Kala Nea - Feb

2 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
ΣΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ
170 Capel St, North Melbourne
Ελληνικά: Κυριακή 9:30-10:45πμ και 6-7μμ.
Αγγλικά: Σάββατο 7-8μμ και Κυριακή 11-
12:15μμ
185 Warrigal Rd, Oakleigh
Ελληνικά: Κυριακή 9:30-10:45πμ.
109 Wood Street, Templestowe
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ.
ΣΤΟ ΣΥΔΝΕΥ
55 Kingsway, Kingsgrove
Ελληνικά: Κυριακή 10-11πμ
Αγγλικά: Κυριακή 10-11πμ.
ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΑΪΔΑ
59 Tait St, Renown Park
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ένα μήνυμα ζωής και αληθείας από το Λόγο
του Θεού με ομιλητή τον Δρ. Γ. Ζερβόπουλο.
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ
Ελληνικά: Δευτέρα 9-9:30μμ στο 3ΧΥ
Αγγλικά: Δευτέρα 9:30-10μμ στο 3ΧΥ
ΣΥΔΝΕΥ
Ελληνικά: Τρίτη 7-7:30μμ και Πέμπτη 2-
2:30μμ στο 1683 ΑΜ
ΚΥΡΥΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ
Εάν θέλετε να ακούσετε λίγα λόγια μέσα από
τον Λόγο του Θεού, μπορείτε να τηλεφωνήσετε
οποιαδήποτε ώρα.
Στην Μελβούρνη (03) 9471 4964
Στο Σύδνεϋ (02) 9503 0700
ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ
Αν έχεις απορίες, διανοητικές ή άλλου είδους
πνευματικές δυσκολίες απέναντι
στην αλήθεια περί Χριστού.
Αν χρειάζεσαι μια επαφή, κάποια επίσκεψη,
ένα γράμμα.
Αν αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας, για να
το λαβαίνεις ανελλιπώς.
Αν έχεις να μας δώσεις την διεύθυνση κάποιου
φίλου σου ή συγγενούς σου που
θάθελες να το λαβαίνει.
Αν δεν το θέλεις, στείλτε το πίσω και μην
σβήνεις την διεύθυνσή σου.
Εάν θέλετε την Καινή Διαθήκη, γράψτε μας
στις παρακάτω διευθύνσεις:
VIC:
Good News Magazine
PO Box 17, Northcote, VIC 3070
NSW: PO Box 70, Kingsgrove, NSW 2208
Συντηρείται από αυτοπροαιρέτους
προσφοράς.
PO Box 17, Northcote, VIC 3070
Εάν θέλετε να μας βρείτε στο INTERNET:
www.GreekFreeChurch.org.au
Το περιοδικό αυτό αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ και ΔΕΝ ΕΧΕΙ καμία σχέση
με την οργάνωση των Μαρτύρων Του Ιεχωβά.
This magazine is Print Post Approved PP.340646/00009
Printed by Good News Magazine, PO Box 17 Northcote, VIC 3070

ΦΕΒΡΟΘΑΡΙΟΣ, 2024 3
Σε προειδοποιεί ο Ιησούς Χριστός!
συνήθισαν πολλοί να βλέπουν
τον Χριστό μόνον σαν ένα ή-
ρεμο, γλυκύ Φίλο, που πάντα ο
λόγος Του, φέρνει γαλήνη και
χαρά στην καρδιά. Και βέβαια έ-
τσι είναι. Και ακριβώς επειδή μας
αγαπάει, γι’ αυτό μας δείχνει και
την άλλη όψη που δεν θέλουμε να
προσέξουμε: Μας μιλάει αυστηρά
και με πικρή γλώσσα της
καταδίκης και προειδοποιεί τους
ανθρώπους πως αν δεν μετανοήσουν
θα απολεσθούν (Λουκά
ιγ/3).
Προειδοποιεί ο Χριστός ότι υ-
πάρχει ένας μεγάλος, φοβερός
κίνδυνος για τον άνθρωπο,
πολύ μεγαλύτερος
από εκείνον που
διατρέχει ένας βαριά
άρρωστος ή ένας μελλοθάνατος.
Είναι ο κίνδυνος
να χαθείς σε ένα
αιώνιο σκοτάδι, μέσα
σε μια κόλαση, χωρίς ελπίδας
ζωής.
--Αυτά δεν είναι χειροπιαστά
πράγματα, δεν τα βλέπω, και πώς
να τα δεχθώ; Λένε μερικοί. «Δεν
βλέπω κανένα τέτοιο κίνδυνο που
μου λες».
--Αγαπητέ μου φίλε, επειδή
δεν βλέπεις τον κίνδυνο, νομίζεις
ότι δεν υπάρχει για σένα; Οι επιβάτες
του αεροπλάνου ήρεμοι α-
νεβαίνουν στο αεροπλάνο, κάθονται
στη θέση τους. άλλοι διαβάζουν,
άλλοι μιλούν, άλλοι πλάθουν
ωραία όνειρα….. Κάπου
ψηλά στους αιθέρες, κάτι συμβαίνει,
το αεροπλάνο παίρνει φωτιά.
Σε λίγα δευτερόλεπτα πέφτει συντρίμματα
στη γη…. Συντρίμματα
και οι επιβάτες, συντρίμματα και
τα όνειρά τους…. Μια ωρολογιακή,
ίσως βόμβα, έφερε το μεγάλο
κακό…. Ο κίνδυνος
ήταν εκεί παρών,
μέσα στο αεροπλάνο,
αλλά κανείς δεν τον
είδε, και ούτε τον προείδε…..
Όταν στον πόλεμο
της Κορέας κατετάσσοντο
εθελοντές αεροπόροι Αμερικανοί,
ζήτησε να καταταχθεί και
ένας νέος που ήταν πραγματικά
λεβέντης. Τον εξέτασαν πολύ αυστηρά
διάφοροι γιατροί, όπως

4 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
συνήθως εξετάζουν στην αεροπορία.
Από όλους πέρασε μια χαρά.
Ήταν εν τάξει στην υγεία του. Η
καρδιά του ήταν κατάγερη…. Έ-
πειτα όμως από λίγα λεπτά, βγαίνοντας
από την αίθουσα των εξετάσεων
έπεσε νεκρός κάτω από
συγκοπή. Τι τραγική ειρωνεία!
«Κίνδυνος δεν υπήρχε».
…Και όμως υπήρχε αλλά δεν
φαινόταν… Τον
κίνδυνο δεν πρέπει
να τον δεις,
μπορεί να είναι
τότε αργά, αλλά
πρέπει να τον πιστέψεις
όταν είναι δυνατόν να
προειδοποιηθείς γι’ αυτόν. Και
αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να
δουν όλους τους κινδύνους που
διατρέχουν, ώστε να προφυλαχθούν,
ο Θεός όμως μπορεί να τον
δει τον μεγάλο κίνδυνο και γι’
αυτό σε προειδοποιεί. Οφείλεις
να τον πιστέψεις.
--Μα αγαπητέ μου, με προσβάλλεις,
λέει ο φίλος μας. Τι θα
πει οφείλω να πιστέψω. Και βέβαια
πιστεύω στον Θεό και τον
Χριστό και τα Ευαγγέλια. Όλοι μας
πιστεύουμε……
--«Πιστεύεις» και «πιστεύουμε»
είναι ένας λόγος… Ένας εύκολος
λόγος που αβασάνιστα
μπορεί να πεις… Αλλά ας δούμε
αν πραγματικά πιστεύεις. Θα σου
φέρω ένα παράδειγμα: ο Θεός να
μην το δώσει, έρχεται κάποιος
γνωστός σου εκεί που κάθεσαι
στο καφενείο ή κάπου αλλού και
σου λέγει: «Κώστα, έρχομαι από
το σπίτι σου. τρέχα. Το παιδί σου
έπεσε από το μπαλκόνι και χτύπησε
άσχημα και το πήγαν στο νοσοκομείο!».
Όταν ακούς αυτά τα
λόγια τι θα κάνεις;
Δεν νομίζω
ότι θα του πεις ή-
συχα: «Σ’ ευχαριστώ
Γιάννη, για
την είδηση, πιστεύω
ότι μου λες την αλήθεια»,
και να συνεχίσεις πάλι να κάθεσαι
με το ένα πόδι πάνω στο άλλο και
να καπνίζεις ήσυχα σαν να μην
συνέβαινε τίποτε. Αν πράγματι
τον πίστεψες τον φίλο σου, θα ταραχθείς,
θα σηκωθείς, θα τρέξεις
γρήγορα, θα αφήσεις όλα στη
μέση και θα πας να δεις τι θα γίνει
με το παιδί σου. Αυτό θα κάνεις!
Γιατί όμως θα φερθείς έτσι; Μήπως
είδες τον κίνδυνο του παιδιού
σου; το είδες να πέφτει από
το μπαλκόνι; Όχι! Απλώς πίστεψες
στα λόγια του γνωστού σου.
Ώ, αγαπητέ! Έρχεται ο Κύριος
και σου λέγει στο Ευαγγέλιο Του,
πωσς κινδυνεύεις να χαθείς αιωνίως,
«αν δεν υπακούσης στο

ΦΕΒΡΟΘΑΡΙΟΣ, 2024 5
Ευαγγέλιο θα τιμωρηθής με όλεθρον
αιώνιον…» (Β΄. Θεσ. 7-9) και
ότι «όστις απειθεί και δεν υπακούει
στον Υιόν (στον Χριστό) δεν
θα δη ζωή αλλά η οργή του Θεού
μένει επάνω του» (Ιωάν. γ/ 36).
Σου φέρνει μια τόσο συνταρακτική
είδηση, ότι κινδυνεύει όχι
μόνον η ζωή σου
των 70 ή 80 χρόνων,
αλλά το αιώνιο
μέλλον σου, ότι
κρέμεται πάνω στο
κεφάλι σου η καταδικαστική
απόφαση
της αιώνιας
καταστροφής και εσύ Του λες του
Χριστού: «Ναι, Σε πιστεύω!» και
εξακολουθείς να κάθεσαι αμέριμνος
ζώντας μέσα στον κόσμο, σε
ένα κόσμο που η δικαιοσύνη του
Θεού τον έχει υπόδικο ενώπιόν
Του (Ρωμ. γ/19). Παίζεις με την α-
μαρτία και με τον Θεό. Απορροφημένος
με τις βιοτικές μέριμνες,
δεν δίνεις καιρό να ασχοληθείς με
τα πράγματα του Θεού, σαχλαμαρίζεις
και μεριμνάς και ζητάς στο
ποτηράκι του πιοτού, στο γλέντι
και στη σάρκα, τη χαρά, και καυχιέσαι
από την άλλη μεριά ότι είσαι
«καλός» άνθρωπος, ότι θυμάσαι
και την εκκλησία, αν την θυμάσαι,
κάποτε.
Πώς λοιπόν λες ότι πιστεύεις ;
Ένας που πιστεύει ότι τα παραπάνω
λόγια του Θεού είναι αληθινά,
θα τρομάξει για τον φοβερό
κίνδυνο που διατρέχει, θα χάσει
τον ύπνο του, θα αναστατωθεί,
θα δει πόσο άθλιος αμαρτωλός
είναι, ώστε γι’ αυτόν να αγωνισθεί
μέχρι θανάτου
ένας Αναμάρτητος
Κύριος και
από αγάπη να πάρει
τη θέση σου….
Αν πραγματικά πιστέψεις,
θα τρέξεις
στην αγκαλιά
του Σωτήρα σου, θα συμφιλιωθείς
δι’ αυτού με τον Θεό, και θα
μεταβάλλεις ζωή…
--Να σου πω, μου λέγει λίγο
σκεφτικά ο φίλος μου. Ναι, τώρα
καταλαβαίνω ότι όλα αυτά είναι
αλήθεια και σοβαρά τα παίρνω,
αλλά δεν αισθάνομαι αυτόν τον
κίνδυνο, και ακόμα αυτή τη σωτηρία
που δίνει ο Χριστός. Προσπαθώ
να αισθανθώ και δεν αισθάνομαι…..
Άμα δεν νιώσω ένα
πράγμα πώς να το ακολουθήσω;
--Ασφαλώς πρέπει να νιώσεις.
Αλλά γι’ αυτό δεν χρειάζεται καμία
ιδιαίτερη προσπάθεια. Μήπως
προσπάθησες καθόλου να
νιώσεις ταραχή, αγωνία και διά-

6 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
θεση να τρέξεις χαλνώντας την η-
συχία σου, όταν ο φίλος σου έ-
φερε την θλιβερή είδηση; Όχι βέβαια!
Εσύ ήσουν ήσυχος. Τα αισθήματά
σου ήταν γαλήνια, και έ-
μοιαζες σαν την βαρκούλα που
πλέει σε γαλήνια θάλασσα…. Και
όμως όλα άλλαξαν αμέσως, όταν
έφθασε η είδηση. Χωρίς να προσπαθήσεις
ιδιαίτερα, γεννήθηκε
μέσα σου ταραχή, φόβος, αγωνία
και διάθεση να πας στο παιδί σου
που κινδυνεύει. Γιατί απλούστατα,
πίστεψες στον
άνθρωπο που σου έ-
φερε την είδηση.
Αν απλά, σοβαρά
και ειλικρινά πιστέψεις
τον αψευδή Κύριο
για όσα σου λέγει,
τότε θα νιώσεις όλα ε-
κείνα τα αισθήματα τα
οποία τώρα δεν έχεις,
θα γεννηθούν μόνα
τους. Κοίταξέ Τον στα
μάτια. Μιλάει σοβαρά. Σου λέγει
από αγάπη τον κίνδυνο που διατρέχεις
και σε καλεί να πας σ’ Αυτόν
που μπορεί να σε σώσει.
Τρέχα λοιπόν! Γιατί σου δίνει α-
κόμη μια προειδοποίηση «πώς θα
ξεφύγης αν αμελήσης τόσο μεγάλη
σωτηρία;» (Εβραίους β/3).
Θα τον βρεις να σε περιμένει σε
μια γωνιά του δωματίου σου. Εκεί
γονάτισε και πές Του: «Κύριε, α-
ναγνωρίζω τώρα ότι κινδύνευα να
χαθώ, να καταδικασθώ αιώνια
μέσα στον κόσμο της αμαρτίας
που ζούσα, σ’ ευχαριστώ γιατί
μου μίλησες και με κάλεσες. Σ’ ευχαριστώ
γιατί Εσύ τιμωρήθηκες
για μένα. Το πιστεύω. Σε δέχομαι
σαν ατομικό μου Σωτήρα και θα
σε ακολουθώ και θα ζήσω από
τώρα και στο εξής μια ζωή που θέλεις
Εσύ….».
Δεν ξέρω τι θα κάνεις
αφού διαβάσεις
το φυλλάδιο αυτό.
Μπορείς να εξακολουθήσεις
την αδιάφορη
ζωή σου, να εξακολουθήσεις
τον ύπνο σου
γυρίζοντας από το
άλλο πλευρό, μπορείς
ακόμα να ειρωνευθείς
αυτά τα λόγια…. Δικαίωμά
σου. Μπορείς α-
κόμα να πεις τι ωραία που είναι,
αλλά ποιος τα κάνει;… Δικαίωμά
σου. Αλλά μπορεί, αν θέλεις, να
ενδιαφερθείς για την αλήθεια
που εκφράζουν τα λόγια αυτά… Ώ
αν ήθελες να το κάνεις! Η σωτηρία
και η ασφάλειά σου η αιώνια
είναι στο χέρι σου, να την πάρεις
ή να την απορρίψεις….

ΦΕΒΡΟΘΑΡΙΟΣ, 2024 7
Εάν ο Χριστός είναι ο Λυτρωτής σου,
Δείξτο, όχι με λόγια μοναχά, αλλά με την ζωή σου.
Και ντύσου την πραότητα και την μακροθυμία,
Να έχεις σπλάχνα οικτιρμών και αγάπη στην καρδία.
Και βγάλε από πάνω σου το μίσος, την κακία,
Και τον μανδύα απόθεσε που λέγεται θρησκεία.
Και πάρε από τον Ιησού τα δώρα που σου δίνει,
Και την ψυχή σου γέμισε χαρά και καλοσύνη.
Όπως συγχώρεσε εσέ, και συ να συγχωρείς,
Ποτέ μην εκδικείσαι, μα να μακροθυμείς.
Τότε στ’ αλήθεια μοναχά θάσαι χριστοντυμένος,
Τότε στ’ αλήθεια μοναχά θάσαι αναγεννημένος.
Τότε στ’ αλήθεια μοναχά θα είσαι ευτυχισμένος,
Και στο Βιβλίο της ζωής θάσαι και συ γραμμένος.
Αν είσαι του Ιησού Χριστού, δείξτο με την ζωή σου,
Τότε στ’ αλήθεια ο Χριστός θα είναι Λυτρωτής σου.

8 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Εσύ ψυχή που σήμερα
Ακούς για τον Χριστό,
Δέξου Τον ως Σωτήρα σου,
Για να μπεις στον Ουρανό.-
Πόσον καιρό σου ομιλεί,
Και για εσένανε μακροθυμεί.
Σαν κλείσει η χάρη του αυτή,
Πού η ψυχή σου θα βρεθεί;
Μην σε γελάει ο εχθρός,
Το αύριο δεν είναι δικό σου.
Έλα στον Χριστό που σε καλεί,
Μην δίνεις άλλη αναβολή.
Προ ολίγων ζούσε σε ένα χωριό
της Γαλλίας, μία νέα μοναχοκόρη
από εύπορη οικογένεια την
οποίαν όλοι θαύμαζαν για την ω-
ραιότητά της και της οποίας η ζωή
ήταν μία συνεχής γιορτή. Αλλά εν
τω μέσω των διασκεδάσεών της
μία παράξενη χλομάδα άρχισε να
φαίνεται στο πρόσωπό της.
Τα μάτια της πήραν μία παράξενη
λάμψη. Στην αρχή οι δικοί
της νόμισαν ότι αυτό οφειλόταν
σε κούραση. Οι γιατροί όμως είπαν
ότι ήταν ασθένεια των πνευμόνων
και μάλιστα χωρίς καμία
ελπίδα.
Απελπισμένοι οι γονείς της είχαν
μόνον μία σκέψη, πως να α-
ποκρύψουν από την άρρωστη την
κατάστασή της. Όταν ήσαν μόνοι
τους, άφηναν την καρδιά τους ε-
λεύθερη και έκλαιαν. Μπροστά

ΦΕΒΡΟΘΑΡΙΟΣ, 2024 9
της όμως μιλούσαν μόνον για διασκεδάσεις.
Ενθαρρυνομένη εκείνη από ότι
έβλεπε εγκαταλειπόταν στις ψευδαισθήσεις
της. Ήταν γεμάτη ελπίδες,
και όνειρα, ενώ ο τάφος
βρισκόταν ανοικτός μπροστά
της…. Η οικογένειά της δεν ήθελε
να την αφήσει να πεθάνει στο χωριό
και την πήγε στη Μασσαλία.
Εκεί παρήγγειλε τουαλέττες, αγόρασε
κοσμήματα
και έτσι οι
απασχολήσεις
αυτές την α-
πορροφούσαν
και δεν αντιλαμβανόταν
ότι
ο θάνατος προχωρούσε
από
ώρα σε ώρα.
Ένα βράδυ τους είπε: «Νυστάζω
πολύ, αφήστε με να κοιμηθώ,
θα μου κάνει καλό, αύριο
θα είμαι καλύτερα».
Έτσι, κοιμήθηκε και δεν ξύπνησε
πλέον….
Αυτό ήταν ένα κεραυνοβόλο
κτύπημα για την οικογένειά της,
που έχανε μαζί με αυτήν κάθε της
χαρά.
--Μόνον ένα πράγμα μας παρηγορεί,
έλεγε ύστερα από λίγες
ημέρες η μητέρα της με δάκρυα
σε μία φίλη της που πήγε να την
επισκεφθεί. Πέθανε χωρίς ούτε
μία στιγμή να της περάσει η ιδέα
ότι θα πεθάνει.
Και με αυτόν τον τρόπο η νέα
αυτή πήγε να παρουσιασθεί ενώπιον
του Θεού.
Έζησε με την αυταπάτη και με
το ψέμα μέχρι την τελευταία
στιγμή. Πέθανε χωρίς να την προειδοποιήσουν
για την αιώνια καταδίκη
που την
περίμενε και
αυτό απλώς και
μόνον για να
μην την στενοχωρήσουν,
να
μην την ανησυχήσουν.
Λέγουν για
την στρουθοκάμηλο, ότι όταν την
καταδιώκουν κρύβει το κεφάλι
της μέσα σε θάμνους και νομίζει
ότι έτσι δεν την βλέπουν, επειδή
δεν βλέπει τον κίνδυνο.
Βεβαίως γελάμε με την ανοησία
της στρουθοκαμήλου. Αλλά τι
να πούμε για την τρέλα του ανθρώπου
που κλείνει τα μάτια του
στην αναπόφευκτη τύχη του, που
αποστρέφει τα βλέμματά του από
ένα κίνδυνο που μπορεί να αποφύγει
και ο οποίος επειδή μπορεί
να λησμονήσει τον θάνατο και την

10 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
κρίση και την αιωνιότητα, ζει σαν
εάν ο χρόνος να μην είχε κρεβάτι
θανάτου, και ως να μη υπήρχε
κρίση και αιωνιότητα.
Αλλά η αιωνιότητα υπάρχει και
η κρίση σε περιμένει, ο θάνατος
σε απειλεί. Ακόμη ένα βήμα μέσα
στο σκοτάδι και θα θέσεις το πόδι
σου στην άβυσσο που είναι ανοικτή
μπροστά σου.
Γιατί λοιπόν να κλείνεις τα μάτια;
Τι θα σε ωφελήσει αυτό; Κοίταξε
τον κίνδυνο κατάματα. Και α-
φού υπάρχει μέσον να διαφύγεις
την καταδίκη, αφού ο Θεός σου
προσφέρει την χάρη, δέξου την
σωτηρία που σου προσφέρεται
τώρα, και αφού υπάρχει Σωτήρας,
πήγαινε σ’ Αυτόν.
Εμπιστεύσου τον εαυτό σου σ’
Εκείνον και όταν θα βρεις σ’ Εκείνον
την συγχώρηση και την ειρήνη,
δεν θα έχεις πλέον να φοβάσαι
τον θάνατο, δεν θα φοβάσαι
την κρίση και θα απολαμβάνεις
την χαρά να φέρεις και σε άλλους
την παρηγοριά σου και τις
ελπίδες σου.
«Και θέλετε είσθε εις Εμέ μάρτυρες
και εν Ιερουσαλήμ και εν
πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και
έως των εσχάτων της γης» (Πράξεις
α/8β).
Είμεθα πράγματι και εν αληθεία
αντιμετωπίζοντας την ζωή. Η
ερώτηση είναι Πώς; Μπορώ να
σας υποβάλλω ότι αντιμετωπίζουμε
την ζωή κατά τον ακόλουθο
τρόπο: Ας αναγνωρίσει ο Χριστιανός
ότι έχει μία θεϊκή αποστολή.
«Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε
πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες
αυτούς εις το όνομα του Πατρός
και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος»
(Ματθαίου κη/19). Η ευθύνη
του είναι να γίνει πρεσβευτής
του Θεού διά του λόγου του
και της ζωής του, εις τους χαμένους
όλης της γης.
Με την θεϊκή αποστολή πάντα
συνοδεύει η Θεϊκή υπόδειξη και
υπόσχεση: «Διδάσκοντες αυτούς

ΦΕΒΡΟΘΑΡΙΟΣ, 2024 11
να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα
εις εσάς. Και ιδού, Εγώ είμαι
μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως
της συντελείας του αιώνος»
(Ματθαίου κη/20). Δεν μπορούμε
να εκτελέσουμε πράγματα για τον
Θεό χωρίς να αναγνωρίσουμε την
πάντοτε υπάρχουσα παρουσία
Του.
Ας είμεθα έτοιμοι –πλήρως ε-
φοδιασμένοι με πνευματικά
πράγματα. Η υπόσχεση είναι ότι
μπορούμε να
είμεθα: «Και ι-
δού εγώ αποστέλλω
την ε-
παγγελίαν του
Πατρός μου εφ’
υμάς. Σεις δε
καθίσατε εν τη
πόλει Ιερουσαλήμ, εωσού ενδυθήτε
δύναμιν εξ ύψους» (Λουκά
κδ/49). Οι απόστολοι ήσαν έτοιμοι
να γίνουν μάρτυρες για τον
Χριστό εν μέσω όλων των εθνών
μόνον έπειτα που ενεδύθησαν με
δύναμη εξ ύψους την οποίαν ο Ιησούς
τους υποσχέθηκε.
Θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε
την ζωή με ευπρόσδεκτη
καρδιά. Ο Ιησούς διέταξε εις τους
μαθητές να χρονοτριβήσουν εις
την Ιερουσαλήμ: «Αλλά θέλετε
λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Ά-
γιον Πνεύμα εφ’ υμάς. Και θέλετε
είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ
και εν πάση τη Ιουδαία
και Σαμαρεία και έως εσχάτου της
γης»(Πράξεις α/ 8). Ήσαν εκεί υ-
πακούοντας σ’ αυτήν την διαταγή,
με ανοικτές καρδιές, περιμένοντας
την εκπλήρωση της θεϊκής
υποσχέσεως. Αυτό δεν άργησε
να έλθει: «Και εξαίφνης έ-
γεινε ήχος εκ του ουρανού ως α-
νέμου βιαίως
φερομένου και
εγέμισεν όλον
τον οίκον όπου
ήσαν καθήμενοι…
και ε-
πλήσθησαν ά-
παντες Πνεύματος
Αγίου….» (Πράξεις β/ 2, 4).
Όταν όλοι επλήσθησαν Πνεύματος
Αγίου, έγιναν δυνατοί μάρτυρες
για τον Χριστό.
Θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε
την ζωή με ιερό ζήλο: «Εκείνοι
λοιπόν μετά χαράς δεχθέντες
τον λόγον Αυτού, εβαπτίσθησαν.
Και προσετέθησαν εν εκείνη τη η-
μέρα έως τρεις χιλιάδες ψυχαί….
Και καθ’ ημέραν εμμένοντες ομοθυμαδόν
εν τω ιερώ…. Εν αγαλλιάσει
και απλότητι καρδίας, δο-

12 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
ξολογούντες τον Θεόν, και ευρίσκοντες
χάριν ενώπιον όλου του
λαού. Ο δε Κύριος προσέθετε
καθ’ ημέραν εις την εκκλησίαν
τους σωζομένους» (Πράξεις β/ 41,
46, 47).
Οι απόστολοι άρχισαν την α-
ντιμετώπιση της ζωής, κηρύττοντες
διά της δυνάμεως του Θεού
το Ευαγγέλιο της αγάπης, μέχρις
ότου όλοι, εκτός του Ιωάννου, ε-
πλήρωσαν με την ζωή τους την
διακονία τους αυτή.
Εάν οι Χριστιανοί και σήμερα
αντιμετώπιζαν την ζωή με τον ίδιο
τρόπο, μέχρι θανάτου, οι ευλογίες
του Θεού θα είχαν επεκταθεί
πλουσίως και θα είχαν πλημμυρίσει
όλη την γη!!
Πρέπει να γνωρίζουμε καλά,
ότι ένας πραγματικά πιστός δεν
μπορεί να κάνει ποτέ πράγματα
απρεπή, αμαρτίες,
ούτε να
λέει πράγματα
αμφίβολα, να
ψεύδεται. Επίσης
πρέπει να
προσέχει να μη
γίνεται σκάνδαλο
στους άλλους με την ζωή
του. Θυμάμαι κάτι που μου διηγήθηκε
ένας γνωστός μου που
μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
Το γεγονός αυτό συνέβηκε
στην Γαλλία την εποχή των μεγάλων
διωγμών εναντίον των Ουγενότων
όπως έλεγαν τότε τους
Ευαγγελικούς της Γαλλίας. Ένας
νέος ιεροκήρυκας,
που η περιγραφή
των
χαρακτηριστικών
του είχε
δοθεί στην βασιλική
αστυνομία,
απάντησε
κάποια μέρα που βάδιζε έφιππος
σε ένα ορεινό δρόμο, δύο αστυνομικούς
που είχαν σταλεί να τον
συλλάβουν. Ο ένας από αυτούς
τότε έβγαλε την περιγραφή που
είχε στην τσέπη του και του είπε:

ΦΕΒΡΟΘΑΡΙΟΣ, 2024 13
--Νομίζω ότι είσαι εκείνος που
αναφέρεται σ’ αυτήν την περιγραφή.
Ο ιεραπόστολος δίστασε
μια στιγμή και έπειτα είπε:
--Όχι, δεν είμαι εγώ. Ο αστυνομικός
όμως επέμεινε πολύ ότι αυτός
ήταν, έως ότου ο σύντροφός
του του είπε:
--Άκουσε, εάν ήταν αυτός, θα
σου έλεγε «Μάλιστα εγώ είμαι»,
γιατί ποτέ δεν άκουσε κανείς κανέναν
ιεραπόστολο να πει «όχι»,
όταν ήταν να πει «ναι». Αυτοί οι
Ουγενότοι είναι θαυμάσιοι άνθρωποι!
Ποτέ δεν λένε ψέματα!
Αυτό έπεισε τον άλλον αστυνομικό
και τον άφησε να φύγει.
Αλλά η καρδιά του ιεροκήρυκα έ-
φερε μέσα της ένα βαρύ φορτίο ε-
λέγχου
--Με εμπιστεύθηκαν, είπε, και
με άφησαν ελεύθερο, επειδή πιστεύουν
ότι κανείς διαμαρτυρόμενος
δεν λέει ψέματα, και εγώ
ψεύσθηκα και υπέσκαψα τις βάσεις
της πίστεως αυτών των ανθρώπων.
Διότι όταν αυτοί χάσουν
την εμπιστοσύνη που έχουν σ’ ε-
κείνους, που λένε ότι πιστεύουν
στον Θεό, τότε και αυτοί εύκολα
αρνούνται την ύπαρξη του Θεού
που τους λέγαμε πως πιστεύουμε.
Μη αντέχοντας περισσότερο
να συγκρατήσει τον εαυτό
του, γύρισε το χαλινάρι του αλόγου
του και έτρεξε πίσω προς
τους διώκτες του. Τους έφθασε
και τους είπε:
--Σαν ζητώ συγνώμη. Σας γέλασα.
Είμαι ο άνθρωπος που ζητάτε.
Τον συνέλαβαν, δικάσθηκε
και καταδικάσθηκε σε πολυετή
φυλακή.
Ο άνθρωπος αυτός προς στιγμήν
κλονίσθηκε στην πίστη του.
Αλλά όταν ελεγχόμενος από το
Πνεύμα του Θεού, είδε πόσο μεγάλου
κακού πρόξενος θα γινόταν
σε αυτούς τους ανθρώπους, προτίμησε
να πει την αλήθεια χωρίς
να υπολογίσει τις συνέπειες.
Πόσο και εμείς πρέπει να προσέχουμε
να μη βάζουμε σκάνδαλα
με τη ζωή μας, σε άλλους
ανθρώπους, ώστε να μην έρχονται
στην Σωτηρία του Χριστού! Ο
Κύριός μας επάνω σ’ αυτό είπε:
«….Ουαί εις τον άνθρωπον ε-
κείνον, διά του οποίου το σκάνδαλον
έρχεται» (Ματθαίου ιη/7β).

14 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
«Το μίσος διεγείρει έριδας.
Αλλ’ η Αγάπη καλύπτει πάντα τα
σφάλματα» (Παροιμίες ι/12).-
«Και εν πάσι τούτοις, ενδύθητε
την Αγάπην, ήτις είναι ο σύνδεσμος
της τελειότητος» (Κολοσσαείς
γ/14).-
«Προ πάντων δε έχετε ένθερμον
την εις αλλήλους Αγάπην.
Διότι η Αγάπη θέλει καλύψει πλήθος
αμαρτιών» (Α΄. Πέτρου δ/8).-
«Η Αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί.
Η Αγάπη δεν φθονεί. Η Α-
γάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται,
δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα ε-
αυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται
το κακόν. Δεν χαίρει εις
την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την
αλήθειαν. Πάντα ανέχεται, πάντα
πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υ-
πομένει» (Α΄. Κορινθίους ιγ/4-7).
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ
ΑΠΟΛΥΤΑ ΒΕΒΑΙΟ
Ο Ναπολέων ήταν τόσο βέβαιος
πως θα κυρίευε το Λονδίνο,
ώστε έκοψε και τα σχετικά μετάλλια
εις ανάμνηση του αναμενομένου
γεγονότος τις εισόδου του εις
την μεγάλη μητρόπολη. Σαν καλός
όμως στρατιώτης που ήταν, ό-
φειλε να γνωρίζει ότι εδώ κάτω
στη γη κανείς δεν είναι βέβαιος τι
θα συμβεί την επομένη ημέρα.
Λογάριασε χωρίς το Βατερλώ και
τελείωσε τις ημέρες του σαν πτωχός
εξόριστος στο νησί της Αγίας
Ελένης.
Υπάρχει τίποτε το απόλυτα βέβαιο;
Μάλιστα μπορείτε να είσθε
βέβαιος ότι ο εαυτός σας είναι μεγαλύτερος
από τα αντικείμενα της
φιλοδοξίας σας, γιατί ότι επιθυμείται
θα περάσει και θα ξεχαστεί,
ενώ εκείνο που κατέχετε, η
ψυχή σας, έχει μια ύπαρξη που

ΦΕΒΡΟΘΑΡΙΟΣ, 2024 15
δεν θα σβήσει ποτέ. Εκείνο λοιπόν
που είναι πρωτίστης σπουδαιότητας
είναι η ασφάλεια του
εαυτού σας, και η ποιο στοιχειώδης
σύνεση λοιπόν θα είναι να
κοιτάξετε την σωτηρία της ψυχής
σας παρά να αγωνίζεσθε να μαζεύετε
στο χρηματοκιβώτιό σας
το χρυσάφι που θα σας κάνει εκατομμυριούχο.
Ο Ιησούς Χριστός, ο
Υιός του Θεού είπε:
«Επειδή τι ωφελείται
άνθρωπος, εάν τον
κόσμον όλον κερδίση,
την δε ψυχήν αυτού
ζημιωθή; ή τί θέλει δώσει
άνθρωπος εις α-
νταλλαγήν της ψυχής
αυτού;» (Ματθ. ις/26).
Ο χριστιανισμός δεν
είναι θρησκεία αβεβαιότητας και
αμφιβολίας. Η λέξη «γνωρίζω» ε-
παναλαμβάνεται σταθερά μέσα
στην Καινή Διαθήκη, και το μικρό
παιδί ακόμη είναι βέβαιο ότι αυτή
η λέξη δεν σημαίνει «ελπίζω», ώ-
στε εάν έχετε φόβους και αμφιβολίες
για το μέλλον, είναι φανερό
ότι δεν δεχθήκατε το πλήρες
Ευαγγέλιο της χάριτος του Θεού.
Ιδού μερικά πράγματα ως προς
τα οποία ο Χριστιανός έχει τελεία
βεβαιότητα: «Και ημείς εγνωρίσαμεν
και επιστεύσαμεν την αγάπην,
την οποίαν έχει ο Θεός προς
ημάς. Ο Θεός είναι αγάπη. Και ό-
στις μένει εν τη αγάπη, εν τω Θεώ
μένει, και ο Θεός εν αυτώ» (Α΄. Ι-
ωάν. δ/16).
«Διότι εξεύρετε την χάριν του
Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ότι
πλούσιος ων, επτώχευσε διά σας,
διά να πλουτίσητε
σεις με την πτωχείαν
Εκείνου»
(Β΄. Κορινθ. η/9).
«Έστω λοιπόν
γνωστόν εις εσάς,
άνδρες αδελφοί,
ότι διά τούτου κηρύττεται
προς ε-
σάς άφεσις αμαρτιών.
Και από πάντων
αφ’ όσων δεν ηδυνήθητε διά
του Νόμου του Μωϋσέως να δικαιωθήτε,
διά τούτου πας ο πιστεύων
δικαιούται» (Πράξεις
ιγ/38, 39).
Είναι λοιπόν φανερό ότι η
γνώση της αγάπης του Θεού και
της Χάριτος του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού είναι ένας θαυμάσιος
θησαυρός, που ξεπερνάει
κατά πολύ κάθε τι που η γη αυτή
μπορεί να προσφέρει, γιατί γνω-

16 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
ρίζοντας αυτά, σημαίνει ότι έ-
χουμε τη συγχώρηση όλων των α-
μαρτιών μας, και την κατοχή των
αιωνίων αγαθών.
Μάλιστα, ο Χριστός ο οποίος
είναι η σοφία του Θεού, είναι το
κλειδί όλων των προβλημάτων,
παρελθόντων, παρόντων και μελλόντων.
Είναι πολύ ευχάριστο και πολύ
παρήγορο το γεγονός αυτό.
Δυστυχώς όμως, όσον ευχάριστες
και παρήγορες είναι οι ειδήσεις
αυτές, τόσον λυπηρές και α-
πελπιστικές είναι οι εντυπώσεις
από την κατάσταση των λεγομένων
Χριστιανικών και δυστυχώς
και από την κατάσταση του Έ-
θνους μας, το οποίο έχει το Ευαγγέλιο
εις την γλώσσα του επί περισσότερο
από δύο χιλιάδες χρόνια
και δεν γνωρίζει το Ευαγγέλιο
και δεν γνωρίζει τον Ιησού Χριστό.
Μου έρχονται τώρα στο νου
πολύ σοβαροί λόγοι που με μεγάλη
Του λύπη εξέφρασε ο Χριστός
προς τους συμπατριώτες του
Ιουδαίους, οι οποίοι κοιμόντουσαν
με την εσφαλμένη ιδέα ότι ή-
σαν απόγονοι του Αβραάμ, ο ε-
κλεκτός λαός του Θεού: «Πολλοί
από ανατολών και δυσμών θα έλθωσι
και θα καθίσωσι μετά του Α-
βραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ εν τη Βασιλεία
των Ουρανών, οι δε υιοί
της βασιλείας θα εκβληθώσιν εις
το σκότος το εξώτερον» (Ματθαίου
η/11-12).
Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο κεφάλ.
Δ’ διαβάζουμε για την Σαμαρείτισα
στο πηγάδι του Ιακώβ, ό-
ταν ο Κύριος συναντήθηκε με τη
γυναίκα αυτή. Ήταν και αυτή ένας
άνθρωπος όπως και εμείς. Ένας
άνθρωπος που διψούσε, που ή-
θελε να πιει. Και ζήτησε από τον
Χριστό το νερό το αιώνιο, που θα
την ξεδιψούσε για πάντα. Έτσι και
εμείς. Διψάμε, ζητάμε το νερό
που μόνον ο Χριστός μπορεί να
δώσει. Μερικοί από μας κοντά
στον Χριστό βρήκαμε αυτό που
ζητούσαμε όπως και η Σαμαρείτισα.
Ένα άλλο κοινό σημείο με μας
είναι η προσπάθειά της να βρει ι-
κανοποίηση. Πέντε άνδρες είχε
πάρει και ζούσε με άλλον που δεν

ΦΕΒΡΟΘΑΡΙΟΣ, 2024 17
ήταν άνδρας της. Έψαχνε να βρει
αλλά δεν την ικανοποιούσε τίποτα.
Και εμείς ψάξαμε σε πολλά
ανώφελα πράγματα να βρούμε
την ευτυχία, την ικανοποίηση,
κάτι που δεν βρήκαμε πουθενά.
Μόλις ο Ιησούς έδειξε πως ήξερε
το παρελθόν της, η Σαμαρείτισα
θαύμασε. Πίστεψε πως ο Χριστός
ήταν προφήτης.
Αλλά κόλλησε κάπου.
Στο που πρέπει
να λατρεύεται
ο Θεός. Στα Ιεροσόλυμα
ή στο
βουνό; Κόλλησε
στους τύπους.
Κάτι που συμβαίνει
και με μας. Κολλάμε στο τυπικό
και αφήνουμε το ουσιώδες,
το πραγματικό. Και ο Χριστός
πολύ σωστά απάντησε: «Οι αληθινοί
προσκυνητές θα λατρεύσουν
τον Πατέρα πνευματικά και
αληθινά, διότι τέτοιοι θέλει ο Πατέρας
να είναι, εκείνοι που Τον
λατρεύουν (Ιωάν. δ/23).
Η Σαμαρείτισα πείσθηκε πως ο
Χριστός ήταν προφήτης και ίσως ο
Μεσσίας, αλλά δεν σταμάτησε ε-
κεί. Έτρεξε στους άλλους να το
πει, πως βρήκε Κάποιον που της
είπε όλα όσα έκανε. Τους έκανε
να σκεφθούν μήπως είναι Αυτός ο
Χριστός.
Και από την μαρτυρία της ήρθαν
στον Χριστό και πίστεψαν σ’
Αυτόν αφού Τον γνώρισαν οι ί-
διοι.
Εδώ όμως ίσως να υπάρχει μια
διαφορά μεταξύ μας και της Σαμαρείτισας.
Η μόνη ίσως. Μπορεί
να πει ο καθένας
μας: «Ήμουν σαν
και αυτήν, έψαξα
σε πολλά διαφορετικά
πράγματα
για να ξεδιψάσω.
Δεν τα κατάφερα
όμως. η θρησκεία
για μένα ή-
ταν ένας τύπος, δεν την αισθανόμουν.
Ώσπου βρήκα τον Χριστό.
Αυτός μου έδειξε την παλιά ζωή
μου και με βοήθησε να φτιάξω
μια καινούργια».
Όπως αυτή η γυναίκα έτρεξε
να το πει και σε άλλους για τον
Χριστό, έτσι και μεις. Χωρίς φόβο
και δειλία να συμμορφωθούμε με
την εντολή του Κυρίου Ιησού:
«Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε
πάντα τα έθνη….» (Ματθ.
κη/19).
Ας προσέξουμε λοιπόν….

18 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Η λέξη υιοθεσία μόνον πέντε
φορές είναι γραμμένη στην Καινή
Διαθήκη, το περιεχόμενό της ό-
μως κατέχει μια πολύ σημαντική
θέση. Είναι υποκείμενο σε μια ο-
λόκληρη συνέχεια εκφράσεων, ό-
πως: «υιοί Θεού, τέκνα Θεού, και
κληρονόμοι, αναγεννημένοι»
(Ρωμ. η/14-17, Α΄. Πέτρ. α/3).
Η υιοθεσία είναι η ανακήρυξη
ενός ξένου παιδιού ως δικού σου,
ενώ εκ φύσεως δεν είναι. Αυτό έ-
κανε ο Θεός, μας γράφει ο απόστολος
Παύλος: «προορίσας ημάς
εις υιοθεσίαν
διά Ιησού Χριστού
εις εαυτόν,
κατά την
ευδοκίαν του
θελήματος αυτού»
(Εφεσ.
α/5). Έτσι αναγγέλοντάς μας ο
Παύλος ότι ο Θεός μας έκανε παιδιά
Του διά υιοθεσίας, μας φανερώνει
ότι εκ φύσεως δεν είμαστε.
Ο άνθρωπος εκ της φύσεώς του
δεν είναι με τον Θεόν σε σχέση
υιού και Πατέρα, είναι μόνον δημιούργημά
Του. Αναγνωρίζουμε
αυτή τη σχέση όταν αποκαλούσε
τον Ιησού Χριστό ως τον Μονογενή
Υιό του Θεού. Ο Θεός όμως
μας υιοθέτησε και μας έκανε παιδιά
Του. Δεν είχαμε γι’ αυτό κανένα
δικαίωμα, ήταν έργο χάριτος
του Θεού, από αγάπη προς τα ξεπεσμένα
και επαναστατημένα δημιουργήματά
Του. Αυτήν την υιοθεσία
την εξετέλεσε διά του Ιησού
Χριστού. Αυτός είναι ο Μονογενής
Υιός ο οποίος «γενόμενος
σάρξ» (Ιωάν. α/14) έγινε αδελφός
μας και μας χάρισε την υιοθεσία.
«Με μια θαυμαστή συγκατάθεση
–λέγει ο Άγιος Αυγουστίνος— ο
Μονογενής Υιός του Θεού, Υιός εκ
φύσεως, έγινε Υιός ανθρώπου,
ώστε εμείς,
οι εκ φύσεως υιοί ανθρώπου,
να γίνουμε
υιοί Θεού κατά χάριν».
Αυτή η υιοθεσία
μας αναγεννάει, μας
κάνει νέα κτίσματα (Β΄. Κορινθ.
ε/17), και μας εισαγάγει στη νέα
ζωή των παιδιών του Θεού. «Μας
σφραγίζει με το Πνεύμα το Άγιον
της επαγγελίας, όστις είναι ο αρραβών
της κληρονομίας ημών»
(Εφεσ. α/13-14), «διά του οποίου
κράζομεν, Αββά, ο Πατήρ. Αυτό το
Πνεύμα μαρτυρεί με το πνεύμα η-
μών, ότι είμεθα τέκνα Θεού»
(Ρωμ. η/15-16).

ΦΕΒΡΟΘΑΡΙΟΣ, 2024 19
Με την υιοθεσία αποκτούμε
προνόμια ίσα με εκείνα που έ-
χουν και τα εκ φύσεως παιδιά.
Γινόμαστε κοινωνοί θείας φύσεως
Β΄.Πέτρου α/4).
Γινόμαστε συγκληρονόμοι Χριστού
(Ρωμαίους η/17).
Έτσι η υιοθέτηση υπογραμμίζει
κάτω από τις αξιόλογες όψεις
της το άπειρο της χάριτος του
Θεού, και μας φανερώνει την όψη
την πιο οικεία, της επικοινωνίας
που ο Θεός θέλει να έχει, μεταξύ
του ανθρώπου και του Εαυτού
Του, εν Χριστώ Ιησού.
«Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν
εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν
τέκνα Θεού. Διά τούτο ο
κόσμος δεν γνωρίζει ημάς, διότι
δεν εγνώρισεν αυτόν. Αγαπητοί,
τώρα είμεθα τέκνα Θεού. Και έτι
δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι.
Εξεύρομεν όμως, ότι, όταν
φανερωθή θέλομεν είσθαι όμοιοι
με Αυτόν. Διότι θέλομεν ιδεί Αυτόν
καθώς είναι» (Α΄. Ιωάν γ/1-2).
Ρωτούσαν κάποια μέρα μια
χριστιανή μητέρα ποιο ήταν το
μυστικό της επιτυχίας της που έ-
κανε όλα τα παιδιά
της αληθινούς
στρατιώτες
του Χριστού.
--Η προσευχή,
απάντησε. Όταν
το πρωί τα ένιπτα,
ζητούσα
από τον Θεό να
καθαρίσει τις
ψυχές τους με το πολύτιμο αίμα
του Ιησού Χριστού. Όταν τα έ-
ντυνα, προσευχόμουν να μπορέσουν
να ενδυθούν το ένδυμα της
σωτηρίας και της δικαιοσύνης του
Θεού. Όταν τους έδινα να φάνε,
προσευχόμουν να τραφούν με
τον άρτον της Ζωής. Όταν τα οδηγούσα
στο
δρόμο για να
πάνε σχολείο,
προσευχόμουν,
η πίστη τους α-
διάκοπα να φωτίζει
το δρόμο
τους μέχρι την η-
μέρα όπου όλα
θα είναι ολόφωτα.
Όταν τα έβαζα να κοιμηθούν,
ζητούσα από τον Κύριο να
τα περιβάλλει με τους αιώνιους
βραχίονές Του!!