schölers leest platt - Schleswig-Holsteinischer Heimatbund eV

THU-MY LY 2/3
geb. 1993, mehrsprachig aufgewachsen, Schülerin
am Walddörfer Gymnasium in Hamburg-Volksdorf,
Mitglied der plattdeutschen Arbeitsgemeinschaft.
mi dörch den Nevel, de nu ok noch opkeem.
Unverwohrens 13 föhl ik en ieskole Hand
30 op mienen Rüch! In’n Nu dreih ik mi
üm, man dor weer nix. Denn stölter 14 ik
över en Steen. Bi’t Strukeln 15 worr ik
enen Foot wies.
Hebbt Spökels 16 Fööt?
30 Ik kreeg dat Grugen 17 , mien Hart bleev
meist stahn! As ik wedder Puust kreeg,
leep ik wieder - so gau as ’t man güng.
Man denn full ik hen!
Miteens see en helle Stimm: „Du bruukst
40 keen Angst to hebben. Ik hölp di! Kumm,
stah op!“
„Wokeen büst du - äh, sünd Se?“, fraag
ik. „Ik heet Üta. Un nu kumm!“- „Büst du
en goden Geist?“, fraag ik mit bevern 18
45 Stimm. „Jo, so kannst du dat seggen; ik
bün dien goden Geist! Un nu faat mi an!“
Wi güngen los. Dor - wedder en Foot!
Dat gifft dat doch nich! Dütmal keek ik
ganz scharp hen. „Dat is jo blots de
50 Wuttel 19 vun enen Boom!“, mark ik verlichtert
20 .
Poor Schreed wieder packt mi een an’n
.
13 plötzlich
14 stolperte
15 Straucheln
16 Gespenster
17 Grauen
18 bebend
19 Wurzel
20 erleichtert
- 9 -
Arm. „Üta, kannst du mi hölpen?“, fraag
ik verbiestert. Se anter nich. „Is Üta
55 villicht doch en Spöök?“, dach ik bang.
Op eens lüch de Maan dörch de Wulken,
un ik seeg, dat ik an enen Rosenbusch
fasthung. Denn höör ik Üta gresig 21
schriegen. En Swarm Fleddermüüs
60 sweev um Üta rüm! Ik föhl dat Süseln
vun ehr Flünken, as se afdreihen deen.
„Gottloff, Üta is doch en Minsch“, dach
ik.
Middewiel 22 weer ik frie vun de Stickels,
65 un wi güngen wieder.
Wi segen al de Poort vun den Karkhoff.
„Ik glööv, du schaffst düt Enn nu alleen“,
see Üta.
„Pass goot op di op, un gah nie nich
70 wedder avends över’n Karkhoff!“ –
„Kloor. Tschüüs, Üta, un Dank ok
schöön!“, reep ik.
Denn seeg ik mien Moder an de Poort
töven 23 .
75 Bi’t Lopen dreih ik mi noch mal üm. Üta
weer verswunnen! „Dat gifft dat doch
nich; is Üta villicht doch keen Minsch?“,
dach ik.
21 grausig
22 inzwischen
23 warten