Pryzmat • nr 256, lato 2012
Pryzmat • nr 256, lato 2012
Pryzmat • nr 256, lato 2012
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
1 + 11 = dwanaścioro Dziekanów<br />
oprac. km<br />
Zdjęcia:<br />
Krzysztof Mazur<br />
Zgodnie z kalendarzem wyborczym na Politechnice Wrocławskiej, od ok. połowy maja<br />
do pierwszego dnia czerwca był czas na wybór dziekanów i prodziekanów.<br />
To, kto będzie kierował wydziałami, decydowało się podczas posiedzeń wydziałowych<br />
kolegiów elektorów. Przedstawiamy korpus dziekański na kadencję <strong>2012</strong>-2016.<br />
Dziekan Wydziału Architektury (W-1)<br />
prof. dr hab. inż. arch.<br />
Elżbieta Trocka-Leszczyńska,<br />
prof. zw. PWr<br />
Po studiach na Wydziale Architektury<br />
PWr podjęła pracę naukowo-dydaktyczną<br />
w Zakładzie Architektury<br />
Użyteczności Publicznej<br />
WA. W 1978 r. uzyskała stopień doktora,<br />
w 1996 r. dra habilitowanego,<br />
w 1998 r. mianowana na stanowisko<br />
profesora nadzwyczajnego PWr,<br />
w 2007 r. została profesorem PWr,<br />
a w 2009 r. odebrała tytuł prof. zwyczajnego<br />
nauk technicznych.<br />
W dorobku naukowym ma 190<br />
publikacji, w tym (jako autorka lub<br />
współautorka) dziewięć książek, 58<br />
pozycji o zasięgu międzynarodowym,<br />
a także 91 opracowań niepublikowanych.<br />
Ponadto – 40 autorskich<br />
i współautorskich opracowań studialnych,<br />
projektowych i realizacyjnych.<br />
Brała udział w konkursach architektonicznych<br />
i urbanistycznych (11 nagród i wyróżnień), a także w kilkudziesięciu<br />
krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych.<br />
Prof. Trocka-Leszczyńska bada architekturę regionalną Dolnego<br />
Śląska, zwłaszcza obszaru Sudetów i Łużyc. Badania te zebrała w pracy<br />
habilitacyjnej: Wiejska zabudowa mieszkaniowa w regionie sudeckim<br />
(nagroda Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa 1997).<br />
W latach 1997-1999 opracowała współautorską książkę pt. Architektura<br />
na obszarze Sudetów. Sudety Środkowe i Wschodnie i Przedgórze Sudeckie<br />
(najlepsza książka roku 1999 „O pióro Fredry”), a w 2006 r. autorską<br />
książkę pt. Międzygórze – dzieje i architektura (Nagroda Ministra<br />
Budownictwa, Dolnośląska Nagroda Literacka, Nagroda XIII Targów<br />
Książki Naukowej, Nagroda Konserwatorów Zabytków 2007).<br />
Promotor 13 zakończonych przewodów doktorskich (trzy nagrodzone<br />
Nagrodą Ministra), promotor 20 otwartych przewodów doktorskich<br />
i opiekun naukowy 12 doktorantów. Opracowała szereg recenzji: prac<br />
doktorskich, habilitacyjnych, profesorskich i innych. Promotor ponad<br />
250 prac dyplomowych. Kieruje projektami badawczymi – promotorskimi<br />
MNiSW, organizuje krajowe i międzynarodowe warsztaty studenckie,<br />
jest opiekunem studentów w konkursach architektonicznych<br />
(nagrodzonych m.in. w: Warszawie, Londynie, Bordeaux, Montpellier).<br />
Prof. Trocka-Leszczyńska pełniła wiele funkcji na uczelni, m.in.:<br />
pełnomocnika rektora ds. praktyk, kierownika studiów podyplomowych,<br />
wicedyrektora instytutu ds. dydaktyki, prodziekana. ds. dydaktyki<br />
(1993-1999), dziekana WA (1999-2005), prodziekana ds. nauki<br />
i kształcenia kadry (2005-2011). W wyborach uzupełniających została<br />
wybrana na dziekana WA (2011-<strong>2012</strong>). Od 2007 r. kierowała wydziałowym<br />
Zakładem Architektury Użyteczności Publicznej, a od 2011 r.<br />
kieruje Katedrą Architektury Użyteczności Publicznej i Podstaw Projektowania.<br />
Uczestniczyła w pracach KBN, KAUT, PAN. W 2005 r. powołana przez<br />
ministra ENiS na przewodniczącą – eksperta do opracowania standardu<br />
nauczania na kierunku studiów Architektura i Urbanistyka. Obecnie<br />
<strong>lato</strong> <strong>2012</strong><br />
działa w NCN. Jest aktywnym członkiem wielu krajowych i międzynarodowych<br />
stowarzyszeń naukowych.<br />
Za działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną otrzymała<br />
szereg nagród uczelnianych i branżowych oraz Brązowy (1986) i Złoty<br />
Krzyż Zasługi (1993), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2003). Posiada<br />
status twórcy nadany przez Ministerstwo Kultury.<br />
Prodziekani<br />
ds. nauki i kształcenia kadry<br />
– dr hab. inż. arch. Robert Masztalski, prof. nadzw. PWr<br />
ds. dydaktyki – dr inż. arch. Bogusław Wowrzeczka<br />
ds. studenckich – dr inż. arch. Paweł Szkoda<br />
wydarzenia<br />
Dziekan Wydziału Budownictwa<br />
Lądowego i Wodnego (W-2)<br />
prof. dr hab. inż. Jerzy Hoła<br />
Podjął pracę w Instytucie Budownictwa<br />
po ukończeniu studiów<br />
(1976) na Wydziale Budownictwa<br />
Lądowego i Wodnego PWr. Jego doktorat<br />
(1984) dotyczył Analizy procesu<br />
niszczenia wybranych struktur betonowych<br />
przy wykorzystaniu metody<br />
ultradźwiękowej i emisji akustycznej,<br />
zaś habilitacja (2000) nastąpiła<br />
w oparciu o monografię Naprężenia<br />
inicjujące i krytyczne a destrukcja<br />
naprężeniowa w betonie ściskanym.<br />
Od 2001 r. pracował na stanowisku<br />
profesora nadzwyczajnego PWr,<br />
a w 2007 r. Prezydent RP nadał mu<br />
tytuł profesora nauk technicznych.<br />
Od 2009 r. pracuje na stanowisku<br />
profesora zwyczajnego PWr.<br />
Pełnił funkcje: zastępcy dyrektora<br />
Instytutu Budownictwa ds. współpracy<br />
z przemysłem (1996-2002), dyrektora Instytutu Budownictwa<br />
(2002-2008), kierownika Zakładu Budownictwa Ogólnego i kierownika<br />
Akredytowanego Laboratorium Badawczego Instytutu Budownictwa<br />
(od 2002), członka Senatu PWr (od 2002). Od 2008 r. jest dziekanem<br />
Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego.<br />
Prof. Hoła od wielu lat prowadzi intensywną działalność naukowo-<br />
-dydaktyczną i inżynierską w obszarach budownictwa ogólnego i badań<br />
nieniszczących. Wykorzystuje w badaniach i w praktyce nowoczesne<br />
nieniszczące metody akustyczne. Zajmuje się zastosowaniem<br />
sztucznych sieci neuronowych w budownictwie, m.in. do identyfikacji<br />
wybranych cech mechanicznych betonu, a także badaniem zawilgoceń<br />
masywnych murowanych ścian zabytkowych budynków – oceną skuteczności<br />
i efektywności metod wymuszonego osuszania. Współtwórca<br />
nowej tomograficznej metody oceny zawilgoceń murów ceglanych.<br />
Ma znaczący udział w wykorzystanych w praktyce pracach nad doborem<br />
i oceną przydatności metod zabezpieczeń przeciwwilgociowych.<br />
Zajmował się bardzo znanymi obiektami we Wrocławiu: ratuszem, bu-<br />
5