Solennität 2006 - Burgdorf

Solennität 2006
Liebi Schuelabgängerinnen und Schuelabgänger,
liebi Lüt,
ds Burgdorf isch auso wieder Solätte,
zum zwöihundertföifesibezzgischte Mou,
zwöihundertföifesibezzg Mou,
das isch eigetlech no vüu, weme dänkt.
Jo, i meine, weme sech das eso vorschtöüt,
zwöihundertföifesibezzg Umzüg,
zwöihundertföifesibezzg Fiire,
zwöihundertföifesibezzg eso Ploudericheibe,
wien ig jetz do hüt am Morge,
weme sech das einisch überleit,
was do scho eis isch zäme prediget worde,
bi zwöihundertföifesibezzg Feschtrede,
a zwöihunderföifesibezzg Vormittage,
do chönntme de mängi CeDe vou plappere,
weme das aus würd zämerächne.
Das isch äben immer so ne Sach,
mit dere Tradition,
uf der einte Syte chame stouz sy,
uf die eigete Traditione, zu rächt,
wöu Tradition öppis wärtvous isch.
Aber uf der angere Syte wettme vilecht,
nid immer vo den Alte müesse ghöre,
wie lang, dases die Solätte scho gyt
und wie schön und wie guet,
und wie feschtlech und wie lieblech
dases früecher auben isch gsy,
wie früecher sowieso aues besser,
wie früecher sowieso aus schöner isch gsy,
wie me früecher aube no,
was me früecher aube no,
wo me früecher aube no,
wär me früecher aube no,
wöu wüsster, früecher,
verstöhter, früecher,
begryffeter, früecher,
üüüü, früecher,
früecher, früecher,
jööö, früecher,
iiiii, füecher,
i de guete Zyte,
i de beschte Zyte
i de vergangene Zyte,
i de lieben, aute Zyte,
Nei, das isch längwylig,
das närvt,
das weiter nid ghöre,
das isch äbe der Nachteil,
vo de Traditione,

das sy eim immer derzue verleite,
vo früecher z schwärme,
statt dasmen a däm Fröid hätt,
wo grad do isch
und wo grad im Momänt passiert.
Me weis doch wie das isch,
dir chömet i dene Täg zur Schuel us,
die meischte vo euch sy froh,
das äntlech öppis Nöis aafoht,
dases äntlech wyter geit im Läbe,
und de wottme dänk nid unbedingt,
das grad jetze
no sone Plouderi derhär chunnt,
und stundelang vo früecher liiret
und vo Traditione liiret
und vo historischer Bedüttig liiret,
bis aune zäme z Gsicht iischloft,
bis au zäme uf d Uhr luege,
bis au zäme nume no hoffe,
das Glafer syg de öppe fertig.
Aber e chly öppis zur Solätte,
wetti de trotzdäm no säge,
wöu wenn d Solätte nid wär,
de wäreter jo jetz nid do i dere Chile,
de müessti jetz ids Läären use schwätze
und dir hättet vilecht,
zur glyche Zyt grad e Math-Prob
oder es Französisch-Diktat,
was jo sehr wahrschinlech
ender no schlimmer wär.
Auso chöimer doch froh sy,
dases die Solätte gyt,
und drum sägeni glych grad es paar Wort derzue,
nid vüu, aber öppis.
Obwou, wenimers genau überlegge,
müesstet eigetlech dir mir erkläre,
was die Solennität genau isch,
wöu ig, i bi z Langetau ufgwachse,
dört gyts eso öppis nid,
gyt kes söttigs Jugendfescht,
wo aui kenne und wo aui mitmache.
Mir hei die Solätte i üsere Jugend,
numen immer vom Ghöresäge kennt.
Mir hei numen e Badi gha
und e Kunschtiisbahn
und e Fasnacht,
aber ke Solätte.
Und weme vo Usswärts uf Burgdorf luegt,
und nächär vo dere Solätte ghört,

und de no vernimmt,
das es die Solätte jetz bereits
syt zwöihundertföifesibezzg Johr gyt,
de chönntme nöimedüre
glych fasch e chly niidisch wärde,
nei, nid numen e chly,
richtig niidisch, wirdme do.
Wüsster,
e Tradition isch jo nid nume do,
für das die Aute de Junge
ständig vo früecher chöi verzöue.
E Tradition het no angeri Bedüttige,
das isch öppis wie -
wie söui jetz das erkläre? -
auso e Tradition, e Tradition,
die müester nech vilecht vorstöue,
wie ne riesegrossen, aute Boum,
ire wyte Blueme Wiese.
Und dir, wo dohie z Burgdorf läbet,
dir wäret jetz zum Bischpüu d Beieli,
wo zuefäuig uf dere Wiese deheime syt
uf dere Wiese wo Burgdorf heisst
Vili vo euch,
sy scho lang dohie,
sy vilecht scho z Burgdorf uf d Wäut cho
und töu angeri sy vilecht
vo Züri zuezoge,
vo Zofige zuezoge,
vo Zimmerwaud zuezoge,
vo Zimbabwe zuezoge,
vo Zunzge zuezoge,
vo Zizers zuezoge
vo Zuchwiu zuezoge,
vo Zug zuezoge,
vo Zernez zuezoge,
vo Zambia zuezoge,
vo Zuoz zuezoge,
vo Zurzach zuezoge,
vom Zillertal zuezoge
oder vielcht ou eifach
vo Zäziwiu zuezoge.
Ou do ziehts,
gäuit es zieht,
ziehts öich nid ou a Äcke?
Aber wome här chunnt,
das isch isch es Detail,
wöu d Härkunft cha sech niemer usläse
und wenn der jetz dohie zäme läbet,
de isches jo eigetlech glych,

vo wo das der chömet,
de isches jo nume wichtig,
dass der gägewärtig grad
do z Burgdorf mitenang läbet
und zunenang lueget,
und dassders einigermasse guet heit zäme.
Aber äbe, wemer jetz no einisch,
zu däm Büud zrügg wei,
auso zu däm Verglych
woni vorhär versuecht ha z mache,
de wär jetz auso wie gseit Burgdorf die Wiese,
und d Lüt wo do läbe, wäre d Beieli,
wo uf dere Wiese umesurre
und jetz gäbs natürlech e Huufe Blueme,
besseri und schlechteri,
schöneri und weniger schöni,
und jedes Beieli würd umeschwire
und sech nume bi dene Bluemen ufhaute,
wos sowieso scho kennt
und wos sowieso scho gärn het.
Töu wäre auso nume gäng
im einten Egge vor Wiese,
töu wären immer numen im angeren Egge
und eigetlech hätte die Beieli
obwou, dass sie au zäme
uf der glyche Wiese deheime wäre
zum Töu fasch nüt mitenang z tüe.
Und wäge däm wär äbe dä Boum sehr wichtig,
dä Boum vor Tradition,
wöu im Boum sy aui gärn,
der Boum isch en Art e Mitti,
der Boum ghört aune,
dä steit immer do,
syt zwöihundertföifesybezzg Johr.
Im Boum träffe sech jedes Johr ou die,
wo süsch nid eso vüu zäme z tüe hei.
Wüsster wie ni meine,
Tradition isch wie dä Boum,
Tradition isch öppis für aui,
isch öppis, wo aui cha zäme füehre.
Aber dä Boum, dä mues läbe, dasch klar,
das nützti niemerem nüt,
weme wahnsinnig stouz wär ufne Tradition,
wos irgend einisch ggä het,
und wo scho lang tot isch.
Das wär de wie ne tote Boum,
wo nume no im Wäg steit.
Drum chunnts uf aui drufah,

auso ou uf öich,
drum syt dir wichtig,
bsungers dir!
Wöu ohni öich, ohni die,
wo die Tradition beläbe,
wär d Solätte nüt wärt.
D Solätte isch jo es Jugendfescht,
isch auso nume mit öich
und nume dank öich es Fescht.
Natürlech heis die Erwachsene organisiert,
klar hei d Lehrerinnen und d Lehrer
und au die Lüt vom Solennitätsusschuss
e Hufe gschaffet,
das isch scho klar
und das isch guet eso.
Aber ds Fescht ghört öich,
ds Fescht, das beläbet dir,
dir syt die, wo hüt im Mittupunkt stöh.
Und drum sötte jo die Erwachsene
vor auem öich merci säge,
wöu ohni öich, ohni die Junge,
gäbs ke Solätte
und ke Tradition
und ke Umzug
und kes Fescht
und überhoupt nüt.
Drum sägeni merci vüu mou,
danke fürs Zuelose,
dene wo hei möge zuelose
und danke vüu mou, das der do syt
und gniessets
und heit es guets Fescht zäme,
merci.
Pedro Lenz
26. Juni 2006