Ta Kala Nea - October

ΟΚΤΩΒΙΟΣ, 2023 19
Ήμουν ένας άθλιος. Στην πατρίδα
μου, τη Ζάκυνθο, δεν νομίζω
ότι υπήρχε άλλος χειρότερος
από μένα. Όταν άρχιζα να
βλαστημώ, και αυτό γινόταν όλη
την ώρα, κανένας δεν μπορούσε
να με φτάσει. Ήμουν τρομερός.
Οι βλαστήμιες μου
δεν είχαν όρια. Και
ήταν τόσο πρωτότυπες.
Από την
άλλη τη μεριά,
προσπαθούσα, με
πολλή υποκρισία,
να φέρομαι ευγενικά
στους ανθρώπους.
Μια φορά, θυμάμαι, δυόμισι
ώρες μετά τα μεσάνυχτα, σηκώθηκα
στο κρεβάτι μου και άρχισα
να βρίζω χωρίς τελειωμό.
Τόσο ο διάβολος με είχε κυριέψει,
που ήθελα να σκοτώσω τη
γυναίκα μου. Πώς γλίτωσε, α-
κόμη δεν το ξέρω.
Μια μέρα, εκεί που δούλευα
στο μαγαζί μου, ήμουν επιπλοποιός,
μπαίνει ένας βιβλιοπώλης
των Αγίων Γραφών. Με καλοσύνη
κι ευγένεια, μου σύστησε να αγοράσω
το Λόγο του Θεού. Τον κοίταξα
άγρια και έβγαλα ένα μουγκρητό,
που έλεγε τόσα πολλά.
Αυτός επέμενε. Μάλιστα μου
είπε χαρακτηριστικά: «Πάρε το
Λόγο του Θεού, να μπει στο σπίτι
σου. Θα φέρει μεγάλη αλλαγή».
Γύρισα και τον κοίταξα
άγρια και του
είπα: «Φεύγεις ή
να αρχίσω τη λειτουργία;»
Εννοούσα,
φυσικά, τον
ατέλειωτο κατάλογο
της βλαστήμιας
μου. Ο άνθρωπος,
ίσως μαθημένος από τέτοια
συμπεριφορά, έφυγε. Ήταν μεσημέρι
και πήγε δίπλα, που ήταν
ένα εστιατόριο, για να φάει. Η
γυναίκα μου είχε ακούσει το διάλογο.
Μου ζήτησε χρήματα, για
να πάει να αγοράσει μια Αγία
Γραφή, μα εγώ τη βλαστήμησα
και την έδιωξα. Τότε, αυτή πήγε
και ζήτησε δανεικά από τον ε-
στιάτορα και αγόρασε μία. Ο λόγος
του Θεού, παρά την αντίστασή
μου, μπήκε στο σπίτι μου.