13.02.2018 Views

2018-02 FebGrk

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

2 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ<br />

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ<br />

ΣΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />

161-167 Peel St, North Melbourne<br />

Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />

10:45πμ και 6-7μμ.<br />

Αγγλικά: Σάββατο 7-8μμ και Κυριακή 11-<br />

12:15μμ<br />

185 Warrigal Rd, Oakleigh<br />

Ελληνικά: Σάββατο 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />

10:45πμ.<br />

147 Woodhouse Grove, Box Hill North<br />

Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ.<br />

ΣΤΟ ΣΥΔΝΕΥ<br />

51-57 Kings Way, Kingsgrove<br />

Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />

Αγγλικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />

ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />

59 Tait St, Renown Park<br />

Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 10-<br />

11:15πμ και 6-7μμ.<br />

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ<br />

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ<br />

Ένα μήνυμα ζωής και αληθείας από το Λόγο<br />

του Θεού με ομιλητή τον Δρ. Γ. Ζερβόπουλο.<br />

ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />

Ελληνικά: Δευτέρα 9-9:30μμ στο 3ΧΥ<br />

Αγγλικά: Δευτέρα 9:30-10μμ στο 3ΧΥ<br />

ΣΥΔΝΕΥ<br />

Ελληνικά: Τρίτη 7-8μμ και Πέμπτη 2-3μμ στο<br />

1683 ΑΜ<br />

ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />

Ελληνικά: Στο ΡΑΔΙΟ ΕΝΑ Τετάρτη 9-10μμ.<br />

ΚΥΡΥΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ<br />

Εάν θέλετε να ακούσετε λίγα λόγια μέσα από<br />

τον Λόγο του Θεού, μπορείτε να τηλεφωνήσετε<br />

οποιαδήποτε ώρα.<br />

Στην Μελβούρνη (03) 9470 1523<br />

Στο Σύδνεϋ (<strong>02</strong>) 9503 0700<br />

Στην Αδελαΐδα (08) 8346 7476<br />

ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ<br />

• Αν έχεις απορίες, διανοητικές ή άλλου<br />

είδους πνευματικές δυσκολίες απέναντι<br />

στην αλήθεια περί Χριστού.<br />

• Αν χρειάζεσαι μια επαφή, κάποια επίσκεψη,<br />

ένα γράμμα.<br />

• Αν αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας, για να<br />

το λαβαίνεις ανελλιπώς.<br />

• Αν έχεις να μας δώσεις την διεύθυνση<br />

κάποιου φίλου σου ή συγγενούς σου<br />

που θάθελες να το λαβαίνει.<br />

• Αν δεν το θέλεις, στείλτε το πίσω και μην<br />

σβήνεις την διεύθυνσή σου.<br />

Εάν θέλετε την Καινή Διαθήκη, γράψτε μας<br />

στις παρακάτω διευθύνσεις:<br />

VIC:<br />

Good News Magazine<br />

PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />

NSW: PO Box 70, Kingsgrove, NSW 2208<br />

Συντηρείται από αυτοπροαιρέτους<br />

προσφοράς.<br />

PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />

Εάν θέλετε να μας βρείτε στο INTERNET:<br />

www.GreekFreeChurch.org.au<br />

Το περιοδικό αυτό αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ και ΔΕΝ ΕΧΕΙ καμία σχέση<br />

με την οργάνωση των Μαρτύρων Του Ιεχωβά.<br />

This magazine is Print Post Approved PP.340646/00009<br />

Printed by Good News Magazine, PO Box 17 Northcote, VIC 3070


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, <strong>2018</strong> 3<br />

Η Ανάσταση του Χριστού είναι<br />

ένας μοναδικός θρίαμβος, στον<br />

αήττητο ως τα τότε τέρας του<br />

θανάτου. Και η Καινή Διαθήκη<br />

μας ζωγραφίζει με ζωηρές πινελιές<br />

τη μέλλουσα δόξα. Μ’ αυτή<br />

την πεποίθηση και ο διαπρεπής<br />

Αστρονόμος και μαθηματικός<br />

Μπιγκουρντάν, κατευόδωσε στον<br />

επικήδειο λόγο του τον επίσης<br />

μέγα μαθηματικό<br />

και<br />

αστρονόμο<br />

Πουανκουρέ:<br />

*Δεν σου<br />

απευθύνω<br />

τον τελευταίο<br />

χαιρετισμό,<br />

κατέληξε, αλλά καλή α-<br />

ντάμωση, συνάντηση στην πέραν<br />

του τάφου ζωή, την οποία το λογικό<br />

βλέπει, την οποία η καρδιά<br />

μαντεύει και όπου ο Θεός υπόσχεται<br />

αθάνατη ειρήνη σ’ όλους<br />

τους εργάτες του αγαθού*.<br />

«Και αυτή είναι η αιώνιος ζωή,<br />

διακηρύσσει ο Κύριος, το να<br />

γνωρίσωσι σε τον μόνον αληθινόν<br />

Θεόν και τον οποίον απέστειλας<br />

Ιησούν Χριστόν» (Ιωάν.<br />

ιζ/3). Είθε να Τον γνωρίσεις!!<br />

*ΨΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ*<br />

*Ας μη λησμονούμε πως ο<br />

Χριστός δεν έχει ορισμένες ώρες<br />

γραφείου. Ούτε βάζει κανέναν<br />

ιδιαίτερο γραμματέα μεταξύ αυτού<br />

και των ανθρώπων. Μπορούμε<br />

να πηγαίνουμε ελεύθερα<br />

σ’ Αυτόν κάθε ώρα και για κάθε<br />

μας ζήτημα. (Φιλιπ. δ/6, Ρωμαίους<br />

ιβ/12).<br />

*Το σπουδαιότερο<br />

πράγμα μέσα στη ζωή<br />

είναι να ξέρεις να μένεις<br />

σε επαφή και κοινωνία<br />

με τον Θεό. Το<br />

να αναλίσκεσαι στο<br />

«έργο του Θεού», και<br />

να μην έχεις επαφή και<br />

οδηγία από το Πνεύμα το Άγιο,<br />

είναι μια τρομερή παγίδα του<br />

διαβόλου.(Εφεσ. ς/18, Ρωμαίους<br />

η/ 26).<br />

*Η θερμή προσευχή ενθαρρύνει<br />

την ενεργητικότητα. Προετοιμάζει<br />

τον άνθρωπο αδειάζοντάς<br />

τον για να τον γεμίσει ο Θεός, με<br />

ότι Αυτός επιθυμεί. (Ψαλμός<br />

λα/3).<br />

*Η μέρα που αρχίζει με προσευχή<br />

στο Θεό και τελειώνει πάλι<br />

με τη σκέψη μας σε Εκείνον, δεν


4 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

μπορεί παρά να είναι μια ημέρα<br />

νίκης. (Μάρκου α/35).<br />

*Λίγο με τον Θεό σημαίνει λίγο<br />

για τον Θεό. Η τάξη της προσευχής<br />

είναι το πιο σπουδαίο<br />

σχολείο για χριστιανούς εργάτες.<br />

Όλες οι άλλες απασχολήσει χωρίς<br />

προσευχή θα αποδειχθούν άνευ<br />

αποτελεσματικότητος. (Ματθ.<br />

ς/6).<br />

Στις πρώτες μέρες του Απριλίου<br />

του 1941, που εμαίνοντο οι<br />

μάχες σε όλα τα μέτωπα της<br />

Ελλάδος εναντίον της Γερμανικής<br />

εισβολής, ένα βρετανικό<br />

φορτηγό πλοίο, γεμάτο από κάθε<br />

λογής εφόδια, και κυρίως<br />

πολεμικό υλικό, μπήκε στο λιμάνι<br />

του Πειραιώς.<br />

Λίγο αργότερα<br />

ένα Γερμανικό<br />

ανιχνευτικό αεροπλάνο,<br />

επεσήμανε<br />

την παρουσία<br />

του πλοίου και<br />

δεν άργησαν να φανούν τα<br />

στούκας για να αρχίσουν μια<br />

λυσσαλέα επίθεση κατ’ αυτού.<br />

Το πλοίο καίρια χτυπημένο<br />

πήρε φωτιά. Το ίδιο βράδυ μια<br />

απίστευτη τρομακτική έκρηξη<br />

συνκλόνησε το πρώτο λιμάνι<br />

της χώρας. Τα πολεμοφόδια του<br />

πλοίου εξεράγησαν. Οι καταστροφές<br />

και τα θύματα υπήρξαν<br />

πολλά. Όμως η ανατίναξη του<br />

πλοίου είχε και μια άλλη πλευρά.<br />

Με την έκρηξη του σκάφους<br />

κάθε λογής υλικό πετάχτηκε στα<br />

ντοκ του λιμανιού, στις προκυμαίες,<br />

στους γειτονικούς δρόμους.<br />

Και οι πιο θαρραλέοι<br />

πρώτοι, περισσότεροι<br />

μετά, ρίχτηκαν<br />

με προφανή<br />

κίνδυνο της ζωής<br />

τους --γιατί τα<br />

γερμανικά αεροπλάνα<br />

εξακολουθούσαν<br />

να θερίζουν<br />

με τα μυδράλλια τους-- και<br />

άρχισαν να μαζεύουν από τα<br />

πλούσια υλικά του κατεστραμμένου<br />

συμμαχικού πλοίου.<br />

Όμως το πλοίο κάπου στα<br />

βάθη των αμπαριών του, είχε<br />

και πολλές κάσες γεμάτες καινούργια<br />

χαρτονομίσματα, που<br />

τυπωμένα στην Αγγλία, προοριζόταν<br />

για την κρατική τράπεζα


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, <strong>2018</strong> 5<br />

της Τουρκίας. Τα νομίσματα αυτά<br />

δεν είχαν τεθεί εις χρήση, και<br />

ούτε βέβαια μετά τον διασκορπισμό<br />

τους στο Πειραϊκό λιμάνι,<br />

χρησιμοποιήθηκαν<br />

ποτέ.<br />

Τα είδαν οι<br />

άνθρωποι άφθονα,<br />

καινούργια,<br />

γυαλιστερά,<br />

με<br />

μεγάλα νούμερα<br />

τυπωμένα επάνω τους, και<br />

άφηναν κατά μέρος τα άλλα<br />

χρήσιμα πράγματα, κουβέρτες,<br />

ρουχισμό, παπούτσια, κονσέρβες,<br />

και άρχισαν άπληστα να<br />

μαζεύουν κάτω από την βροχή<br />

σφαιρών τις τουρκικές άχρηστες<br />

λίρες. Σήμερα ακόμα στους Πειραϊκούς<br />

συνοικισμούς, τα παιδιά<br />

έχουν και παίζουν με αυτά τα<br />

χάρτινα νομίσματα, που δεν<br />

πήραν ποτέ καμία αξία.<br />

Ο άνθρωπος τρέχει, ιδρώνει,<br />

αγωνιά, μισεί, και μισείται, μαζεύοντας<br />

υλικά πράγματα σαυτή<br />

τη ζωή που μια μέρα --μια βέβαιη<br />

και σύντομη μέρα--<br />

καθώς θα ανοίξει<br />

για να μετρήσει τα<br />

κέρδη που του χάρισε<br />

η άρνησή του να<br />

δεχθεί τον Χριστό, θα<br />

δει πως ήταν καπνός,<br />

απάτη, ψευτιά,<br />

σαν τις άχρηστες τουρκικές χάρτινες<br />

λίρες.<br />

Ευτυχισμένος εκείνος που με<br />

ειλικρίνεια και σοβαρότητα θα<br />

στραφεί προς τον Χριστό, και θα<br />

Τον δεχθεί σαν προσωπικό του<br />

Σωτήρα και Κύριο της ζωής του.<br />

«Όσοι δε εδέχθησαν Αυτόν,<br />

εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να<br />

γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας<br />

εις το όνομα Αυτού»<br />

(Ιωάννου α/12).<br />

«…γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης»<br />

(Ματθ. ς/10).<br />

Δεν είναι και τόσο εύκολο να<br />

καταλάβουμε τη σημασία αυτού<br />

του στοιχείου της προσευχής. Η<br />

δυσκολία βρίσκεται στη δική μας<br />

αμαρτία και στον ξεπεσμό μας.<br />

Και να πως έχουν τα πράγματα.<br />

Ο κάθε άνθρωπος, ο καθένας από<br />

μας έχει το δικό του θέλημα. Επιθυμεί<br />

και θέλει, όσα αυτός κρίνει<br />

ότι τον εξυπηρετούν, ότι μπορούν


6 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

να του προσφέρουν ικανοποίηση<br />

στις ανάγκες του και στις επιθυμίες<br />

του. Έτσι κάθε άνθρωπος έχει<br />

το δικό του θέλημα και μέσα στον<br />

κόσμο που ζούμε έχουμε μια συνεχή<br />

και αδιάκοπη σύγκρουση<br />

θελήσεων. Αποτέλεσμα αυτού είναι<br />

να δημιουργούνται συγκρούσεις,<br />

περιπλοκές μέσα στη ζωή,<br />

μέσα στις οικογένειες, μέσα στα<br />

έθνη, με τόσο δυσάρεστες και<br />

τραγικές πολλές<br />

φορές συνέπειες.<br />

Από την άλλη<br />

πάλι πλευρά,<br />

προβάλλουμε το<br />

δικό μας θέλημα,<br />

επιμένουμε σ’<br />

αυτό, αγωνιζόμαστε<br />

για την επικράτησή του, μα<br />

αλλοίμονο, ποιος άνθρωπος γνωρίζει<br />

το πραγματικό του συμφέρον,<br />

το *αγαθόν* του, όπως λέγει<br />

ο Λόγος του Θεού; Συνήθως νομίζουμε<br />

πως μέσα στη δική μας<br />

θέληση κρύβεται το αληθινό<br />

συμφέρον, μα πλανόμαστε οικτρά<br />

και δεν αργεί να το διαπιστώσουμε<br />

ακόμη και σε τούτη τη<br />

ζωή. Να διαπιστώσουμε ότι πέσαμε<br />

θύματα της δικής μας θέλησης.<br />

Άλλωστε, αυτό είναι το βασικό<br />

στοιχείο της μετάνοιας. Α-<br />

ναγνωρίζω ότι αστόχησα, ότι μόνος<br />

μου δεν μπόρεσα να βρω το<br />

αγαθόν, να φτιάξω τη ζωή μου,<br />

με αποτέλεσμα να φέρω τη ζωή<br />

μου σε αδιέξοδο. Γι’ αυτό, μπροστά<br />

στον Θεό, μετανοώ για όσα<br />

έπραξα, αναγνωρίζω την αποτυχία<br />

μου και παραδίδω στα χέρια<br />

του Θεού το τιμόνι της ζωής μου.<br />

Γνωρίζοντας τον Θεό όμως,<br />

από το Ευαγγέλιό του και από<br />

την κοινωνία μαζί του, απέκτησα<br />

την πεποίθηση πως το θέλημα του<br />

Θεού είναι το υ-<br />

πέρτατο αγαθό<br />

της ζωής μου και<br />

της ζωής των άλλων<br />

ανθρώπων.<br />

Είναι γεμάτο α-<br />

γάπη, γιατί ο Θεός<br />

είναι αγάπη.<br />

Είναι γεμάτο από γνώση και σοφία,<br />

διότι ο Θεός γνωρίζει τον<br />

άνθρωπο, τις ανάγκες του, τις<br />

αδυναμίες του και ξέρει τι είναι<br />

απαραίτητο για τη ζωή μας. Έτσι<br />

ο πιστός άνθρωπος, μόνος του,<br />

όχι από καθήκον ή λατρευτική<br />

διάθεση, αρνείται και καταδικάζει<br />

το δικό του θέλημα και επιθυμεί<br />

πάνω από οτιδήποτε άλλο, το<br />

θέλημα του Θεού να βασιλεύει<br />

στη δική του ζωή και σε όλο τον<br />

κόσμο.<br />

Γι’ αυτό προσεύχεται. Κύριε<br />

*γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν<br />

ουρανώ και επί της γης*. *Θεέ


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, <strong>2018</strong> 7<br />

μου, πόσο επιθυμώ το θέλημά<br />

σου, που στην περιοχή του ουρανού<br />

που είναι ο θρόνος σου,<br />

πραγματοποιείται ανεμπόδιστα<br />

και κυριαρχεί α-<br />

πόλυτα, πόσο θα<br />

ήθελα και το ζητώ<br />

από Σένα, να έλθει<br />

και να κυριαρχήσει<br />

και στη γη μας,<br />

που λόγω των ανθρώπινων<br />

θελήσεων<br />

που κάθε μέρα συγκρούονται,<br />

δημιουργείται μια τόσο θλιβερή<br />

και οδυνηρή κατάσταση*.<br />

Ο πιστός, που προσεύχεται με<br />

αυτήν την προσευχή, ή με το<br />

πνεύμα αυτής της προσευχής,<br />

αναγνωρίζει και ομολογεί, πως<br />

αν κάτι είναι αναγκαίο για τον<br />

κόσμο μας, αν κάτι λείπει από τη<br />

ζωή μας, αν κάτι πρέπει να ζητήσουμε<br />

από τον Θεό σαν το πιο<br />

μεγάλο αγαθό, δεν είναι τίποτα<br />

άλλο αυτό από την κυριαρχία του<br />

θείου θελήματος πρώτα στη δική<br />

μας ζωή και ύστερα στη ζωή των<br />

άλλων ανθρώπων.<br />

Μέσα στη δική μας<br />

ζωή, των όσων ο-<br />

μολογούν πως<br />

γνώρισαν τον Θεό<br />

και την αγάπη<br />

Του, θα πρέπει οι<br />

άλλοι άνθρωποι να<br />

δουν το θέλημα<br />

του Θεού, σαν πηγή χαρά και ευτυχίας.<br />

Αλλά αυτό όμως γίνεται<br />

μόνον όταν με απλότητα και πίστη<br />

παραδιδόμαστε στο Θεό και<br />

ζούμε μια καθαρή ζωή απαλλαγμένη<br />

από το δικό μας αμαρτωλό<br />

και αποτυχημένο θέλημα. Τότε<br />

μπορεί και άλλοι από τους γύρω<br />

μας να ζηλέψουν και να ζητήσουν<br />

να γνωρίσουν τη λύτρωση<br />

του Χριστού και το θησαυρό του<br />

θείου θελήματός Του.<br />

Η διάλεξή σας μου άρεσε<br />

πολύ. Δεν μπορώ βέβαια να<br />

σας πω ότι είμαι από τους δικούς<br />

σας, είμαι όμως Χριστιανός.<br />

Ελπίζω να επιτύχω να<br />

κάμω ότι και σεις. Μόνον, μια<br />

σοβαρή δυσκολία διανοητικής<br />

φύσεως, με εμποδίζει να πιστέψω<br />

εντελώς. Σας παρακαλώ<br />

να με βοηθήσετε.<br />

Ο ιεροκήρυκας κοίταξε με<br />

προσοχή τον νεαρό που του


8 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

έκαμε αυτή την εμπιστευτική<br />

ανακοίνωση.<br />

--Θυμάστε όταν προ πέντε<br />

ετών είχα περάσει από δω;<br />

Του είπε. Την εποχή ακριβώς<br />

εκείνη τελειώνατε τις σπουδές<br />

σας.<br />

--<br />

Πραγματικά, δεν<br />

ξέχασα ούτε το<br />

μέρος της Βίβλου<br />

για το ο-<br />

ποίο μας μιλήσατε<br />

τότε.<br />

--Θυμάστε ότι<br />

στο τέλος της ομιλίας μου ήλθατε<br />

να με δείτε ακριβώς ό-<br />

πως και σήμερα; Θυμάστε, τι<br />

ακριβώς μου είπατε;<br />

--Ναι, αυτό είναι αλήθεια.<br />

Ήθελα να διαφωτιστώ σε ένα<br />

σημείο. Ποιο όμως ακριβώς,<br />

δεν το θυμάμαι πια.<br />

--Ήρθατε λοιπόν<br />

σε μένα για να μου<br />

πείτε: Επιθυμώ πολύ<br />

να πιστέψω, αλλά<br />

μόνον μια σοβαρή<br />

διανοητική δυσκολία<br />

με εμποδίζει.<br />

Επί πέντε χρόνια<br />

δίνετε άσυλο<br />

μέσα στο πνεύμα<br />

σας σ’ αυτή την δυσκολία,<br />

που είναι ο μεγάλος σας ε-<br />

χθρός. Την διατηρείτε με<br />

προσοχή και μάλιστα με υπερηφάνεια,<br />

αντί να την διώξετε<br />

σαν έναν επικίνδυνο εχθρό,<br />

όπως είναι. Είναι μεγάλη<br />

πλάνη το να σκέπτεσθαι ότι<br />

μια συζήτηση, ότι κάποια επιχειρήματα,<br />

θα μπορούσαν να<br />

εξαλείψουν αυτήν την δυσκολία<br />

όσο μικρή και αν είναι. Οι<br />

ρίζες της απιστίας δεν βρίσκονται<br />

στο λογικό, αλλά στην<br />

καρδιά.<br />

Εάν συνεχίσετε<br />

έτσι φίλε μου, θα<br />

δείτε, ότι σε πέντε<br />

χρόνια θα βρίσκεσθε<br />

στο ίδιο<br />

ακριβώς σημείο.<br />

Ύστερα από τριάντα<br />

οκτώ χρόνια, θα βρίσκεσθε<br />

στο ίδιο σημείο, και εάν<br />

δεν υποχρεώστε τον εαυτό σας<br />

να βαδίσει και να ενεργήσει,<br />

θα πάθετε πραγματική αγκύλωση,<br />

από ηθικής απόψεως.<br />

--Τριάντα οκτώ χρόνια; Και<br />

γιατί τριάντα οκτώ χρόνια;<br />

--Επειδή η περίπτωσή<br />

σας με κάνει<br />

να σκεφθώ τον ανάπηρο<br />

που επί τριάντα<br />

οκτώ χρόνια ή-<br />

ταν ξαπλωμένος<br />

στην δεξαμενή της<br />

Βηθεσδά. «Δεν έχω<br />

κανέναν» έλεγε να<br />

με βοηθήσει λιγάκι<br />

την κατάλληλη στιγμή, ώστε<br />

να κατορθώσω να ξεφύγω από<br />

την θλιβερή αυτή κατάσταση.<br />

Πράγματι, από ανθρώπινης<br />

πλευράς ήταν καταδικασμένος<br />

να μείνει ανάπηρος εφ’<br />

όρου ζωής. Έως ότου τον συ-


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, <strong>2018</strong> 9<br />

νάντησε κάποιος ο οποίος του<br />

είπε: «Θέλεις να θεραπευθείς;»<br />

Και αυτός ήταν ο Ιησούς.<br />

Και τώρα, ιδού η ερώτηση<br />

που θα σας κάμω: *Θέλεις να<br />

θεραπευθείς;* Όπως βλέπεις<br />

δεν πρόκειται απλώς να γνωρίζω,<br />

εάν είσαι διατεθειμένος,<br />

εάν θέλεις πράγματι, να βρεις<br />

την ειρήνη της συνειδήσεως,<br />

και την βεβαιότητα του μέλλοντος.<br />

Και εάν μεν ειπείς,<br />

ναι, η μεταβολή,<br />

είναι άμεση, ό-<br />

πως τότε που ο<br />

Ιησούς είπε: «Έγειρε<br />

και άρον<br />

τον κράββατόν<br />

σου και περιπάτει»,<br />

και ο άνθρωπος<br />

σηκώθηκε<br />

και περπάτησε. Εάν ο Ιησούς<br />

δεν τον μιλούσε και έμενε<br />

χωρίς δύναμη και εάν δεν<br />

πίστευε στον λόγο Του, θα έ-<br />

μενε επίσης, χωρίς δύναμη.<br />

Εάν ο άνθρωπος εκείνος έλεγε,<br />

σε οκτώ ημέρες, ή αύριο,<br />

εάν αισθανθώ δυνατότερος, θα<br />

δοκιμάσω να σηκωθώ, και ύ-<br />

στερα θα προσπαθήσω να κάμω<br />

μερικά βήματα, εάν έκαμε<br />

αυτούς τους συλλογισμούς<br />

τότε ο λόγος του Ιησούς θα<br />

ήταν χωρίς καμία δύναμη,<br />

χωρίς κανένα αποτέλεσμα γι’<br />

αυτόν.<br />

Ο θαυμάσιος λόγος Του,<br />

είχε πλήρη επιτυχία, έφερε<br />

όλο το ποθούμενο αποτέλεσμα,<br />

ευθύς αμέσως. Ο άνθρωπος<br />

σηκώθηκε, και περπάτησε.<br />

Ιδού τι λέγει ο Ιησούς σε<br />

εκείνους που αποστέλλει να<br />

ευαγγελίζονται: «Σε αποστέλλω,<br />

διά να ανοίξης τους οφθαλμούς<br />

αυτών, ώστε να επιστρέψωσιν<br />

από του σκότους<br />

εις το φως και από της εξουσίας<br />

του Σατανά προς τον Θεό,<br />

διά να λάβωσι<br />

άφεσιν αμαρτιών<br />

και κληρονομίαν<br />

μεταξύ των υγιασμένων,<br />

διά της<br />

εις ΕΜΕ πίστεως»<br />

(Πράξεις κς/18).<br />

Η πράξη αυτή<br />

της πίστης είναι<br />

αντίθετη με τις φυσικές τάσεις.<br />

Οδηγείται συνήθως κανείς<br />

προς αυτήν από δρόμο<br />

που έχει πόνους και βάσανα,<br />

όταν καταπιέζεται από συνείδηση<br />

που ζητά την ειρήνη και<br />

δεν βρίσκει εδώ κάτω.<br />

Εάν ο πόθος σου να πιστέψεις<br />

είναι επιπόλαιος θα σου<br />

απαντήσω ότι την ερώτηση της<br />

σωτηρίας δεν μπορεί να την<br />

πάρεις επιπόλαια. Εάν όμως<br />

ανταποκρίνεσαι σε βαθειά α-<br />

νάγκη της ψυχής σου να βρει<br />

το φως και την αληθινή ζωή,<br />

να είσαι βέβαιος ότι θα σωθείς<br />

αμέσως και θα γίνεις τότε μαθητής<br />

του Ιησού.


10 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΩΖΕΙ<br />

Ο Πέτρος πήρε την εφημερίδα<br />

του παππού του από το<br />

τραπέζι για να ρίξει μια ματιά.<br />

Το βλέμμα του έπεσε σε μια είδηση<br />

που έλεγε:<br />

*Η Κ.Λ. αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει<br />

λαβούσα είκοσι δισκία<br />

κινίνης. Μεταφέρθηκε στο<br />

Δημοτικό Νοσοκομείο, διασωθείσα<br />

ως εκ θαύματος. Αιτία της<br />

απόπειράς της --όπως είπε η<br />

ίδια— ήταν η απελπιστική κατάσταση<br />

στην οποία ήλθε σαν γυναίκα<br />

της αμαρτίας.<br />

Και ποιος δεν είναι άνθρωπος<br />

της αμαρτίας; Ψιθύρισε ο<br />

μικρός Χριστιανός. Αλλοίμονο<br />

όμως αν όλοι αυτοκτονούν!...<br />

Αλλά, ποιος να τους πει πως<br />

υπάρχει Κάποιος που συγχωρεί<br />

τους αμαρτωλούς, που τους δέχεται<br />

όπως κι’ αν είναι και τους<br />

γεμίζει τη ζωή με την ειρήνη των<br />

ουρανών. Μια σκέψη πέρασε<br />

από το νου μου. Κάθισε αμέσως<br />

στο μικρό γραφείο και άρχισε να<br />

γράφει:<br />

*Αγαπητή ψυχή,<br />

Διάβασα στη σημερινή εφημερίδα<br />

την απόπειρά σου και –<br />

σαν μελετητής της Αγίας Γραφής,<br />

που ξέρω την αξία της ψυχής—<br />

σε διαβεβαιώνω ότι λυπήθηκα<br />

κατάκαρδα. Όσο μεγάλος<br />

κι αν ήταν ο πόνος σου και<br />

η αιτία που σε έσπρωξε σ’ αυτή<br />

σου την απόφαση, δεν βρέθηκε<br />

κανένας να σε παρηγορήσει, να<br />

σε ενδυναμώσει, να σε αποτρέψει<br />

από αυτό το κακό και να σου<br />

πει πόσο κακή ήταν αυτή η α-<br />

πόφασή σου;<br />

Αλλά και αν δεν έχεις κανέναν<br />

για να σου πει δύο λόγια<br />

παρηγοριάς, έρχομαι έστω και<br />

κατόπιν εορτής –να σου πω με<br />

όλη την αγάπη που σαν Χριστιανός-<br />

αισθάνομαι για κάθε<br />

πονεμένη ψυχή:<br />

Παρ’ όλο ότι απολαμβάνουμε<br />

ξέγνιαστα τη ζωή μας, παρ’ όλο<br />

ότι κάνουμε το παν για να είναι<br />

πιο άνετη, πιο πλούσια, πιο χαρούμενη,<br />

δεν βρέθηκε κανένας<br />

να σου πει ότι δικαιώματα επάνω<br />

στην ζωή μας, έχει μόνον ο<br />

Παντοδύναμος Θεός;<br />

Δεν διάβασες το Ευαγγέλιο;<br />

Η διδασκαλία του Λυτρωτή δεν<br />

έκανε αίσθηση στην καρδιά σου;<br />

Σου στέλνω μαζί με το γράμμα<br />

μου και ένα μικρό Ευαγγέλιο.<br />

Και σε διαβεβαιώνω ότι η μελέτη<br />

του Θείου Λόγου και η προσευ-


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, <strong>2018</strong> 11<br />

χή, θα χαρίσουν και σε σένα τη<br />

χαρά της ζωής, την ευτυχία και<br />

την ευλογία των ουρανών που<br />

χαρίζει ο Καλός Θεός σε όσους<br />

Τον πιστεύουν.<br />

Αν δεν έχεις φίλους αγνούς,<br />

σου προσφέρω<br />

την δική μου α-<br />

δελφική φιλία, και<br />

σου υπόσχομαι να<br />

σε συντροφεύω<br />

στη ζωή με τα<br />

γράμματά μου, αλλά<br />

και ότι θα προσεύχομαι για<br />

σένα, παρακαλώντας Εκείνον<br />

που λατρεύω να σε φωτίζει και<br />

να σε ελεήσει με την αγάπη που<br />

αισθάνεται για κάθε πλάσμα<br />

Του*.<br />

Γέμισε τρεις μεγάλες κόλλες<br />

πάνω σ’ αυτό το θέμα ο Πέτρος.<br />

Και κλείνοντας το γράμμα του σ’<br />

ένα φάκελο, το έστειλε μαζί με<br />

ένα Ευαγγέλιο, στο Δημοτικό<br />

Νοσοκομείο.<br />

Πέρασαν αρκετές μέρες και ο<br />

μικρός Χριστιανός είχε ξεχάσει<br />

αυτό το ζήτημα, όταν ένα μεσημέρι<br />

έφερε ο ταχυδρόμος ένα<br />

γράμμα στο όνομά του…<br />

Το άνοιξε περίεργος και με<br />

μεγάλη έκπληξη διάβασε:<br />

*Αγαπητέ φίλε,<br />

Δεν μπορείς να φαντασθείς,<br />

πόσο με συγκίνησε το γράμμα<br />

σου που έλαβα……<br />

Μέχρι σήμερα κανείς δεν έ-<br />

δειξε πως ενδιαφέρεται για μένα.<br />

Κανένας δεν μου μίλησε<br />

όπως εσύ.<br />

Και γι’ αυτό αποφάσισα να<br />

σου πω τον πόνο μου, αφού<br />

καταλαβαίνω πως<br />

η καρδιά σου είναι<br />

μια αληθινά Χριστιανική<br />

καρδιά<br />

που με συμπονά.<br />

Αν λοιπόν νομίζεις<br />

ότι μπορείς να<br />

βοηθήσεις μια πολύ αμαρτωλή<br />

ψυχή και αν θέλεις να μου δείξεις<br />

το δρόμο της χαράς και της<br />

γαλήνης –όπως λες— επίτρεψέ<br />

μου να σε θεωρώ σαν φίλο και<br />

προστάτη μου.<br />

Αν η φιλία μου δεν σε κάνει<br />

να ντρέπεσαι, δώσε μου την ά-<br />

δεια να σε γνωρίσω, για να α-<br />

κούσεις από τα χείλη μου την<br />

πονεμένη ιστορία μου και να<br />

ακούσω από τα δικά σου την<br />

παρηγοριά που διψά η ψυχή<br />

μου*.<br />

Από την διεύθυνση του αποστολέα<br />

στο φάκελο, έμαθε ο Πέτρος,<br />

πως η παραστρατημένη<br />

εκείνη γυναίκα κατοικούσε σε<br />

μια μακρινή συνοικία.<br />

Δεν έχασε καιρό, το ίδιο απόγευμα<br />

κιόλας την επισκέφθηκε.<br />

Με δάκρυα και με σπαραγμό<br />

του διηγήθηκε την ιστορία της:


12 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

Η μητέρα μου πέθανε πριν 5<br />

χρόνια. Και αμέσως κατόπιν, ο<br />

αλκοολικός πατέρας της έδιωξε<br />

την δωδεκάχρονη τότε – κόρη<br />

του από το σπίτι τους που βρισκόταν<br />

σε ένα νησάκι.<br />

Χωρίς να το καταλάβει το<br />

αθώο κορίτσι, βρέθηκε στην<br />

Αθήνα. Και πολύ γρήγορα άρχισε<br />

να κατεβαίνει ζαλισμένη ένα<br />

ένα τα σκαλοπάτια της αμαρτίας,<br />

μέχρις ότου κατάντησε χωρίς<br />

τιμή, χωρίς υ-<br />

πόληψη και χωρίς<br />

κανέναν γνωστό,<br />

αφού όλοι την θεωρούσαν<br />

σαν καταραμένη<br />

και σαν α-<br />

νάξια για να της<br />

δείξουν έστω και<br />

λίγη συμπάθεια.<br />

Ο Πέτρος δάκρυσε<br />

από πόνο αντικρίζοντας<br />

τα τόσο ολέθρια αποτελέσματα<br />

της αμαρτίας.<br />

Ο μικρός Χριστιανός της μίλησε<br />

με τόση συμπάθεια, της<br />

στάλαξε τόσο βάλσαμο παρηγοριάς<br />

στην καρδιά, ώστε αμέσως<br />

έγιναν φίλοι.<br />

Η κοπέλα άρχισε σιγά-σιγά<br />

να αισθάνεται, ότι πραγματικά ο<br />

Θεός ενδιαφερόταν γι’ αυτήν και<br />

πως ήταν αλήθεια ότι αγαπά τα<br />

πλάσματά Του –όσο αμαρτωλά<br />

κι’ αν είναι— αφού την έφερε να<br />

γνωρίσει την θεία αγάπη Του<br />

για τους αμαρτωλούς.<br />

Έτσι άφησε το δρόμο της<br />

αμαρτίας. Απαρνήθηκε τις παλαιές<br />

σχέσεις της και άρχισε μια<br />

τελείως νέα ζωή, κάτω από τη<br />

σκέπη του Σωτήρα Χριστού.<br />

Χάρις στην πρωτοβουλία ε-<br />

κείνη του Πέτρου να απευθυνθεί<br />

σε ένα άγνωστο χαμένο πρόβατο,<br />

μια ψυχή αναγεννήθηκε μέσα<br />

στην αγάπη του Ιησού Χριστού.<br />

Και, κάθε φορά<br />

που γυρίζει στα<br />

περασμένα ο νους<br />

του Πέτρου, ακούει<br />

τη φωνή του Σωτήρα<br />

του να του λέει:<br />

«Εφ’ όσον εκάματε<br />

εις ένα των αδελφών<br />

μου των ελαχίστων,<br />

εις Εμέ εκάματε» (Ματθ.<br />

κε/40).<br />

**ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ -- Η<br />

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΡΕΤΗ**<br />

Ο κορυδαλλός πετάει στα<br />

ύψη, όμως φτιάχνει τη φωλιά<br />

του στα χαμηλότερα μέρη. Το<br />

αϊδόνι κελαϊδάει τις γλυκύτερες<br />

μελωδίες, όμως μόνον όταν όλα<br />

γύρω του είναι σιωπηλά και αυτό<br />

είναι κρυμμένο. Τα κλωνάρια<br />

του δένδρου που έχουν πάνω<br />

τους τους περισσότερους καρπούς<br />

σκύβουν χαμηλότερα. Το


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, <strong>2018</strong> 13<br />

πλοίο που είναι φορτωμένο, βυθίζεται<br />

βαθύτερα στη θάλασσα.<br />

Έτσι ο πραγματικά άγιος άνθρωπος,<br />

είναι εκείνος που είναι<br />

ταπεινότερος. Η ΤΑΠΕΙΦΡΟ-<br />

ΣΥΝΗ πρέπει να είναι η υπ’ α-<br />

ριθμόν ένα αρετή στην πνευματική<br />

μας ζωή. Χωρίς αυτή, και<br />

όλες τις άλλες αρετές να έχουμε,<br />

μοιάζουμε με εκείνον που μεταφέρει<br />

ένα κουτί γεμάτο με μια<br />

πολύτιμη σκόνη μέσα στο σφοδρό<br />

άνεμο δίχως κάλυμμα. Είναι<br />

αξιοπρόσεκτο ότι ο Παύλος όταν<br />

επέστρεψε στον Χριστό, έλεγε<br />

ότι «δεν ήταν άξιος να λέγεται<br />

απόστολος» (Α. Κορινθ. ιε/9).<br />

Ενώ ο καιρός περνούσε και αύξανε<br />

σε χάρη, διακήρυττε ότι<br />

ήταν ο «ελαχιστότερος, των α-<br />

γίων» (Εφεσ. γ/8). Στο τέρμα<br />

της ζωής του, λίγο πριν το μαρτυρικό<br />

του θάνατο, έγραψε ότι<br />

ήταν «ο μεγαλύτερος των αμαρτωλών»<br />

(Α. Τιμοθ. α/15).<br />

***Η πνευματική πορεία, στην<br />

οποία μας κάλεσε και μας τοποθέτησε<br />

ο Κύριος, είναι μονόδρομος.<br />

Πηγαίνει μονάχα προς<br />

μία κατεύθυνση. Προς τον δρόμο<br />

του Θεού. Δεν υπάρχουν γυρίσματα.<br />

Προ παντός δεν υπάρχει<br />

επιστροφή***.<br />

ΤΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ και τι λεπτός<br />

οργανισμός που είναι το<br />

ανθρώπινο μάτι! Όταν ανοίγουμε<br />

τα μάτια μας επικοινωνούμε<br />

με τον έξω κόσμο. Η<br />

ψυχή μας επικοινωνεί διότι τα<br />

μάτια είναι τα παράθυρα της<br />

ψυχής. Δεν είναι ένα απλό μηχάνημα<br />

του σωματικού μας<br />

οργανισμού. Είναι συνδεδεμένα<br />

με τον εσωτερικό εαυτό<br />

μας. Όταν ανοίγεις το παράθυρο<br />

του δωματίου δεν είναι<br />

μόνον ότι μπαίνει το φως του<br />

αέρος, το ίδιο παράθυρο αποκαλύπτει<br />

στον έξω κόσμο το<br />

περιεχόμενο του δωματίου.<br />

Ακριβώς αυτό συμβαίνει με τα<br />

μάτια μας. Τα βλέμματά μας<br />

αποκαλύπτουν κάτι από τον<br />

εσωτερικό μας άνθρωπο. Ενώ<br />

βλέπουμε, βλεπόμεθα…. Κάθε<br />

τι που βλέπουμε το στολίζουμε<br />

με κάτι από τη σκέψη μας και<br />

το αίσθημά μας.<br />

Ακριβώς γι’ αυτό μπορούμε<br />

να βλέπουμε το ίδιο πράγμα,<br />

όμως να το βλέπουμε τόσο


14 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

διαφορετικά ο ένας από τον<br />

άλλον! Επάνω εις τα αντικείμενα<br />

αντανακλά ο εσωτερικός<br />

μας κόσμος και από αυτό καθορίζεται<br />

το τι ακριβώς βλέπουμε.<br />

Το τι είμεθα καθορίζει πολλές<br />

φορές το τι βλέπουμε.<br />

Δύο άνθρωποι βλέπουν ω-<br />

ραία λουλούδια: κρίνα, τριαντάφυλλα,<br />

μενεξέδες. Και όμως<br />

δεν βλέπουν τα ίδια πράγματα.<br />

Ο ένας<br />

είναι ανθοπώλης<br />

και<br />

βλέπει με το<br />

εμπορικό μάτι<br />

την εμπορική<br />

αξία και<br />

το ενδεχόμενο<br />

κέρδος. Ο άλλος είναι ζωγράφος<br />

και βλέπει την έ-<br />

μπνευση για έναν ωραίο πίνακα!<br />

Δυο φυλακισμένοι μέσα στο<br />

ίδιο κελί κοίταξαν προς τα έξω<br />

από τα ίδια κάγκελα. Ο ένας<br />

είδε τη λάσπη του δρόμου. Ο<br />

άλλος είδε τον έναστρο ουρανό!<br />

Μέσα στον ίδιο κόσμο<br />

ζούμε όλοι. Και όμως πόσο<br />

διαφορετικά πράγματα βλέπει<br />

ο καθένας μας. Διότι τόσο διαφορετικό<br />

είναι το βλέμμα που<br />

ρίχνει ο καθένας μας επάνω<br />

στον κόσμο.<br />

Πόσον τόνισε την ηθική α-<br />

ξία του βλέμματος ο Ιησούς!<br />

«Εάν ο οφθαλμός σου σε<br />

σκανδαλίζει έκβαλε αυτόν».<br />

Εάν ο οφθαλμός ήταν απλώς<br />

ένα παθητικό όργανο δεν θα<br />

μπορούσε να σε σκανδαλίσει.<br />

Αλλά μέσα στο βλέμμα μας είναι<br />

η εκδήλωση της ψυχής μας<br />

που φανερώνει το τι είμεθα.<br />

Το βλέμμα είναι η<br />

εξωτερική πύλη της ψυχής.<br />

Με ένα πονηρό<br />

βλέμμα μπορείς να καταστραφείς.<br />

Με ένα<br />

βλέμμα πίστεως μπορεί<br />

να σωθείς: «Εις εμέ<br />

βλέψατε και σώθητε πάντα τα<br />

πέρατα της γης».<br />

Με εν βλέμμα πιστόν επί<br />

τον Ιησούν, αποκτάς σωτηρίαν<br />

ψυχής. Αποβλέψας λοιπόν εις<br />

τον επί σταυρού, αιωνίως γενού<br />

ευτυχής!<br />

Αλλά και εμείς οι άνθρωποι<br />

αναγνωρίζουμε την δύναμη<br />

του βλέμματος. Πόσες φορές<br />

είπαμε σε έναν δυνατό και ι-<br />

κανό άνθρωπο : Έλα να ρίξεις<br />

μια ματιά και αυτό φθάνει!


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, <strong>2018</strong> 15<br />

Ας μελετήσουμε μερικά από<br />

τα βλέμματα του Χριστού. Δεν<br />

γνωρίζουμε τι είδους μάτια<br />

είχε, αν ήταν γαλανά ή μαύρα.<br />

Γνωρίζουμε<br />

όμως ποια<br />

δύναμη υ-<br />

πήρχε στα<br />

μάτια Του.<br />

Ο Ευαγγελιστής<br />

Λουκάς<br />

(κεφ. θ/38),<br />

διηγείται<br />

την περίπτωση ενός δυστυχισμένου<br />

πατέρα που έτρεχε καλώντας<br />

τον Ιησού να θεραπεύσει<br />

το μονάκριβο παιδί του.<br />

Δεν του λέγει: Ειπέ λόγον ή<br />

έλα να το αγγίσεις, αλλά τι του<br />

λέγει; «Δέομαί σου επίβλεψον<br />

επί τον υιόν μου», «Έλα, εφώναζε<br />

ο δυστυχισμένος<br />

πατέρας,<br />

έλα Σε παρακαλώ<br />

να ρίξεις μια ματιά<br />

επάνω στο<br />

παιδί μου και αυτό<br />

αρκεί!».<br />

Ο Ευαγγελιστής<br />

Μάρκος μας περι-<br />

ρευνά και ανακαλύπτει εκείνο<br />

που άλλο βλέμμα δεν μπορεί<br />

να το διακρίνει. Μια άρρωστη<br />

γυναίκα μέσα στον όχλο τον<br />

γράφει μερικά<br />

από τα βλέμματα του Χριστού.<br />

1). Το βλέμμα του Χριστού<br />

είναι βλέμμα ερευνητικό. Ε-<br />

άγγισε, θεραπεύθηκε<br />

και χάθηκε<br />

μέσα στο<br />

πλήθος. Είναι<br />

βεβαία<br />

ότι κρύφθηκε<br />

και κανένα<br />

μάτι δεν<br />

την παρακολούθησε. Ο Ιησούς<br />

ρωτάει: «Ποίος με ήγγισε;».<br />

Και οι μαθητές απαντούν: «όλος<br />

ο κόσμος είναι επάνω Σου<br />

και πώς μπορούμε να πούμε<br />

ποιός σε ήγγισε;». Και τότε ο<br />

Ιησούς «περιέβλεψε διά να ίδη<br />

την πράξασαν τούτο». Και ό-<br />

ταν το βλέμμα του<br />

σταμάτησε επάνω<br />

στο βλέμμα της<br />

θεραπευμένης, ε-<br />

κείνη «φοβηθείσα<br />

και τρέμουσα, ήλθε<br />

και προσέπεσεν<br />

εις αυτόν, και είπε<br />

προς αυτόν πάσαν<br />

την αλήθειαν»<br />

(Μάρκ.ε/32-33). Από όλους<br />

κρύφθηκε, αλλά όχι από το<br />

βλέμμα του Ιησού! Μπορούμε


16 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

να κρυφθούμε από τα βλέμματα<br />

των ανθρώπων, όχι όμως<br />

από το ερευνητικό βλέμμα του<br />

Χριστού.<br />

2). Ανακαλύπτουμε επίσης<br />

το βλέμμα της οργής του Χριστού.<br />

Ήταν μέσα στην συναγωγή<br />

κατά την ημέρα του Σαββάτου.<br />

Έφεραν στον Χριστό έναν<br />

άνθρωπο με ξηραμένο το χέρι<br />

του και τον θεράπευσε. Οι υ-<br />

ποκριτές Φαρισαίοι δυσφορούν<br />

διότι παραβιάσθηκε η<br />

ιερότητα του Σαββάτου – ο Ιησούς<br />

τους ρωτάει:<br />

«Είναι συγκεχωρημένον<br />

εν σαββάτω<br />

να αγαθοποιήση<br />

τις, ή να κακοποιήσει;<br />

Και όταν εκείνοι<br />

σιωπούσαν,<br />

«περιέβλεψεν αυτούς<br />

μετ’ όργής λυπούμενος<br />

διά την πώρωσιν της<br />

καρδίας αυτών» (Μάρκ. γ/3-<br />

5). Όταν η εκδήλωση του ελέους<br />

προκαλεί τέτοια αισθήματα<br />

σαν εκείνα που η πωρωμένη<br />

καρδιά των Φαρισαίων εκδήλωσε,<br />

τότε ο Χριστός δεν έχει<br />

παρά βλέμματα οργής. Και το<br />

βλέμμα της οργής Του ήταν<br />

και είναι σαν φλόγα πυρός.<br />

3). Το βλέμμα του Χριστού<br />

είναι βλέμμα αγάπης. Το<br />

βλέμμα αυτό το έριξε σε πολλούς<br />

ο Ιησούς, αλλά ιδιαιτέρως<br />

επάνω σε έναν νέο ο οποίος<br />

τον ρωτούσε γονατιστός: Διδάσκαλε<br />

αγαθέ τί να κάμω διά<br />

να κληρονομήσω ζωήν αιώνιον;».<br />

Αφού τον υπενθύμισε<br />

τον νόμο μας λέει ο Ευαγγελιστής<br />

Μάρκος (ι/21), εμβλέψας<br />

εις αυτόν, ηγάπησεν αυτόν. Τί<br />

να είδε άραγε το βλέμμα του<br />

Ιησού στον νέο εκείνο και τον<br />

αγάπησε; Είδε ασφαλώς στην<br />

καρδιά του τον πόθο για μια<br />

καινούργια ζωή,<br />

είδε τις αδυναμίες<br />

του, την ιδιαίτερη<br />

προσκόλληση προς<br />

τα κτήματά του, τις<br />

αγνές διαθέσεις και<br />

τις πτώσεις του και<br />

τον αγάπησε!<br />

Ο καθένας μας έχει μέσα<br />

του ένα αόρατο κόσμο που<br />

μόνον του Χριστού το βλέμμα<br />

μπορεί να διακρίνει. Και το<br />

θαυμαστό πράγμα είναι ότι<br />

ενώ βλέπει παν ότι υπάρχει<br />

εντός μας, μας αγαπά! Διότι το<br />

βλέμμα Του είναι βλέμμα α-<br />

γάπης, που μας προσκαλεί να<br />

Τον ακολουθήσουμε.


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, <strong>2018</strong> 17<br />

4). Το βλέμμα του Χριστού<br />

είναι βλέμμα βασιλικής εξουσίας.<br />

Κάποτε είπε στους μαθητές<br />

Του ότι ήταν δύσκολο να<br />

εισέλθουν εις την Βασιλεία του<br />

Θεού οι έχοντες σαν στήριγμα<br />

τους τα χρήματα. Και οι μαθητές<br />

τα έχασαν. Τότε ποιός μπορεί<br />

να σωθεί; Όλοι στηρίζονται<br />

στα χρήματα. Και εκείνοι που<br />

τα έχουν και εκείνοι που δεν<br />

τα έχουν. Εκείνοι που τα έχουν<br />

αγωνίζονται να τα διατηρήσουν<br />

και να τα αυξήσουν διότι<br />

σ’ αυτά είναι η πεποίθησή<br />

τους. Και εκείνοι που δεν τα<br />

έχουν προσπαθούν να τα αποκτήσουν<br />

διότι υπολογίζουν να<br />

στηριχθούν σ’ αυτά. Και τότε ο<br />

Ιησούς με το παντοδύναμο και<br />

αυθεντικό βλέμμα του ουράνιου<br />

ηγεμόνα τους καθησυχάζει:<br />

«Εμβλέψας δε εις αυτούς ο<br />

Ιησούς, λέγει, παρά ανθρώποις<br />

είναι αδύνατον, αλλ’ ουχί παρά<br />

τω Θεώ» (Μάρκ. ι/27). Ή-<br />

ταν το βλέμμα που τους διαβεβαίωνε<br />

ότι ο Θεός έχει τη<br />

δύναμη να ελευθερώνει τον<br />

άνθρωπο από την ηγεμονία<br />

της ύλης.<br />

5). Τέλος το βλέμμα του<br />

Χριστού είναι βλέμμα που υ-<br />

πενθυμίζει. Αυτό συνέβη στον<br />

Πέτρο τον Απόστολο κατά τις<br />

τραγικές στιγμές της αδυναμίας<br />

του, όταν αρνήθηκε τρεις<br />

φορές τον Διδάσκαλό του στην<br />

αυλή του αρχιερέα. Ενώ έξω<br />

από την αυλή ακουόταν η φωνή<br />

του αλέκτορα «στραφείς ο<br />

Κύριος ενέβλεψεν εις τον Πέτρον.<br />

Και ενεθυμήθη ο Πέτρος<br />

τον λόγον του Κυρίου… και<br />

εξελθών έξω έκλαυσε πικρώς»<br />

(Λουκ. κβ/61-62).<br />

Πόσες φορές ο πιστός μέσα<br />

στη συντριβή της πτώσης του<br />

αισθάνεται το ίδιο βλέμμα του<br />

Σωτήρα ενώ ακούει τα λόγια<br />

Του: «Ενθυμού πόθεν εξέπεσες<br />

και μετανόησον και κάμε τα<br />

πρώτα έργα».<br />

Το πρώτο βλέμμα που θα<br />

αντικρύσουμε στην αιωνιότητα<br />

θα είναι το βλέμμα του Χριστού<br />

που θα μας υπενθυμίσει<br />

όλην την επί γης ζωή μας.<br />

Ώ Κύριε! Αξίωσέ με από τώρα<br />

να βλέπω το γλυκό Σου<br />

βλέμμα!<br />

**ΨΑΛΜΟΣ ρμς/ 1-2**<br />

«ΑΙΝΕΙΤΕ τον Κύριον. Αίνει,<br />

η ψυχή μου, τον Κύριον.<br />

Θέλω αινεί τον Κύριον ενόσω<br />

ζω. Θέλω ψαλμωδεί εις τον<br />

Θεόν μου ενόσω υπάρχω».


18 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />

Μέσα στον κήπο της Εδέμ ο<br />

άνθρωπος ήταν ευτυχής. Ήταν<br />

πλήρως ικανοποιημένος στην<br />

επικοινωνία του με τον Θεό και<br />

δεν του έλειπε κανένα αγαθό.<br />

Αυτό ομολογεί ο ίδιος ο Δημιουργός<br />

Θεός μετά το πέρας<br />

της δημιουργίας ότι: «ιδού ήσαν<br />

καλά λίαν» (Γέν. α/31).<br />

Μετά την ανυπακοή του στο<br />

θέλημα του Θεού ο άνθρωπος<br />

έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό<br />

προβλήματα,<br />

που στο κύλισμα<br />

του χρόνου<br />

γίνονται πολυπλοκότερα<br />

και<br />

αφθονότερα.<br />

Η ερώτηση, που είναι και η<br />

επικεφαλής του άρθρου μας,<br />

βγήκε από τα χείλη του μεγάλου<br />

Ευεργέτη και μοναδικού Σωτήρα<br />

μας, Ιησού Χριστού, απευθύνθηκε<br />

δε σε μία δυστυχισμένη<br />

ύπαρξη, έναν τυφλό της Ιεριχώ.<br />

Στο πρόσωπο αυτού του τυφλού<br />

απεικονίζεται ολόκληρη η<br />

ξεπεσμένη ανθρωπότητα.<br />

Σήμερα απασχολεί τον άνθρωπο<br />

το θέμα της υγείας, του<br />

πόνου, του θανάτου. Βλέπει να<br />

ρυτιδώνεται το πρόσωπό του,<br />

να φθείρεται το σώμα του και<br />

ακολούθως να οδηγείται προς<br />

τον θάνατο. Μπροστά σ’ αυτό το<br />

πρόβλημα έρχεται το ερώτημα<br />

«τί θέλεις να σοι κάμω», που το<br />

προβάλλει ο Σατανάς, ιδίως μέσα<br />

στην σκέψη του νέου. Και<br />

τότε του προτείνει διάφορες λύσεις.<br />

Κατ’ αρχήν του αποκλείει<br />

την δυνατότητα ύπαρξης της<br />

μετά του θανάτου ζωής και τον<br />

καλεί να αφήσει τον εαυτό του<br />

ελεύθερο, να ζήσει δηλαδή μια<br />

«φυσική» ζωή.<br />

Να κάνει ότι του<br />

αρέσει. Να ριχθεί<br />

μέσα στην ηδονή<br />

και τέρψη, να περιηγηθεί<br />

χώρες<br />

και χωριά, να ιδεί και να απολαύσει.<br />

Κάποια νεαρή κοπέλα εγκατέλειψε<br />

το πατρικό της σπίτι στη<br />

Δυτική Γερμανία, ματαίωσε τους<br />

πόθους των γονιών της και<br />

περνώντας όμορφες πολιτείες,<br />

έφθασε με ωτοστόπ στη χώρα<br />

των ταυρομάχων. Πήγε και στην<br />

πρωτεύουσα, την Μαδρίτη. Εκεί,<br />

ανεξάρτητη, μόνη, ζήτησε να<br />

βρει μια εργασία, αλλά μάταια.<br />

Μπήκε και σε ένα άλλο γραφείο,<br />

αλλά και εκεί της είπαν «λυπούμεθα,<br />

δεν έχουμε». Μαζί όμως


ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, <strong>2018</strong> 19<br />

με την αρνητική απάντηση της<br />

δόθηκε και ένα φυλλάδιο. Ασυναίσθητα<br />

το έβαλε στην τσέπη<br />

της και έφυγε απελπισμένη. Το<br />

βράδυ στη μοναξιά της για να<br />

διώξει κάποια έμμονη ιδέα, ά-<br />

νοιξε το φυλλάδιο και διάβασε:<br />

«Τί ωφελείται άνθρωπος εάν<br />

τον κόσμον όλον κερδήση, την<br />

δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;»<br />

(Ματθ. ις/2). Την στιγμή αυτή<br />

άκουσε την φωνή του Χριστού,<br />

του ίδιου Ιησού που διετύπωσε<br />

την ερώτηση και προς τον τυφλό<br />

της Ιεριχώ «τί θέλεις να σοι<br />

κάμω;». Ήλθε στον εαυτό της<br />

μετανόησε, πίστεψε στην αγάπη<br />

του Χριστού, στον οποίον και<br />

παρεχώρησε ολόκληρη τη ζωή<br />

της. Σήμερα είναι ιεραπόστολος<br />

στην Ασία.<br />

Οι άνθρωποι σήμερα ζουν σε<br />

μια αγχώδη κατάσταση. Αντιμετωπίζουν<br />

το φάσμα της πείνας,<br />

καταλαμβάνονται από τρομακτικούς<br />

φόβους, περιμένουν την<br />

έκρηξη ενός τρίτου παγκοσμίου<br />

πολέμου. Τα αγαθά, που απέκτησαν,<br />

δεν μπορούν να τα α-<br />

πολαύσουν. Η έλλειψη καυσίμων<br />

τους στερεί το αυτοκίνητό<br />

τους, την άνεση στο σπίτι και<br />

τόσα άλλα. Ξέρει ο ίδιος είναι<br />

υπαίτιος αυτής της καταστάσεως,<br />

λόγω της απομακρύνσεώς<br />

τους από τον δρόμο του Κυρίου<br />

και συνεπώς περιμένει την κρίση<br />

του Θεού να ξεσπάσει επάνω<br />

του. Δεν έχει καθόλου ειρήνη<br />

μέσα στην καρδιά του. Μόνον ο<br />

Χριστός δίδει ειρήνη στον άνθρωπο.<br />

Κάποτε, ο μεγαλύτερος αποικιστής<br />

της Νοτίου Αφρικής<br />

(Ρόντ) με τη μυθώδη περιουσία<br />

του, άκουσε μια ομιλία του ιεροκήρυκα<br />

Μπούθ. Όταν στο τέλος<br />

τον ρώτησαν τι έχει να πει γι’<br />

αυτά που άκουσε, απάντησε:<br />

*Θα έδινα ότι έχω, αρκεί να α-<br />

ποκτήσω την ειρήνη αυτού του<br />

γέροντα*.<br />

Η εκπλήρωση όλων των α-<br />

ναγκών ολοκλήρου της ανθρωπότητας<br />

και της δικής σου είναι<br />

ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, ο<br />

Εσταυρωμένος και Αναστημένος<br />

Χριστός, αυτός που κάνει<br />

έλεος και συγχωρεί την αμαρτία,<br />

ο Δυνάμενος να σώζει.<br />

Μην αφήσεις αναπάντητη την<br />

ερώτηση του Ιησού: «τί θέλεις<br />

να σοι κάμω;». Θα σε κάνει δικό<br />

Του παιδί, θα σου δώσει τη νίκη<br />

και τον θρίαμβο στο πρόβλημά<br />

σου, αρκεί ταπεινά και ειλικρινά<br />

να το τοποθετήσεις μπροστά<br />

Του.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!