Ələsgər Əhməd. Bir ovuc suda (şeirlər).

Ələsgər Əhməd
BIR OVUC SUDA
(şeirlər)

Redaktor:
Rəbiqə Nazimqızı
Naşir:
Müşfiq XAN
Korrektor:
Dürdanə Ramazanlı
Texniki redaktor:
BəxtiYar
Rəssam:
Jalə Məmmədzadə
Dizayn və qrafika:
Gülnar Hacıyeva
© Ələsgər Əhməd. Bir ovuc suda (şeirlər)
© "XAN" nəşriyyatı. Bakı–2019. 148 səh.
ISBN: 9090701428631
Gənc şair Ələsgər Əhmədin ilk kitabı olan “Bir ovuc suda” adlı şeirlər toplusunda
son illərdə yazdığı poeziya nümunələri toplanıb. Müxtəlif mövzu
və vəziyyətlərə həsr olunan bu şeirlərdə bir gəncin poetik qavrayışlarının
məcmusunu görmək olar.
“Bir ovuc suda” – “İlk kitab” silsiləsinin sayca üçüncü kitabıdır.
© Ələsgər Əhməd / 2019
© "XAN" nəşriyyatı / 2019

Burdakı şeirlər iddiaları böyük, taleləri kiçik mətnlərdir.
Bunlara xatirələrdən yaranan “çıxış yolları” da demək olar. Misralar
səni müharibəyə yox, sülhə çağırır, amma tətiyi çəkmək hədəsiylə.
Bu şeirlər hamı üçündür: yeddi yaşında da, yetmiş yaşında da oxuya
bilərsən. Bunlara heç bir ideologiyaya söykənməyən, asılılığa məğlub
olmayan şeirlər də demək olar.
Hamıya poetik mütaliə arzu edirəm.
Ələsgər Əhməd

Şeir – lalın “qal” deməsidir...
Gənc yaşda aramızdan ayrılan qələm dostumuz
Məlik Cahanın əziz xatirəsinə ithaf olunur.

Əlləri yox idi
Xəstəyəm...
Avtobusda dünya turu düşünürəm:
Siqnalıyla piyada keçidləri qəzaya uğrayır,
On barmaqdan tənha qalan ovuclarım ağrıyır.
Başımı söykəmişəm, üşüyürəm.
Belə də olmalıdı,
çiyin deyil pəncərə.
Aptekin dərmanları dəyib düşür yerə,
Yağış da var, asfalt sağalmalıdı.
Qorxuram ki, bu yol məni öldürəcək,
Strengerin saqqalı qədər uzundu.
Gecəni alqışlayıram,
Sonuncu arzumuz da sürüşən ulduzundu.
Körpülərin ayaqları sızıldayır yağışdan,
Bu mavi buludlar da
kişi deyil doğuşdan.
Beşinci mərtəbənin mətbəxində
tələyə düşən siçan da azadlıq ciyildəyir, Ya Rəbb!
İyirmi yaşlı tələbə qız da imtahan qorxusundan
siqaret tüstüsündə inildəyir, Ya Rəbb!
Arazın o tayındayam,
burdan əl sallayıram...
Bütün məktublar Kürə axır.
Hər gün kartof yediyim üçün, ağlayıram
gözümdən püre axır.
Yanımda bir qadın deyinir,
deyinir ki, darıxma,
Soruşur:
– Daha çox danışan sevir,
yoxsa daha çox susanmı?
Darıxma, bala, darıxma.
Çönüb deyəsən ki:
7

– Darıxma, xala, darıxma,
Bu şəhər sənə də darıxmağı öyrədər.
Bu yazıq xalqın bir el deyimi var:
“Bir şeyi et, sonra xor gör”.
Sən bu günəcən
əynindəki gödəkçənin tər iyinə darıxdığı qədər
kimin üçünsə darıxmısanmı?
Başım üstdə telefonu izləyənlər,
Kaş, gedənləri də izləyərdilər.
Məsələn:
– Ölü canların harda bitdiyini,
Revmatizmadan ona gedən ayaqlarımın
tapmayıb, hara getdiyini,
Zəng edib deyərdilər,
– indi,
vallah indi bilirəm ki,
heykəllər göyərçinlərə oyuncaqmış,
Güllələri dən əvəzi səpələmək də ancaqmış.
Hə, bu da son dayanacaq:
– Artıq burdan başlayır müharibələr
və görürsən, gərəksizdir müdafiələr,
Gərəksizdir, Əfəndi,
Bu dünyanın adicə sülh bayrağı da kəfəndi.
Elə o gündən
polislər qırmızı keçidlərdən
pişiklər, itlərdən qaça bilmirdi,
Afinalı əsgərlərin
Allahları dualara tox idi.
Hər gün məktub göndərirdin,
aça bilmirdi
Ki, əlləri yox idi.
8

Ən gözəl aktrisaya
Caynaqlardan düşən
ağ bayraqlar islanmışdı mavi gözlərində,
Həyatından 10 il kəsmişdilər,
Yaşamağı insana çevirmişdin.
Bərk-bərk qucaqlamışdı qolların
ən azı 10 qatilin
ölümü tapılmışdı barmaq izlərində.
Fərqli-fərqli ölkələrin azadlığını qusmaq üçün
İstifadə edirdin ayaqyolların.
Sən yox ikən,
kişilər qışqırmaq üçün,
qadınlar susmaq üçün doğulurdu,
Uşaqlığın partlayan topdan fərqlənməyən
məhəllədə
cinayət işlərinə pəncərədən baxılırdı,
İstanbulu gəmilərdən azad etmişdin
1453-cü məcəllədə.
Dizlərini qucaqlayıb isitsən də,
nə fayda? Əllərin ki, buz idi,
Məktəb vaxtı biləyinə çəkdiyin ay da,
səndən başqa hamıya sonsuz idi.
Hipokratın goruna
and içmələrini eşitsən də,
Yenə onu geri qaytarmaq istəyirdi həkimlər.
Əməliyyat bıçağı ilə
ədalət çəkicini dəyişdirmişdi hakimlər.
Elə orda öyrənmişdin,
əcəlin yaxasından yapışmaq,
narkozdan komaya aparır.
Qaradənizdən 3-4 köynək su sıxıb
Nil çayını yaratmışdım,
Bəlkə, kənarında bir fincan çay içərdik,
9