مدیریت در تئاتر امروز ایران
پرونده تحریریه اگزیت . آبان نود و هفت به قلم: مجید اصغری، آرمان عزیزی، اردشیر شیرخدایی، شیرین میرزانژاد
پرونده تحریریه اگزیت .
آبان نود و هفت
به قلم: مجید اصغری، آرمان عزیزی، اردشیر شیرخدایی، شیرین میرزانژاد
- No tags were found...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
گروه تئاتر ا گزیت <strong>مدیریت</strong> <strong>در</strong> تئاتر <strong>امروز</strong> <strong>ایران</strong> پرونده بجتبجحریریه ا گزیت ‐آبان ٩٧<br />
***<br />
دایره گچی قفقازی و بازی اسبرتبرریندبرگ استاد سمسسممن<strong>در</strong>یان.. عروسی خون و شکار روباه علی<br />
رفیعی.. پوف، زنده یاد هوشنگ حسامی و کارهای تکرارنشدبىنبىی گروه نرگس سیاه از آنتیگونه و<br />
سیاها تا خانه گذشته ما است و ...<br />
تئاتر یکی از منابع مهم فکری، اندیشه ای و روحی برابمیبمم تلقی می شود. یک عشق ماندگار.. <strong>در</strong><br />
این سال ها با روند کالابىیبىی سازی تئاتر و بجتبجحمیل مناسبات بازار بر عرصه بمنبممایش، نه تنها به بهنبههاد تئاتر<br />
بلکه به بمتبمماشا گران جدی تئاتر چون من خیانت و جفای بزرگی رفته است.<br />
زوال کیفی تئاتر و شیوع تئاترهای جعلی و متظاهرانه <strong>در</strong> این سال ها تنها یک برداشت شخصی<br />
نیست بلکه واقعیت عمومی است و <strong>امروز</strong> بمتبممامی فعالبنیبنن عرصه تئاتر از هر طیفی (<strong>در</strong> ظاهر) به آن<br />
اذعان دارند و تئاتر اندیشمند را <strong>در</strong> وخیم ترین شرایط خود <strong>در</strong> چندین دهه قبل توصیف<br />
می کنند.(١)<br />
بجتبججارت و <strong>در</strong>وغ سرطان دامن گبریبرر تئاتر شده است. تئاتر صداقتش را از کف می دهد؛ ق<strong>در</strong>ت متفکر<br />
و انقلابىببىی اش <strong>در</strong> جهت منافع و مناسبات بازار رنگ و نبریبررنگ مصا<strong>در</strong>ه شده است.<br />
این نوشتار مدعی بررسی روسمشسممند فراز و نشیب های تئاتر <strong>ایران</strong> <strong>در</strong> این سال ها نیست. اساسا آمار<br />
و مستندات قابل اتکاء کمی و کیفی هم <strong>در</strong> این زمینه کمیاب است. لیکن با توجه به بجتبججربه های<br />
شخصی به عنوان یک مجممجخاطب پیگبریبرر و دغدغه مند تئاتر <strong>در</strong> طول این دو دهه که عمری حساب<br />
می شود و توسل به چند بمنبممونه ی مقایسه ای <strong>در</strong> بجببجخش هابىیبىی از این نوشته <strong>در</strong> تلاشم وضعیت رو به<br />
زوال تئاتر <strong>امروز</strong> را نبریبرز به طور انضمامی توضیح دهم با این یادآوری که قصد بجتبجخریب<br />
یاغرض ورزی شخصی نسبت به هیچ فردی <strong>در</strong> اینجا وجود نداشته است.<br />
بازار؛ تزویر و ابتذال را به تئاتر پیشکش می کند.<br />
علی اصغر دشبىتبىی کارگردان بجتبججربه گرای تئاتر، دوران های مجممجختلف تئاتر <strong>ایران</strong> <strong>در</strong> بعد از انقلاب را<br />
این گونه توصیف می کند(٢ ): «اوائل انقلاب و دوران جنگ تئاتر مدیومی است مبتبىنبىی بر<br />
اعتقادات. بعد از جنگ واژه «تعهد» به تئاتر الصاق می شود. این واژه به ت<strong>در</strong>تحیتحج رنگ می بازد و<br />
بعد از خرداد ١ ٣٧۶ کلیدواژه «کیفیت» <strong>در</strong> تئاتر اهمھهممیت پیدا می کند. <strong>در</strong> این دوران ارزیابىببىی<br />
تئاتر به یک ارزیابىببىی کیفی تبدیل می شود و خلاقیت ارزش پیدا می کند و مبنای ارزیابىببىی قرار<br />
می گبریبررد. <strong>در</strong> سال های اخبریبرر واژه «اقتصاد» <strong>در</strong> تئاتر جایگزین شده است.»<br />
دشبىتبىی، خود یکی از مصادیق قربانیان خودآ گاه تاثبریبرر ویرانگر اقتصاد بازار بر تئاتر اصیل است. او<br />
<strong>در</strong> مقطع انتهابىیبىی دوران اصالت کیفیت تئاتر، برای اجرای بمنبممایش پینوکیو که نقد نظام آموزشی بود،<br />
دوازده ماه وقت صرف بمتبممرین می کند. (٣) حالا <strong>در</strong> دوران سیطره بازار و اقتصاد همھهممبنیبنن کارگردان<br />
!6
Change language