KURIERSTRAŻACKI

Czasopismo strażaków województwa łódzkiego MAJ-CZERWIEC 2013 

KURIERSTRAŻACKI 

NR 155-156 

ISSN 1644 - 4086 

AUTOSTRADA 2013 

ĆWICZENIA W OPARCIU 

O TRENAŻER W „CHMURZE” 

WYWIAD 

ze st. bryg. w st. spocz. 

prof. dr hab. inż. 

Zoją Bednarek 12 

PROJEKTY 

inteligentne ubrania 

specjalne 

SPORT 

najszybszy strażak 

w kraju 

29 

30 

WIRTUALIZACJA 

MIEJSCA ĆWICZEŃ 

-PRZYSZŁOŚĆ 

W PAŃSTWOWEJ 

STRAŻY POŻARNEJ? 

STR. 16: dobieszków 93 STR. 22: STRAŻ POŻARNA W Poddębicach

KURIERSTRAŻACKI 

REDAKCJA 

ul. Wólczańska 111/113, 90-521 Łódź 

tel. 42 63 15 167 

kurier@straz.lodz.pl 

www.straz.lodz.pl 

facebook.com/kurierstrażacki 

w twojej jednostce 

w sieci 

na facebooku 

REDAKTOR NACZELNY 

Anna Cydzik-Mularczyk 

a.cydzik@straz.lodz.pl 

RADA REDAKCYJNA 

kpt. Adam Antczak 

str. Iwona Cłapa 

asp. Dominik Głowacki 

st. kpt. Dariusz Hałat 

kpt. Michał Kłosiński 

bryg. Mariusz Konieczny 

kpt. Arkadiusz Makowski 

ogn. Witold Nowak 

mł. kpt. Jacek Rus 

bryg. Jacek Szeligowski 

st. kpt. Jarosław Wasylik 

bryg. Paweł Woźniak 

WSPÓŁPRACOWNICY 

Przemysław Osiński 

SKŁAD 


kpt. Michał Kłosiński 

WYDAWCA 

Komenda Wojewódzka PSP w Łodzi 

ul. Wólczańska 111/113, 90-521 Łódź 

Rada redakcyjna zastrzega sobie prawo 

do stosowania zmian i skrótów 

Nakład 800 egz. 

Drodzy Strażacy! 

Dziękując za codzienny trud i poświęcenie 

w odpowiedzialnej służbie na rzecz bezpieczeństwa 

województwa łódzkiego, składam z okazji Dnia Strażaka 

serdeczne życzenia wszelkiej pomyślności w życiu 

zawodowym i osobistym. Życzę także aby wysiłek, jaki 

podejmujecie i zaangażowanie były dla Was źródłem 

osobistej satysfakcji oraz dalszego społecznego uznania. 

Wyrazy szacunku kieruję również do naszych seniorów, 

którzy tworzyli współczesne oblicze straży pożarnej. 

nadbryg. Andrzej Witkowski 

Łódzki Komendant Wojewódzki 

PSP w Łodzi 

2 Kurier Strażacki MARZEC-KWIECIEŃ/155-156 www.straz.lodz.pl 

www.straz.lodz.pl Kurier Strażacki MARZEC-KWIECIEŃ/155-156 3

5 w skrócie 

6 wirtualna platforma – 

praktyczne kompetencje 

9 wirtualizacja miejsca 

ćwiczeń - pszyszłość w PSP 

12 wywiad ze st. bryg. w st. spocz. 

prof. dr hab. inż. Zoją Bednarek 

16 Dobieszków 93’ 

W SKRÓCIE 

Kolejne pół miliona dla ośrodka szkolenia 

17 kwietnia 2013 r. w KP PSP w Sieradzu miało miejsce podpisanie 

umowy pomiędzy Zarządem Województwa Łódzkiego a Komendą 

Wojewódzką PSP w Łodzi, na mocy której zostanie przekazana 

dotacja w wysokości pół miliona złotych z przeznaczeniem na zakup 

specjalistycznego sprzętu ratowniczego i dalszą rozbudowę poligonu 

pożarniczego ośrodka szkolenia. 

Dominacja potwierdzona! 

Reprezentacja strażaków PSP województwa łódzkiego w halowej 

piłce nożnej potwierdziła swoją dominację w kraju, zwyciężając 

w XIV Mistrzostwach Polski Służb Mundurowych w Futsalu, 

rozegranych w dniach 28 lutego-3 marca 2013 r. w Zawoi. 

Złoci siatkarze 

województwo 

łódzkie 

STATYSTYKA 

28.02.2013 -30.04.2013 

1505 

pożarów 

poszkodowanych – 54 osoby 

śmiertelnych – 10 osób 

autostrada 2013 18 

ratownictwo specjalistyczne 20 

straż pożarna w Poddębicach 22 

wspomnienie 0 

śp. st. bryg. w st. spocz. 0 

Andrzeja Brandta 26 

wykrywacz na czterech łapach 28 

inteligentne ubrania specjalne 29 

najszybszy strażak w kraju 30 

oko w oko z bestią 32 

12 kwietnia 2013 r. okazało się, że poza najlepszymi piłkarzami w kraju 

mamy także najlepszych siatkarzy, co reprezentacja naszego regionu 

udowodniła podczas XXX Mistrzostw Polski Strażaków Państwowej 

Straży Pożarnej w Piłce Siatkowej. 

Rozbita awionetka 

Do zdarzenia doszło 13 kwietnia 2013 r. w okolicach miejscowości 

Wola Będkowska (w powiecie sieradzkim). Awionetka, którą wykonywano 

pierwszy przelot, uderzyła w ziemię. Pilot próbował wyskoczyć 

ze spadochronem, jednakże zrobił to zbyt późno. Jego ciało znaleziono 

ok. 400 metrów od miejsca upadku maszyny. 

Wypadek drogowy w Buczku 

16 kwietnia 2013 r. na drodze krajowej numer 14 w miejscowości 

Buczek (w powiecie sieradzkim). Według wstępnych ustaleń, kierujący 

samochodem ciężarowym nie zachował należytej odległości od jadącego 

przed nim oplem agila i uderzył w jego tył. W skutek silnego uderzenia, 

samochód osobowy wbił się pod naczepę stojącej przed nim ciężarówki. 

Kierująca oplem 41-letnia kobieta z poważnymi obrażeniami ciała 

została przewieziona do sieradzkiego szpitala. 

1831 

miejscowych zagrożeń 

poszkodowanych – 538 osób 

śmiertelnych – 64 osoby 

78 

zdarzeń zw. z CO 

poszkodowanych: 8 osób 

śmiertelnych: 2 osoby 

323 

alarmy fałszywe 



HI-TECH 

RescueSim w akcji 

System treningu realizowany 

przez kilka podmiotów 

ratowniczych w tym NHS - służba 

zdrowia w UK. Test współdziałania 

oraz wykorzystania procedur 

w celu osiągnięcia założonych 

priorytetów. 

mł. kpt. Jacek Rus 

Warto wiedzieć 

st. spec. w Wydziale 

Operacyjnym KW PSP w Łodzi 

email: j.rus@straz.lodz.pl 

WIRTUALNA PLATFORMA – 

PRAKTYCZNE KOMPETENCJE 

Realizacja ćwiczeń praktycznych przed 

ekranem monitora w zasięgu ręki. 

Czy to możliwe? 

Ratownictwo „WODNE” 

System daje szeroki zakres tworzenia scenariuszy, 

włączając w to zdarzenia na wodzie, 

jak i w budynkach wysokościowych. 

Współpraca 

Współdziałanie jest kluczem do sukcesu. 

System pozwala integrować wiele służb, 

które mogą jednocześnie realizwać zadania. 

Złożoność zdarzeń 

System daje wiele możliwości tworzenia 

złożoności scenariuszy, umożliwiając duży 

wybór decyzji do podjęcia. 

źródło: rescuesim.com 

RescueSim to oprogramowanie treningowe 

stworzone z myślą o szkoleniu kadry pionu 

bezpieczeństwa publicznego. Platforma umożliwia 

służbom ratowniczym kreowanie dowolnych 

zdarzeń: miejscowych zagrożeń i pożarów 

a następnie ocenę sytuacji, określenie właściwego 

zamiaru taktycznego, wprowadzenie tego zamiaru 

i obserwacja konsekwencji, jakie ta strategia 

działania ze sobą niesie. Korzyści wirtualnej 

platformy RescueSim to: 

• szkolenie w dogodnych dla uczestników ter- 

• niskie koszty szkolenia, 

• możliwość szkolenia jedno - i wielopłaszczyznowego, 

• nabywanie nowych umiejętności w warunkach 

bezpiecznych, 

• realizacja zadań szkoleniowych w środowisku 

3D odpowiednim dla każdej służby ratowniczej, 

• możliwość zapisu realizacji zadania na szkoleniu 

w celu późniejszego omówienia 

i ewaluacji, 

nak w dużej mierze są to przedsięwzięcia 

czasochłonne i kosztowne. 

Oprogramowanie RescueSim pozwala 

trenować jego użytkownikom w warunkach 

bezpiecznych bez ponoszenia dodatkowych 

kosztów i czasu związanego z przygotowaniem 

tradycyjnych ćwiczeń praktycznych. 

Uczestnik szkolenia wirtualnego ma możliwość 

zestawienia ze sobą różnych strategii 

podczas usuwania zagrożenia w obrębie 

tego samego zdarzenia, co w rezultacie po- 

ją proste w obsłudze narzędzie, za pomocą 

którego mają możliwość projektowania 

różnorodnych sytuacji pożarowych czy zdarzeń 

w transporcie kołowym lub lotniczym. 

Co istotne, instruktor nadzorujący przebieg 

szkolenia uczestników posiada możliwość 

modyfikowania scenariusza podczas pracy 

uczestników szkolenia co sprawia, że zdarzenie 

jest jeszcze bardziej realistyczne, 

a uczestnik uczy się przewidywać rozwój sytuacji. 

RescueSim jako rozwiązanie 

kompletne 

Platforma oferuje trzy warianty szkolenia: 

One on One training 

Szkolenie podczas którego uczestnik przy 

bezpośrednim nadzorze instruktora realizuje 

samodzielnie rozbudowane zadanie. 

To szkolenie określane jest jako szkolenie 

szczegółowe, którego nie da się zrealizować 

podczas „dużych” scenariuszy organizowa- 

minach bez konieczności czasochłonnego 

• aktualizacje scenariuszy klika razy w roku 

zwala mu samodzielnie wyciągać wnioski 

Szkolenie na platformie RescueSim może 

nych na potrzeby szkoleń i ćwiczeń prak- 

planowania i przygotowania ćwiczeń prak- 

przez producenta oprogramowania. 

z przeprowadzonych działań i podejmowa- 

stanowic również świetne podłoże do póź- 

tycznych realizowanych często w oparciu 

tycznych, 

• wzrost kompetencji oraz przygotowania ope- 

Szkolenie poprzez symulację 

nych decyzji. 

Instruktorzy przygotowujący scenariusz 

niejszej realizacji szkoleń praktycznych, bardzo 

często nieodzownych w procesie szko- 

o kilka służb ratowniczych. Instruktor ma 

możliwość sprawdzania wykonywania zada- 

racyjnego i merytorycznego służb ratowni- 

Szkolenia praktyczne służb ratowniczych to 

na potrzeby konkretnych ćwiczeń otrzymu- 

lenia adeptów pożarnictwa. 

nia przez uczestnika szkolenia w czasie 

czych, 

świetny sposób podnoszenia kompetencji, jed- 

6 Kurier Strażacki MARZEC-KWIECIEŃ/155-156 www.straz.lodz.pl www.straz.lodz.pl Kurier Strażacki MARZEC-KWIECIEŃ/155-156 7

HI-TECH 

rzeczywistym. Podczas ćwiczenia praktycznego, 

złożonego, rozjemcy nie są w stanie określić indywidualnej 

pracy ratowników, a są zmuszeni 

skoncentrować się na właściwej ocenie zadania 

pod względem taktycznym i końcowym efekcie 

wykonania założenia. 

HI-TECH 

Szkolenie w sali zajęć 

To szkolenie, w którym uczestniczy większa liczba 

ćwiczących. Instruktor pełni rolę animatora 

i nadzorcy. Część ćwiczących realizuje wirtu- 

Trenażer 

- urządzenie, które w warunkach sztucznych umożliwia trening 

jakiejś sprawności. Używane do szkolenia indywidualnego lub 

zespołowego. Trenażer zwykle symuluje pewne cechy jakiegoś 

urządzenia lub warunków zewnętrznych. Jeśli jakość symulacji jest 

wystarczająco dokładna to trenażer jest także symulatorem. 

alne zadania, a pozostała część obserwuje i bierze 

udział w dyskusji. W ten sposób osoby szkolone 

mają możliwość wypracowania optymalnych 

rozwiązań i podejmowania najlepszej decyzji 

poprzez analizowanie przebiegu sytuacji. 

Szkolenie wieloosobowe 

Ten wariant szkolenia umożliwia podział jego 

uczestników na role w zaprojektowanym przez instruktora 

założeniu. Każdy z uczestników ma za zadanie 

zrealizować swoją część założenia we współpracy 

z pozostałymi uczestnikami. W tym wariancie 

mamy możliwość realizacji zadania na wszystkich 

poziomach dowodzenia począwszy od interwencyjnego 

przez taktyczne do strategicznego. 

RescueSim to cztery w pełni edytowalne moduły: 

• ratownictwo w transporcie i obszarach zurbanizowanych, 

• ratownictwo w obiektach przemysłowych, 

• ratownictwo w transporcie lotniczym, 

• ratownictwo wodne. 

RescueSim to holenderska platforma stworzona 

przez firmę VStep. W chwili obecnej platforma jest 

używana przez służby ratownicze na północy Wielkiej 

Brytanii w West Sussex Fire & Rescue Service 

w miejscowości Chichester oraz służby ratownicze 

w Holandii. Pod koniec kwietnia 2013 r. wirtualna 

platforma treningowa będzie prezentowana po raz 

pierwszy również na rynku niemieckim przy okazji 

kongresu poświęconego pożarom wirtualnym (Virtual 

Fires Kongress w Sankt Georgen, Niemcy). 

Być może w najbliższej przyszłości prezentowane 

rozwiązanie zawita również na nasze podwórko. 

Trenażery używane są w każdej dziedzinie działalności człowieka, 

zastępując drogi sprzęt i obniżając znacznie koszt szkolenia. 

Niektóre pozwalają na szkolenie w warunkach zbliżonych do 

realnych, także ekstremalnych, umożliwiając bezpieczne uczenie się 

na własnych błędach. Np. pilot trenując lądowanie w symulatorze 

samolotu może wielokrotnie „rozbić się”, dopóki nie opanuje 

poprawnego lądowania do perfekcji. 

Wirtualizacja 

miejsca ćwiczeń 

- przyszłość 

w Państwowej 

Straży Pożarnej? 

AUTOR: kpt. Michał Kłosiński 

Jak szkolić efektywnie ratowników 

przy wykorzystaniu nowoczesnych 

narzędzi teleinformatycznych? 

Jest to bardzo trudne pytanie, ponieważ na 

polskim rynku brak kompleksowych rozwiązań 

w tym zakresie. Systemy, które są dostępne 

na polskim rynku nie spełniają warunków dot. 

odwzorowania realiów funkcjonowania systemu 

ratowniczego Państwowej Straży Pożarnej, 

Państwowego Ratownictwa Medycznego czy 

Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Taki stan 

rzeczy znacznie utrudnia wykorzystanie w sposób 

efektywny systemu wirtualizacji środowiska 

podczas realizacji doskonalenia zawodowego 

z przeznaczeniem dla Jednostek Ratowniczo- 

Gaśniczych jak i Ochotniczych Straży Pożarnych. 

Drugim istotnym problemem jest brak polskiej 

wersji językowej takiego oprogramowania oraz 

wysoka cena, która dyskwalifikuje komendy 

powiatowe/miejske PSP do zakupu. 

Polski rynek dopiero raczkuje w rozwiązaniach 

tego typu. Brak rodzimych producentów 

dedykowanego oprogramowania otwiera drogę 

firmom zza oceanu. Jednym z najciekawszych 

rozwiązań tego typu jest aplikacja firmy CODE3D. 

Jest to darmowa aplikacja zbudowana przez 

fascynatów wykorzystania 

EMAIL: m.klosinski@straz.lodz.pl 

Wizualizacja miejsca 

zdarzenia przy wykorzystaniu 

aplikacji firmy 

CODE3D. System w spósb 

bardzo realistyczny 

odwzorowuje sytuacje 

mogące mieć miejsce 

podczas realnych zdarzeń 

kryzysowych, z którymi 

mogą mają kontakt ratownicy. 

01 Pożar 

02 Ratownictwo Chem-Eko 

01 

02 

Zobrazowanie sytuacji pożarowej po wypadku 

cysterny z łatwopalną cieczą. Wyciek substancji 

niebezpiecznej. 

Sytuacja, w której następuje wywrócenie się 

ciągnika wiozącego substancję toksyczną. 

Po wypadku następuje wyciek tejże substancji. 


HI-TECH 

HI-TECH 

możliwości, jakie daje nam komputer w celu 

realizowania jak najbardziej efektywnego 

procesu nauczania. Grupa CODE3D stawia na 

realne zobrazowanie zagrożeń, które mogą mieć 

miejsce podczas prowadzenia działań ratowniczogaśniczych. 

System daje szereg możliwości przedstawienia 

w sposób realistyczny założeń do ćwiczeń, 

pokazania obszarów, które są zagrożone np. 

poprzez wyciek substancji niebezpiecznej, gazu, 

rozwoju pożaru. Budowanie scenariuszy dla 

realizacji szkoleń podzielone jest na dwie części 

tj. – projektowanie oraz szkolenie. W etapie 

projektowania budujemy nasze środowisko 

testowe, wykorzystując bogatą bibliotekę 

obiektów (domy, drogi, drzewa, ludzie, pojazdy 

ratownicze). Sam proces projektowania 

przebiega bardzo prosto wystarczy dany obiekt 

wybrać i przesunąć na „plansze” nadać mu 

odpowiednie parametry tj. obiekt zniszczony, 

palący się itp. Animowanie obiektów odbywa 

się automatycznie. My wskazujemy, kiedy i co 

ma się wydarzyć, np. o godz. 10.31 ma nastąpić 

wyciek substancji niebezpiecznej z cysterny, 

a o 10.39 jej wybuch. Do takiego scenariusza 

możemy dodać pytania do ćwiczących 

i oczekiwać od nich odpowiedzi. 

Wykorzystanie ww. systemu może poprzedzać 

Szkolenie 

= doświadczenie 

„System daje szereg możliwości przedstawienia w sposób realistyczny 

założeń do ćwiczeń, pokazania obszarów, które są 

zagrożone.” 

Wypadek 

drogowy 

Bardzo wiarygodne 

zobrazowanie zdarzenia 

służącego do opracowania 

dokumentacji na potrzeby 

ćwiczeń, w których udział 

mogą wziąć jednostki 

krajowego systemu 

ratowniczo-gaśniczego, 

w tym specjalistyczne 

grupy ratownicze. 

Wizualizacja problemów 

oraz szczegółowe 

omówienie założeń do 

ćwiczeń spowoduje, 

że łatwiej będzie sobie 

wyobrazić sytuację 

kryzysową, podczas 

której należy wybrać 

odpowiednie priorytety 

oraz sposoby, techniki 

prowadzenia działań 

ratowniczych. 

realizację ćwiczeń praktycznych, na których pozyskana 

wiedza może zostać zweryfikowana. Narzędzie ma 

nieograniczone możliwości i co najważniejsze jest ZA 

DARMO! Aby móc skorzystać z powyższej aplikacji 

należy zalogować się na stronie producentów tj. 

www.code3d.com. Założenie konta nie niesie ze 

sobą konsekwencji przesyłania niechcianego spamu, 

a umożliwia pobranie aplikacji oraz opracowanych 

Środowisko CODE3D jest 

w pełni funkcjonalną 

aplikacją z której można 

korzystać za DARMO 

scenariuszy zdarzeń. Przy wykorzystaniu tego 

systemu zostały opracowane materiały do 

przeprowadzenia ćwiczeń sztabowych, które miały 

miejsce 23 kwietnia br. we Włocławku. 

Więcej informacji dotyczącej tego produktu oraz 

najczęściej zadawane pytania znajdziesz na stronie 

http://www.code3d.com/FAQ. Jedyną barierą może 

być brak znajomości języka angielskiego. 


WYWIAD 

WYWIAD 

st. bryg. w st. spocz. prof. dr hab. inż. Zoja BEDNAREK 

w latach 2005 - 2009 Rektor- Komendant Szkoły 

Głównej Służby Pożarniczej 

Pierwsza Kobieta Rektor - Komendant Szkoły 

Głównej Służby Pożarniczej 

użytkowych sprzętu ratowniczego 

Autorka ponad 80 artykułów naukowych 

Główna twórczyni 12 patentów i wzorów 

Członkini Rad Naukowych: SGSP, Instytutu 

Trzykrotna laureatka tytułu „najsympatyczniejszy 

wykładowca SGSP” 

Technologii Bezpieczeństwa "Moratex", czasopisma 

"Eksploatacja i Niezawodność", Rady Naukowo - 

Technicznej przy Komendancie Głównym PSP 

Członkini Polskiego Związku Inżynierów i 

Techników Budownictwa 

Przyjęta w poczet członków zwyczajnych Akademii 

Inżynierskiej w Polsce 

Hobby: malarstwo, architektura, sztuka użytkowa, 

literatura faktu, dzienniki, wspomnienia, 

szczególnie z okresu międzywojennego 

Pokochałam 

pożarnictwo 

i ono 

wyznaczyło mi 

ścieżkę kariery 

zawodowej, 

która dla mnie 

okazała się 

wyjątkowa... 

st. bryg. w st. spocz. prof. dr hab. inż. Zoja BEDNAREK 

ROZMAWIA 

str. IWONA CŁAPA 

Męska część pożarniczej 

braci jako początek swojej 

strażackiej kariery wskazuje 

książkę “Jak Wojtek został 

strażakiem”, a ja chciałabym zapytać 

jak Zoja została strażakiem? Jak 

narodziła się ta pasja? 

Ukończyłam studia doktoranckie na 

Politechnice Warszawskiej i mimo, że kusiła mnie 

kariera naukowa, to sytuacja finansowa rodziny 

skłoniła mnie do wyboru bardziej opłacalnego 

zajęcia. Rozpoczęłam pracę w biurze projektów 

przemysłu hutniczego „Bibrohut”. W niedługim 

czasie awansowałam, zrobiłam uprawnienia 

budowlane, no i już po kilku latach byłam 

głównym projektantem kilku hut. 

ZDJĘCIE: JERZY LINDER/PRZEGLĄD POŻARNICZY 

Po obronie pracy doktorskiej, ówczesny 

komendant Krzysztof Smolarkiewicz, pełniący 

jednocześnie funkcję konsultanta do spraw ppoż 

w „Bibrohut”, zaproponował mi pracę naukowodydaktyczną 

w Szkole Głównej Służby Pożarniczej. 

Mimo, że w biurze projektów bardzo dobrze 

zarabiałam, to pracując czasami od 6 rano nawet 

do 12 w nocy oraz w soboty i niedziele, brakowało 

mi czasu dla najbliższych. Więc, gdy mój mąż 

i dzieci dowiedzieli się o propozycji, zaczęli mnie 

do tego gorąco namawiać. Na początku miał być 

to krótki okres, jakiś rok, może nawet i krócej, ale 

okazało się, że nowe miejsce daje mi możliwość 

zajęcia się tematami naukowymi, którymi nigdy 

wcześnie nikt się nie zainteresował. Bardzo 

dobrze odnalazłam się też na nowym stanowisku: 

wykładałam mechanikę i wytrzymałość 

materiałów. Już jako studentka właśnie o takim 

zajęciu marzyłam. Uwielbiałam te przedmioty. 

Ogromną przyjemnością był dla mnie kontakt ze 

studentami, kocham młodzież i rozumiem ją. 

Zaczynała Pani jako adiunkt. Co 

było dalej? 

W Szkole Głównej Służby Pożarniczej 

przeszłam wszystkie poziomy odpowiedzialności, 

zaczynając od adiunkta, poprzez kierownika 

zakładu mechaniki stosowanej, a po obronie 

pracy habilitacyjnej związanej z badaniami 

nad wpływem temperatur na wytrzymałość 

materiałów zostałam szefem katedry. Gdy 

dziekana prof. M. Dąbrowskiego dotknęła 

choroba, przejęłam jego obowiązki i pozostałam 

już na tym stanowisku. W pewnym momencie 

byłam w szkole jedynym mundurowym doktorem 

habilitowanym i związku z tym, gdy odchodził 

prorektor E. W. Roguski, wyznaczono mnie na 

jego miejsce. Prorektorem byłam przez rok. 

Faktem jest, że w tamtym czasie, mój awans na 

stanowisko rektora wywołał zdumienie – nigdy 

wcześniej kobieta nie była rektorem Szkoły 

Głównej Służby Pożarniczej. 

Absolwenci wspominają Panią 

szczególnie ciepło. Poświęciła im Pani 

mnóstwo czasu i energii. Skąd czerpała 

Pani takie pokłady cierpliwości? 

Trzeba po prostu lubić swoją pracę. Ja swoją 

uwielbiałam, uważam, że miałam szczęśliwy 

przebieg kariery zawodowej, korzystny i dający 

ogromną satysfakcję. Prowadziłam ćwiczenia 

i wykłady, przez 8 lat byłam opiekunem kompanii, 

tak więc cały czas miałam do czynienia 

z młodzieżą. Muszę w tym miejscu pochwalić się 

moim dorobkiem dydaktycznym. Jeżeli chodzi 

o kierowanie pracami inżynierskimi 

i magisterskimi, spod mojej opieki wyszło 

180 dyplomantów magistrów i inżynierów oraz 

4 doktorów. 

Zawsze starałam się pomagać studentom, 

poświęcałam im tyle czasu indywidualnie, ile 

potrzebne było, by przyswoić trudną dla nich 

wiedzę. Nieskończoną ilość razy przyjmowałam ich 

na egzaminy. Mimo iż mój przedmiot uważałam za 

niezwykle przydatny dla studentów mundurowych, 

to wychodziłam również z założenia, że nie jest on 

czymś priorytetowym w wykształceniu strażaków. 

Efekty wiedzy w zakresie wytrzymałości 

materiałów przyswojonej przez studentów 

podziwiałam wielokrotnie i zawsze czułam się 

z nich dumna. Przekonałam się o tym między 

innymi analizując, jako członek państwowej 


WYWIAD 

WYWIAD 

Efekty wiedzy 

w zakresie 

wytrzymałości, 

przyswojonej 

przez studentów, 

podziwiałam 

wielokrotnie i 

zawsze czułam się 

dumna ze swoich 

podopiecznych. 

komisji, katastrofę hali w Katowicach. Działania 

ratownicze na miejscu tej tragedii prowadził mój 

były student, Janusz Skulich, obecny Zastępca 

Komendanta Głównego PSP. Zawsze miał talent 

do przedmiotów technicznych i oparte na wiedzy 

wyczucie, jakie działania ratownicze należy 

podjąć, by zachować bezpieczeństwo ratowanych 

i ratowników. 

Byłam wymagającym wykładowcą, ale 

i życzliwym. Z przykrością stawiałam oceny 

niedostateczne. Latem, gdy nie było zajęć, 

tęskniłam i z niecierpliwością czekałam 

na rozpoczęcie roku akademickiego. Trzy 

razy dostałam wyróżnienie od studentów 

„Najsympatyczniejszy wykładowca”, a to dla mnie 

największa nagroda. Gdy nadchodzą święta, 

byli studenci dzwonią ze wszystkich 

stron Polski. Cieszę się, gdy spotykam 

absolwentów, ciekawi mnie jak sobie 

w życiu radzą i jak ułożyła się ich ścieżka 

zawodowa. 

Jest Pani twórczynią 17 

patentów, z którego jest Pani 

najbardziej zadowolona? 

Najbardziej dumna jestem z hełmu 

PH5, byłam jego głównym twórcą. Został 

wyprodukowany w Polsce i przez lata służył 

polskim strażakom. Przez niemal 20 lat Polska 

nie kupowała hełmów zagranicznych, bo różnica 

finansowa była bardzo duża: nasz kosztował 

300 zł, a zagraniczny ok. 2000 zł. Hełm ten 

dostał również kilka nagród, teraz już nie jest 

produkowany, ale za to nadal funkcjonują pasy 

bojowe, których również jestem głównym twórcą. 

Zawód strażaka jest zdominowany 

przez mężczyzn. Jak kobiecie pracuje się 

w tym środowisku? 

Odkąd pamiętam, uczyłam się i pracowałam 

w środowiskach, gdzie przeważali mężczyźni, 

zaczynając od studiów na inżynierii lądowej, 

poprzez pracę w biurze projektów, po środowisko 

strażaków. Dużo lepiej współpracowało mi się 

z mężczyznami. Mimo to, gdy zaczęłam pełnić 

funkcję rektora, na swojego pomocnika, kanclerza, 

wybrałam kobietę. Wiedziałam bowiem, że jest 

to osoba sumienna, odpowiedzialna, nie żałująca 

czasu i wysiłku. Nie skarżę się na współpracę, 

aczkolwiek prawdą jest, że kobieta ten szklany 

sufit nad sobą jednak ma. Cztery lata byłam na 

generalskim stanowisku, i nie dostałam stopnia. 

Myślę, że mężczyzna w analogicznej sytuacji by je 

otrzymał. 

Czy przejście na emeryturę traktuje 

Pani jako zasłużony, wyczekiwany 

odpoczynek? Emerytura zwykle 

burzy porządek do którego człowiek 

przyzwyczaja się przez długie lata? 

Bardzo „zamieszała” w Pani życiu? 

Czy może Pani powiedzieć, że teraz 

ma wreszcie więcej czasu wolnego dla 

siebie, czy też obowiązków zawodowych 

niespecjalnie ubyło? Wiem skądinąd, że 

aktywnie działa Pani w Szkole Głównej 

Służby Pożarniczej i nie tylko. 

Mam piątkę wnuków, przy czym dwóch 

studentów, pozostałe w wieku 15 i 16 lat, no 

i wnuczkę w szkole podstawowej. Niewątpliwie 

bardzo interesuję się ich losem i poświęcam im 

swój wolny czas. Mam też nadal kontakt ze szkołą. 

Współpracuję ze swoimi kochanymi doktorami, 

przeprowadzając różnego rodzaju badania. 

Na ich podstawie powstało już kilka publikacji. 

Recenzuję pracę profesorskie i habilitacyjne, 

jestem przewodniczącą uczelnianego związku 

Solidarność, pracuję w komisji socjalnej i kilku 

komitetach naukowych. Często bywam także na 

konferencjach naukowych w kraju i za granicą. 

Cały czas współpracuję z Instytutem Technologii 

Bezpieczeństwa „Moratex”. Pozostaję również 

w bardzo przyjaznych relacjach z Politechniką 

Łódzką, z którą wspólnie realizuję projekt 

europejski. Choć jestem w stanie spoczynku, mam 

sporo osiągnięć praktycznych. Uważam, że taka 

proporcja pomiędzy aktywnością a odpoczynkiem 

jest idealna. Mogę zadbać o swoje zdrowie 

i jednocześnie jeszcze trochę popracować. 

Gdyby można było cofnąć czas 

zmieniłaby Pani tamtą decyzję 

i wybrała inny zawód? 

Nie, na pewno nie. Pokochałam pożarnictwo 

i ono wyznaczyło mi ścieżkę kariery zawodowej, 

która dla mnie okazała się wyjątkowa. 


Trochę historii... 

Z okazji jubileuszu 20-lecia Kuriera Strażackiego 

będziemy przypominać najciekawsze artykuły 

zamieszczone w pierwszych numerach 

czasopisma. Na początek ćwiczenia 

w Dobieszkowie w 1993 roku. Relacja 

zamieszczona została w drugim numerze KS 

wydanym w maju 1993 roku. 

CHICAGO czyli 

„DOBIESZKÓW 93” 

AUTOR: ANDRZEJ JANICZEK 

Na próżno szukać w najnowszym atlasie samochodowym 

Polski miejscowości Dobieszków koło Imielinka 

Starego, przy trasie wylotowej z Łodzi do Warszawy. 

W tej niewielkiej ładnie położonej mieścinie, 

w dniu 14 maja 1993 roku, od godziny 10.00 działy się 

rzeczy na miarę Chicago z lat Al Capone. Terroryś ci, 

wybuchy, strzały, pożary, skoki, nieustanne wycie syren 

- czyli ćwiczenia służby zdrowia MSW, Państwowej 

Straży Pożarnej, Policji, publicznej służby zdro wia, 

Wydziału Inżynierii Miejskiej UMŁ oraz Wojewódzkiego 

Inspektoratu Ochro ny Środowiska. 

No cóż, panowie terroryści, 

będziemy ząbki rwać!? 

FOT. : RYSZARD SĄSIADEK 

Przygotowania do ćwiczeń rozpoczęły się przed 

paroma tygodniami - wybrano miejsce, obiekt, 

napisano scenariusz wydarzeń. Ponieważ już wtedy 

wie dziano, że ćwiczenia są „zagrożone” przyjazdem 

prezydenta RP, wszyscy biorący udział wkładali w ich 

przygotowanie „wszystko co mieli do włożenia”. 

Początek był taki - szybka jazda nowych, pięknych 

samochodów policji, włączone sygnały, rozłożony 

na jezdni „jeż policyjny”, odbezpieczona broń automatyczna 

- napięcie, oczekiwanie ... Wreszcie są, jadą, 

to oni - terroryści, z fasonem omijają „jeża” i wjeżdżają 

na teren ośrodka w Dobieszkowie. 

Ale się chłopcy przeliczyli, ze strażackiego 

helikoptera pilnie obserwuje ich grupa antyterrorystyczna, 

a na lądzie złych terrorystów 

go nią co sił w nogach dobrzy z brygady 

anty… Dobrzy, źli i policja dają nam wszystkim 

oszałamiający pokaz użycia broni palnej 

i gdyby nie kulo odporne kamizelki 

i „ślepe naboje”, trup słałby się gęsto i równo. 

Ciężkie chwile przeżywają dwaj strażacy 

„pracujący za pozorantów – bandytów”, 

uwięzieni w samochodzie marki Syrena 105. 

Wcześniej, kilkakrot nie brali udział 

w próbach ze strzelającymi, ale zawsze działo 

się to w znacznej odległości. Dzień ćwiczeń 

zaskoczył ich rzeczywistością widzianą 

z bliska. Nie dość, że było dobrze widać, 

to diabelnie dobrze było słychać. W takiej 

sytuacji myśleli tylko o jednym, zamknąć 

oczy, uruchomić „syrenkę” i jak najszybciej 

odjechać. 

Wróćmy jednak do scenariusza. 

Akcja przeniosła się do budynku, gdzie 

za uciekającym terrorystą wpadli pozoranci 

przeznaczeni do zrzutu z dachu, 

a za nimi z bronią automatyczną 

faceci z brygady anty ... Jak tym trzecim 

udało się odróżnić tego pierwszego, 

od tych drugich, to już tylko ich 

słod ka tajemnica. Osaczony i ostrzeliwany 

terrorysta zdetonował ładunek 

wybu chowy, czym spowodował pożar 

i częściowe zawalenie się budynku. 

W tym właśnie momencie do 

akcji wkraczają z wesoło brzmiącymi 

sygnałami, czerwone, wiekowe 

samochody straży pożarnej. Szybko 

przeprowadzone rozpoznanie 

i wydanie rozkazów podwładnym 

nie dało już im żadnej szansy na 

właściwe podłączenie odcinka z wodą 

do podnośnika. Kierowca samochodu 

gaśniczego miał pecha i stał po tej 

stronie własnego pojazdu, 

z której widział jedynie tyle, że na prądownicy w koszu 

podnośnika nie ma wody. Dokładał więc obrotów autopompie, 

nie wiedząc, że jego kolega z końcówką węża 

pod ciśnieniem odbywa taniec z „wężem wodnym”. 

Wreszcie ku własnej, nieopisanej radości połączył to, co 

było dawno do połączenia. 

Zdetonowany ładunek wybuchowy uszkodził 

schody, więc aby z dachu wrócić do poziomu „0” trzeba 

było skorzystać ze strażackiej drabiny lub wykonać 

skok na rozkładaną przez jakiś czas „dmuchaną 

pierzynę ra tunkową”. 

Była to chwila, w której uwagę obserwatora 

należało powtórnie skierować na syrenę 105, 

nadjeżdżały bowiem jednostki ratownictwa drogowego, 

których zadaniem było uwolnić 

z rozbitego po kraksie samochodu nieszczęsnych „pozorantów 

– terrorystów”. 

Z przybyłych samochodów wysypały się „rozrywacze”, 

„szczypawy” i inne machiny do psucia pojazdów. 

W jednej chwili drzwi „syreny” odpadły z zawia sami, 

a gdy zostały same koła, do akcji przystąpiły służby 

medyczne. 

Jak się okazało, po przeczytaniu identyfikatorów 

przypiętych do ubrań, były to przypadki szczególne: 

jeden nieprzytomny, trudno oddychający, a drugi „tomny”, 

ale trzaśnięty w miednicę. Wypadki potoczyły się 

bardzo szybko — po lewanie ran wodą, założenie masek 

tlenowych, opatrunków i kroplówka. Trzeba przyznać, 

że służby medyczne działały bardzo szybko i sprawnie. 

Jednego z pa sażerów po prostu wyszarpnięto z samochodu, 

zanim strażacy skończyli robotę z kolumną 

ĆWICZENIA 

kierownicy. Przenieśli go na specjalnych noszach, aby 

coś mu jeszcze nie pękło i miał przyjemność jechać 

nowym „reno” furgon. 

Ktoś mógł pomyśleć, że to już koniec ćwiczeń, absolutnie 

– w łódzkiej straży pożarnej mamy nowo-czesny, 

rzadko spotykany w innych województwach, sprzęt ratownictwa 

chemicznego. Mamy więc awarię chemiczną. 

Na teren ćwiczeń wjeżdżają najefektowniejsze samochody 

straży pożarnej ratownictwa chemicznego. 

Okazało się bowiem, że wypadku drogowym brała 

udział cysterna z trującym związkiem chemicznym. 

Kierowca cysterny uległ poparzeniu i zatruciu, podobnie 

jak czterech przypadkowych ludzi, którzy podtruci, 

„snęli” obok cysterny. 

Po odwiezieniu do szpitala ofiar awarii chemicznej, 

strażacy zaczęli działać przy cysternie, która miała 

dziurkę. Wzięli specjalny pistolet, plas ter gumy, arkusz 

blachy z instrukcją ppoż. i zaczęli strzelać do cysterny, 

aż dziurka została załatana. Strażacy chemicy przeszli 

więc do higieny osobistej i w specjalnych brodzikach 

zafundowali sobie natrysk z wody. 

Elementem kończącym przebieg ćwiczeń były 

działania ludzi z WIOŚ, którzy po działaniach prowadzonych 

przy cysternie, pobrali próbkę dobieszkowskiej 

ziemi do laboratoryjnych badań. Część dynamiczna 

ćwiczeń przeszła w statyczną. Jeszcze kilka 

wystąpień dla mass – mediów i impreza zmierzała 

nieuchronnie ku końcowi. 



ćwiczenia 

trening 

współpracy 

Ćwiczenia na styku trzech 

województw: łódzkiego, mazowieckiego 

i kujawsko - 

pomorskiego 

aplikacyjne 

AUTOSTRADA 2013 

Pierwsze w Polsce ćwiczenia na poziomie międzywojewódzkim przy wykorzystaniu 

trenażera informatycznego służacego do zobrazowania i dokumentacji 

sytuacji na miejscu zdarzenia. 

Ćwiczenia aplikacyjne 

„AUTOSTRADA 2013” 

AUTOR: kpt. Michał Kłosiński EMAIL: m.klosinski@straz.lodz.pl 

23 kwietnia 2013 r. w Komendzie Miejskiej 

PSP we Włocławku zostały przeprowadzone 

ćwiczenia, w których udział 

wzięli przedstawiciele trzech województw: 

łódzkiego, mazowieckiego i kujawsko 

- pomorskiego. Głównym celem 

ćwiczeń było kształtowanie umieję- 

tności współdziałania dyżurnych stanowisk 

kierowania PSP z Państwowym Ratownictwem 

Medycznym, Policją, służbą 

utrzymania i obsługi autostrady A-1 

oraz powiatowymi i gminnymi zespołami 

zarządzania kryzysowego podczas zdarzeń 

masowych. W tym celu wykorzystano 

po raz pierwszy w Polsce trenażer, 

stworzony w oparciu o wiedzę i doświadczenie 

wydziałów operacyjnych komend 

PSP w Łodzi, Włocławku i Kutnie. W projekt 

zaangażowani byli: kpt. Michał Kłosiński, 

bryg. Janusz Piechociński, kpt. Dariusz 

Lusa. 

Ćwiczenia realizowane były na bazie 

specjalnie do tego celu przygotowanej 

platformie „Trenażer 2013”, gdzie zdarzenie 

zostało w sposób atrakcyjny sfabularyzowane 

(CODE3D) dając użytkownikowi 

możliwość wyobrażenia sytuacji 

na miejscu zdarzenia. Trenażer umożliwia 

archiwizowanie każdej minuty ćwiczeń, 

dając wgląd do podjętych decyzji 

przez wszystkich ćwiczących w każdej minucie 

jego trwania. System skierowany 

jest do kadry dowódczej oraz stanowisk 

kierowania. 

Jego największym atutem jest praca 

w „chmurze” (co oznacza, że wszystkie 

dane do obsługi trenażera znajdują 

się w jednym miejscu, dostępnym dla 

wszystkich potencjalnych użytkowników), 

co obniża koszty funkcjonowania oraz instalacji 

takiego systemu. Drugą bardzo 

istotną rzeczą jest fakt, że w system można 

wejść z każdego urządzenia mającego 

dostęp do Internetu. Zasada działania 

jest podobna do systemu wymiany informacji 

WIKI.straż. 

Wzorcem do realizacji ww. ćwiczeń 

było prawdziwe zdarzenie, które miało 

miejsce koło Włocławka w Mikanowie 

19 marca bieżącego roku, w którym 

śmierć poniosło dwóch kibiców. 

Po zakończonych ćwiczeniach zostało 

podpisane porozumienie pomiędzy Komendantem 

Miejskim PSP we Włocławku 

a Komendantem Powiatowym PSP 

w Kutnie, dotyczące obszarów chronionych 

na styku województwa łódzkiego 

z kujawsko – pomorskim. Porozumienie 

to usystematyzuje oraz skróci czas potrzebny 

do podjęcia skutecznych działań 

ratowniczo-gaśniczych. 

Obserwatorami ćwiczeń byli: Kujawsko 

– Pomorski Komendant Wojewódzki 

PSP st. bryg. Tomasz Leszczyński, 

Komendant Miejski PSP we Włocławku 

st. bryg. Robert Majewski, Zastępca 

Komendanta Miejskiego PSP we Włocławku 

kpt. Sławomir Gotowicz, Komendant 

Powiatowy PSP w Kutnie mł. bryg. 

Marek Myszkowski, Z-ca Komendanta 

Powiatowego PSP w Gostyninie st. kpt. 

Mariusz Ostrowski, Naczelnik Wydziału 

Operacyjnego KW PSP w Łodzi bryg. Zbigniew 

Łyszkowicz. 

1 

2 

3 

4 

TeamViewer 

Aplikacja wykorzystana 

w celu bieżącego 

monitoringu ćwiczących 

oraz do przesyłania w czasie 

rzeczywistym obrazu z kamer. 

Google Docs 

Wykorzystano możliwości 

systemu Google pracy w 

chmurze w celu stworzenia 

apliacji www.trenazer. 

strazpozarna.com.pl 

Code3D 

Wizualizacja terenu działań 

ratowniczych. Zobrazowano 

wypadek jak i sytaucację, 

która miała miejsce 

w wirtualnym świecie. 

Google Earth 

Narzędzie wykorzystane 

w celu zobrazowania miejsca 

zdarzenia. Oznakowania 

będących w dyspozycji 

zasobów ratowniczych. 


` 

WIEDZA 

HI-TECH 

Podstawowe definicje: 

SGR 

obszar chroniony 

zdefiniowana strefa, niezależna od 

podziału administracyjnego, w której ta 

jednostka lub grupa podejmuje działania 

ratownicze w możliwie najkrótszym czasie 

w straży pożarnej 

ratownictwo 

specjalistyczne 

wysokiej jakości sprzęt, 

specjalistyczna wiedza, szkolenia 

- to podstawy profesjonalnej 

formacji ratowniczej 

AUTOR: kpt. Michał Kłosiński 

Rok 2012 był czasem przełomowym w zakresie 

tworzenia nowych zasad oraz procedur określających 

efektywną pracę Państwowej Straży Pożarnej 

w sytuacjach kryzysowych, wymagających 

użycia ponadprzeciętnych sił, w tym grup specjalistycznych. 

Na podstawie znowelizowanego rozporządzenia 

o Krajowym Systemie Ratowniczo -Gaśniczym 

z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie szczegółowych 

zasad organizacji KSRG, Komendant Główny PSP 

został zobligowany do usystematyzowania zasad 

określających nie tylko funkcjonowanie ratownictwa 

w zakresie likwidacji skutków powstałych 

zdarzeń, w tym małych 

pożarów/miejscowych 

zagrożeń, 

ale również 

zinwentaryzowania 

zasobów ludzkich 

i sprzętowych oraz opracowania nowych zasad 

funkcjonowania specjalistycznych grup ratowniczych. 

Rzeczone rozporządzenie wprowadza dwa 

główne pojęcia zadań realizowanych przez Państwową 

Straż Pożarną tj. zadania podstawowe 

oraz specjalistyczne. 

EMAIL: m.klosinski@straz.lodz.pl 

Zakres podstawowy obejmuje czynności ratownicze 

wykonywane przez wszystkie jednostki 

ratowniczo-gaśnicze PSP, a także przez jednostki 

ochrony przeciwpożarowej lub inne podmioty 

ratownicze deklarujące w gotowości operacyjnej 

zdolność do realizacji zadań według posiadanych 

możliwości organizacyjno – sprzętowych 

i wyszkolenia w systemie całodobowym i całorocznym. 

Zakres specjalistyczny wykonują specjalistyczne 

grupy ratownicze PSP i inne podmioty KSRG, 

których wyposażenie i wyszkolenie pozwala realizować 

w systemie całodobowym i całorocznym 

podstawowe i specjalistyczne czynności ratownicze. 

maksymalne czasy podjęcia 

działań ratowniczych: 15, 20, 25 minut 

fikowanie założeń poprzez realne zdarzenia. Najw 

zależności od poziomu zagrożenia 

Pisząc o ratownictwie specjalistycznym w zakresie 

podstawowym 

oraz specjalistycznym 

należy 

zapoznać 

się 

z podstawowymi 

definicjami takimi jak obszar chroniony, 

czas alarmowania, czas dojazdu do miejsca 

zdarzenia, niezwłoczny czas alarmowania, czas 

podjęcia działań ratowniczych, czy czas gotowości 

operacyjnej. Te definicje w jasny sposób określą 

zasady funkcjonowania ratownictwa specjalistycznego. 

Priorytetem budowania skutecznego systemu 

ratowniczego jest planowanie, a następnie wery- 

Priorytetem 

budowania 

skutecznego systemu 

ratowniczego jest 

planowanie a następnie 

weryfikowanie założeń 

poprzez realne 

zdarzenia 

ważniejszym parametrem jest ustalenie 

danych wejściowych, na bazie 

których odbywa się planowanie. 

W naszym przypadku takie dane 

podstawowe określiła Komenda 

Główna PSP poprzez określenie liczby 

i rozmieszczenia jednostek zdolnych 

do podjęcia specjalistycznych 

działań ratowniczych w zakresie 

podstawowym, uwzględniając populację, 

powierzchnię zurbanizowaną, 

powierzchnię całkowitą, rozmie- 

szczenie zakładów dużego ryzyka 

i zakładów zwiększonego ryzyka. 

Dodatkowo ustalono maksymalne 

czasy podjęcia działań ratowniczych 

(15, 20, 25 minut w zależności 

od poziomu zagrożenia wg analiz 

zagrożeń). Na podstawie okre- 

ślonych kryteriów komendanci powiatowi/miejscy PSP w oparciu o system Google 

Earth oraz przekazane warstwy mapowe wytypowali jednostki KSRG oraz wyznaczyli 

dla nich obszary działań. Dzięki temu w łatwy sposób został zobrazowany teren 

dotarcia specjalisty cznych 

jednostek KSRG w wyżej 

wymienionych czasach. 

Najważniejszym jest, aby 

nie mylić poszczególnych 

zakresów ratownictwa 

i nie utożsamiać ratownictwa 

specjalistycznego 

w zakresie podstawowym 

do zadań nałożonych na 

grupy specjalistyczne, 

które realizują zadania 

w zakresie tylko i wyłączenie 

specjalistycznym. Często ta 

pomyłka powoduje mylną interpretację rzeczonych zasad 

i w konsekwencji podejmowanie złych decyzji dot. zakupów 

przez zarządzających jednostkami OSP włączonymi do KSRG, 

lub odstraszaniem jednostek OSP aspirujących do włączenia 

do KSRG. 

W przypadku grup specjalistycznych filozofia systemu jest 

inna, bowiem deklarują one tak zwane “gotowości operacyjne”. 

Deklaracje realizowane są na podstawie aktualnego 

wyposażenia grupy w sprzęt i ludzi oraz ewentualnych 

możliwości rozwoju w przyszłości. Deklaracja określa stan 

faktyczny grupy, co do podjęcia działań ratowniczych 

w z góry określonych czasach na terenie wyznaczonych 

obszarów chronionych. Każda z grup ma do wyboru średnio 

trzy rodzaje gotowości operacyjnej: A, B, C. Każda z tych liter 

określa specyfikę, co do czasu alarmowania, liczby funkcjonariuszy 

mogących uczestniczyć w działaniu ratowniczym 

oraz kwalifikacji i kompetencji poszczególnych członków 

grupy (opisy szczegółowe wszystkich grup można znaleźć 

w WIKI.straz). 

czas alarmowania 

czas, który upłynął od momentu zaalarmowania 

do momentu osiągnięcia 

gotowości do wyjazdu zaalarmowanych 

zastępów. Do celów planistycznych przyjmuje 

się czas alarmowania dla PSP–3 min, 

OSP–10 min 

niezwłoczny czas 

alarmowania 

w przypadku jednostki PSP – czas niezbędny 

wyłącznie na przygotowanie sprzętu 

i załogi dyżurującej w jednostce do wyjazdu. 

W przypadku innej jednostki (w tym 

OSP) – czas niezbędny na przybycie strażaków 

lub ratowników do jednostki oraz przygotowanie 

sprzętu i załogi do wyjazdu 

gotowość operacyjna 

zdolność do podjęcia działań polegających 

na realizacji zadań przez co najmniej 

6 strażaków lub ratowników o odpowiednich 

kwalifikacjach oraz wyposażonych 

w sprzęt o standardzie określonym w zasadach 

organizacji ratownictwa właściwego 

dla danej specjalizacji, przy zachowaniu 

niezwłocznego czasu alarmowania 


HISTORIA 

STRAŻ 

Pierwszy rząd od lewej: mł. asp. Michał Duniak, st. sekc. Jarosław Pawlak, st. sekc. Paweł Kaszuba, st. kpt. Wiesław 

Grzybowski (Dowódca JRG), Aneta Krysiak, st. kpt. Wiesław Wydrzyński (Zastępca Komendanta Powiatowego 

PSP), bryg. Jacek Grzelakowski (Komendant Powiatowy PSP), kpt. Andrzej Tomczyk, asp. sztab. Tomasz Weber, mł. 

kpt. Radosław Cieślikowski, mł. asp. Przemysław Burski, kpt. Radosław Ogrodowczyk, sekc. Radosław Dudczak, 

st. sekc. Tomasz Burski, st. ogn. Jacek Kacperek. Drugi rząd od lewej: st. str. Dariusz Piaseczny, st. sekc. Tomasz 

Chmielecki, kpt. Marcin Skonieczka, asp. Mirosław Kaźmierczak, asp. sztab. Tomasz 

POŻARNA 

Tomaszewski, ogn. Krzysztof Dobrowolski, st. sekc. Marcin Tarnowski, sekc. Sylwester 

Pietrzak, sekc. Marek Nastarowicz, mł. kpt. Błażej Berliński, sekc. Paweł Kolasa, st. ogn. 

Andrzej Sikała, asp. Łukasz Twardowski, sekc. Robert Kubiak, st. sekc. Jacek Śmigielski. 

Trzeci rząd od lewej: str. Robert Janaszkiewicz, sekc. Maciej Tylki, kpt. Tomasz Woźniak 

(Zastępca Dowódcy JRG), kpt. Lidia Czekaj, asp. sztab. Tomasz Kochan, st. ogn. Ireneusz 

Napieraj, ogn. Jarosław Kwiatkowski, st. str. Jakub Begiert, st. str. Sławomir Pisera, sekc. 

W PODDĘBICACH 

Marcin Zgoda, sekc. Krzysztof 

Pawlak, st. ogn. Rafał Rosik, 

sekc. Krzysztof Aleksandrzak, 

sekc. Łukasz Krystek, mł.asp. 

Damian Stefański. 

INICJATYWĘ ZAŁOŻENIA STRAŻY 

OGNIOWEJ MIESZKAŃCY PODDĘBIC 

ZACZĘLI PODEJMOWAĆ 

W II POŁOWIE XIX WIEKU. 

DZIAŁANIA TE SZCZEGÓLNIE 

NASILIŁY SIĘ PO DUŻYM POŻARZE 

W 1879 R. ÓWCZESNE WŁADZE 

CARSKIE NIE PRZEWIDYWAŁY 

JEDNAK MOŻLIWOŚCI UTWORZENIA 

INSTYTUCJI POWOŁANEJ DO 

GASZENIA POŻARÓW. KOLEJNA 

PRÓBA, KTÓRA ZAKOŃCZYŁA SIĘ 

SUKCESEM, ZOSTAŁA PODJĘTA 

W 1899 R. 

Formalne zawiązanie straży 

nastąpiło na zebraniu ogólnym 

5 listopada 1900 r. Jednostka liczyła 

70 strażaków. Miasto przekazało 

pierwszy sprzęt ratunkowy. 

Budowano też remizę, która została 

uroczyście otwarta 31 stycznia 1901r. 

Pierwszy samochód poddębicka 

straż pozyskała w 1938 r. Niezwykle 

istotne zmiany w poddębickim 

pożarnictwie rozpoczęły się w 

1956 r., kiedy to z dniem 1 stycznia 

Poddębice uzyskały statut miasta 

powiatowego. Zmienił się wówczas 

podział administracyjny kraju - 

rozporządzeniem Rady Ministrów 

z dnia 12 listopada 1955 roku 

powołano do życia powiat poddębicki 

oraz województwo łódzkie. Powołano 

również powiatową komendę straży 

pożarnych, której siedzibą został 

budynek ochotniczej straży pożarnej. 

To właśnie w tym okresie 

miała miejsce jedna z najbardziej 

dramatycznych akcji w historii 

poddębickiej straży pożarnej, która 

rozegrała się w Spycimierzu 

24 kwietnia 1971 r. 

SPYCIMERZ W OGNIU 

Gdy w komendzie powiatowej straży 

pożarnych w Poddębicach ogłoszono 

alarm, wyruszający do działań 

strażacy, znając niezwykle zwartą 

zabudowę tej zabytkowej wsi byli pełni 

obaw o rozwój wypadków. Jednak 

nawet oni nie przypuszczali 

z jak ogromnym żywiołem będą musieli 

się zmierzyć. Niezwykle porywisty 

wiatr i bliskie rozmieszczenie 

budynków spowodowały błyskawiczne 

AUTOR: st. kpt. Wiesław Grzybowski, Łukasz Kołata 

rozprzestrzenienie się pożaru. 

W ciągu około 30 minut objął ponad 

pięćdziesiąt budynków. Dowodzący 

akcją szybko zadysponowali kolejne 

zastępy SP i OSP do działań 

w najbardziej newralgicznych 

miejscach. 

Po trwającej wiele godzin akcji udało 

się powstrzymać rozszalały żywioł. 

W działaniach gaśniczych brało udział 

40 jednostek zawodowej 

i ochotniczej straży pożarnej oraz 

2 jednostki straży wojskowej. Pożar 

strawił 63 budynki, maszyny rolnicze, 

wiele rodzin straciło dorobek całego 

życia, kilkanaście osób odniosło 

obrażenia. 

LATA WYZWAŃ 1975-92 

W wyniku nowego podziału 

administracyjnego kraju z dniem 

1 czerwca 1975 roku następuje 

likwidacja powiatów, w tym 

powiatu poddębickiego. Jego obszar 

wszedł w skład nowo powstałego 

województwa sieradzkiego. 

W Poddębicach pozostała siedziba 

władz miasta i gminy. 

W latach 1975 – 1986 terenem 

działania Komendy Rejonowej 

Straży Pożarnych w Poddębicach 

były gminy: Poddębice, Wartkowice, 

Pęczniew, Zadzim, Dalików 

i Goszczanów. 

W 1987 r. gmina Goszczanów 

została przyłączona do rejonu 

działania KRSP w Sieradzu. W tym 

czasie Komenda Rejonowa Straży 

Pożarnych w Poddębicach miała 

swoją siedzibę w budynku OSP. 

Lata 1985 – 1988 to czas budowy 

nowej strażnicy dla Zawodowej 

Straży Pożarnej. 1 kwietnia 1985 r. 

wmurowano kamień węgielny, 

a już 23 maja wspólnie z władzami 

wojewódzkimi z Sieradza budowę 

wizytował Prezes Zarządu Głównego 

ZOSP dh Anatol Adamski. 

Zarządzeniem nr 17 z dnia 

10 czerwca z dniem 1 lipca 1988 r. 

wojewoda sieradzki powołał 

Zawodową Straż Pożarną 

w Poddębicach. Uroczyste 

przekazanie budynku 

w użytkowanie nastąpiło w dniu 

28 sierpnia 1988 r. 

Zawodowa Straż Pożarna 

zatrudniała wówczas w systemie 

zmianowym 27 funkcjonariuszy, 

a na jej wyposażeniu znajdowały się 

następujące samochody: jelcz GCBA 

6/32, star 244 GBA 2,5/16, żuk GLBA 

04/2 i star 200 SH – 18, samochód 

operacyjny fiat 125 p oraz samochody 

gospodarcze żuk i star. 

W komendzie natomiast 

zatrudnionych było 

5 funkcjonariuszy w systemie 

codziennym oraz 3 dyspozytorów 

rejonowego stanowiska kierowania 

w systemie zmianowym. W jej 

rejonie działało 78 jednostek OSP, 

które posiadały na wyposażeniu 

31 samochodów i 140 motopomp. 

POD SZTANDAREM PSP 

Rok 1992 to czas kolejnych zmian 

w strukturach zawodowego 

pożarnictwa. W dniu 1 lipca 

tego roku Komendant Główny 

Państwowej Straży Pożarnej powołał 

jednostkę ratowniczo – gaśniczą 

PSP, będącą w strukturach Komendy 

Rejonowej PSP w Zduńskiej Woli. 

Kolejnym bardzo pracowitym 

okresem dla poddębickich strażaków 

był rok 1998. Zbliżała się 10. rocznica 

powołania Zawodowej Straży 

Pożarnej. Strażacy własnymi siłami 

remontowali budynek, aby godnie 

uczcić zbliżający się jubileusz. 

Uroczystość odbyła się 

1 października. Strażacy otrzymali 

nowy samochód pożarniczy renault, 

natomiast społeczeństwo ziemi 

poddębickiej ufundowało sztandar. 

WYKORZYSTANE ZDJĘCIA POCHODZĄ Z ARCHIWUM PODDĘBICKIEGO TOWARZYSTWA REGIONALNEGO ORAZ KP PSP W PODDĘBICACH 

HISTORIA 

Kierownictwo 

Komendanci Powiatowi Straży 

Pożarnych 

1956-1957 st. ogn. poż. Jan Fafiński 

1957- asp. poż. Leszek Kościelski 

1957-1965 kpt. poż. Adam Perczyński 

1965-1966 por. poż. Stefan Sażalski 

1966-1975 mjr poż. Tadeusz 

Januszkiewicz 

Komendanci Rejonowi Straży 

Pożarnych 

1975-1977 mjr poż. Tadeusz 

Januszkiewicz 

1977-1980 mjr poż. Stefan Sażalski 

1980-1992 mjr poż. Jerzy Zakrzewski 

Komendanci Powiatowi Państwowej 

Straży Pożarnej 

1999-2006 st. bryg. Jerzy Zakrzewski 

2006-2009 bryg. Stanisław Stępiński 

2009 bryg. Jacek Grzelakowski (obecnie) 

Dowódcy JRG PSP w Poddębicach 

1992-1998 mł. bryg. Jerzy Zakrzewski 

1999-2010 mł. kpt. Andrzej Przespolewski 

2010 st. kpt. Wiesław Grzybowski 

(obecnie) 


HISTORIA 

HISTORIA 

Jednostka ratowniczo-gaśnicza 

PRZERWANA NIĆ 

i opanowaniu przybyłych ratowników 

Volvo, GCBA na podwoziu Mercedes Atego, SLRr Kia Sorento, 

zatrudniała wówczas 33 strażaków. 

5 maja 2001 r. operator koparki 

oraz sprawności dowodzących akcją 

GLBARt na podwoziu Iveco Daily, GBA na podwoziu Mercedes 

Z dniem 1 stycznia 1999 r. 

ponownie doszło do zmian 

administracyjnych w kraju – 

powstał powiat poddębicki. W tym 

dniu rozpoczęła swoją działalność 

Komenda Powiatowa Państwowej 

Straży Pożarnej w Poddębicach. 

Rozpoczął się okres reorganizacji, 

tworzenia struktur komendy od 

wykonującej prace melioracyjne 

we wsi Człopy uszkodził gazociąg 

łączący Łódź i Poznań. Niezwykle 

wysokie ciśnienie wydobywającego się 

gazu niemalże uniosło kilkutonową 

maszynę jednocześnie ją przewracając. 

Szczęśliwy zbieg okoliczności sprawił, 

iż nie doszło do eksplozji mogącej 

spowodować niewyobrażalne wręcz 

udało się zapewnić bezpieczeństwo 

okolicznym mieszkańcom i ocalić ich 

mienie od zniszczenia. O rozmiarach 

zagrożenia może świadczyć fakt, iż po 

zakończeniu całej akcji pracownicy 

PGNiG S.A. stwierdzili wyciek ponad 

250 milionów litrów gazu o wartości 

znacznie przekraczającej 500 tys. zł. 

Atego. 

W komendzie obecnie zatrudnionych jest 45 strażaków oraz 2 

pracowników cywilnych. 

W skład powiatu wchodzi 6 gmin: Poddębice, Uniejów, 

Zadzim, Pęczniew, Wartkowice i Dalików. Sieć ochrony 

przeciwpożarowej stanowi 81 jednostek OSP, w tym 14 

funkcjonujących w ramach struktur KSRG. 

Komenda Powiatowa PSP 

w Poddębicach zawsze dużą wagę 

przywiązywała do szeroko pojętej 

działalności sportowej. 

Dzięki wysiłkom wielu strażaków 

udzielających się jako trenerzy 

i zawodnicy możliwe było osiągniecie 

wielu sukcesów sportowych jak chociażby: 

podstaw. 

Nowe obowiązki nałożone 

na strażaków wymusiły na 

ówczesnym kierownictwie komendy 

prowadzenie nowych szkoleń dla 

strażaków oraz zakupy nowego, 

specjalistycznego sprzętu. Podjęta 

została decyzja o rozbudowie 

komendy o część warsztatowomagazynową. 

Przygotowania 

rozpoczęto w roku 2000, natomiast 

budowa przebiegała w latach 2001 – 

2002. W roku 2003 dokonano również 

termomodernizacji budynku oraz 

modernizacji garażu. 

Na ten okres funkcjonowania 

KP PSP w Poddębicach przypadła 

jedna z trudniejszych operacji 

ratowniczych w historii naszego 

powiatu. 

zniszczenia. Przybyłym na miejsce 

kilkanaście minut później strażakom 

ukazał się przerażający widok. 

Ogromny słup gazu wznosił się na 

kilkanaście metrów nad ziemię powoli 

zaścielając śmiercionośnym całunem 

okoliczne miejscowości. Przybyli na 

miejsce strażacy z KP PSP w Turku 

i Poddębicach natychmiast przystąpili 

do zabezpieczania terenu i ewakuacji 

zagrożonych mieszkańców. 

W działaniach ratowniczych wzięło 

udział 11 zastępów PSP, 7 zastępów 

OSP, 16 radiowozów policji, 2 karetki 

pogotowia, przedstawiciele pogotowia 

energetycznego i gazowego, władz 

samorządowych oraz prokuratury. 

Dzięki profesjonalizmowi 

Obecnie JRG w Poddębicach 

dysponuje sprzętem spełniającym 

wymagania współczesnych 

działań ratowniczych. Dzięki 

staraniom komendantów i władz 

samorządowych poddębicka 

komenda na przestrzeni ostatnich 

10 lat została wyposażona 

w nowoczesne pojazdy, które 

sukcesywnie zastępowały stare 

wysłużone samochody. 

Od 2002 pozyskano: podnośnik 

hydrauliczny SCH 30 na podwoziu 

Doskonałe wyszkolenie poddębickich 

strażaków, wprowadzanie nowoczesnych 

technologii i sprzętu nie byłyby 

możliwe bez przychylności miejscowych 

władz, niezwykłej operatywności komendantów 

i dowódców kierujących 

jednostką na przestrzeni wielu lat ale 

przede wszystkim jest to zasługa wielu 

pokoleń funkcjonariuszy i pracowników 

pożarnictwa na co dzień poświęcających 

się pracy na rzecz bezpieczeństwa 

mieszkańców naszego powiatu. 

• zajecie 1 miejsca w V Mistrzostwach Województwa 

Łódzkiego Strażaków PSP 

w Lekkoatletyce w 2003 r., 

• zajęcie 2 miejsca w VI Mistrzostwach 

Województwa Łódzkiego Strażaków PSP 

w sporcie pożarniczym w 2004 r., 

• zajęcie 1 miejsca w VII Mistrzostwach Województwa 


w sporcie pożarniczym w 2005 r. 

w konkurencji – ćwiczenie bojowe, 

• zajęcie 2 miejsca w XIV Mistrzostwach Województwa 


w piłce halowej w 2012 r. 

Wielu strażaków naszej komendy było 

wyróżnianych w zawodach indywidualnych 

a także powoływanych do kadry województwa 

i kraju na zawody o randze ogólnopolskiej. 

Należy jednak pamiętać, iż za każdym 

z tych sukcesów stoi człowiek- strażak, który 

oprócz codziennej służby poświęca wiele 

godzin na ciężkie i żmudne treningi. 


FEATURELAYOUT3 

CZEŚĆ JEGO 

PAMIĘCI 

CZEŚĆ JEGO 

PAMIĘCI 

NIE UMIERA TEN 

KTO TRWA W PAMIĘCI ŻYWYCH 

Dziękujemy za zaangażowanie 

Pana Komendanta w sprawy bliskie 

strażakom, dziękujemy za pasję, 

wyobraźnię i nowatorski sposób 

myślenia, dzięki którym możemy 

podziwiać efekty zrealizowanych 

przez Pana działań. Z nich czerpać 

będą kolejne pokolenia. 

Redakcja „Kuriera Strażackiego” 

Z 

przykrością przyjęliśmy wiadomość o odejściu 

20 kwietnia 2013 roku st. bryg. w st. spocz. Andrzeja 

Brandta byłego komendanta wojewódzkiego PSP 

w Łodzi. Przegrał z ciężką chorobą po trudnych 

latach walki. Pogrzeb odbył się 26 kwietnia br. 

w Kościele pw. Św. Bartłomieja Apostoła w Sępólnie 

Krajeńskim. 

Komendant Brandt wspominany był jako człowiek 

o wyjątkowo spokojnym usposobieniu, którego siła ducha 

umacniała i dodawała otuchy wszystkim wokół. 

Całe swoje życie zawodowe związał z pożarnictwem, które 

było jego pasją. W latach młodzieńczych był działaczem 

społecznym związku Ochotniczych Straży Pożarnych. W roku 

1975 podjął naukę w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej 

w Warszawie. W 1979 roku, po ukończeniu szkoły podjął 

służbę w Komendzie Rejonowej Straży Pożarnych w Wągrowcu, 

którą kierował przez wiele lat. W latach 1989 – 1992 w 

ramach działalności społecznej w związkach zawodowych 

współorganizował prace w zakresie reformy służby pożarniczej 

w celu powołania Państwowej Straży Pożarnej i Krajowego 

Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. W latach 1992 – 1997 

współuczestniczył w organizowaniu struktur Państwowej Straży 

Pożarnej i Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego na 

terenie rejonu wągrowieckiego. 

Jego osobowość, predyspozycje dowódcze, zdolność 

umiejętnego kierowania zespołami ludzkimi, a przede wszystkim 

profesjonalizm zdecydowały o jego powołaniu w roku 1998 

na stanowisko Komendanta Wojewódzkiego PSP w Łodzi. 

W okresie transformacji administracyjnej kraju, mającej miejsce 

w roku 1999, włożył wiele wysiłku w działania związane 

z likwidacją starych struktur i powstaniem nowych komend 

powiatowych i miejskich PSP woj. łódzkiego. 

Wniósł wiele dla rozwoju infrastruktury, wyposażenia jednostek 

oraz podniesienia poziomu szkolenia. Dzięki osobistemu 

zaangażowaniu st. bryg. Andrzeja Brandta podjęto budowę 

nowych strażnic oraz modernizację dotychczasowych obiektów 

jednostek organizacyjnych straży pożarnych 

w woj. łódzkim. Do spektakularnych osiągnięć należy udział 

w realizacji zadań inwestycyjnych kompleksów strażnic, 

w tym komend powiatowych PSP w Łęczycy w 2000 r. 

i Rawie Mazowieckiej w 2001 r., a przede wszystkim Komendy 

Miejskiej PSP w Łodzi w 2001 r. W roku 2002 zakończono 

rozbudowę i przekazano do użytku nowocześnie wyposażony 

obiekt Komendy Wojewódzkiej PSP w Łodzi. W swojej karierze 

zawodowej kierował wieloma dużymi akcjami ratowniczogaśniczymi, 

przeciwdziałając zagrożeniom dla życia ludzkiego, 

mienia i środowiska. Odszedł na emeryturę w 2003 roku. 

Dla Kuriera Strażackiego odegrał niezmiernie ważną 

rolę. Jako Komendant Wojewódzki PSP w Łodzi był inicjatorem 

wskrzeszenia miesięcznika w czerwcu 

2000 roku. 

IDEĘ WZNOWIENIA CZASOPISMA STRAŻAKÓW WOJ. ŁÓDZKIEGO 

ST. BRYG. W ST. SPOCZ. ANDRZEJ BRANDT PRZYBLIŻYŁ CZYTELNIKOM 

W WYWIADZIE ZAMIESZCZONYM W 100. NUMERZE KS W 2008 ROKU 

DOSTĘPNYM NA STRONIE INTERNETOWEJ POD ADRESEM 

http://www.straz.lodz.pl/doc/kurier/kurier%20100.pdf 

ŚP. ST. BRYG. W ST. SPOCZ. ANDRZEJ BRANDT 


PROJEKTY 

“Ellie ma siedem lat 

i jako żywy 

wykrywacz 

przyspieszaczy 

jest w 97 procentach 

dokładna” 

Wykrywacz 

na czterech 

łapach 

źródło: http://www.fire.nsw.gov.au 

Australijscy strażacy 

mają w swoich 

szeregach Ellie 

- sympatyczną 

labradorkę, która 

wykazuje wyjątkowe 

zdolności wykrywania palnych cieczy 

za pomocą niezwykle wyczulonego 

węchu. Lokalizację przyczyny pożaru 

nie utrudniają jej nawet specyficzne 

warunki na pogorzelisku i dominujący 

zapach spalenizny. Elli szybko zawęża 

obszar poszukiwań źródła ognia, 

dzięki czemu policja, straż pożarna 

i biuro koronera mogą sprawnie 

dokonać analizy przyczyn pożaru. 

Labradorka wyczuwa przyspieszacz 

w mniejszych stężeniach niż 

przenośny sprzęt badawczy 

i bez trudu przychodzi jej praca 

w pomieszczeniach zamkniętych. 

Skraca czas spędzany przez śledczych 

i załogi straży w niebezpiecznej 

atmosferze lub miejscach, np. w sytuacjach, 

gdy budynek zagrożony jest 

zawaleniem. 

Ellie jest w stanie szybko i dokładnie 

ustalić czy została użyta ciecz 

łatwopalna. Umiejętności czworonoga 

zostały ocenione i potwierdzone 

projektem badawczym oraz pracą 

doktorską i dyplomową 

z wyróżnieniem prowadzoną przez 

studentów nauk kryminalistycznych 

z Politechniki w Sydney. 


Inteligentne 

ubrania specjalne 

W katedrze Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii 

Włókienniczej Politechniki Łódzkiej realizowany jest projekt 

pn. „Nowoczesne ochrony osobiste służb ratowniczych KSRG 

w oparciu o potrzeby użytkowników”. 

ramach projektu planowane jest opracowanie 

W koncepcji dwóch typów ubrań strażackich: 

• ubrania specjalnego nowej generacji (o maksymalnie 

ograniczonej masie - „ubrania do działań ratowniczo- 

-gaśniczych na przestrzeniach otwartych” - tzw. ubranie 

specjalne lekkie) oraz 

• system ubrania ćwiczebnego z systemem 

monitorowania pracy ratownika przy pomocy 

wmontowanych inteligentnych czujników mierzących 

temperaturę zewnętrzną, pododzieżową, saturację 

krwi, tętno, wilgotność zewnętrzną i pododzieżową. 

Odzież ma chronić a czujniki w niej umieszczone będą 

przekazywały sygnał bezpośrednio do centrali, która 

zajmie się monitorowaniem stanu zdrowia strażaka 

znajdującego się w akcji. Wiedza ta umożliwi ocenę 

stanu strażaka i ewentualne wycofanie go z działań. 

Odzież może mieć także wmontowane czujniki typu 

akcelerometr, aby można było łatwo zlokalizować 

strażaka w miejscu, gdzie np. zemdlał. Wcześniej były 

już realizowane podobne projekty. Ten różni się od 

poprzednich tym, że odzież ma być dużo lżejsza niż 

dotychczas i wszystkie czujniki będą bezprzewodowe. Prace 

nad projektem rozpoczęto w grudniu 2011 roku, mają one 

potrwać do 2015 roku. 

W ramach projektu zostaną zastosowane najnowsze 

osiągnięcia technologii tekstylnych umożliwiające spełnienie 

rosnących wymagań stawianych ochronom osobistym oraz 

wymagań związanych z komfortem użytkowania, estetyką 

i funkcjami telemetrycznymi. 

Projekt będzie realizowany przez konsorcjum projektowe 

w składzie:Szkoła Głowna Służby Pożarniczej, Instytut 

Technologii Bezpieczeństwa „MORATEX”, Politechnika 

Łódzka, Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy 

PROJEKTY 

Instytut Badawczy, Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony 

Przeciwpożarowej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, TEXA, 

Arlen SA, Wytwórnia Umundurowania Strażackiego, Kaliskie 

Zakłady Przemysłu Terenowego. 

Tekst powstał w oparciu o materiał audio, zrealizowany i udostępniony przez Grzegorza Mnicha 

dziennikarza Radia Eska. 




SPORT 

Grzegorz Sobiński 

– starszy strażak 

z JRG Komendy 

Powiatowej PSP 

w Łęczycy, członek 

polskiej reprezentacji 

w Halowych 

Mistrzostwach Świata 

w Lekkoatletyce, halowy 

mistrz kraju w sprincie 

na 400 metrów. 

ZDJĘCIE: ARCH. PZLA 

AUTOR: Anna Cydzik-Mularczyk 

Najszybszy 

STRAŻAK 

w kraju 

Od hobby po sport wyczynowy 

Sukcesów na koncie 26-latka jest sporo, bo 

bakcyla do biegania połknął już jako chłopiec w 

szkole podstawowej. W liceum na jednej z lekcji 

wychowania fizycznego jego zdolności zauważył 

nauczyciel. Pokierował go do Młodzieżowego 

Klubu Lekkoatletycznego w Łęczycy. Okazało 

się, że osiągał lepsze wyniki od kolegów, którzy 

trenowali już od dawna. Na Ogólnopolskiej 

Olimpiadzie Młodzieży w Zielonej Górze, został 

finalistą mistrzostw Polski. Tym samym rozpoczęła 

się jego przygoda z kadrą polską. Pasja dała mu siły 

do częstych treningów, a dzięki zaangażowaniu 

i ambicji uzyskiwał coraz lepsze wyniki 

startowe. Wkrótce jego hobby stało się ciężką 

pracą w kierunku czegoś więcej. Wystartował 

na Mistrzostwach Świata Juniorów w Pekinie. 

Zajął wtedy 7 miejsce. To osiągnięcie rozbudziło 

jeszcze bardziej jego apetyt i wolę rywalizacji. 

Nie przestawał trenować. Myśląc o przyszłości 

zawodowej postanowił połączyć przyjemne z 

pożytecznym i rozpoczął naukę na Akademii 

Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku, gdzie 

zdobył licencjat. Tytuł magistra pedagogiki zdobył 

na Uniwersytecie Łódzkim. 

Praca mu służy 

Służbę w straży rozpoczął w 2009 roku. Wtedy też, 

stąpając mocno po ziemi, zdawał sobie sprawę z 

tego, że podjęcie pracy zawodowej może podciąć 

mu sportowe skrzydła, które ledwie zdążył 

rozwinąć. Rzeczywistość rozminęła się jednak z 

przeczuciami. Okazało się bowiem, że zarówno 

przełożeni, jak i koledzy ze zmiany stoją za nim 

murem, a system pracy umożliwia realizowanie 

sportowych planów. Praca w straży przynosi mu 

ogromną satysfakcję. Nie wyobraża sobie innego 

zajęcia. Na służbie zawsze jestem w ruchu, nie 

umiem długo usiedzieć w jednym miejscu, realizuję 

się w jednostce – mówi. 

SPORT 

Na służbie 

zawsze jestem 

w ruchu, nie 

umiem długo 

usiedzieć 

w jednym 

miejscu 

“ 

To dopiero początek sukcesów 

Grzegorz wybiegał wiele medali i już nie raz stanął 

na podium. Jednym z ostatnich sukcesów, które 

osiągnął był wynik 47.14 sekund na 400 metrach 

w 57. Halowych Mistrzostwach Polski w Lekkiej 

Atletyce rozgrywanych w Spale. Jest to najlepszy 

w tym roku wynik w Polsce, który był dla niego 

przepustką do udział w Halowych Mistrzostwach 

Europy rozegranych w Goeteborgu. Mimo, 

niesłusznej jego zdaniem, dyskwalifikacji polskiej 

sztafety, uważa te zawody za udane pod względem 

uzyskanych czasów. Huśtawka nastrojów przy 

zmieniającej się pozycji polskiego zespołu na 

podium i zamieszanie wywołane serią protestów 

podczas tych mistrzostw, pozostawiły spory 

niedosyt. W najbliższym czasie wybiera się na 

zgrupowanie polskiej kadry do Hiszpanii. To będą 

przygotowania do Pucharu Europy w Londynie i 

Mistrzostw Świata w Moskwie na przełomie lipca 

i sierpnia 2013 r. 

Dwie pasje 

Hiszpania to kolejny zakątek świata, który 

zobaczy, uczestnicząc w zgrupowaniu. Zwiedził 

już Pekin, Walencję i Stambuł. Wyczynowe 

bieganie i związane z nim podróże to dwa wielkie 

zamiłowania Grzegorza, które idą w parze ku 

uciesze samego sprintera. Poza nimi, z racji 

wykształcenia i chęci przekazywania wiedzy 

bierze udział w projekcie unijnym na łęczyckim 

orliku. Jako animator sportowy poświęca czas 

młodzieży. Stara się zaszczepiać w nich, to co 

głęboko zakorzenione jest w nim samym – miłość 

do sportu. 

O swoim sukcesie mówi, że to jest wyłącznie 

zasługa systematycznej pracy nad formą fizyczną. 

Podkreśla również wsparcie ze strony Komendanta 

Powiatowego PSP w Łęczycy i wyrozumiałych 

kolegów z pracy. 


“ 


PÓŁ ŻARTEM 

PÓŁ SERIO 

Oko w oko z bestią 

AUTOR: st. kpt. Wiesław Grzybowski, Łukasz Kołata 

Rozsierdzony 

bawół przypuścił 

morderczą szarżę 

na naszego 

strażaka, ten 

niczym hiszpański 

matador zręcznie 

unikał raz po raz 

ponawianych 

ataków 

Zdarzają się akcje, które z pozoru zapowiadają się zwyczajnie, 

standardowo. Bywa jednak, że sytuacja na miejscu zdarzenia potoczy się 

według niezakładanego wcześniej scenariusza i rutynowe działania zaczynają 

przypominać sceny z horroru. Przekonali się o tym strażacy z Poddębic 

podczas jednej z operacji przeciwpowodziowych. 

Wysoki stan wody w rzece Ner zaczął zagrażać wielu obiektom 

położonym w jej pobliżu. 2 zastępy z JRG KP PSP w Poddębicach zostały 

zadysponowane do ewakuacji zagrożonego inwentarza zoo safari 

w Borysewie. Poskromienie zebr, wielbłądów czy kangurów nie stanowiło 

wyzwania dla dzielnych strażaków. Nawet groźnie spoglądający kazuar 

nie protestował, zachowując się potulnie jak baranek. W końcowej fazie tej 

niezwykle skomplikowanej operacji sekc. Łukasz Krystek wraz 

z pracownikami zoo przystąpił do ewakuacji zagrożonego przez szybko 

wzbierającą wodę bawoła przywiązanego do drewnianego ogrodzenia 

stalowym łańcuchem. Widząc ratowników potężne zwierzę poczuło się 

zagrożone i podjęło próbę wyswobodzenia się z okowów. 

Po kilku próbach ogniwa łańcucha ustąpiły pod naporem stalowych 

mięśni grubych niczym okrętowe liny. Wściekły byk zrzucił z siebie pętające 

go jarzmo i powiódł wzrokiem po zbliżających się ratownikach. Dalej 

wydarzenia potoczyły się błyskawicznie. Rozsierdzony bawół przypuścił 

morderczą szarżę na naszego strażaka, ten niczym hiszpański matador 

zręcznie unikał raz po raz ponawianych ataków, jednocześnie prowokując 

rogatego napastnika do przejścia na wyżej położony teren. Tylko dzięki 

sprawności i opanowaniu strażaków możliwe było okiełznanie dzikiej bestii. 

Cała akcja zakończyła się pełnym sukcesem a pamięć o niej jest wiecznie żywa 

w sercach poddębickich strażaków a szczególnie sekc. Łukasza Krystka.

KURIERSTRAŻACKI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?