memorie biografiche del venerabile don giovanni bosco - Salezjanie

jak i wydalać niezdatnych; ma również prawo, zawsze w porozumieniu z drugim
wizytatorem ustanawiać i zmieniać profesów na urzędach.
7. Sprawozdanie trzyletnie składają tejże komisji obaj wizytatorzy.
Sytuację stworzoną przez powyższy dekret tak charakteryzuje Ksiądz Bosko:
Zdecydowano na razie by Ksiądz Bosko miał zarząd w tym, co dotyczy dobra dusz
i postępu duchowego Zgromadzenia Koncepcjonistów. Monsignor Fiorani ma być
głową w sprawach materialnych. Mieliby także tzw. syndyka lub dostawcę
generalnego, wzbogacającego się za ich plecami, prowadzącego bez niczyjej kontroli
zakupy i magazyn. Mieliby także dyrektora generalnego, wybranego z pośród nich
samych. Mając tylu przełożonych sądzę, że sami nie wiedzieliby, którego z nich mają
słuchać, a w takim stanie rzeczy, nie wiem jak zdoła rozwijać się Zgromadzenie. Idzie
o to, by z czasem urobić ich na prawdziwych salezjanów, zachowując nasze Reguły,
zaś, co do sposobu, trzymających się wytycznych własnych. Sami zaś oni, podburzeni
przez niektórych kapucynów i syndyków, żyjących na ich koszt, dając posłuch różnym
szeptanym plotkom, pragnęliby zachować swą autonomię. A Monsignor Fiorani, który
pisał i odpowiadał na moje pisma, że sprawa da się załatwić bez większych trudności,
przekonawszy się o mojej nieustępliwości, puścił wszystko w zwłokę. Dotąd nic się
nie postanowiło i kto wie jak długo przeciągnąłby się ten stan rzeczy, gdybym nie
oświadczył absolutnej konieczności wyjazdu, bez względu na wynik obrad. Jak dotąd
nic się nie zmieniło. A my musimy dążyć do naszego celu, zalecając posłuszeństwo
dla wszystkich przełożonych ogólnie, nie wyszczególniając nikogo.
A oto próbka nastrojów nurtujących w tym Zgromadzeniu. Miało to miejsce z
początkiem lata, w Turynie. Pewien Braciszek, imieniem Piotr, był powodem wielu
nieporządków swoim zachowaniem. Ksiądz Bosko, zgodnie ze swym uprawnieniem
zawezwał go do Turynu, by mu udzielić napomnienia. Braciszek przybywa na miejsce,
nie domyślając się, w jakim celu został wezwany. Ale gdy dowiedział się, o co chodzi,
wpadł w furię i bez spotkania się z Księdzem Bosko, natychmiast odjechał z powrotem.
A teraz cofnijmy się kilka miesięcy wstecz. W lutym rozgorzała polemika
wokół osoby Założyciela Koncepcjonistów, która powiększała ogień niezgody między
tymi, którzy byli za nowym kierownictwem, a tymi, którzy byli temu przeciwni po
ustąpieniu kapucynów. Okazją do tego była korespondencja nadesłana z Rzymu do
L'unita Cattolica, w którym to czasopiśmie 28 stycznia pod tytułem „Don Bosco
e i Concettini” czytało się: Od jakiegoś tygodnia mówi się dużo wśród nas o Księdzu
Bosko i o Koncepcjonistach i uważam za stosowne przedstawić wam, o co chodzi,
skorygować wiadomości, które tam łatwo możecie mieć nie całkiem dokładne, a nawet
wprost szkodliwe. Koncepcjonisci są to Bracia szpitalni Najświętszej Maryi
Niepokalanej, którzy za cel mają opiekę nad chorymi, gotowi dla nich do najniższych
posług. Założeni zostali przez niejakiego Pezzini Cipriano z Cremony w 1854 roku na
cześć Niepokalanego Poczęcia i od samego początku ich asystentem, kierownikiem
i organizatorem był kapucyn Ojciec Jan Chrzciciel Teggiasco z Genui. Ich domem
macierzystym był zawsze szpital Ducha Świętego w Rzymie. A ponieważ wśród nich
nie ma kapłanów i w ogóle nie uprawia się tam nauk klasycznych czy
28