pobierz pdf - Prestiz Magazyn koszaliński

Recommendations

Info

Temat z okładki T rudno sobie wyobrazić życie bez szkoły. Każdy z nas ma z nią związane przeróżne wspomnienia. Na ile ważny to element naszego istnienia, pokazał niedawno fenomen Naszej-Klasy, ale i najpopularniejszego animowanego serialu dla dorosłych ostatnich lat, który urodził się w głowie naszego bohatera. Z Koszalinem związała go właśnie szkoła, Bartek Kędzierski jest bowiem absolwentem Liceum im. Dubois. Można być pewnym, że co najmniej część wiernych wyznawców „Włatców móch” musiała się zastanawiać, jak wyglądała edukacja taty Czesia. Niezwykłe początki Jedna rzecz jest niewątpliwie typowa dla rodziny Kędzierskich. To bardzo częste zmiany miejsca zamieszkania w czasach dziecięctwa Bartka i młodszego Mańka. Jest jeszcze najmłodszy członek rodziny – Jurand. Rodzice braci są psychologami klinicznymi, tata Henryk od lat szefuje ośrodkowi terapii uzależnień w Stanominie pod Białogardem. Powszechnie wiadomo, że 12 / PRESTIŻ / MARZEC 2010 różne zdarzenia z wczesnych lat mają wpływ na nasze dorosłe życie. Często dzieje się to nieświadomie, a do tego nie wiadomo, czy dane zdarzenie to my pamiętamy, czy było nam opowiedziane. – Najwcześniejszą rzeczą, którą pamiętam – uśmiecha się Bartek – jest to, że sobie nasiusiałem do ucha. Tak się jakoś wygiąłem i się nalało. Choć tak naprawdę to może tak zapamiętali to moi rodzice. Teraz to już nic nie wiadomo. W każdym razie nie było zwyczajnie. Z uwagi na pracę rodziców Kędzierski swoją edukację rozpoczął już od żłobka, z którego ma dość dobre wspomnienia, choć chciałby, żeby było inaczej. Uważa, że w biografii artysty powinny znajdować się zdarzenia hardkorowe, a takie akurat przytrafiły się jego bratu. – Maniek był rozrabiaką od małego – wspomina Bartek – i w żłobku tak się dał wszystkim we znaki, że został z niego wyrzucony. Żałuję, że to nie byłem ja. Ale ja dość długo byłem grzeczny – śmieje się. Ale fakt bycia grzecznym nie powodował, że przyszły filmo- wiec godził się na zastaną rzeczywistość. Kiedy zaczyna mówić o przedszkolu, w pamięci stają mu traumatyczne, jak to ironicznie nazywa, przeżycia. Pierwszą rzeczą, na którą nie mogłem się zgodzić, była konieczność wypijania kompotu dopiero po zjedzeniu obiadu – nijak nie mogłem pojąć dlaczego. – Pierwszą rzeczą, na którą nie mogłem się zgodzić, była konieczność wypijania kompotu dopiero po zjedzeniu obiadu – opowiada Bartek Kędzierski. – Nijak nie mogłem pojąć dlaczego. Pani tłumaczyła, że jak wypiję go wcześniej, to nie zmieści mi się jedzenie. A mnie się chciało pić, więc było to niezłym powodem do kontestowania zwyczajów przedszkolnych i pewności, że jak będę duży, to zmienię te przepisy – uśmiecha się. Już wtedy zdarzało mu się mieć kosmiczne pomysły. Kiedy w czasie leżakowania nie rzucał klockami w kolegów, to wymyślił sobie najlepsze superprzedszkole na świecie. Miało ono polegać na tym, że w sali z leżakami z sufitu zwisałyby takie długie rurki, z których wylatywałby pyszny soczek. Ale jak wiadomo, marzenia są po to żeby je mieć i podobnie było z tymi, które rodziły się w głowie Bartka. Ponieważ zdarzyło mu się zaliczyć w sumie trzy przedszkola i dwie podstawówki, miał większą szansę na trafienie na fajnych albo niefajnych nauczycieli. I jak to w prawie Murphy’ego bywa, tych drugich było troszkę. Ich obecność powodowała, że po różnych z nimi zdarzeniach pałał żądzą zemsty. – Nieraz zdarzało się że w myślach rozrywałem jedną czy drugą panią nauczycielkę na strzępy – rozmarza się Kędzierski. – Ale ponieważ zewnętrznie byłem raczej grzecznym chłopcem, to moje postanowienia, że po otrzymaniu świadectwa wygarnę takiej osobie całą prawdę, koń- Bartosz Eryk Kędzierski (ur. 1976 we Wrocławiu), absolwent Liceum im. Dubois w Koszalinie, reżyser, scenarzysta, montażysta, niedoszły absolwent reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji UŚ (nie posiada tytułu magistra, ponieważ nie podszedł do obrony magisterium), twórca filmów krótkometrażowych i reklamowych (jako montażysta debiutował w fabule filmem „Chaos” Xawerego Żuławskiego, laureata głównej nagrody na festiwalu Młodzi i Film w Koszalinie). Pomysłodawca, autor, reżyser, scenarzysta i montażysta serialu animowanego „Włatcy móch” (użycza w nim również głosu jednemu z głównych bohaterów – Czesiowi oraz misiowi Przekliniakowi).
czyły się na chęciach. Myślę sobie, że to całkiem dobry sposób na życie, żeby nie tracić energii na dowalanie komuś, kto i tak za chwilę przestaje mieć nad nami realną władzę, i skupić się na rzeczach naprawdę ważnych. Szkolne przeżycia w serialu Z opisanych dotąd zdarzeń można by wysnuć wniosek, że tworzone przez Kędzierskiego kreskówki to wyraz odreagowania dramatów dzieciństwa. – To na pewno nie jest sublimacja (przeniesienie niezrealizowanych potrzeb na inny, zastępczy obiekt lub czynność – dop. autora) – przekonuje Bartek. – To co robię w filmach to raczej fajne wspominanie wszystkiego, z czym zetknąłem się w szkole i na podwórku. Nawet niektóre zachowania Pani Frał pokazuję z sympatią. Tak mi się przynajmniej wydaje. Ja to nazywam sentymentalną podróżą w przeszłość – śmieje się reżyser. Na pytanie, co ma wspólnego film o ośmiolatkach z więźniami, usłyszeli: „bo tu każda cela ma swojego Czesia”. Chociaż po chwili przypomina sobie, że raz się zemścił na znajomym z przeszłości – w jednym z odcinków serialu pojawił się niejaki Fluder, koleś z domu dziecka, dość paskudna kreatura. Taki właśnie osobnik mocno zatruwał podwórkowe życie małemu Bartkowi. Wróćmy jeszcze do szkolnych lat naszego bohatera. Okazuje się, że tak naprawdę był on grzecznym chłopcem głównie w okresie nauczania początkowego. Im był starszy, tym stawał się większym łobuzem. Doszło nawet do tego, że na koniec podstawówki groził mu stopień nieodpowiedni z zachowania. – Uratowała mnie wtedy moja mama – mówi Kędzierski. – Walczyła tak dzielnie, że skończyłem szkołę z czerwonym paskiem na świadectwie. Poszła do szkoły i powiedziała, że nie może być tak, że uczestnik olimpiad i członek samorządu szkolnego (byłem nim, bo wraz z kolegą organizowaliśmy szkolne imprezy i byliśmy DJ-ami) miałby mieć taką ocenę. I rada pedagogiczna musiała się ponownie zebrać – śmieje się Bartek. – Pamiętam, jak na korytarzu spotkałem wtedy nauczycielkę, która mnie nie uczyła i na mój widok fuknęła: „przez ciebie będę musiała spędzić popołudnie w szkole”. Jak sam siebie wspomina Bartek Kędzierski, na pierwszy rzut oka robił dobre wrażenie, bo był raczej pojętnym chłopakiem, ale z czasem okazywało się, że jest trochę nieznośny. Bo był przemądrzały, zadawał dużo niewygodnych pytań i podważał autorytet nauczycieli. Koszalińskie lata Do momentu wyboru szkoły średniej Bartek z rodziną mieszkał w Białogardzie. Kiedy nadszedł czas decydowania o dalszej edukacji, pierwotnie myślał o technikum elektronicznym, ponieważ interesował się komputerami. Ale kiedy zorientował się, że w środku komputera jest zupełnie co innego niż na ekranie, zrezygnował i wybrał ogólniak. Ponieważ nie chciał podążać śladami Aleksandra Kwaśniewskiego (który jest absolwentem liceum w Białogardzie), zdecydował się na liceum im. Dubois w Koszalinie, bo było najbliżej i miało wysoki poziom. Kędzierski bardzo miło wspomina licealne lata. Uważa, że to był dla niego dobry czas. Podkreśla, że do matury nie miał kontaktu z żadnymi używkami, choć nie wyjaśnia, czy to w związku z tym, czym zajmuje się jego ojciec. Na pewno dlatego, że poszukiwał innych dróg w życiu i przez jakiś czas był związany ze Stowarzyszeniem Dobrych Templariuszy. Inicjacja alkoholowa Bartka nastąpiła już po maturze. Skutkiem tejże inicjacji była niezwykle rzadka wirusowa choroba bornholmska, która między innymi objawiała się potwornym Temat z okładki MARZEC 2010 / PRESTIŻ / 13
Page 1: AZS zwycięzcą! miesięcznik bezp
Page 4 and 5: 4 / PRESTIŻ / MARZEC 2010
Page 6 and 7: foto: materiały prasowe Wydarzenia
Page 8 and 9: REKLAMA Wydarzenia Sukces naszej dz
Page 10 and 11: Tato Czesia, czyli jak Bartek animu
Page 14 and 15: Temat z okładki bólem opłucnej,
Page 18 and 19: Podróże 18 / PRESTIŻ / MARZEC 20
Page 20 and 21: Podróże którego ekologiczne pode
Page 24 and 25: Technika Podglądając w sieci W ko
Page 26 and 27: Design J ak za dotknięciem czarodz
Page 28 and 29: Foto: Magda Brzeskot Styl życia K
Page 30 and 31: Foto: archiwum własne Styl życia
Page 32 and 33: Moda Kapryśną wiosną niełatwo o
Page 34 and 35: Moda Sport Koszalin miastem koszyk
Page 36 and 37: Imprezy Prestiżowe imprezy czyli s
Page 38 and 39: Foto: Magda Brzeskot Foto: Jarołsa
Page 40: RESTAURACJE Bella Italia Galeria Em

pobierz pdf - Prestiz Magazyn koszaliński

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?