Zabierz głos w sprawie. Jak napisać przemówienie Kryteria sukcesu: XXwskazuję cechy przemówienia; XXćwiczę sztukę argumentowania; XXpiszę przemówienie. Na początek Auschwitz-Birkenau (czytaj: auszfic birkenał) to były niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady, utworzony przez Niemców w połowie 1940 r. na przedmieściach Oświęcimia. Do wyzwolenia w 1945 r. zginęło w nim ok. 1,3 mln ofiar, w tym 1,1 mln Żydów z całej Europy. Dla świata obóz ten stał się symbolem terroru, ludobójstwa i Holokaustu. XXObejrzyj stronę Muzeum Auschwitz-Birkenau. Weź udział w wirtualnym zwiedzaniu. Brama wejściowa na teren obozu z napisem Arbeit macht frei (czytaj: arbajt macht fraj) – Praca czyni wolnym Marian Turski (ur. 1926) Polski historyk i dziennikarz pochodzenia żydowskiego. Urodził się w Druskiennikach jako Mosze Turbowicz. Po wybuchu wojny wraz z rodziną znalazł się w łódzkim getcie, skąd trafił do obozu w Auschwitz. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Warszawie. Działa m.in. w Żydowskim Instytucie Historycznym, Stowarzyszeniu Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej oraz Międzynarodowej Radzie Oświęcimskiej. Poznaj autora 94 III. ODPOWIEDZIALNOŚĆ
Marian Turski Auschwitz nie spadło z nieba 1 fragmenty Wedle wszelkiego prawdopodobieństwa ja nie doczekam już następnego jubileuszu. Takie są prawa. Dlatego wybaczcie mi, że będzie może trochę wzruszenia w tym, co będę mówił. A oto, co chciałbym powiedzieć przede wszystkim mojej córce, mojej wnuczce, która jest tutaj na sali i której dziękuję, że jest ze mną, mojemu wnukowi, ale chodzi mi głównie o tych, którzy są rówieśnikami i mojej córki, i moich wnuków, a więc młodemu pokoleniu, zwłaszcza tym najmłodszym […]. Kiedy wybuchła wojna światowa, ja byłem nastolatkiem. […] kiedy dzisiaj spotykam się z młodymi, zdaję sobie sprawę z tego, że po 75–80 latach […] są troszkę znużeni tym tematem: i wojna, i Holokaust, i Shoah 2 , i ludobójstwo. I ja ich rozumiem. Dlatego obiecuję wam, młodzi, że nie będę opowiadał wam o moich cierpieniach, nie będę wam opowiadał o moich przeżyciach, o moich dwóch marszach śmierci, o tym, jak kończyłem wojnę, ważąc 32 kilo, zupełnie już na skraju życia, na skraju wyczerpania. Nie będę opowiadał o czymś, co było najgorsze […], to jest o tragedii pożegnania, o tragedii rozstania z najbliższymi, kiedy widzisz po selekcji, przeczuwasz, co ich czeka. Nie, nie będę o tym mówił. […] Przenieśmy się na chwilę myślami, wyobraźnią we wczesne lata 30. do Berlina. Jest tam, gdzie dzisiaj jest stacja metra, park Bawarski. I oto jednego dnia, w tych wczesnych latach 30. na ławkach pojawia się napis: „Żydom nie wolno siadać na tych ławkach”. Można powiedzieć: nieprzyjemne, to jest nie fair, to nie jest okej, ale w końcu jest tyle ławek dokoła, można usiąść gdzieś indziej. […] Jednocześnie pojawia się gdzieś indziej napis: „Żydom nie wolno należeć do niemieckich związków śpiewaczych”. No to co, […] chcą śpiewać, chcą muzykować, niech się zbiorą oddzielnie, będą śpiewali, okej. Potem pojawia się napis i rozkaz: „Dzieciom żydowskim, niearyjskim, nie wolno się bawić z dziećmi niemieckimi, z dziećmi aryjskimi”. Będą się bawiły same. A potem pojawia się napis: „Żydom sprzedajemy chleb i produkty żywnościowe tylko po godzinie 1<strong>7.</strong>00”. No, to już jest utrudnienie, jest mniejszy wybór, ale w końcu po 1<strong>7.</strong>00 też można robić zakupy. Uwaga, uwaga, zaczynamy się oswajać z myślą, że można kogoś wykluczyć […]. I tak powolutku, powolutku, stopniowo, dzień za dniem ludzie zaczynają się oswajać z tym, i ofiary, i oprawcy, i widzowie, świadkowie […]. Ci, którzy to widzą, wszyscy zaczynają się oswajać, i zaczynają przywykać do myśli i do idei, że ta mniejszość […] jest inna, że ona może być wypchnięta ze społeczeństwa, że to są ludzie inni, że to są ludzie obcy, że to są ludzie, którzy roznoszą zarazki, epidemie. To już jest straszne, to jest niebezpieczne, to jest początek tego, co za chwilę może nastąpić. […] ludzi powoli ogarnia znieczulica, obojętność, przestają reagować na zło. I wtedy […] władza może sobie pozwolić na dalsze przyśpieszenie procesu zła. I potem następuje już gwałtownie, a więc zakaz przyjmowania Żydów do pracy, zakaz emigracji, 1 Przemówienie wygłoszone podczas obchodów 75. rocznicy wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau 2 Shoah (czytaj: szoa) – zagłada Żydów w czasie II wojny światowej, synonim pojęcia Holokaust Zabierz głos w sprawie. Jak napisać przemówienie 95