράβηξαν και τις κουρτίνες. Και η<br />

πιο μικρή γωνιά της Εκκλησίας ή-<br />

ταν τώρα φωτισμένη. Μα εκείνο<br />

που περισσότερο από όλα έλαμπε<br />

ήταν ο Σταυρός, το αιώνιο σύμβολο<br />

της θεϊκής αγάπης και προσφοράς.<br />

Ο ιεροκήρυκας με επιβλητικότητα<br />

διάβασε το Α. Κορινθ. ιε/55:<br />

Ώ, θάνατε πού είναι το κέντρο<br />

σου; ΄Ω, άδη πού είναι η νίκη<br />

σου;» Αμέσως μετά το εδάφιο, η<br />

χορωδία έψαλλε το θαυμαστό ύ-<br />

μνο *Αλληλούια*.<br />

Όταν τελείωσε ο ύμνος και<br />

σταμάτησε το όργανο μια βαθιά<br />

σιγή επικράτησε και ο ιεροκήρυκας<br />

οδήγησε σε προσευχή. Ενώ ο<br />

επόμενος ύμνος της χορωδίας τελείωνε,<br />

ξαφνικά ακούστηκε μια<br />

διαπεραστική φωνή μπροστά<br />

στον άμβωνα.<br />

--Έ, κύριε,<br />

πες μου εδώ είναι<br />

ο ουρανός;<br />

Είπαν ότι η μητέρα<br />

μου πήγε<br />

στον ουρανό.<br />

Την χρειάζομαι<br />

πάρα πολύ. Εδώ<br />

είναι ο ουρανός;<br />

Κάθε βλέμμα προσηλώθηκε<br />

στο μικρό κοριτσάκι που στεκόταν<br />

μπροστά στον άμβωνα κοιτάζοντας<br />

τον Σταυρό.<br />

Ήταν πολύ λυπηρό να βλέπει<br />

κανείς το αχτένιστο, απεριποίητο<br />

και άπλυτο αυτό κοριτσάκι. Τα<br />

χέρια και τα πόδια του ήσαν βρώμικα<br />

και πληγωμένα. Φορούσε<br />

μεγάλα παπούτσια με μεγάλα<br />

κορδόνια. Το πώς μπήκε μέσα και<br />

πέρασε μπροστά από τους διακόνους,<br />

κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει.<br />

Ξανά ακούστηκε η παρακλητική<br />

φωνή του παιδιού.


ΑΠΡΙΛΙΟΣ, <strong>2017</strong> 19<br />

--Αυτό εδώ μοιάζει με τον ουρανό,<br />

δεν είναι;<br />

Ο ιεροκήρυκας κατέβηκε από<br />

τον άμβωνα, την αγκάλιασε και<br />

την σήκωσε στην αγκαλιά του.<br />

Την κράτησε σφιχτά. Εκείνη έ-<br />

βαλε το χέρι της γύρω στο λαιμό<br />

του και έγειρε το κεφάλι της στον<br />

ώμο του. Αναστέναξε βαθειά νιώθοντας<br />

κάποια ικανοποίηση.<br />

Με συντριμμένη φωνή ο ιεροκήρυκας<br />

επανέλαβε τα λόγια της<br />

μικρής.<br />

--Εδώ είναι ουρανός; Με τους<br />

ύμνους και τις δοξολογίες μας υ-<br />

ψωθήκαμε μέχρι ουρανού. Αλλά<br />

πραγματικά είναι ο τόπος αυτός<br />

ουρανός; Πόσο απέχει<br />

το όμορφο περιβάλλον<br />

μας και η ενδυμασία<br />

μας από το κοριτσάκι<br />

αυτό! Τί κάναμε αλήθεια,<br />

ώστε να φέρουμε<br />

τον ουρανό κοντά μας<br />

σήμερα; Πότε κάναμε<br />

κάτι εις ένα τούτων<br />

των ελαχίστων;». Θα αναγκασθούμε<br />

ίσως να πούμε σε αυτό το<br />

αδύναμο παιδί, όχι εδώ δεν είναι<br />

ουρανός, έχεις κάνει λάθος;<br />

Μετά την ερώτηση αυτή, σώπασε<br />

και πρόσεξε με τα διαπεραστικά<br />

του μάτια τα κλαμένα πρόσωπα<br />

όλων.<br />

Εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκε<br />

μια κίνηση που δεν την περίμενε.<br />

Ένας ηλικιωμένος σηκώθηκε από<br />

τη θέση του και προχώρησε προς<br />

τον άμβωνα. Γονάτισε μπροστά<br />

στο λαμπρό Σταυρό και στο τελευταίο<br />

σκαλοπάτι άδειασε το<br />

πορτοφόλι του. Η στάση του ή-<br />

ταν πολύ συγκινητική, γιατί αυτός<br />

ήταν ο πιο τσιγκούνης άνθρωπος<br />

της Εκκλησίας. Το παράδειγμα<br />

ακολούθησαν και άλλοι<br />

πολλοί, δείχνοντας με αυτό τον<br />

τρόπο ότι στο εξής θα ζήσουν μια<br />

διαφορετική ζωή.<br />

Σε λίγο μια όμορφη γυναίκα με<br />

λυγμούς άρχισε να βαδίζει προς<br />

τα εμπρός. Όταν τα βήματά της<br />

πλησίασαν προς τον άμβωνα, σήκωσε<br />

τα θολωμένα<br />

από δάκρυα μάτια της<br />

και άνοιξε τα χέρια<br />

της στον ιεροκήρυκα.<br />

Χωρίς καμιά λέξη εκείνος<br />

έβαλε το μικρό κοριτσάκι<br />

στην αγκαλιά<br />

της, ενώ η μικρή κουλουριάστηκε<br />

σαν να<br />

βρήκε μια ζεστή γωνιά, στην α-<br />

γκαλιά της γυναίκας του ιεροκήρυκα.<br />

Ο ιεροκήρυκας με σέβας κατέβασε<br />

το κεφάλι. Με συγκινημένη<br />

και συντριμμένη φωνή είπε:<br />

--Μαίρη, δόξα στον Θεώ. Ο<br />

Σταυρός του Χριστού, είναι ο τόπος<br />

που συναντιόμαστε όλοι.<br />

Είναι η πόρτα του ουρανού!!...

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!