agkyra_80_2014
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ἄγκυρα Ἐλπίδος<br />
32<br />
πρωί νά ποῦμε καλημέρα στά τριαντάφυλλά<br />
μας, νά τά χαϊδέψουμε. Ἔχουνε μιά εὐαισθησία<br />
τά δέντρα τά καρποφόρα, τά χορταράκια,<br />
νά τούς μιλήσουμε». Ἐπίσης, «τά<br />
βράχια πόσα μοῦ λέγανε, τόσα πολλά, τά ρωτοῦσα<br />
γονατιστός καί μοῦ ἔλεγαν τί εἶδαν<br />
στά Καυσοκαλύβια τόσα χρόνια, τί εἶδαν τά<br />
μάτια τους καί μοῦ τά ἔλεγαν καί ἐγώ κατανυγόμουνα,<br />
τά ἔβλεπα καί ἐγώ ὅπως τά<br />
᾿βλεπαν αὐτά μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ». Συμβούλευε<br />
νά χαιρόμαστε ὅσα μᾶς περιβάλλον,<br />
γιατί «ὅλα γύρω μας εἶναι σταλαγματιές τῆς<br />
ἀγάπης τοῦ Θεοῦ».<br />
Ἡ ἐποχή του εἶναι ἐποχή ἀγριότητας καί περιμένει<br />
τήν ποιητικότητα καί τή μουσικότητα<br />
αὐτῆς τῆς ψυχῆς. Ἔρχεται λοιπόν ἡ προφητική<br />
καί ἡ ποιητική παρουσία του ὡς εὐλογία<br />
Θεοῦ στήν Ὁμόνοια. Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος,<br />
Μικρασιατική καταστροφή, Β΄ Παγκόσμιος<br />
πόλεμος καί ἐδῶ ἐμφύλιος σπαραγμός.<br />
Τό 1940 ἦρθε ὁ Ἅγιος Γέροντας στήν<br />
Ἀθήνα. Διορίζεται Ἐφημέριος τοῦ Ἁγίου Γερασίμου,<br />
στήν ὁδό Πειραιῶς, πού εἶναι παρεκκλήσι<br />
τῆς Πολυκλινικῆς Ἀθηνῶν. Εἶχαν<br />
ξεσπάσει τά Δεκεμβριανά. Καί ἡ παιδική μου<br />
ψυχή θυμᾶται ὅτι τό 1943-1944 οἱ πολυβολισμοί<br />
κυριαρχοῦσαν τή νύχτα στήν Ὁμόνοια.<br />
Σπαραγμός ἐμφύλιος, ἐρείπια, αἵματα,<br />
κατοχή, πείνα, ἐκτελέσεις, σκελετωμένοι<br />
ἄνθρωποι.<br />
Καί ἔρχεται στήν Ὁμόνοια ὁ Γέρων Πορφύριος.<br />
Ὁ π. Πορφύριος ἦταν ὁ διακριτικός<br />
πνευματικός Πατέρας τῆς ἀγάπης, τῆς ταπείνωσης<br />
καί τῆς ὑπακοῆς. Μέ τό διορατικό<br />
καί προορατικό του χάρισμα βοήθησε καί<br />
παρηγόρησε χιλιάδες ψυχές. Ἀγάπησε ἰδιαιτέρως<br />
μία κατηγορία ἀνθρώπων, πού<br />
στούς ἀγῶνες τους συνήθως παραμένουν<br />
«ἀπαράκλητοι», τούς ἀνθρώπους τῆς ὁδύνης<br />
καί τοῦ πένθους. Πνευματικά του παιδιά εἶναι<br />
κυρίως γονεῖς πού σηκώνουν κάποιο Σταυρό<br />
καί πορεύονται στή ζωή μέ ἀνδρεῖο<br />
πνεῦμα ὑπομονῆς καί καρτερικότητας καθοδηγούμενοι<br />
ἀπό μία ἐσωτερική καί «φερέπονον»<br />
αἴσθηση. Εἶναι κυρίως καρκινοπαθεῖς<br />
καί κατάκοιτοι, ἄνθρωποι τῆς ὀδύνης<br />
καί τοῦ πένθους, ἄνθρωποι τῆς ἐλπίδας<br />
ἀλλά καί τῆς ἀπόγνωσης πού δέν πίστευαν<br />
σέ τίποτα, ὅλους τούς ἀγκαλιάζει, δέν κάνει<br />
διάκριση. Ἀγκαλιάζει ἐκείνους πού τή νύχτα<br />
γύρω στίς 2:00-3:00΄ αἰσθάνονται τή βίωση<br />
τῆς βιολογικῆς τους φθορᾶς μέ τόν καρκίνο<br />
ἤ τήν κατάκλιση πού ἔρχεται στόν ὀργανισμό<br />
τους καί ἐκείνη τήν ὥρα θέλουν ἕνα<br />
τηλέφωνο. Καί δέν κοιμᾶται ὁ Ἅγιος ὅλη τή<br />
νύχτα. Ἐπικοινωνεῖ μέ τό τηλέφωνο. Ἀγαπάει<br />
τούς ναυτικούς καί τούς στέλνει μηνύματα<br />
στόν Ἰνδικό ὠκεανό, ἐπειδή ἔβλεπε τυφώνα<br />
νά ἔρχεται καί τούς λέει «φύγετε ἀπό ἐκεῖ»<br />
καί τούς ἔδινε ἄλλες συντεταγμένες καί<br />
ἄλλαζαν ρότα.<br />
Αὐτή τήν ἐποχή πού εἶναι ὁ πατήρ Πορφύριος<br />
στήν Ἀθήνα εἶναι καί ὁ πατήρ Ἠλίας<br />
Τσακογιάννης, ὁ ὁποῖος εἶναι μιά ἁγία φυσιογνωμία,<br />
μετέπειτα Μητροπολίτης Δημητριάδος,<br />
πρίν τό μακαριστό Χριστόδουλο,<br />
πνευματικός γέροντας καί ἐφημέριος στόν<br />
Εὐαγγελισμό 25 χρόνια. Πάνω στό Ἱπποκράτειο<br />
εἶναι ὁ Εὐσέβιος Γιαννακάκης, ἁγια-