ΠΑΙΔΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΒΑΣΙΛΗΣ : (Παίρνει θάρρος και μιλάει με ενθουσιασμό.) Άτιμε,
Μουσολίνι!... Αμ, το άλλο το μάθατε, πατριώτες; Είπε, λέει,
πως σε λίγο θα πίνει το καφεδάκι του παρέα με τα
φασιστόμουτρα τους στρατηγούς του κάτω από την
Ακρόπολη… Θα το πίνεις, αθεόφοβε, το καφεδάκι σου. Αλλά
θα το πίνεις βιαστικά και θα ΄ναι και πικρό! Στα όρθια θα τον
πίνεις τον καφέ σου! Γιατί εμείς θα φτάσουμε πριν από σένα
στη Ρώμη και συ θα βιάζεσαι να το σκάσεις κολυμπώντας!...
Θα…
ΚΩΣΤΑΣ : (Έχει ήδη μπει στη σκηνή και βρίσκεται ανάμεσα
στο Βασίλη και τον Αλέξη. Προσπαθεί να συμβιβάσει τα
πράγματα και μιλάει αργά και προσεκτικά.) Ηρέμησε,
πατριώτη. Ψυχραιμία. Θα σου ανεβεί το αίμα στο κεφάλι και
αντί για την Αλβανία θα βρεθείς στο νοσοκομείο. (προς όλους)
Ξυπόλητοι στ’ αγκάθια πηγαίνουμε, πατριώτες! Άτακτο
τσούρμο είμαστε! Λίγοι και πιο λίγοι κι από λίγοι! Χωρίς ρούχα
θα μας βρει το χιόνι. Δίχως σφαίρες θα μείνουμε στα οχυρά…
όσοι μείνουμε… Καλύτερα να τα συζητήσουμε τα πράγματα…
(με δισταγμό) Να βρούμε, αδερφέ, μια μέση λύση…
ΘΟΔΩΡΗΣ : (Τον διακόπτει φανερά εκνευρισμένος και μιλάει
επιθετικά.) Τι θες να μας πεις, πατριώτη; Για πες τα μας λίγο
πιο σταράτα. Πως τα βλέπεις εσύ τα πράγματα; Νομίζεις πως
όσοι πάνε στο μέτωπο θα ΄ναι μονάχοι τους; Μήπως
φαντάστηκες πως εμείς θα καθόμαστε κάτω απ΄ τις ζεστές
κουβέρτες μας και θ’ ακούμε τα νέα απ’ το ραδιόφωνο
πίνοντας το κρασάκι μας; Φανέλες θα πλέκουνε μανάδες,
γυναίκες κι αδελφές και θα προσεύχονται καθημερινά! (Μικρή
παύση) Κι η μισή μπουκιά απ’ το πιάτο των παιδιών μας, κι
ολόκληρη αν χρειαστεί, θα πηγαίνει στ’ αδέλφια μας. Σε
κείνους που θα πολεμάνε στα βουνά ενάντια στο φασισμό,