Pryzmat • nr 256, lato 2012
Pryzmat • nr 256, lato 2012
Pryzmat • nr 256, lato 2012
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
dać się z pięciu części, oznaczonych<br />
na szkicu literami od A do E, o łącznej<br />
kubaturze 47 806 m 3 . Najbardziej<br />
okazały, 11-kondygnacyjny segment<br />
A przewidywany był na pracownie naukowe.<br />
Część B o funkcji dydaktycznej<br />
i mieszcząca laboratorium część<br />
C (niewidoczna na szkicu) miały być<br />
dwukondygnacyjne. Budynkami uzupełniającymi,<br />
spełniającymi wyłącznie<br />
funkcje pomocnicze, miały być<br />
obiekty D (z wenty<strong>lato</strong>rnią i sprężarkownią)<br />
oraz E, w którym zaplanowano<br />
pomieszczenia magazynowe<br />
i zaplecze techniczne.<br />
Przy ul. Janiszewskiego i ul. Długiej<br />
Poniższa ilustracja przedstawia nowoczesną<br />
bryłę projektowanego budynku<br />
Polikliniki dla pracowników Politechniki<br />
przy ul. Janiszewskiego 14. Szkic<br />
Fasada budynku Polikliniki Politechniki Wrocławskiej przy ul. Janiszewskiego. Projekt: Leszek Zdek, 1973 r.<br />
ukazuje stalowo-szklany obiekt w zestawieniu<br />
z sąsiednią zabudową ulicy,<br />
pochodzącą z początku XX w. (po prawej).<br />
Projekt Leszka Zdeka z 1973 r. powstał<br />
zgodnie ze wspomnianą zasadą<br />
kontrastowania materiałów i stylów.<br />
Budowla miała stanowić współczesny<br />
akcent w zabytkowym otoczeniu.<br />
Dla planowanego 7-kondygnacyjnego<br />
obiektu przewidywano kubaturę<br />
7670 m 3 i powierzchnię użytkową<br />
1823 m 2 . Obecnie w tym miejscu znajduje<br />
się siedziba Instytutu Matematyki<br />
i Informatyki, wzniesiona w latach<br />
90. XX w. według innego projektu.<br />
Również w 1973 r. Tadeusz Brzoza<br />
zaproponował budowę trzykondygnacyjnego<br />
pawilonu Instytutu Telekomunikacji<br />
i Akustyki. Budynek z uskokowym<br />
dachem, charakterystycznym<br />
dla projektów tego architekta, miał<br />
stanąć po północnej stronie późniejszego<br />
gmachu C-5, stanowiąc wraz<br />
z nim całość architektoniczną i funkcyjną.<br />
Zakładana kubatura niezrealizowanego<br />
obiektu to 19 638 m 3 , powierzchnia<br />
zabudowy – 1702 m 2 , a powierzchnia<br />
użytkowa – 3700 m 2 .<br />
Z sierpnia 1974 r. pochodzi koncepcja<br />
Tadeusza Bulkiewicza, dotycząca<br />
obiektów laboratoryjnych i administracyjnych<br />
dla Instytutu Inżynierii<br />
Chemicznej i Urządzeń Cieplnych<br />
<strong>lato</strong> <strong>2012</strong><br />
Budynek Instytutu Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn – elewacja od strony Odry.<br />
Projekt: Marian Barski, 1973 r.<br />
oraz Instytutu Inżynierii Ochrony<br />
Środowiska. Lokalizację zespołu budynków<br />
zaplanowano na terenie Studium<br />
Wojskowego Politechniki Wrocławskiej<br />
przy ul. Długiej 61-65. Przy<br />
ich realizacji przewidywano wykorzystanie<br />
rozwiązań powtarzalnych pochodzących<br />
z NRD: typowej hali ramowej<br />
oraz również typowego, dwu-<br />
kondygnacyjnego budynku biurowego<br />
o konstrukcji metalowej.<br />
Zamiast „Karlicówki”<br />
historia<br />
Datowany na 11 grudnia 1974 r. szkic<br />
Rudolfa Stańka (u dołu) przedstawia<br />
planowany na parceli przy ul. Norwida<br />
3 gmach Laboratorium Wiązki<br />
Elektronowej. Rozpatrywana od<br />
1971 r. koncepcja rozbudowy zaplecza<br />
Instytutu Układów Elektromaszynowych<br />
zakładała wyburzenie budynku<br />
dawnego Laboratorium Obrabiarek<br />
(A-6), zwanego od 1945 r. „Karlicówką”.<br />
Na fundamentach tego budynku,<br />
wzniesionego w 1910 r., miał powstać<br />
gmach bliźniaczo podobny do realizowanego<br />
od 1972 r. obiektu A-10 i połączony<br />
z nim w jedną całość. Oto fragment<br />
informacji o terenie inwestycji,<br />
którą sporządzono 10 lutego 1971 r.:<br />
Plan realizacyjny winien być opracowany<br />
przy założeniu, że wyburzeniu ulegnie<br />
tzw. Karlicówka i proponowana zabudowa<br />
będzie przedłużona. Gabaryt<br />
budynku należy nawiązać do gzymsu<br />
Budynek Laboratorium Wiązki Elektronowej – elewacja od ul. Norwida. Projekt: Rudolf Staniek, 11 grudnia 1974 r.<br />
85
Change language