Bilim Araştırma Grubu - Meditasyon

TM kurslarından üç ay sonra Bayan M, A. French
ve meslektaşları tarafından incelendi. Üzerinde uygulanan
psikolojik testler, hafif bir düşünce bozukluğu geçirdiğini,
orta derecede bir sıkıntı hali içerisinde olduğunu
ve fiilen yardım aradığını belirtiyordu.
Bundan sonraki iki ay içerisinde Bayan M’nin deneyimleri
çarpıcı bir şekilde değişmeye başladı. Kapıldığı
olumsuz haller öylesine şiddetliydi ki, deneyiminin
«dayanılmaz» bir hale gelmekte olduğunu hissedioyrdu.
Aym zamanda, kendi üzerindeki kontrolü de kaybetmeye
başladı. Daha sonra şöyle yazıyordu: «Bw süreç
beni teslim aldı. Öylesine nazik bir denge üzerindeydim
ki, yönümü değiştirmem ya da durmam çok tehlikeli
olacaktı.» Kendi başına, meditasyonu kısaltmayı
ve tümüyle durdurmayı denedi ve ıstırabı daha da arttı.
Aklının «yerinde» olup olmadığından emin olmak için
bir psikyatra başvurdu. Psikyatr, Bayan M’nin aklî bir
rahatsızlık geçirmediğine karar vererek, ilaç almasını ve
psikoterapiye başlamasını tavsiye etti.
Psikoterapi için yeterli parası olmayan Bayan M.
gene kendi başına, psikolojik ve dinî kitaplara yöneldi.
Deneyimlerinin, «delilik» ile değil de derin bir psikolojik
gelişim süreci ile ilişkili olduğunu anlamaya başladığında
bu kitaplar içini rahatlattı. «Komple bir fizikî ve duygusal
tükenme hali içerisinde kendi sınırına vardığını»
anladığı zaman, başından bir kasırga gibi geçen bu deneyim
de nihayet yatışmıştı. Duygusal huzursuzluğu
kaybolmaya yüz tuttu ve tekrar düzenli olarak uyumaya
başladı. Birkaç ay sonra uygulanan psikoloji testleri,
Bayan M’nin artık herhangi bir düşünce bozukluğu göstermediğini,
kendini yardıma muhtaç hissetmediğini ve
artan bir otonomi ve rahatlık hissinin tadını çıkardığını
belirtiyordu.
50