مدیریت در تئاتر امروز ایران
پرونده تحریریه اگزیت . آبان نود و هفت به قلم: مجید اصغری، آرمان عزیزی، اردشیر شیرخدایی، شیرین میرزانژاد
پرونده تحریریه اگزیت .
آبان نود و هفت
به قلم: مجید اصغری، آرمان عزیزی، اردشیر شیرخدایی، شیرین میرزانژاد
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
گروه تئاتر ا گزیت <strong>مدیریت</strong> <strong>در</strong> تئاتر <strong>امروز</strong> <strong>ایران</strong> پرونده بجتبجحریریه ا گزیت ‐آبان ٩٧<br />
**<br />
دولبىتبىی اش <strong>در</strong> جبهه ای بود که هدف اصلی وزاربجتبجخانه متبوعش و دولت یازدهم <strong>در</strong> حوزه تئاتر به<br />
حساب می آمده: خصوصی سازی تئاتر.» (۵)<br />
بمنبممایش «خشم و هیاهو»ی رایابىنبىی مجممجخصوص را اولبنیبنن بار <strong>در</strong> خرداد ١ ٣٧٩ <strong>در</strong> تئاترشهر دیدم.<br />
بمنبممایش مردانه ای که علی سلیمابىنبىی، مجممججید آقا کر بمیبممی به همھهممراه خود کارگردان <strong>در</strong> آن بازی داشتند و<br />
با وجود گذشت سالیان بىببىی آنکه جزئیات را به یاد بیاورم ، سرزندگی و ق<strong>در</strong>ت بازی بازیگران را<br />
<strong>در</strong> آن اجرا فراموش نکرده ام. هجده سال بعد <strong>در</strong> زمستان ١ ٣٩۶ رایابىنبىی مجممجخصوص، خشم و<br />
هیاهو را <strong>در</strong> سالن خصوصی شهرزاد و با بازیگران چهره و به اصطلاح برند! (هانیه توسلی، علی<br />
سرابىببىی، امبریبررحسبنیبنن رستمی) روی صحنه برد. این بمنبممایش ظاهرا قرار بود با زهرخند، سیستم<br />
اصلاحی تربیبىتبىی را به نقد بکشد و بر نقش و مسئولیت افراد اجتماع بر شکل گبریبرری بزه کاری <strong>در</strong><br />
یک فرد آسیب پذیر تا کید کند. به نظرم جهان بمنبممایش رایابىنبىی مجممجخصوص فاقد عمق، تکبرثبرر و نوآوری<br />
و حبىتبىی سرزندگی <strong>در</strong> بازی ها بود. کارگردان با جا به جا کردن شخصیت (تیپ) یک زن به جای<br />
شخصیت (تیپ) یکی از مردها <strong>در</strong> بمنبممایش قبلی ظاهرا قصد روزآمدی و توجه به نیاز جامعه <strong>امروز</strong><br />
<strong>در</strong> طرح مسائل زنان داشته. اما شکل پرداخت و حضور زن ربط چندابىنبىی به مساله جنسیت و<br />
مشکلات <strong>امروز</strong>ی زنان نداشت و اساسا موضوع بمنبممایش بعد از گذشت حدود دو دهه از اجرای<br />
بجنبجخستبنیبنن و با وجود این همھهممه تغیبریبررات و پیچیدگی های جدید <strong>در</strong> جامعه، نابسنده به نظر می رسید.<br />
به عنوان یک مجممجخاطب سوالمللمم این است که آیا این استاد دانشگاه و مدیر پیشرو <strong>در</strong> امر<br />
خصوصی سازی، هیچ سراغی از بازیگران با استعداد و خوش قربجیبجحه (غبریبرر برند) نداشته تا برای<br />
بمنبممایشش آبهنبهها را به روی صحنه به کار بگمارد؟ آیا اجرای مجممججدد این بمنبممایش بعد از این همھهممه سال، با<br />
چنبنیبنن نگاهی و با این ترکیب از بازیگران صرفا برای موفقیت <strong>در</strong> گیشه صورت نگرفته است؟ آیا<br />
این همھهممه تلاش های مدیریبىتبىی برای خصوصی سازی تئاتر نتیجه بهنبههابىیبىی اش، صرفا فتح پبریبرروزمندانه ی<br />
گیشه نبوده است؟<br />
تاثبریبرر و اعجاز تئاتر اصیل، پایدار است. اثر اجرای ق<strong>در</strong>بمتبممند بمنبممایش شب به خبریبرر ما<strong>در</strong> مجممجحمد یعقو بىببىی<br />
<strong>در</strong> سالن سمشسمماره ٢ تئاترشهر یا رقص کاغذپاره هایش و یا گل های سمشسممعدابىنبىی که شکل اجرابىیبىی<br />
منحصرش بعد از بیست سال <strong>در</strong> تئاتر <strong>ایران</strong> تکرار نشده است، <strong>در</strong> من جریان دارد. تاثبریبرر بمتبمماشای<br />
اجرای بمنبممایش مصاحبه مجممجحمد رجمحجممانیان با بازی عالىللىی نصبریبررپور و حضور اجمحجممدآقالو و داستان اثرات<br />
شکنجه بر دخبرتبرر چریک الحللحجزایری همھهممچنان بعد از گذشت بیست سال به یاد آوردبىنبىی است و یا<br />
مجممججلس نامه اش به عنوان بمنبممایش ایرابىنبىی... اما بسبرتبرر سیاست گذاری های فرهنگی کلان <strong>در</strong> لغو<br />
پشتیبابىنبىی های لازم از هبرنبرر و هبرنبررمندان و اسبرتبرراتژی های فردی این هبرنبررمندان برای بقاء و همھهممچنبنیبنن<br />
عدم همھهممبستگی مطالبه گرانه جامعه تئاتری از دولت برای جمحجممایت بىببىی دخالت باعث شده آثار کنوبىنبىی<br />
!8