Ta Kala Nea - January 2024

2 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ 

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ 

ΣΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ 

170 Capel St, North Melbourne 

Ελληνικά: Κυριακή 9:30-10:45πμ και 6-7μμ. 

Αγγλικά: Σάββατο 7-8μμ και Κυριακή 11- 

12:15μμ 

185 Warrigal Rd, Oakleigh 

Ελληνικά: Κυριακή 9:30-10:45πμ. 

109 Wood Street, Templestowe 

Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ. 

ΣΤΟ ΣΥΔΝΕΥ 

55 Kingsway, Kingsgrove 

Ελληνικά: Κυριακή 10-11πμ 

Αγγλικά: Κυριακή 10-11πμ. 

ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΑΪΔΑ 

59 Tait St, Renown Park 

Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ. 

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ 

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 

Ένα μήνυμα ζωής και αληθείας από το Λόγο 

του Θεού με ομιλητή τον Δρ. Γ. Ζερβόπουλο. 

ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ 

Ελληνικά: Δευτέρα 9-9:30μμ στο 3ΧΥ 

Αγγλικά: Δευτέρα 9:30-10μμ στο 3ΧΥ 

ΣΥΔΝΕΥ 

Ελληνικά: Τρίτη 7-7:30μμ και Πέμπτη 2- 

2:30μμ στο 1683 ΑΜ 

ΚΥΡΥΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ 

Εάν θέλετε να ακούσετε λίγα λόγια μέσα από 

τον Λόγο του Θεού, μπορείτε να τηλεφωνήσετε 

οποιαδήποτε ώρα. 

Στην Μελβούρνη (03) 9471 4964 

Στο Σύδνεϋ (02) 9503 0700 

ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ 

• Αν έχεις απορίες, διανοητικές ή άλλου είδους 

πνευματικές δυσκολίες απέναντι 

στην αλήθεια περί Χριστού. 

• Αν χρειάζεσαι μια επαφή, κάποια επίσκεψη, 

ένα γράμμα. 

• Αν αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας, για να 

το λαβαίνεις ανελλιπώς. 

• Αν έχεις να μας δώσεις την διεύθυνση κάποιου 

φίλου σου ή συγγενούς σου που 

θάθελες να το λαβαίνει. 

• Αν δεν το θέλεις, στείλτε το πίσω και μην 

σβήνεις την διεύθυνσή σου. 

Εάν θέλετε την Καινή Διαθήκη, γράψτε μας 

στις παρακάτω διευθύνσεις: 

VIC: 

Good News Magazine 

PO Box 17, Northcote, VIC 3070 

NSW: PO Box 70, Kingsgrove, NSW 2208 

Συντηρείται από αυτοπροαιρέτους 

προσφοράς. 

PO Box 17, Northcote, VIC 3070 

Εάν θέλετε να μας βρείτε στο INTERNET: 

www.GreekFreeChurch.org.au 

Το περιοδικό αυτό αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ και ΔΕΝ ΕΧΕΙ καμία σχέση 

με την οργάνωση των Μαρτύρων Του Ιεχωβά. 

This magazine is Print Post Approved PP.340646/00009 

Printed by Good News Magazine, PO Box 17 Northcote, VIC 3070

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2024 3 

«Οι άνθρωποι διά της σοφίας δεν εγνώρισαν τον Θεόν» 

(Α΄ Κορινθίους α/21). 

Με πόσο ευκολία οι άνθρωποι 

αρνούνται κατηγορηματικά και 

χωρίς καμία δικαιολογία την αλήθεια 

του Θεού και στηρίζονται 

στις επιτεύξεις του ανθρωπίνου 

πνεύματος, που σήμερα θεοποιήθηκε 

και καθημερινώς καίγεται 

στα πόδια του τόσος λιβανωτός 

από τις εφημερίδες και 

τα τόσα έντυπα. Μα, α- 

λήθεια, έλυσε η επιστήμη 

τα προβλήματα 

της ζωής μας; Μα, αλήθεια, 

η επιστήμη έδωσε 

απάντηση στα βασανιστικά 

μας ερωτηματικά, 

που αιώνες τώρα περιμένουν 

κάποια απάντηση; 

Μήπως η επιστήμη παρέχει 

σταθερό έδαφος για να μπορέσει 

κανείς να θεμελιώσει τη 

ζωή του και το μέλλον του πάνω 

σ’ αυτήν; Για χατίρι της να διαγράψουμε 

τον Θεό και το Ευαγγέλιό 

Του, που είναι η αποκάλυψη του 

προσώπου Του και της αγάπης 

Του για τον αμαρτωλό; 

Αντιγράφουμε από κάποιο βιβλίο 

που έπεσε στα χέρια μας 

κάτι το τόσο χαρακτηριστικό. 

«Πλάνη, έλεγε ο Άγγλος σοφός 

Κρούκς, να πιστεύουμε μόνο στην 

ύλη. Πλάνη να πιστεύουμε μόνον 

σε ότι βλέπουμε. Υπάρχουν και 

άλλα από ύλη στοιχεία, που δεν 

τα βλέπουμε. Τα μικρόβια δεν υ- 

πήρχαν πριν ανακαλυφθεί το μικροσκόπιο 

και πριν να 

τα βρει ο Παστέρ και 

τα περιγράψει; Ποιος 

μπορεί να είναι υπερβέβαιος 

πως αργότερα 

η επιστήμη δεν θα βρει 

τρόπο να εξηγήσει με 

θετικότητα τον μυστηριώδη 

κόσμο του υ- 

περπέραν;». 

Τελευταία είχα διαβάσει την 

τραγική ζωή του Ούγγρου γιατρού 

Σέμελ Βάϊς, που πενήντα 

χρόνια πριν από τον Παστέρ τόλμησε 

να μιλήσει για τον αόρατο 

τότε κόσμο των μικροβίων και συνιστούσε 

στους φοιτητές του να 

απολυμαίνουν τα χέρια τους πριν 

να αγγίξουν τις ετοιμόγεννες γυναίκες, 

που πέθαιναν κατά χιλιάδες 

από επιλόχειο πυρετό. Τον


πήραν για τρελό και μια τέτοια 

μεγαλοφυϊα τον κλείσανε στο 

φρενοκομείο και πέθανε κακήν 

κακώς. 

Όπως έλεγε κάποιος, 

η επιστήμη υ- 

πάρχει για να αναιρεί 

διαρκώς τον εαυτό της. 

Κάτι που προσφέρει 

για φάρμακο σήμερα, 

αποδεικνύεται αύριο 

επικίνδυνο για τον οργανισμό. 

Ακριβώς 

αυτή η πρόοδος που 

συζητούμε και που χαρακτηρίζει 

την επιστήμη είναι η αναίρεση 

των προηγουμένων θέσεών της. 

Εάν δεν πάρουμε στα χέρια μας 

ιατρικά βιβλία του περασμένου 

αιώνα ή διαβάσουμε θεωρίες 

διαφόρων σοφών αστρονόμων, 

παλαιοτέρων εποχών, θα σκάσουμε 

στα γέλια μπροστά στα 

όσα σήμερα γνωρίζουμε και στις 

ανακρίβειες που αυτοί, σοφοί 

στον καιρό τους, έγραφαν. 

Και μια και μιλήσαμε για τον 

Παστέρ, δεν μπορούμε να μην θυμηθούμε 

τον πόλεμο που του έ- 

καναν με την περίφημη τότε θεωρία 

τους, της αυτομάτου γενέσεως, 

που έλεγε, πως τα σκουλήκια 

σχηματιζόντουσαν 

από την αποσύνθεση 

του κρέατος. Εκείνος 

υποστήριζε πως υπήρχαν 

τα μικρόβια, τα ο- 

ποία μετέφερε ο άνεμος, 

ο ατμοσφαιρικός 

αέρας και πως δεν είναι 

αλήθεια η αυτόματη 

γέννηση. Έδωσε 

τρομερή μάχη για πολλά χρόνια 

για να λάμψει η αλήθεια ότι τα μικρόβια 

γεννιούνται από τα ίδια τα 

μικρόβια. Τα ψάρια από τα ψάρια 

και το κάθε ζώο από ζώο της ίδιας 

κατηγορίας με αυτό. Και φυσικά ο 

άνθρωπος γεννιέται πάντοτε από 

άλλον άνθρωπο και πως ο διαχωρισμός 

των ειδών είναι τόσο σταθερός, 

όσο το πείσμα αυτών που 

θέλουν να ερμηνεύσουν τον κόσμο 

και την ζωή διαγράφοντας 

τον Θεό και την αλήθεια Του. 

Μετά από κάποια ηλικία, συνήθως 

δεν λένε ποια, οι γιατροί 

συμβουλεύουν ένα ετήσιο τσέκ 

απ! Να δουν το αίμα να δουν τα 

ούρα, την γενική φυσική κατάσταση. 

Πολλοί όμως αποφεύγουν


το τσέκ απ, γιατί γνωρίζουν ότι είναι 

μια διαδικασία που θα φέρει 

στην επιφάνεια ανεπιθύμητες 

πραγματικότητες…. 

Μα ποιος είπε ότι δεν χρειαζόμαστε 

και ένα πνευματικό τσέκ 

απ; Πότε ήταν η τελευταία φορά 

που άφησες τον Θεό να εξετάσει 

την πνευματική σου υγεία; Πότε 

ήταν η τελευταία φορά που μελέτησες 

τον Λόγο του Θεού και προσευχήθηκες; 

Να ένα ερωτηματολόγιο 

που 

μπορούμε να 

δούμε τουλάχιστον 

αν έχει 

ξεκινήσει η 

πνευματική 

σου ζωή; 

--Πιστεύεις ότι ο Θεός έδωσε 

τον Λόγο Του τον Άγιο, την Αγία 

Γραφή για να βρούμε σ’ Αυτήν το 

σωτήριο μήνυμα του Ιησού Χριστού; 

--Πιστεύεις ότι είσαι αμαρτωλός 

και αν δεν μετανοήσεις αιώνια 

θα χαθείς μακριά από τον Θεό 

όπως διδάσκει η Αγία Γραφή; 

--Πιστεύεις στον Ιησού Χριστό 

ότι είναι ο Υιός του Θεού και ότι 

πέθανε στον Σταυρό για τις δικές 

σου αμαρτίες για να μπορείς να έ- 

χεις μια νέα ζωή αν Τον δεχθείς 

σωτήρα σου; 

Έχεις μετανοήσει για τις αμαρτίες 

σου και έχεις δεχθεί προσωπικό 

σου σωτήρα τον Κύριο Ιησού; 

Αν όλες σου οι απαντήσεις δεν 

είναι θετικές «Ναι», τότε μετανόησε 

τώρα και πίστεψε στον Χριστό, 

και θα σωθείς. Η μετάνοια είναι 

η επιστροφή μας από τη ζωή 

της αμαρτίας για να ζήσουμε την 

νέα ζωή του πιστού. 

Η πίστη είναι 

το μέσο με 

το οποίο δεχόμαστε 

την συγχώρηση 

του 

Θεού για τις α- 

μαρτίες μας, 

την κυριότητα 

του Ιησού Χριστού 

στη ζωή μας και την παρουσία 

του Αγίου Πνεύματος. 

Αν το πνευματικό αυτό τσέκ απ 

φανέρωσε ότι, ακόμα δεν έχεις 

κάνει το βήμα της πίστης και της 

σωτηρίας, μην κάθεσαι ούτε λεπτό, 

κινδυνεύεις να χάσεις την 

αιώνια ζωή! 

Αυτή τη θαυμαστή αλλαγή 

μπορεί να πραγματοποιήσει ο 

Χριστός και στη δική σου καρδιά 

αγαπητέ μας φίλε, αν με πίστη 

Του το ζητήσεις


Κάποτε όταν ρώτησα ένα καθηγητή 

ανωτέρου εκπαιδευτικού 

ιδρύματος αν έτυχε καμιά φορά 

να διαβάσει το Ευαγγέλιο, αυτός 

χαμογελώντας μου απάντησε: 

--Ά! Αυτό το βιβλίο, το γνώρισα 

με πολύ παράξενες συνθήκες. 

Έσπευσα περίεργος να του ζητήσω 

να μου εξηγήσει τι εννοούσε 

με τα λόγια αυτά και μου α- 

πάντησε, ότι αυτός προσωπικώς 

ήταν εποχή που είχε ιδιαίτερους 

λογαριασμούς με τον Απόστολο 

Παύλο. Δεν ξέρεις τι κακό μου έ- 

κανε αυτός ο ευλογημένος άνθρωπος, 

μου είπε με κάποιο λεπτό 

χιούμορ. 

Στην απορία μου να μάθω τι 

προσωπικά μπορεί να είχε ένας 

σύγχρονος καθηγητής με τον προ 

είκοσι αιώνων απόστολο Παύλο, 

τον κοίταξα κατάματα χαμογελώντας 

από περιέργεια για περισσότερες 

εξηγήσεις. Και ο καθηγητής 

προθυμοποιήθηκε να ικανοποιήσει 

την απορία μου. 

--Όταν σπούδασα νομικά στο 

εξωτερικό, άρχισε να μου αφηγείται, 

ήμουν εκεί ο μόνος Έλληνας 

φοιτητής και αυτό ήταν μεγάλο 

προνόμιο για μένα. 

Όλοι οι συμφοιτητές μου με ε- 

κτιμούσαν επειδή ανήκα στην φυλετικά 

οικογένεια του Σωκράτη, 

του Πλάτωνα και των άλλων αρχαίων 

σοφών και επειδή ακόμα 

μπορούσα να τους διαβάσω με ο- 

λοστρόγγυλη Ελληνική προφορά 

και να αραδιάσω από μνήμης ο- 

λόκληρα κατεβατά τους. Για το 

χατίρι μ’ άλλα λόγια του βασιλικού 

ποτιζόταν και η γλάστρα. Για 

το χατίρι μ’ άλλα λόγια του Πλάτωνα 

και του Αριστοτέλη δεν άργησα 

να γίνω το χαϊδεμένο παιδί 

του Πανεπιστημίου. Κάποια μέρα 

όμως –και εδώ ο συνομιλητής 

μου πήρε ένα περίλυπο ύφος,— 

με πλησίασε ο επιμελητής της τάξεώς 

μας και με παρακάλεσε σαν 

Έλληνας που ήμουνα και μάλιστα 

διανοούμενος, να του υπενθυμίσω 

Ελληνιστί την αρχή του ύ- 

μνου της αγάπης που σύνταξε 

στην Ελληνική γλώσσα ο Απόστολος 

Παύλος. 

--Ποιόν είπατε: του απάντησα 

με κάποια συστολή. 

--Τον ύμνο της αγάπης που έ- 

γραψε ο Παύλος στην επιστολή 

του προς τους Κορινθίους, μου 

ξανάπε με καθαρότερη προφορά


ο επιμελητής μου. Εγώ κοκάλωσα! 

Για πρώτη μου φορά ά- 

κουα επιστολή Κορινθίων, ύμνος 

αγάπης του Παύλου και τα παρόμοια. 

Η άγνοιά μου δε αυτή δημιούργησε 

μέσα μου ένα τράκ ώ- 

στε τον κοίταζα αποχαυνωμένα 

επί πολλή ώρα σαν να μου ζητούσε 

να του απαγγείλω τον Ε- 

θνικό ύμνο της Ιαπωνίας. 

--Ώστε είσαι Έλληνας και δεν 

γνωρίζεις τίποτε γι’ αυτόν τον ύ- 

μνο που θεωρείται 

σαν ο πολυτιμότερος 

θησαυρός της ανθρώπινης 

λογοτεχνίας 

και ηθικής; 

Μου επανέλαβε με 

έκπληξη, λες και δεν 

ήξερα την πρωτεύουσα 

της Ελλάδος. 

Βλέποντας ότι ο ε- 

πιμελητής έδωσε 

τόσο μεγάλη σημασία στο γεγονός 

ξεροκατάπινα διαρκώς από 

κάποια ντροπή και για να είμαι ειλικρινής 

χρειάστηκα μεγάλο κουράγιο 

για να προφέρω εις απάντηση 

ένα δειλό «Όχι». Όχι του 

είπα δεν έτυχε να διαβάσω αυτόν 

τον ύμνο του Παύλου. 

Α! Αυτό ήταν όλο. Από τότε ο 

άνθρωπος αυτός μου έκοψε και 

την καλημέρα. Πήγανε περίπατο 

και οι Σωκράτηδες και οι Πλάτωνες 

και οι Αριστοτέληδες. Καθώς 

τα πράγματα έδειξαν, γι’ αυτόν, 

άγνοια του Ευαγγελίου μέχρι τέτοιου 

βαθμού, σήμαινε χονδροειδή 

αμάθεια. Και μπορείς να φαντασθείς 

την στενοχώρια μου, 

σαν έμαθα πως το γεγονός μαθεύτηκε 

και στους φοιτητικούς 

κύκλους του Πανεπιστημίου. Πάντως 

το ρεζιλίκι ήταν στ’ αλήθεια 

μεγάλο. 

--Ίσαίσα, έσπευσα 

να παρατηρήσω στον 

κ. καθηγητή, το πάθημά 

σας θα έπρεπε 

να σας παρακινήσει 

ως διανοούμενος 

που είσθε να διαβάστε 

όχι μόνον τον ύ- 

μνο της αγάπης του 

Παύλου, αλλά και ο- 

λόκληρο το Ευαγγέλιο. 

--Αλλοίμονο αν δεν γινόταν 

αυτό –με διαβεβαίωσε σοβαρευόμενος 

ο κ. καθηγητής, και ύ- 

στερα πρόσθεσε— αφήνοντας τα 

αστεία κατά μέρος, αισθάνομαι 

υποχρέωση να σου ομολογήσω 

ότι από τότε που έπαθα αυτή τη 

γκάφα διαβάζω ανελλιπώς το 

Ευαγγέλιο, και το μελετώ όχι τόσο 

από επιστημονικό ζήλο, αλλά


διότι γνώρισα δι’ Αυτού την αλήθεια, 

τον Ιησού Χριστό και την σωτηρία 

που έκανε στον σταυρό και 

για μένα, και τώρα βρίσκω μέσα 

σ’ αυτό κάθε πολύτιμη και απαραίτητη 

πνευματική 

τροφή. Ήδη 

έχω δικαιολογήσει 

απόλυτα τον επιμελητή 

μου που έ- 

δωσε τόση σοβαρότητα 

στην ά- 

γνοια το Ευαγγελίου. 

Η ομολογία αυτή του σοφού 

καθηγητή ήτανε μια πολύτιμη 

διαπίστωση: Ότι με το να είναι 

κανείς επιστήμονας, δεν σημαίνει 

με τούτο ότι δεν έχει ανάγκη να 

μάθει τις ζωντανές αλήθειες που 

μας προσφέρει ο Θεός. Με άλλα 

λόγια, όσο τετράγωνο 

μυαλό κι αν 

έχει ο άνθρωπος 

χρειάζεται απαραίτητα 

το φως 

και την ουράνια 

τροφή του Ευαγγελίου. 

«Γεύθηκε 

και ιδέτε ότι αγαθός ο Κύριος. 

Μακάριος ο άνθρωπος ο ελπίζων 

επ’ Αυτόν» (Ψαλμός λδ/8). 

Γεννιόμαστε, υποφέρουμε, πεθαίνουμε 

Προ καιρού είχα διαβάσει ε- 

πάνω στην παλιά πόρτα ενός πανάρχαιου 

σπιτιού, τις τρεις αυτές 

λέξεις γραμμένες λατινικά, βαθιά 

χαραγμένες στην πέτρα: ΓΕΝΝΙΟ- 

ΜΑΣΤΕ, ΥΠΟΦΈΡΟΥΜΕ, ΠΕΘΑΙ- 

ΝΟΥΜΕ. 

Συχνά διερωτόμουν γιατί γράψανε 

τις τρεις αυτές λέξεις επάνω 

στην εξώπορτα. Πάντως, κατά 

τρόπο πολύ εντυπωσιακό, συνοψίζουν 

τα τρία μυστήρια, που σε 

όλους τους καιρούς, είναι συνδεδεμένα 

με τον άνθρωπο. 

Γεννιόμαστε! Είναι όλο το μυστήριο 

της ζωής…. Αναπνέουμε, 

σκεπτόμαστε, αγαπούμε, εργαζόμαστε 

και, μια μέρα, εξαφανιζόμαστε. 

Τί είναι η ζωή; Πού πηγαίνουμε; 

Ποιός είναι ο σκοπός της 

ζωής; Μυστήριο, απαντάει ο άνθρωπος 

της επιστήμης. Μυστήριο, 

διακηρύττουν οι σοφοί του 

κόσμου. 

Υποφέρουμε! Το μυστήριο του 

πόνου! Αυτός ο πόνος που περιβάλλεται 

με τόσα σχήματα και 

που μια μέρα βάζει το σκληρό του


χέρι πάνω στον ώμο μας για να 

μας πει: «Η σειρά σου!» Φυσικός 

πόνος που βασανίζει τον άρρωστο 

πάνω στο κρεβάτι του νοσοκομείου, 

ηθικός πόνος που συχνά 

είναι πιο δύσκολο να γίνει υποφερτό 

και από τον φυσικό πόνο, 

γιατί το σώμα μας είναι έτσι κατασκευασμένο 

ώστε να μην μπορεί 

να υπομείνει έναν απεριόριστο 

πόνο, ενώ η καρδιά μας είναι 

τόσο ευρύχωρη που να αντέχει 

στα σκληρά πλήγματα του πένθους, 

των απογοητεύσεων, των 

συκοφαντιών και της κακίας των 

συνανθρώπων μας. 

Και ρωτούμε τους σοφούς και 

τους φιλοσόφους: εξηγείστε μας 

το μυστήριο του πόνου! Και οι α- 

παντήσεις που μας δίνουν δεν χύνουν 

κανένα βάλσαμο παρηγοριάς 

στις καρδιές μας. 

Πεθαίνουμε! Το μυστήριο των 

μυστηρίων: το σταμάτημα της 

ζωής εδώ κάτω 

στον κόσμο. 

Αισθάνεστε 

πως δημιουργηθήκατε 

για 

την ευτυχία, 

για την δραστηριότητα, 

για την ζωή! 

Και όμως αισθάνεστε επίσης την 

αδειανή θέση που άφησαν τα 

προσφιλή σας πρόσωπα που έφυγαν 

από τον κόσμο αυτό. 

Και από τον καιρό που υπάρχουν 

άνθρωποι εδώ πάνω στη γη, 

διερωτώνται μπροστά στους τάφους: 

πού είναι; Τι κάνουν; Ενώ η 

επιστήμη και η φιλοσοφία δεν 

τους έδωσαν παρά απαντήσεις α- 

ντιφατικές και ανικανοποιητικές. 

Και ο Θεός τι λέγει μπροστά σ’ 

αυτά τα μυστήρια που συσκοτίζουν 

την ύπαρξή μας; 

Ο Θεός έδωσε τον Υιό Του, Ο 

Οποίος μια μέρα είπε αυτά τα λόγια: 

«Εγώ είμαι το φως του κόσμου. 

Όστις ακολουθεί εμέ, δεν 

θέλει περιπατήσει εις το σκότος, 

αλλά θέλει έχει το φως της ζωής» 

(Ιωάν. η/12). Έριξε πραγματικά το 

μεγάλο Του φως στα μυστήρια 

του κόσμου τούτου. Μαθαίνουμε 

λοιπόν ότι: 

Ο Άνθρωπος έχει την τιμή και 

το ευτύχημα να έχει πλασθεί υπό 

του Θεού με 

τον υπέρτατο 

και ένδοξο 

προορισμό να 

αποτελέσει μέλος 

του Επουρανίου 

Κράτους, 

το οποίο 

μέλλει να α- 

παρτισθεί από αναρρίθμητες λογικές 

και αθάνατες υπάρξεις. Εν


μέσω του Επουρανίου τούτου 

Κράτους, Αυτός ο Θεός θα αποκαλυφθεί 

αυτοπροσώπως ως Πατήρ 

και θα μεταδώσει εις αυτούς την 

δόξα Του, ζώντας μαζί τους σε α- 

τελεύτητη μακαριότητα. 

Ο κόσμος αυτός είναι εργοστάσιο 

προς παραγωγή υλικού για το 

Επουράνιο Κράτος. Το υλικό αυτό 

είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος 

γεννάται ελεύθερος και μέσα 

στην ελευθερία 

του αυτή έγκειται 

όλη η αξία 

του ενώπιον 

του Θεού. 

Κατά την δοκιμασία 

όμως 

του ανθρώπου 

επί του Κόσμου 

μας, οπόταν παρουσιασθεί περίσταση 

να τιμήσει τον Θεό με την 

υπακοή του και να φανεί αντάξιος 

του μεγάλου προορισμού του, ο 

άνθρωπος παρήκουσε τον Θεό 

και έπεσε σε ολέθρια παγίδα ενός 

αποστάτη πνευματικού κόσμου, ο 

οποίος είχε και αυτός αρνηθεί να 

αναγνωρίσει την εξάρτησή του 

από τον Θεό. 

Η πράξη εκείνη της παρακοής, 

σοβαρότατο γεγονός μέσα στο Η- 

θικό Σύμπαν, δημιούργησε ηθικά 

δικαιώματα υπέρ του εισηγητού 

της αμαρτίας Σατάν, στον οποίον 

περιήλθε αιχμάλωτος ο άνθρωπος 

μαζί με τον Πλανήτη μας και 

ολόκληρη την ανθρωπότητα. 

Το μεγάλο αυτό γεγονός μπήκε 

σαν ανυπέρβλητο εμπόδιο για 

την εκτέλεση του ενδόξου και 

αιωνίου Σχεδίου του Θεού για τον 

άνθρωπο. Ανέστειλε τότε ο Θεός 

την προς τα άνω ύψωση του ανθρώπου, 

ο οποίος ένεκα της κακής 

του θελήσεως μέσα στην Ε- 

δέμ, βρέθηκε 

τώρα βαραθρωμένος 

σε τέλεια αποτυχία 

και σε αιώνιο 

θάνατο. 

Η αναστολή 

αυτή όμως του 

Θεού δεν ήταν ματαίωση 

του Σχεδίου 

Του γιατί ο Θεός μέσα στην 

άπειρη συμπάθειά Του προς τον 

άνθρωπο, άρχισε προετοιμασία 

σχεδίου Ανορθώσεως, Σωτηρίας 

διά του μονογενούς Αυτού Υιού. 

Εν τω προσώπω του Ιησού Χριστού 

πραγματοποιήθηκε πλήρης 

η υπακοή και εξασφαλίσθηκε η 

ένδοξη και αιώνια Σωτηρία κάθε 

αμαρτωλού ανθρώπου, που πιστεύει 

σ’ Αυτόν. Το Αίμα του Γολγοθά 

είναι το μοναδικό και το 

αιώνιο Ηθικό γεγονός το οποίο ε- 

ξασφάλισε τα δικαιώματα προς α- 

νόρθωση και αποτελεί το μόνο


σωσίβιο και την μόνη άγκυρα Σωτηρίας 

του ξεπεσμένου Κόσμου 

μας, χωρίς ποτέ να παραβιάζει 

την ηθική ελευθερία μας. 

Και τώρα, φίλε αναγνώστη, 

εάν μέχρι σήμερα κοιμόσουν, είναι 

καιρός να ξυπνήσεις. Η επίγεια 

αυτή ζωή μας είναι το πιο α- 

βέβαιο και το πιο ασταθές των 

πραγμάτων, η δε περιφρόνηση 

και αδιαφορία στον Σωτήρα Χριστό 

είναι η ποιο μεγάλη συμφορά 

Δεν είναι τα έντυπα των Γραφών 

που μας λείπουν σήμερα υ- 

πάρχουν μεταφράσεις της Αγίας 

Γραφής σε περισσότερες από 

1100 γλώσσες και διαλέκτους, 

που έγιναν με την πιο μεγάλη επιμέλεια. 

Εκείνο που 

χρειάζεται σήμερα 

η ανθρωπότητα, είναι 

ζωντανά γραπτά 

που να φέρουν 

επάνω τους τα αποτυπώματα 

του Α- 

γίου Πνεύματος στη ζωή τους, ώ- 

στε ο καθένας μας να μπορεί να 

αναγνωρίζει τη γνησιότητά τους. 

Τα αποτυπώματα του Ιησού 

Χριστού στη ζωή μας, όταν τον έ- 

χουμε δεχθεί σαν Λυτρωτή και 

Σωτήρα μας, μεταφράζονται με 

*Τί λείπει;* 

που μπορείς να προξενήσεις στον 

εαυτό σου κατά την προσωρινή 

επί της γης σταδιοδρομία σου. 

Χάριν λοιπόν αυτού του συμφέροντός 

σου, χάριν του παρόντος 

και του μέλλοντός σου, χάριν 

του εαυτού σου, δέξου σοβαρά 

την από Θεού αυτή προτροπή 

«Σηκώθητι ο κοιμώμενος, και α- 

νάστηθι εκ των νεκρών, και θέλει 

σε φωτίσει ο Χριστός» (Εφεσ. 

ε/14). 

μια λέξη συμπάθειας που θα 

πούμε σε μια δυστυχισμένη 

ψυχή. Ίσως ακόμη με ένα λόγο 

προτροπής που θα φωτίσει ένα 

σκοτεινό δρόμο. Ίσως να είναι 

πολύ λίγα πράγματα αυτά, αλλά 

θα φέρνουν την υ- 

πογραφή του Κυρίου 

ημών Ιησού 

Χριστού. 

Γι’ αυτό για τους 

πιστούς, τα ζωντανά 

γραπτά, ο 

Λόγος του Θεού λέγει: 

«Σεις είσθε το άλας της γης». 

«Σεις είσθε το φως του κόσμου» 

(Ματθαίου ε/13-14). 

«Σεις είσθε επιστολή Χριστού» 

(Β΄. Κορινθίους γ/2-3).


Τριάντα οκτώ χρόνια, ένας παραλυτικός 

καθόταν στην κολυμβήθρα 

της Βηθεσδά στην Ιερουσαλήμ. 

Πλήθη ασθενών, ερχόταν 

εκεί για να θεραπευτούν από τις 

ασθένειές τους, με το ιαματικό ε- 

κείνο νερό. Ο παράλυτος όμως 

δεν είχε φίλους να τον βοηθήσουν 

να μπει στην κολυμβήθρα α- 

μέσως, μετά την ταραχή του ύδατος, 

οπότε και 

θα θεραπευόταν. 

Πάντοτε 

άλλοι λιγότερο 

απ’ αυτόν άρρωστοι 

τον 

προλάβαιναν, 

και αυτός έφθανε 

πάντοτε 

πολύ αργά. 

Εύκολα μπορούσε κανείς να 

καταλάβει ότι ο άνθρωπος αυτός, 

είχε χάσει κάθε ελπίδα θεραπείας, 

αφού είχαν περάσει τόσα 

χρόνια χωρίς καμία ωφέλεια. Οι 

αλλεπάλληλες αποτυχίες είχαν 

καταπνίξει μέσα στην ψυχή του 

κάθε ελπίδα θεραπείας. Και απογοητευμένος 

πλέον έμενε πλάι 

στην κολυμβήθρα για να ζητιανεύει. 

Αλλά να κάποια μέρα Ο Κύριος 

Ιησούς Χριστός πέρασε από την 

κολυμβήθρα. Και μέσα στο πλήθος 

των ασθενών, διέκρινε τον 

παραλυτικό των τριάντα οκτώ ε- 

τών. Το βλέμμα Του που ερευνάει 

τα μυστικά των καρδιών, γρήγορα 

ανακάλυψε ότι όχι μόνον το 

σώμα, αλλά και η ψυχή του ανθρώπου 

αυτού ασθενούσαν. Η 

σωματική δοκιμασία 

είχε πνίξει 

κάθε ηθική 

ενέργεια. Ο άνθρωπος 

αυτός 

υπέμενε ότι του 

είχε παρουσιασθεί, 

χωρίς να 

περιμένει τίποτα 

πλέον από την ζωή του. Για 

να θεραπεύσει το σώμα ο Ιησούς 

προσπαθεί πρώτα να ξυπνήσει 

την ναρκωμένη ψυχή του. Με μια 

ερώτηση, απ’ ευθείας εις την θέληση 

του ασθενή, τον φέρνει σε 

θέση να αποφασίσει αυτός ο ί- 

διος για το μέλλον του. 

Και τον ρωτάει: «Θέλεις να γίνεις 

υγιής;». 

Ο παραλυτικός ήθελε, αλλά α- 

πάντησε ότι του λείπουν τα μέσα,


του έλειπε ο άνθρωπος για να τον 

βάλει στην κολυμβήθρα όταν ταρασσόταν 

το νερό από τον άγγελο. 

Ποθούσε τη θεραπεία του 

αλλά άλλος κατέβαινε πριν απ’ 

αυτόν. Και ο Ιησούς, που διέβλεψε 

τον πόθο της καρδιάς του, 

τον θεράπευσε «Εγέρθητι, του 

είπε, σήκωσον τον κράββατόν 

σου και περιπάτει» (Ιωάννη ε/8). 

Θέλεις να γίνεις υγιής; Η ερώτηση 

αυτή απευθύνεται και σε 

σένα, αναγνώστη, εάν ακόμα δεν 

έχεις πιστέψει και 

δεχθεί τον Ιησού 

Χριστό Λυτρωτή 

και Σωτήρα σου. Η 

ψυχή σου είναι 

άρρωστη γιατί είσαι 

αμαρτωλός. 

Ζεις μακριά από τον Θεό σου και 

δεν τον αγάπησες ποτέ. Προτίμησες 

να ζεις όπως εσύ θέλεις, και 

αποτέλεσμα της συμπεριφοράς 

σου αυτής υπήρξε να κυριαρχήσει 

επάνω σου η αμαρτία και να γίνεις 

δούλος της. 

Πόσο θλιβερή είναι η υποδούλωση 

μιας ζωής χωρίς να έχει κανένα 

ιδεώδες; Χωρίς να έχει καμιά 

σχέση προς το άπειρο, το αιώνιο, 

προς τον Θεό! Μπορείς να υ- 

ποφέρεις μια τέτοια κατάπτωση 

της ψυχής, να μένεις βυθισμένος 

μέσα στις αθλιότητες και τις α- 

μαρτίες του κόσμου τούτου; 

Σκέφθηκες ποτέ τον θάνατο; Πού 

θα πας όταν πεθάνεις; Και πού θα 

περάσεις την αιωνιότητα; Υπολόγισες 

ποτέ, πως θα αντιμετωπίσεις 

την κρίση ενός δικαίου Θεού; 

Αγαπητέ φίλε, οι ερωτήσεις 

αυτές σου προξενούν φόβο και 

τρόμο, εν τούτοις μην απελπίζεσαι, 

υπάρχει ελπίδα και για σένα, 

υπάρχει φάρμακο αλάνθαστο, υ- 

πάρχει ριζική θεραπεία. *Αρκεί να 

θέλεις να γίνεις υ- 

γιής*. Ο Ιησούς 

Χριστός προσφέρεται 

να σε θεραπεύσει 

και να σε ε- 

λευθερώσει τελείως, 

από την α- 

μαρτία. Το Αίμα που έτρεξε από 

τα χέρια Του, τα πόδια Του και 

από την πλευρά Του επάνω στον 

Σταυρό του Γολγοθά, είναι εκείνο 

που «καθαρίζει ημάς από πάσης 

αμαρτίας» (Α΄. Ιωάννη α/7). 

Ο Χριστός ο αποθανών και α- 

ναστηθείς, είναι Εκείνος στον Ο- 

ποίον όταν πιστέψεις ότι πέθανε 

σαν Αντικαταστάτης δικός σου ε- 

πάνω στο ξύλο του Σταυρού, θα 

λάβεις τη συγχώρηση των αμαρτιών 

σου και θα σου δοθεί δύναμη 

διά του Αγίου Πνεύματος,


ώστε να νικάς όλες τις επιθυμίες 

της σαρκός και του κόσμου και να 

δοξάζεις τον Θεό με την ζωή σου. 

Αλλά για να γίνουν όλα αυτά, πρέπει 

να θέλεις και συ να γίνεις υ- 

γιής. 

Γι’ αυτό άκουσε την πρόσκληση 

του Θεού που σε καλεί 

και μην φέρνεις πλέον αντίσταση 

σ’ αυτήν. Δέξου τον Ιησού Χριστό 

σαν Σωτήρα σου. Πέταξε τα είδωλά 

σου, ξεφορτώσου το φορτίο 

των αμαρτιών σου, και ρίξε τα 

όλα αυτά στα πόδια του Σταυρωμένου 

Χριστού, και τότε θα θεραπευθείς, 

και θα γίνεις υγιής!! 

Υπάρχουν σύννεφα που επισκιάζουν 

κάθε ζωή, διότι οι θύελλες 

και οι δοκιμασίες είναι συχνά 

σ’ αυτόν τον κόσμο της αμαρτίας. 

Ακόμη οι πλέον εκλεκτοί άγιοι του 

Θεού, δεν τις ξεφεύγουν. Κάθε ό- 

μως δοκιμασία που αντιμετωπίζει 

ο χριστιανός επιτρέπεται από τον 

Θεό με σκοπό να τον αγιάσει και 

να τον οδηγήσει 

πλησιέστερα προς 

τον Σωτήρα. 

Ο Κάρολος 

Γουέσλεϋ υπέφερε 

κάποτε κάτω από 

πολύ καταθλιπτικές 

περιστάσεις και είχε ανάγκη 

από ιδιαίτερη παρηγοριά και 

χάρη. Ενώ σκεπτόταν την θλίψι 

του, κάθισε κοντά σε ένα ανοικτό 

παράθυρο. Ξαφνικά διέκοψε τις 

σκέψεις του, από ένα πουλάκι 

που ταραγμένο πέταξε μέσα στο 

δωμάτιό του και κρύφθηκε πίσω 

από το πανωφόρι του ιεροκήρυκα. 

Αυτός άπλωσε το χέρι του 

προς το πουλάκι, του οποίου η 

καρδιά έτρεμε, το έπιασε και 

πήγε και κοίταξε έξω από το παράθυρο 

για να εξακριβώσει την 

αιτία της τόσης ταραχής. Εκεί τριγυρνούσε 

ένα γεράκι. 

Ο Γουέσλεϋ 

κρατώντας το πουλάκι 

στο στήθος 

του και βλέποντας 

σ’ αυτό που είχε 

κάμει το πουλάκι, 

αντιλήφθηκε την 

εικόνα της δικής του αναζητήσεως 

καταφυγίου εις τον Θεό και 

τότε έγραψε τον ύμνο που αντηχεί 

σε χιλιάδες ακόμη ψυχές ενώ 

βρίσκονται σε βαθιά θλίψη: «Της 

ψυχής Λυτρωτά, Ένδοξε μου Λυτρωτά, 

Ένδοξέ μου Ποιητά, Ενώ


φοβεραί βρονταί, θύελλαι καταστροφαί, 

παντοχόθεν με κυκλούν, 

και δεινώς με απειλούν, Εις τον 

κόλπον Σου εγώ Σπεύδω μην απολεσθώ. 

Καταφύγιον γενού του α- 

μαρτωλού εμού. Πάσα μου ζωής 

ακτίς και υπάρξεως ελπίς, Εξαρτάται 

από Σου Εύσπλαχνέ μου Ιησού». 

Ο Θεός είναι πάντοτε τέλειο 

καταφύγιο στις θύελλες της ζωής. 

«Ναι το στρουθίον εύρηκε κατοικίαν 

και η τρυγών φωλεάν εις 

εαυτήν…. Τα θυσιαστήριά Σου, 

Κύριε των δυνάμεων, Βασιλεύ 

μου, και Θεέ μου» (Ψαλμός 

πδ/3). 

Να θυμάσαι και να μην ξεχάσεις 

ποτέ ότι ο Χριστός πέθανε για 

να πληρώσει με το αίμα Του το 

χρέος των αμαρτιών σου. Πέθανε 

Εκείνος για να μη χαθείς εσύ, 

αλλά να έχεις αιώνια ζωή και να 

ζήσεις μαζί Του στον ουρανό. Ά- 

νοιξε την καρδιά σου και δέξου 

Τον Σωτήρα σου. 

Πάνε μερικά χρόνια που μέσα 

στο σιδηρόδρομο συνάντησα ένα 

παλιό φίλο μου, που ήταν περίπου 

40 χρονών. Στο διάστημα του 

ταξιδιού συζητήσαμε διάφορα 

θέματα. Μεταξύ των άλλων συζητήσαμε 

και για την ανάγκη που έ- 

χει κάθε άνθρωπος, να κανονίσει 

τους λογαριασμούς του με τον 

Θεό. 

Ο φίλος μου παραδέχθηκε ότι 

είχα δίκιο σε ότι του έλεγα, αναγνώρισε 

ότι ήταν αμαρτωλός και 

είχε ανάγκη σωτηρίας, αλλά μου 

απάντησε: 

--Έχω ακόμα καιρό για να πάω 

στο Χριστό και να τον παρακαλέσω 

να με σώσει. Η μητέρα μου 

ήταν 60 ετών όταν μετανόησε και 

πίστεψε στον Χριστό. Βλέπεις λοιπόν, 

φίλε μου, ότι έχω καιρό α- 

κόμη είκοσι ολόκληρα χρόνια. Έ- 

πειτα δεν πεθαίνει κανείς γρήγορα. 

Θα του μείνει λίγος καιρός 

για να μετανοήσει. 

--Απατάσαι πολύ, φίλε μου, 

του απάντησα. Η ζωή δεν είναι 

στα χέρια μας ούτε η αύριο είναι 

δική μας. Ο Λόγος του Θεού μας 

λέει: «Μη καυχάσαι εις την αύριον 

ημέραν, διότι δεν εξεύρεις τι 

θέλει γεννήσει η (αυριανή) η- 

μέρα» (Παροιμίαι κζ/1, Λουκά 

ιβ/20, Ιακώβου δ/14). 

--Αστειεύεσαι! Μου είπε ο φίλος 

μου! Με την υγεία την δική


μου, μπορεί κανείς να ζήσει και 

100 χρόνια. 

Δεν πέρασαν όμως πολλές η- 

μέρες μετά την συνάντησή μας 

αυτή, και έμαθα με μεγάλη μου 

λύπη , ότι ο φίλος μου σκοτώθηκε 

σε μια σύγκρουση αυτοκινήτων. 

Πόσο έπεσε έξω στον υπολογισμό 

του! 

Νόμιζε ότι είχε στη διάθεσή 

του τουλάχιστον είκοσι χρόνια, 

αλλά μόλις λίγες μέρες πέρασαν, 

από την ημέρα που ο Θεός με την 

συνάντησή μας στο τραίνο, είχε 

κάνει σ’ αυτόν την τελευταία Του 

πρόσκληση, για να μετανοήσει, 

την οποίαν δυστυχώς 

τόσο ε- 

πιπόλαια απέρριψε 

και έφυγε 

από την ζωή 

αυτή αμετανόητος. 

Πόσο είναι 

επικίνδυνο να 

αντιστέκεται 

κανείς και να απορρίπτει τις προσκλήσεις 

του Θεού!! 

** 

Αγαπητέ μου. Ο χρόνος φεύγει 

πολύ γρήγορα και ο άνθρωπος με 

μεγάλα βήματα τρέχει στον τάφο, 

στον θάνατο. 

Οι στατιστικές αναφέρουν ότι 

κάθε χρόνο πεθαίνουν περίπου 

40 και περισσότερα εκατομμύρια 

άνθρωποι, και κάθε μέρα φεύγουν 

από τον κόσμο περισσότερες 

από 110 χιλιάδες ψυχές. 

Ποιος μπορεί να μας βεβαιώσει 

ότι δεν θα είμαστε και εμείς, 

αν όχι σήμερα, αλλά αύριο, μεταξύ 

αυτών που θα φύγουν από 

τον κόσμο αυτό; 

Τόσες χιλιάδες άνθρωποι, 

πλούσιοι, πτωχοί, επιστήμονες, 

αγράμματοι, νέοι γέροι, άνδρες, 

γυναίκες μια ολόκληρη πόλη α- 

φήνει κάθε μέρα τον κόσμο αυτόν 

και πηγαίνει στην αιωνιότητα! 

Οι κίνδυνοι του θανάτου είναι 

πολλοί στις ημέρες μας. Ασθένειες 

παντός είδους, 

δυστυχήματα 

από αυτοκίνητα, 

όπως της α- 

φηγήσεώς μας, 

πτώσεις αεροπλάνων, 

ναυάγια 

πλοίων, πτώσεις 

ηλεκτρικών συρμάτων, 

θάνατοι από πυρκαϊές, 

και τόσοι άλλοι κίνδυνοι που υ- 

πάρχουν, και κάνουν τους ανθρώπους, 

προ παντός των μεγαλουπόλεων, 

να μην είναι βέβαιοι ό- 

ταν θα βγουν το πρωί από τα σπίτια 

τους και αν θα γυρίσουν πάλι. 

Όλα αυτά πρέπει να μας κάνουν 

να προσέξουμε πολύ στην αβεβαιότητα 

του χρόνου της ζωής


μας, γιατί κανένα άλλο γεγονός 

δεν είναι βεβαιότερο και θετικότερο 

από τον θάνατο. 

Τακτοποιήσου με τον Θεόν 

τώρα, σήμερα, αυτή τη στιγμή, σ‘ 

αυτή τη ζωή, ενόσω έχεις ακόμα 

καιρό. Το γεγονός αυτό, φίλε μου, 

είναι πολύ σοβαρό και είναι ανάγκη 

να φροντίσεις να κανονίσεις 

τους λογαριασμούς 

σου, μη κάνεις και 

συ τη ανοησία που 

έκανε ο άνθρωπος 

της αφηγήσεώς μας 

και μη αναβάλλεις 

για άλλοτε την σωτηρία 

σου. 

Άκουσε τι λέγει ο Λόγος του 

Θεού: «Σήμερον, όταν ακούσητε 

της φωνής Αυτού, μη σκληρύνητε 

τας καρδίας σας…. Προσέχετε μήπως 

υπάρχει εις κανένα από σας 

καρδία απιστίας, ώστε να αποστατήση 

από Θεού ζώντος. Αλλά 

προτρέπετε ο ένας τον άλλον καθ’ 

εκάστην ημέραν, ενόσω ονομάζεται 

το «Σήμερον», διά να μη σκληρυνθή 

κανείς από σας εκ της απάτης 

της αμαρτίας». (Εβραίους 

γ/7, 12, 13).— 

Σήμερα, αγαπητή ψυχή, σου 

παρουσιάζεται η ευλογητή αυτή 

ευκαιρία να πιστέψεις στον Σωτήρα 

Χριστό, που έκανε τέλειο το 

έργο της σωτηρίας Του για σένα. 

Δώσε την εμπιστοσύνη σου σ’ Ε- 

κείνον που πλήρωσε επάνω στο 

ξύλο του Σταυρού με το πολύτιμο 

αίμα Του και τις δικές σου τις α- 

μαρτίες, και έκανε τέλεια την σωτηρία 

σου, την οποία σου προσφέρει 

δωρεάν. Πήγαινε σ’ Εκείνον 

που σε καλεί για να ελαφρώσει 

τους κόπους σου, να πάρει το 

φορτίο και τα 

βάρη σου και να 

δώσει ανάπαυση 

στην ψυχή σου. 

«Ελάτε σε Μένα 

όλοι οι κοπιώντες 

και οι φορτωμένοι 

και Εγώ θέλω 

σας αναπαύσει» (Ματθαίου 

ια/28, 29). 

Αγαπητέ, δεν θέλεις σήμερα 

να πιστέψεις και να παραδοθείς 

σ’ Εκείνον που σε αγάπησε και σε 

πλήρωσε τόσο ακριβά, με την 

τιμή του πολυτίμου Του αίματος, 

για να σου εξασφαλίσει μια τέλεια 

σωτηρία; 

Εάν δεν πιστέψεις σ’ Αυτόν, θα 

αντιμετωπίσεις μόνος μια μέρα 

την δικαιοσύνη του Θεού, που τόσες 

φορές την έχεις προσβάλλει 

με τις καθημερινές και πολυάριθμες 

αμαρτίες σου, και θα πληρώσεις 

εσύ ως ένοχος τότε, εκείνο 

που δεν θέλησες να δεχθείς ότι το 

πλήρωσε επάνω στο σταυρό ο


Χριστός για σένα. Ο Ίδιος ο Κύριός 

μας το είπε αυτό: «Εάν δεν 

πιστεύσητε ότι Εγώ είμαι (ο Σωτήρας 

από τον Θεό), θα αποθάνητε 

εν ταις αμαρτίαις σας» (Ιωάν. 

η/24). Και «Είναι φοβερόν να 

πέση κανείς (χωρίς Χριστό) εις χείρας 

Θεού ζώντος» (Εβραίους 

ι/31). 

Μόνον εκείνοι που δέχθηκαν 

τον Ιησού Χριστό και πίστεψαν με 

την καρδιά τους σ’ Αυτόν, αυτοί 

θα ζήσουν αιώνια μαζί με τον 

Θεό. «Ούτοι έπλυναν τας στολάς 

αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω 

αίματι του Αρνίου. Διά τούτο είναι 

ενώπιον του θρόνου του Θεού 

και λατρεύουσι Αυτόν ημέραν και 

νύκτα» (Αποκάλ. ζ/15). 

Αγαπητέ. Κάποια μέρα, θα σηκωθείς 

από τον ύπνο για τελευταία 

φορά. Κάποια μέρα, θα χαιρετήσεις 

τους σπιτικούς σου και 

τους φίλους σου για τελευταία 

φορά. Κάποια μέρα θα πας στο 

γραφείο σου, στο κατάστημά σου, 

στην εργασία σου, για τελευταία 

φορά. Κάποια μέρα, θα φας το τελευταίο 

σου φαγητό. Κάποια 

μέρα, κάποιος θα κτυπήσει την 

πόρτα της ζωής σου και αυτός θα 

είναι ο Θάνατος. Βεβαιότερο 

πράγμα από τον θάνατο δεν υ- 

πάρχει, και βεβαιότερη στιγμή 

από την στιγμή του θανάτου δεν 

είναι άλλη. 

Θέλεις όταν κλείσεις τα μάτια 

σου να βρεθείς μαζί με τον Χριστό; 

Τρέξε σ’ Αυτόν με πίστη «σήμερα» 

που σε περιμένει με ανοικτή 

την αγκαλιά για να σε σώσει. 

Θέλεις να είσαι πάντοτε έτοιμος 

και να μην φοβάσαι τον θάνατο; 

Πήγαινε σ’ Αυτόν που νίκησε 

τον θάνατο και κατάργησε την δύναμή 

του και τον φόβο του και θα 

σε ελευθερώσει αμέσως. 

Πρόσεξε όμως, μήπως αυτό το 

αναβάλλεις για αύριο, γιατί αύριο, 

ίσως να είναι πολύ αργά. 

--Πηγαίνω στην εργασία μου, 

στις υποθέσεις μου, στις διασκεδάσεις 

μου. 

--Ναι, γνωρίζεις βέβαια πολύ 

καλά που διευθύνεις τα βήματά 

σου εδώ επάνω στην γη. Αλλά δεν 

εννοώ αυτό. Ποιο είναι το τέλος 

προς το οποίο κατευθύνεσαι; Πού 

πηγαίνει η ζωή σου;


--Αυτό δεν το γνωρίζω, θα μου 

πεις. Εξ άλλου, αυτό λίγο με ενδιαφέρει. 

Έχω τόσα πολλά να 

κάνω σ’ αυτήν την ζωή. 

--Το αγνοείς λοιπόν! Δεν σε ενδιαφέρει 

τι θα απογίνεις όταν θα 

φύγεις από την ζωή αυτή! Δεν 

γνωρίζεις ότι βαδίζεις κάπου, που 

είναι τελείως 

διαφορετικά 

από την γη 

αυτή, και μάλιστα 

ότι είναι 

δυνατόν να 

μεταφερθείς 

από την μια 

στιγμή στην 

άλλη; 

--Ναι, όλοι πηγαίνουμε προς 

τον θάνατο. Αυτό είναι αναπόφευκτο. 

--Πολύ καλά, αλλά από το 

άλλο μέρος του θανάτου, τί υ- 

πάρχει; 

Δεν γνωρίζω τίποτε από όλα 

αυτά, ελπίζω όμως ότι όλα θα 

πάνε καλά. 

--Δεν γνωρίζεις τίποτε, δεν έ- 

χεις ούτε μία αμυδρή ελπίδα, και 

μπορείς να ζεις στην αβεβαιότητα 

αυτή μπροστά σε ένα τόσο αναπόφευκτο 

πράγμα; Κατορθώνεις 

το βράδυ να κοιμηθείς χωρίς να 

σε απασχολεί αυτή η σκέψη; Πού 

θα ξυπνήσω; 

Δεν σκέπτεσαι ότι πηγαίνεις 

προς τον Θεό; Ότι πηγαίνεις να 

Τον συναντήσεις; «Μετά τον θάνατον 

είναι κρίσις» (Εβραίους 

θ/27). Και πώς θα συναντήσεις 

τον Άγιο Αυτό Θεό; 

Δύο μόνον θέσεις υπάρχουν 

για να σου δώσει: Ο ουρανός, 

πλησίον 

Του, ή η 

αιώνια α- 

πώλεια μακριά 

από Ε- 

κείνον. Πού 

πηγαίνεις 

λοιπόν; 

Προς τον 

ουρανό; Ή 

προς την απώλεια; 

--Και πώς μπορώ να το γνωρίζω; 

Θα ρωτήσεις. 

Η Αγία Γραφή, ο Λόγος του 

Θεού, της Αληθείας, σου δίδει την 

απάντηση, ότι υπάρχει μόνον έ- 

νας δρόμος προς τον Θεό, να Τον 

συναντήσεις σαν Πατέρα και να 

μπεις στον Ουρανό. Ο δρόμος αυτός 

είναι ο Ιησούς Χριστός, ο ο- 

ποίος είπε: «Εγώ είμαι η οδός, η 

αλήθεια και η ζωή. Ουδείς έρχεται 

προς τον Πατέρα, ειμή δι’ Ε- 

μού» (Ιωάννη ιδ/6. 

Αγαπητέ μου αναγνώστη, εσύ 

πού πηγαίνεις;

Ta Kala Nea - January 2024

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?