You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Grimca<br />
nga jeta shkollore<br />
Kristjan Dukaj<br />
SARAJEVË, BOSNE<br />
P<br />
eriudha e studimeve<br />
është koha<br />
më e bukur në<br />
këtë fazë të jetës<br />
për çdo të ri, prandaj kjo periullë<br />
përjetohet në mënyrë të<br />
veçantë. Shkollimi i lartë është<br />
shprehje e dëshirës për të<br />
arritur në jetë, për të mësuar<br />
dhe për tu njohur me kushtet<br />
dhe mënyrën e përgatitjes më<br />
të mirë për të jetuar dhe për të<br />
krijuar vlera sa më të dobishme<br />
për shoqërinë. E gjithë kjo është<br />
e bazuar në vullnetin e individit<br />
për një vend të merituar në shoqërinë<br />
së cilës i takon. Çdo i ri<br />
në realizimin e dëshirave të veta<br />
përballët me sfida dhe pengesa<br />
të natyrave të ndryshme, ku<br />
njëra nga më të bukurat është<br />
shkollimi superior universitar.<br />
Po ashtu në realizimin e kësaj<br />
dëshire të bukur, çdo student<br />
dëshiron që rrugëtimin e vet të<br />
shkollimit të lartë, ta vazhdojë në<br />
ndonjë qendër sa më të madhe<br />
universitare për të arritur nivelin<br />
më të lartë të arsimimit.<br />
Mirëpo, më se shpeshti, një gjë<br />
e tillë varët nga rrethana dhe<br />
kushte të ndryshme ku përveç<br />
suksesit të deri atëhershëm në<br />
shkollim, mundësitë materiale<br />
janë pengesa kryesore në këtë<br />
drejtim.<br />
Këtë e them nga përvoja ime<br />
personale pasi une kam qënë<br />
laureat i shpërblimit “Pishtari”<br />
për sukses të shkëlqyer në 12-<br />
të vitet e para të shkollimit, nga<br />
mungesa e mundësive materiale<br />
u detyrova që shkollimin<br />
superior ta vazhdoj në qendrën<br />
më të afërt universitare pranë<br />
vendbanimit tim, në Podgoricë.<br />
Suksesi i arritur në studime,<br />
ishte rezultat i dëshirës time për<br />
të përfunduar me rezultat sa<br />
më të mirë studimet pranë këtij<br />
Universiteti. Kontaktet e përditshme<br />
me kolegët, studentët<br />
dhe profesorët nga qendra të<br />
ndryshme nga vendet e rajonit<br />
dhe më gjerë, madje edhe nga<br />
Washingtoni, e kanë rritur gjithnjë<br />
dëshirën time për të vazhduar<br />
studimet pas universitare në<br />
ndonjë qendër më të madhe<br />
dhe me traditë më të gjatë.<br />
I vetëdijshëm për mundësitë<br />
e vogla materiale nga buxheti<br />
familjar , unë kam shfrytëzuar<br />
të gjitha mundësitë që të bëj<br />
ndonjë punë, kryesisht në publicistikë,<br />
që të vazhdoj studimet<br />
profesionale në ndonjë qendër<br />
tjetër dhe vendosa për universitetin<br />
e Sarajevës.<br />
Falë dashamirësisë së disa<br />
miqve familjarë, të cilët më kanë<br />
ndihmuar dhe lehtësuar vendosjen<br />
në kushte mjaft të mira të<br />
banimit në pajtim me kushtet e<br />
mia materiale.<br />
Mbaj mend mëngjesin e parë<br />
në këtë qytetë të ftoftë, i cili për<br />
mua u bë edhe më i ftohtë kur u<br />
zgjova vetëm.<br />
Nga dritarja vura re që dëbora<br />
kishte filluar të binte dhe njerëz<br />
të shumtë vraponin për në<br />
punë, fëmijët në shkollë, ndërsa<br />
unë shiqoja larg dhe mendoja<br />
për vendin tim.<br />
Ashtu si i hutuar, qëndrova disa<br />
çaste tek dritarja, vështrova<br />
qytetin e madh, i cili nuk ishte<br />
i imi, mes miliona njerëzish<br />
humbur në mendime. Zbrita nga<br />
ndërtesa ku qëndroja, dhe u<br />
drejtova për në fakultet.<br />
Rrugës shikoja fytyra të huaja,<br />
ndëgjoja gjuhë të ndryshme,<br />
dhe çdo çast e më shumë më<br />
mungonte gjuha ime, njerëzit e<br />
mi dhe vendi im. Kur arrita në<br />
fakultet, u përshëndeta me studentë<br />
nga vende të ndryshme<br />
dhe u prezantuam me njëritjetrin.<br />
Ligjeratat nuk mbajtën gjatë, por<br />
ishte ndjesi e mirë të ndodheshe<br />
në një qendër aq të madhe, me<br />
njerëz nga e gjithë bota.<br />
Kur përfunduan ligjeratat vendosa<br />
të eci paksa nëpër qytet dhe<br />
ta njof më mirë vendin.<br />
Eca disa orë, dhe ashtu i lodhur<br />
por në të njëjtën kohë edhe i<br />
gëzuar që po jetoja ëndrrën<br />
time, vendosa të ulem dhe të pi<br />
një kafe, në qendër të qytetit.<br />
Porosita një espreso dhe vendosa<br />
të telefonoj nënën time. Nuk<br />
iu desh gjatë që të lajmërohet,<br />
sikur kishte qëndruar pranë<br />
telefonit duke pritur telefonatën<br />
time.<br />
Kur ndëgjova zërin e saj, diçka<br />
lehtë dhe ëmbël më përshkoi në<br />
zemër.<br />
Më pyeti si kisha fjetur, si ishte<br />
në fakultet, ndërsa unë nuk<br />
mund të flisja nga malli.<br />
Fjalët më kishin ngecur në fyt<br />
dhe nuk më dilnin.<br />
Ajo e kuptoi këtë dhe vendosi<br />
të flasë vetë, duke ma lehtësuar<br />
mua mallin.<br />
PRANVERË 2017 <strong>VOTRA</strong> magazine.com 65
Change language