schölers leest platt - Schleswig-Holsteinischer Heimatbund eV

HANNELORE WEILAND 2/9
geb. 1947, pensionierte Lehrerin, lebt in Gallin-
Kuppentin im Landkreis Ludwigslust.
30 Dag över so maak. Enen Dag seeg he em
in de achterste Eck vun den Goorn mit
en schöne Roos snacken. Dat gefull den
König nich, un an’n annern Dag weer allens
afmeiht un verwööst. Vun de
35 Rosen weer nix mehr to sehn, blots een
afbraken Roos, mit enen Schoh in de Eer
pedd. Christian nehm ehr as en lütten
verwunnten Vagel in de Hand un höör
ehr ganz liesen snacken: „In en geheme
40 Eck vun’n Goorn achter de Ellern 59 steiht
en Muer 60 . Dor kann man an jeden dörteihnsten
Dag en lies Rohren 61 hören.
Gah na düsse Muer hen un röög ehr mit
dienen lütten Slötel an.“
45 De Prinz küss de starven Roos un leep
ielig na de Steed, de em seggt worrn
weer. De dicke griese Muer weer em
noch nie nich opfullen.
Kuum harr he ehr mit den lütten Slötel
50 an dat blaue Band anröögt, weer en
dröög Rastern 62 to hören, denn reet se
uteneen un en Door weer to sehn.
Un, o Wunner, ut dat Door keem en
Deern. Op Hoor un Kleed leeg gröönli-
55 chen Schimmel, man ut ehr Ogen lüchen
de Freud un dat Glück so, as wenn de
helle Sünn strahl. „Ik bün Prinzessin
59 Erlen
60 Mauer
61 Heulen
62 Rascheln
- 21 -
Christine un dank di för mien Befrien“,
see se. Prinz Christian ümarm un küss de
60 Deern.
In düssen Ogenblick feeg en Storm dörch
de inreten Muer. De Wind bruus in de Ellernkronen
un brook dörch de Fenstern
in dat Königsslott rin, dat all Dören op-
65 flogen. De König seet graad bi’t Eten. He
fohr tosamen, liekenbleek 63 .
As sien Kroon em vun’n Kopp reten worr
un de Trepp runnertrünnel 64 , renn he los
un wull ehr griepen. Man dat güng nich
70 so eenfach. Un so renn un renn he un
sien narrschen 65 Vagel achter em ran.
Keen Minsch hett mehr wat vun de beiden
sehn.
As Prinz Christian un Prinzessin Christine
75 in’t Slott kemen, worrn se vun all Minschen
willkamen heten as dat nie’e Königspoor.
„Nu is dat doch Wohrheit worrn“, see de
Deern, „König Franz worr mal vörher-
80 seggt, wenn mi een küsst, worr he sien
Kroon verleren, un dorüm hett he mi
inmuern laten.“
Siet düsse Tiet kann in alle Ecken vun dat
Land Gallinien de Sünn schienen un de
85 Wind weihen. Överall blöht Rosen un dat
gifft keen Muer mehr.
63 leichenblass
64 herunterpurzelte
65 närrischer