O krok od tragedii..

2 Akcje ratowniczo - gaœnicze
O krok od tragedii...
10.07.2007 r. - lipcowy wieczór niczym
nie odbiegaj¹cy od innych...
mo¿e jedynie za wyj¹tkiem kapryœnej
aury, która w tym roku nie jest sprzyjaj¹ca
dla urlopowiczów. Nic nie zapowiada³o
tak pracowitej nocy
dla zgierskich stra¿aków.
O godz. 22 50 na numer alarmowy 998
do PSK Zgierz wp³ynê³o zg³oszenie
o zadymieniu na klatce schodowej
i zapaleniu siê instalacji elektrycznej
w jednym z mieszkañ na Osiedlu 650 -
lecia w Zgierzu. Do zdarzenia zadysponowany
zosta³ zastêp GBA 2/25
z obsad¹ 5 osób. Na szczêœcie okoliczni
mieszkañcy, bêd¹cy na ulicy pokierowali
stra¿aków tak, ¿e podjechali
oni pod blok od strony balkonów,
a nie od strony wejϾ do klatek schodowych.
Obraz, jaki zasta³ przyby³y
na miejsce Dowódca Zmiany
asp. Jacek Mrulewicz zwiastowa³ nadchodz¹c¹
tragediê. Z mieszkania
na I piêtrze wydobywa³ siê gêsty czarny
dym. Na ka¿dym z balkonów sta³o
po kilkoro lokatorów w ró¿nym wieku
gotowych do skoku. Stoj¹cy na barierce
okalaj¹cej balkon m³ody mê¿-
czyzna podawa³ w dó³ kilkumiesiêczne
dziecko. Sytuacja jak z amerykañskiego
filmu z t¹ ró¿nic¹, ¿e dym by³
naprawdê truj¹cy, a p³omienie w mieszkaniu
na I piêtrze dotkliwie parz¹ce.
Jaki kierunek dzia³añ obraæ, ¿eby nie
dopuœciæ do tragedii...
To pytanie ko³ata³o siê w g³owie dowódcy,
który wraz z jednym z ratowników
przy u¿yciu D14W dosta³ siê
na balkony w celu przede wszystkim
opanowania histerycznej paniki wœród
mieszkañców. Dwóch innych ratowników
w aparatach ochrony dróg oddechowych
i z nawodnion¹ lini¹ gaœnicz¹
uda³o siê z drugiej strony budynku
¿eby z klatki schodowej podj¹æ
dzia³ania ratowniczo - gaœnicze.
Tam by³o jeszcze gorzej... Z kuchennego
okna na I piêtrze wydobywa³ siê
dym i ogieñ. Wszystko dzia³o siê tak
szybko, a strata ka¿dej sekundy mog³a
kosztowaæ ¿ycie.
Si³y by³y niewystarczajace, wiêc
dyspozytor zadysponowa³ kolejne
zastêpy: GCBA 5/40 z obsad¹ trzech
stra¿aków i SH-18 z obsad¹ jednego
stra¿aka. Ratownicy, stanowi¹cy obsadê
drugiego samochodu podjêli
dzia³ania gaœnicze podaj¹c dwa pr¹dy
wody do p³on¹cego mieszkania
przez okno i klatkê schodow¹.
Ewakuacja osób z wy¿szych kondygnacji
klatk¹ schodow¹ nie by³a mo¿-
liwa ze wzglêdu na znaczne zadymienie.
Wobec powy¿szego, kieruj¹cy
dzia³aniami ratowniczym po opanowaniu
paniki podj¹³ decyzje o przeprowadzeniu
ewakuacji mieszkañców
znajduj¹cych siê w oknach i na balkonach
przy u¿yciu podnoœnika SH-
18. W trakcie wykonywania tej czynnoœci
okaza³o siê, ¿e jedna z osób
znajduj¹cych siê na II-im piêtrze cierpi
na niedow³ad koñczyn dolnych.
Ka¿dy, kto choæ trochê zna siê na po-
¿arniczej sztuce ma œwiadomoœæ jak
trudno jest tak¹ osobê umieœciæ
w ciasnym koszu „osiemnastki”
oraz ile wysi³ku kosztuje pomimo zagro¿enia
przekonanie ewakuowanego
o opuszczenie wózka inwalidzkie-
Redaktor naczelna: Marta Nowak
Wydawca: Komenda Wojewódzka PSP
w £odzi ul. Wólczañska 111/113,
90 -521 £ódŸ
Kontakt: tel. (0-42) 63 - 15 - 167
e-mail: kwpsplodz.kurier@straz.toya.net.pl
Rada redakcyjna: st. asp. Leszek B³aszczyk, kpt. Piotr Cholajda, kpt. Dariusz Ha³at,
asp. sztab. Andrzej Janiczek, m³. bryg. Pawe³ Kardas, m³. bryg. Mariusz Konieczny,
asp. sztab. Jerzy Kulicki, kpt. Mariusz Makówka, kpt.Artur Michalak, m³. bryg. Jacek
Szeligowski, st. kpt.Andrzej Tomicki, kpt. Jaros³aw Wasylik.
Sk³ad: asp. Dariusz Koœlin.
Rada redakcyjna zastrzega sobie prawo do stosowania zmian i skrótów.
Druk: POLIGRAPHICA, 91-231 £ódŸ, ul. Ratajska 1.
Kurier Stra¿acki jest dostêpny w formie elektronicznej na stronie internetowej
www.straz.lodz.pl

go i pokonanie drogi z w³asnego
mieszkania w bezpieczne miejsce
za pomc¹ samochodu SH-18. W sumie
wykonano kilkanaœcie kursów
koszem ewakuuj¹c w ten sposób 21
osób. Bilans tego po¿aru to 11 osób
rannych, straty oko³o 150 tys. z³. Najciê¿ej
poszkodowana by³a lokatorka
mieszkania, w którym powsta³ po¿ar,
która dozna³a niegroŸnych poparzeñ
rêki i barku. Dzia³ania zakoñczono
w dniu 11 lipca br. o godz. 1 25 .
Bior¹c pod uwagê z³o¿onoœæ, nie tak
du¿ego przecie¿ w swoich rozmiarach
po¿aru oraz okolicznoœci, w jakich
by³y prowadzone dzia³ania mo¿na pokusiæ
siê o stwierdzenie, ¿e iloœæ
ratowników przyby³ych na miejsce
by³a minimalna w stosunku do wymaganej.
Ktoœ móg³by zasugerowaæ, ¿e przecie¿
mo¿na by³o zadysponowaæ
jednostki OSP. Znaj¹c jednak pragmatykê
s³u¿by skuteczne wejœcie
do dzia³añ „ochotników” odbywa siê
po oko³o 10÷15 min, a w takiej sytuacji
w³aœnie te pierwsze kilkanaœcie
minut mo¿e zadecydowaæ o wszystkim.
Nie zosta³ tu przytoczony najczarniejszy
scenariusz, a przecie¿ nierzadko
siê zdarza, ¿e podczas gaszenia
po¿aru w jednym miejscy wybucha
drugi lub gdzieœ indziej ma miejsce
wypadek drogowy. Tam te¿ potrzeba
ratowników od zaraz.
Zdaje siê, ¿e los tym razem pogrozi³
palcem. I sta³o siê … O godz. 2 32 -po
ponad godzinie od zakoñczenia prowadzonych
dzia³añ podczas opisywanego
po¿aru, po czasie który wystarcza
jedynie na uzupe³nienie zapasu
powietrza w butlach ci sami
stra¿acy stanowili pierwszy rzut si³
i œrodków do po¿aru drewnianego
pustostanu, mieszcz¹cego siê w Zgierzu,
przy ul. D¹browskiego 5. Tam
na szczêœcie nie by³o tak groŸnie,
gdy¿ nie wystêpowa³o zagro¿enie
¿ycia i zdrowia ludzi, ale za to znacznie
d³u¿ej bo dzia³ania trwa³y do 6 26 .
Chcia³o by siê rzec…Jak dobrze,
¿e w przewa¿aj¹cej mierze dowódcami
zmian s¹ doœwiadczeni aspiranci
i oficerowie, dla których priorytetem
jest ratowanie a nie dowodzenie.
kpt. Bart³omiej Tomczuk
Æwiczenia ratownicze
Bezpieczna
Ósemka
W dniu 11 sierpnia br. Komenda Powiatowa
Pañstwowej Stra¿y Po¿arnej
w Wieluniu bra³a czynny udzia³ w symulowanym
wypadku drogowym,
który mia³ miejsce na drodze krajowej
nr 8 w okolicach Osjakowa w powiecie
wieluñskim. Æwiczenia zosta³y zorganizowane
przez Generaln¹ Dyrekcjê
Dróg Krajowych i Autostrad.
Kierowcy przeje¿d¿aj¹cy drog¹ krajow¹
nr 8 w okolicy Osjakowa mogli
zobaczyæ: rozbite samochody, ratowników
medycznych i stra¿aków udzielaj¹cych
pomocy osobom rannym
w wypadku, helikopter ratowniczy zabieraj¹cy
poszkodowanych oraz policjantów
kieruj¹cych ruchem.
Przeprowadzone æwiczenia mia³y
wp³yn¹æ na wyobraŸniê kierowców
i uœwiadomiæ im, jakie zagro¿enia wystêpuj¹
podczas niezachowania nale¿ytej
ostro¿noœci w czasie jazdy
samochodem po naszych drogach.
Dzia³ania stra¿aków- ratowników
z Pañstwowej Stra¿y Po¿arnej w Wieluniu
polega³y na: zabezpieczeniu
miejsca zdarzenia, ewakuacji poszkodowanych
z rozbitych samochodów,
wspó³pracy przy udzielaniu
pomocy medycznej i przetransportowaniu
ich do karetek pogotowia
lub œmig³owca ratowniczego. G³ównym
celem tych æwiczeñ by³o przede
wszystkim zwrócenie uwagi spo³eczeñstwa
na coraz wiêksz¹ iloœæ wypadków
na polskich drogach.
Dla wszystkich s³u¿b by³y one
bardzo cenne, poniewa¿ mogliœmy
doskonaliæ dzia³ania, jakie zwi¹zane
s¹ z ratownictwem drogowym i ratownictwem
medycznym oraz uœciœlaæ
wspó³pracê z innymi s³u¿bami.
Przeprowadzone æwiczenia by³y tym
bardziej wa¿ne, gdy¿ droga krajowa
nr 8 przebiega przez nasz powiat
i z roku na rok odnotowujemy coraz
wiêksz¹ liczbê tragicznych zdarzeñ,
w usuwaniu skutków których bior¹
udzia³ stra¿acy.
asp. Maciej Dura
3
Zdjêcia wykorzystane dziêki uprzejmoœci
asp. Przemys³awa Ziomka - funkcjonariusza
KP Policji w Zgierzu

4
Æwiczenia specjalistyczne
XII Miêdzynarodowe Mistrzostwa
Rosji w Wieloboju Ratowniczym
rozgrywane by³y w dniach od
30.07.2007 r. do 16.08.2007 r. Polskê reprezentowa³a
jedyna dru¿yna,
która zosta³a utworzona na bazie grup
specjalistycznych KM PSP w £odzi.
W sk³ad reprezentacji wchodzili:
m³. bryg. Makary Szulc JRG-9,
kpt. Bart³omiej Mazur JRG-10,
asp. Krzysztof Krawczyk JRG-10,
asp. S³awomir Pytel JRG-10, m³. asp.
£ukasz Piaskowski JRG-10, m³. asp.
Dominik Szulc JRG-10, m³. asp.Tomasz
Pytel JRG-10, m³. asp.Adam Markiewicz
JRG-10, st. sekc.ArnoldWiœniewski
JRG-10 oraz sta¿ystka - t³umaczka
Karolina Sarna KM PSP £ódŸ.
Zawody odby³y siê w okolicach
miasta Priozersk w obwodzie leningradzkim
Federacji Rosyjskiej. Bra³o
w nich udzia³ 31 zespo³ów m.in.: formacji
poszukiwawczo - ratowniczych
MCZS Rosji, organizacji i jednostek
wojskowych podporz¹dkowania centralnego,
pañstwowej s³u¿by przeciwpo¿arowej,
przywo³¿añskiego oddzia-
³u poszukiwawczo - ratowniczego,
spo³ecznych poszukiwawczo - ratowniczych,
formacji ogólnorosyjskiego
studenckiego korpusu ratowników -
do 6 zespo³ów, a tak¿e formacje ratownicze
z: Niemiec, Bia³orusi, Finlandii
oraz Kazachstanu. Konkurencje,
w których rywalizowali stra¿acy by³y
tak trudne i wymaga³y tak nieprzeciêtnej
kondycji fizycznej, ¿e dru¿yna
z Japonii wycofa³a siê ju¿ przed rozpoczêciem
zawodów nie próbuj¹c nawet
zmierzyæ siê zprzeszkodami.
Ze wzglêdu na stopieñ trudnoœci rozgrywanych
konkurencji w sk³ad zespo³u
mogli byæ w³¹czeni tylko cz³onkowie
poszukiwawczo-ratowniczych
Niepokonany niczym
(awaryjno-ratowniczych) formacji,
posiadaj¹cych uprawnienia do prowadzenia
prac awaryjno - ratowniczych.
Mistrzostwa sk³ada³y siê z piêciu etapów:
Etap nr 1 obejmowa³:
a) Akcje poszukiwawczo - ratownicze
w warunkach œrodowiska naturalnego,
które zawiera³y m.in. nastêpuj¹ce
etapy:
- orientacjê w terenie i poszukiwanie
poszkodowanych (poruszanie siê bez
mapy wed³ug wytyczonego azymutu
z kolejnym przejœciem co najmniej
trzech punktów kontrolnych. Wszystkie
kierunki podane by³y w stopniach.
Ró¿nica wysokoœci wynosi³a
do 500 m.
Trasa posiada³a wiele krzy¿uj¹cych
siê i rozchodz¹cych siê liniowych
miejsc orientacyjnych i rozlicznych
przeszkód terenowych. Rozwi¹zaæ nie
mniej ni¿ trzy zadania sytuacyjne z listy,
zatwierdzonej przez g³ówne
Kolegium Sêdziowskie; transport poszkodowanego
po ró¿norodnym formach
leœno-górzystego ukszta³towania
terenu,
- poszukiwanie osoby porwanej przez
lawinê z pomoc¹ sygnalizatora lawinowego,
- organizacjê transportu poszkodowanego
w terenie skalistym na noszach,
na ratowniku: zjazd po œcianie 80 m;
podejœcie 70 - 80 m, trawers na œcianie
przy pomocy wahad³a,
- przeprawê przez strumieñ o szerokoœæ
30 - 40 m i prêdkoœci nurtu
do 2m/s na podrêcznych œrodkach
p³ywaj¹cych,
- sp³aw po rzece na œrodkach p³ywaj¹cych,
poszukiwanie poszkodowanych,
udzielenie im pomocy i transport.
Dystans sp³ywu wynosi³
do 6 km,
- organizacjê przeprawy wisz¹cej
i przeprawê zespo³u wraz z poszkodowanym
przez kanion o szerokoœci
uskoku 50 - 60 m. Wyjœcie do pocz¹tkowego
punktu przeprawy i powrót
do miejsca startu - mety na stromym
nachyleniu (65 - 80°) z nawieszeniem
pionowych lin porêczowych do 40 m,
- symulacjê akcji speleo - ratowniczej
pracy w jaskini (dwóch poszkodowanych),
w której wystêpowa³y pionowe
studnie do 30 m,
- organizacjê przeprawy po k³odzie,
- zastosowanie techniki SRT i „Samoratowanie”.
b) Akcje poszukiwawczo - ratownicze
w warunkach likwidacji nadzwy-

(³ódzki) stra¿ak
czajnych zagro¿eñ o charakterze
technicznym. Zawody na tym dystansie
przeprowadzone by³y w specjalnie
przygotowanej strefie, nazwanej
„stref¹ sytuacji nadzwyczajnej”,
na terytorium której w: budynkach
i dodatkowych konstrukcjach, pod zawa³ami,
a tak¿e w elementach œrodków
transportu, znajdowali siê poszkodowani
(do 20 osób). Dyscyplina
zawiera³a nastêpuj¹ce æwiczenia:
- poszukiwanie, uwalnianie poszkodowanych,
udzielanie im pomocy i ewakuacjê
z budynków i konstrukcji,
ze studni, rur, kana³ów wentylacyjnych,
z górnych piêter budynku,
z energetycznych linii przesy³owych,
z wysiêgnika dŸwigu, z zadymionych
pomieszczeñ, zatopionych zbiorników,
piwnic, labiryntów,
- likwidacjê Ÿróde³ po¿aru,
- likwidacjê skutków zdarzeñ w transporcie
l¹dowym w ró¿nych œrodkach
transportu: ciê¿arówki i samochody
osobowe,
- uszczelnienie uszkodzonej cysterny.
c) Akcje poszukiwawczo - ratownicze
na wodzie. Ten etap przeprowadzony
zosta³ na ujœciu rzeki Ko³yma
do jeziora £adoga, na g³êbokoœci
od 6 do 15 m. Na dnie, na g³êbokoœci
nie mniejszej ni¿ 2,5 m roz³o¿one by³y
³odzie, karoserie samochodów, elementy
konstrukcyjne lub imituj¹ce je
przedmioty œrodków transportowych,
podwodnego wyposa¿enia. Pod konstrukcjami,
w nich lub oddzielnie na
dnie znajdowali siê statyœci lub manekiny.
Dystans zawiera³ æwiczenia zebrane
w 5 etapów:
- orientacjê pod wod¹ (p³ywanie pod
wod¹ z rozpisanym schematem poszukiwañ
i poszukiwaniem punktów
orientacyjnych,
- poszukiwanie zatopionych konstrukcji,
- poszukiwanie poszkodowanych,
uwalnianie ich z pomoc¹ urz¹dzenia
awaryjno - ratunkowego i ewakuacjê
do punktu zbiórki poszkodowanych,
- za³o¿enie uszczelnienia na podwodny
przewód transportowy,
- rozmywanie gruntu,
- poszukiwanie „czarnych skrzynek”
wania tego æwiczenia startuj¹cy nie
mogli zginaæ nóg oraz dotykaæ nimi
dr¹¿ka. Uczestnicy konkurencji podczas
jej wykonywania byli asekurowani
przez pozosta³ych cz³onków zespo³u.
Czas wykonania æwiczenia
przez ka¿dego zawodnika wynosi³
do 5 minut. Najlepszym zespo³em by³
ten, który zdoby³ najwy¿sz¹ iloœæ
punktów za najwiêksz¹ iloœæ wykonanych
kombinowanych æwiczeñ
przez szeœciu zawodników.
f) „Po¿ary i zdarzenie ze œrodkami
transportu”.
W rezultacie wybuchu w budynku
i na przyleg³ym terytorium powsta³y
ogniska po¿arów, wyp³yw gazu,
nast¹pi³o zdarzenie ze œrodkami transportu.
Na likwidacjê awarii i poszukiwania
poszkodowanych wys³ano
grupê 6 ratowników. Etap ten zawie-
dokoñczenie s. 6
i dostarczenie ich do okreœlonego
miejsca,
- zabezpieczenie i podniesienie
przy pomocy pontonu cennego
³adunku,
- wykonanie prac zwi¹zanych z monta¿em
konstrukcji metalowej,
- poszukiwanie poszkodowanych
pod wod¹ z wykorzystaniem ró¿nych
technologii: z brzegu, z ³ódki, z pontonu,
- ewakuacjê „awaryjnego” nurka
ze zmian¹ akwalungu pod wod¹,
na jednym aparacie,
- wyprowadzenie poszkodowanego
z powietrznego „brzucha”,
- zabezpieczenie zatopionego samochodu,
doci¹gniêcie do niego liny
i wyci¹gniêcie na brzeg,
- podanie poszkodowanemu ko³a ratowniczego
z brzegu i ³ódki,
- nurkowane na odleg³oœæ 25 m w „korytarzu”
o szerokoœci 6 m,
- poszukiwanie poszkodowanego
na g³êbokoœci do 3mijego ewakuacja
na brzeg,
- ewakuacjê poszkodowanego z „kry”,
· rozwi¹zanie zadañ sytuacyjnych,
· dzia³ania ratowników, zwi¹zanych
z reanimacj¹ poszkodowanego.
Przy dzia³aniach, które by³y prowadzone
pod wod¹ jednoczeœnie pracowa³o
trzech nurków: dwóch nurkuj¹cych
i jeden ubezpieczaj¹cy. W tym
czasie pozostali cz³onkowie zespo³u
Æwiczenia specjalistyczne
wykonywali zadania kierownika prac
podwodnych i kierownika nurkowania,
zabezpieczaj¹cych nurkowanie.
£¹cznoœæ z nurkami realizowana by³a
za pomoc¹ technicznych œrodków
³¹cznoœci i linki sygna³owej. Zabezpieczenie
pracy nurków realizowane
by³o, w zale¿noœci od warunków,
z pontonu, brzegu lub ³ódki.
d) Bieg na 3 km w terenie o ró¿nicy
wysokoœci do 30m.
e) Kombinowane si³owe æwiczenia
na dr¹¿ku (si³owe podci¹ganie, podnoszenie
nóg do dr¹¿ka, podci¹ganie
z przewrotem). Wspó³zawodnictwo
odbywa³o siê na przygotowanym
wczeœniej placu, a kolejnoœæ wykonywania
ka¿dego z elementów kombinowanego
æwiczenia zale¿a³a od startuj¹cego
zawodnika. Podczas wykony-
5

6 Æwiczenia specjalistyczne
mocy podk³adów zabezpieczaj¹cych.
2. Uwalniaj¹ osobê poszkodowan¹
z samochodu osobowego (trena¿er)
po od³¹czeniu akumulatora, wyciêciu
drzwi bocznych i dachu „deskê rozdzielcz¹”
odchyla siê w dwóch etapach:
ma³ym rozpierakiem (poœrednie
zabezpieczenia), a nastêpnie si³ownikiem
hydraulicznym do po³o¿enia
zabezpieczonego sêdziowskimi szpilkami.
3. Wydobycie osoby poszkodowanej
z kabiny oraz transport do bezpiecznej
strefy.
Æwiczenie 1.4. „Syfon”.
Ratownicy powinni wyci¹gn¹æ osobê
poszkodowan¹ ze zbiornika typu
syfonowego, sprawdziæ pionowy
zbiornik pod k¹tem obecnoœci osób
poszkodowanych.
Æwiczenie 1.5. „Kana³”.
Ratownicy powinni ewakuowaæ osobê
poszkodowan¹ z kana³u komunikacyjnego.
Etap Nr 2 „Labirynt” obejmowa³:
Legenda: W rezultacie uszkodzenia
konstrukcji budynku powsta³y wielo-
ra³ nastêpuj¹ce æwiczenia:
Æwiczenie 1.1. „Wy³¹cznik (Energetyczne
linie przesy³owe).”
Ratownicy powinni od³¹czyæ elektryczn¹
sieæ poprzez przeciêcie przewodów
na s³upie energetycznym (pomiêdzy
izolatorami), przeprowadziæ
opuszczenie ze s³upa poszkodowanego
elektryka i przetransportowaæ go
do miejsca ewakuacji.
Æwiczenie 1.2. „Ogniska po¿arów
(pochodnia, w budynku, w gara¿u,
zdarzenie w œrodkach transportu)”.
Ratownicy powinni ugasiæ ogniska
po¿aru:
1. Pochodniê z rozerwanego przewodu
gazowego poprzez zaciœniêcie przewodu
przy pomocy narzêdzia hydraulicznego.
2. W gara¿u, po otwarciu wrót przy
pomocy szlifierki k¹towej, ugasiæ ognisko
po¿aru z u¿yciem gaœnicy,
i przeprowadziæ ewakuacjê poszkodowanego.
3. W rejonie zdarzenia ze œrodkami
transportu przed rozpoczêciem uwalniania
ofiar przeprowadziæ gaszenie
ognisk po¿aru z u¿yciem gaœnicy
i koca gaœniczego.
4. Na wejœciu do budynku przeprowadziæ
gaszenie ogniska po¿aru (gaœnica,
koc gaœniczy).
Æwiczenie 1.3. „Zdarzenie ze œrodkami
transportu”.
Ratownicy powinni uwolniæ ofiary
i ewakuowaæ je do bezpiecznej strefy:
1. Samochód ciê¿arowy le¿y na samochodzie
osobowym, w którym uwiêziona
jest osoba poszkodowana.
Ratownicy pochylaj¹ ciê¿arówkê
przy pomocy wyci¹garki do wymaganego
po³o¿enia w celu wykonania
dostêpu do samochodu osobowego.
Nastêpnie unieruchamiaj¹ go przy popoziomowe
zawa³y. Do poszukiwania
poszkodowanych wys³ano grupê 6 ratowników.
Æwiczenie 2.1. „Rura”.
Na drodze do zawa³u ratownicy powinni
ewakuowaæ poszkodowanego
z poziomej rury w chuœcie ratowniczej
i przetransportowaæ go do miejsca
zbiórki.
Æwiczenie 2.2. „Daszek”.
Ratownicy powinni wykonaæ wejœcie
po konstrukcji metalowej na dach
budynku: pierwszy z dolnym zespo-
³owym ubezpieczeniem, pozostali
z górnym zespo³owym zabezpieczeniem,
ewakuowaæ poszkodowanego
z daszku nad balkonami pionowo
w dó³ w chuœcie ratowniczej i odtransportowaæ
do miejsca zbiórki.
Æwiczenie 2.3. „Labirynt”.
Z dachu budynku 5 ratowników powinno
opuœciæ siê do poziomu wejœcia
w labirynt i „wahad³owo” dostaæ
siê na belkê przed nim. Dotykanie ziemi
przez ratowników podczas wykonywania
tej konkurencji by³o zabronione.
Nastêpnie zawodnicy musieli
pokonaæ w labiryncie nastêpuj¹ce
przeszkody: metalow¹ skrzynkê, przegrodê
ze sklejki, metalow¹ kratê, drewnian¹
kostkê i fa³szywe œcianki, przesuwaj¹ce
siê przy niewielkim u¿yciu
si³y, znaleŸæ dwie ofiary i przetransportowaæ
je do drugiego wyjœcia,
a nastêpnie do miejsca zbiórki.
Etap Nr 3 „Szyb windy” obejmuj¹cy:
Legenda: Z powodu wybuchu w budynku
urwa³y siê liny i kabina windy
spad³a na poziom parteru. W celu poszukiwania
i ewakuacji poszkodowanych
zosta³a wys³ana grupa 6 ratowników.
Æwiczenie 3.1. „DŸwig”.
Wejœcie pierwszego uczestnika

Æwiczenia specjalistyczne
7
na 3 piêtro odbywa siê po naro¿nych
balkonach przy pomocy drabiny hakowej
z ubezpieczeniem sêdziowskim,
pozostali zawodnicy z górnym zabezpieczeniem
zespo³owym. Zawodnicy
ewakuuj¹ poszkodowanego z wysiêgnika
dŸwigu do miejsca zbiórki.
Æwiczenie 3.2. „Szyb windy”.
Ratownicy powinni przejϾ przez zakratowane
okno na miejsce przed
drzwiami windy, przed którymi znajduje
siê poszkodowany i ewakuowaæ
go do miejsca zbiórki za pomoc¹ podniesienia.
Ratownicy otwieraj¹ drzwi
do szybu windowego i opuszczaj¹ siê
do niego, pokonuj¹ przeszkodê
ze spl¹tanych lin, przecinaj¹ je i ewakuuj¹
poszkodowanego do miejsca
zbiórki poprzez podniesienie.
Etap Nr 4. „Zawa³y”
obejmuj¹cy:
Legenda:
Zawalenie
wy¿szych kondygnacji
budynku
doprowadzi³o
do powstania
na parterze
i 1 piêtrze
zawa³ów z konstrukcji
budowlanych.
Do
ich rozbiórki,
poszukiwania
i ratowania poszkodowanych
zosta³a skierowana grupa 6 ratowników.
Æwiczenie 4.1. „P³yta”.
Ratownicy powinni uwolniæ dwóch
poszkodowanych, znaleŸæ ich pod
p³yt¹ i ewakuowaæ do miejsca zbiórki.
Æwiczenie 4.2. „Ruchome zawa³y”.
Ratownicy powinni przenikn¹æ
do zaciemnionego pomieszczenia przez
zawa³ z ruchomych p³yt: ¿elbetowej
i bloku, ceglanej œciany, wzmocnionej
metalowym arkuszem blachy i krat¹,
drewnianej belki i œmieci budowlanych,
które zawodnicy musz¹ usun¹æ z zawa³u.
Praca pod ¿elbetonow¹ p³yt¹
i blokiem jest mo¿liwa tylko po wykonaniu
zabezpieczenia sêdziowskiego.
Æwiczenie 4.3. „Woda”.
W pomieszczeniu ratownicy powinni
zlikwidowaæ wyp³yw wody z rury
pod sufitem, wyszukaæ poszkodowanego
z zawa³u i ewakuowaæ go do miejsca
zbiórki poprzez drogê, któr¹ wykonali
w ruchomych zawa³ach.
Æwiczenie 4.4. „Piwnice”.
Po zatrzymaniu wycieku wody,
po pozwoleniu sêdziego etapu, ratownicy
powinni pokonaæ przeszkodê
z metalowego ceownika (odciête fragmenty
wynosi siê na zewn¹trz),
przejœæ przez w³az przy pod³odze w zaciemnione
pomieszczenie, wyszukaæ
w nim poszkodowanego i ewakuowaæ
go do miejsca zbiórki poprzez wykonane
przejœcia.
Etap Nr 5. „Komora dymowa” obejmuj¹cy:
Legenda: Zawalenie konstrukcji budowlanych
oraz po¿ary doprowadzi-
³y do zadymienia i zapylenia pomieszczeñ,
powstania wycieku z cysterny
z rop¹. Do likwidacji awarii i poszukiwania
poszkodowanych zosta³a skierowana
grupa, sk³adaj¹ca siê z6ratowników
w œrodkach ochrony dróg
oddechowych i skóry.
Æwiczenie 5.1. „Plaster”.
Ratownicy powinni zatrzymaæ wyciek
ropy z cysterny poprzez na³o¿enie
plastra z wykorzystaniem kompletu
pneumatycznego i taœm œci¹gaj¹cych.
Æwiczenie 5.2. „Dym”.
Ratownicy powinni wejϾ po drabinie
po¿arniczej na dach budynku.
Pierwszy uczestnik tego etapu z górnym
zabezpieczeniem sêdziowskim,
pozostali z górnym zabezpieczeniem
zespo³owym, nastêpnie ewakuowaæ
poszkodowanego z zadymionego pomieszczenia
i transportowaæ go po pochy³ej
linie do bezpiecznego miejsca .
Æwiczenie 5.3. „Py³”.
Ratownicy powinni przejϾ poprzez
okno przysufitowe w zaciemnionym
i zadymionym pomieszczeniu, wyszukaæ
dwóch poszkodowanych i ewakuowaæ
ich po ukoœnej tyrolce
do bezpiecznej strefy.
Ka¿dy etap podczas Mistrzostw rozpatrywany
by³ jako wyjazd zmiany
dy¿urnej formacji poszukiwawczo - ratowniczej
do konkretnych dzia³añ poszukiwawczo
- ratowniczych.
£ódzcy stra¿acy wykazali siê wielkim
profesjonalizmem, zaanga¿owaniem
oraz szerok¹ wiedz¹ z zakresu ratownictwa
technicznego, medycznego,
wodnego i podwodnego, jak równie¿
jaskiniowego i œcianowego. Jako
jedna z nielicznych nasza dru¿yna bra-
³a udzia³ we wszystkich konkurencjach
i etapach tych Mistrzostw. Nasi
stra¿acy byli tak dobrzy, ¿e do ostatniego
etapu zajmowali drugie miejsce.
Jednak¿e utrata
punktów na ostatnim
etapie spowodowa³a
spadek na
miejsce trzecie w
klasyfikacji koñcowej,
a jako
pierwsza na podium
stanê³a reprezentacja
Rosji.
Sukces naszych
stra¿aków jest
tym wiêkszy, ¿e
ekipa z Polski
uczestniczy³a w
takich Mistrzostwach
po raz
pierwszy i wczeœniej
nie zna³a terenu,
na jakim rozgrywane by³y poszczególne
etapy. Tym bardziej cieszy,
¿e stra¿acy zajêli tak wysokie miejsce
na podium, ustêpuj¹c zawodnikom -
stra¿akom, którzy startowali po raz kolejny,
a tym samym znali specyfikê terenu
i mogli byæ przygotowani
na mog¹ce pojawiæ siê trudnoœci.
Szczególne stra¿ackie podziêkowania
³ódzcy zawodnicy pragn¹ skierowaæ
do Pani Karoliny Sarny, odbywaj¹cej
sta¿ w KM PSP w £odzi,
która bra³a udzia³ w Mistrzostwach
jako t³umacz. Jej pomoc okaza³a siê
nieoceniona ze wzglêdu na z³o¿onoœæ
ka¿dego etapu æwiczeñ, który musia³
byæ dok³adnie przet³umaczony na jêzyk
polski. Ponadto, w trakcje ka¿dego
z etapów konieczne by³o wype³nienie
w jêzyku rosyjskim zg³oszeñ
oraz wykazu sprzêtu u¿ywanego
w danej konkurencji. DZIÊKUJEMY!
m³. bryg. Makary Szulc
Marta Nowak

8
Stra¿acy - Ochotnicy
Stra¿ackie jedyne w regionie
Tak jak Wolbórz ma kluczowe znaczenie
dla po¿arnictwa polskiego,
tak unikatowe na skalê województwa
³ódzkiego jest Po¿arnicze Centrum Historyczno
- Edukacyjne Ziemi £ódzkiej
w Wolborzu. To z tej niewielkiej
miejscowoœci pod £odzi¹ pochodzi
prekursor po¿arnictwa polskiego -
Andrzej Frycz Modrzewski, który ju¿
500 lat temu próbowa³ skodyfikowaæ
normy po¿arnictwa. To tutaj w³aœnie
mo¿emy szukaæ korzeni po¿arnictwa
polskiego. Piêæ wieków tradycji i dzia-
³alnoœci stra¿ackiej przyczyni³o siê
do zgromadzenia bogatego dorobku
w postaci dokumentacji oraz zbiorów,
dotycz¹cych ochrony przeciwpo¿arowej.
Zbiory te by³y dotychczas przechowywane
i magazynowane g³ównie
przez stra¿aków ochotników. Szczególnie
druhowie z OSP w Wolborzu
Urszula iAndrzej Kotliccy przyczynili
siê do ocalenia sporej iloœci stra-
¿ackiego „ekwipunku”. Kolekcjonerska
pasja druhów pozwoli³a najprawdopodobniej
ocaliæ od zniszczenia
wiele cennych eksponatów. Swoj¹
nieprzeciêtn¹ pasj¹ druh Kotlicki „zarazi³”
lokalne œrodowisko po¿arnicze,
co doprowadzi³o do pomys³u powstania
obiektu, w którym mo¿na by zgromadziæ
wszystkie zbiory i zaprezentowaæ
je spo³eczeñstwu.
Pocz¹tkiem jego realizacji by³o
wmurowanikamienia wêgielnego
pod budowê Centrum w dniu
26 czerwca 2005 r. podczas obchodów
200 - lecia Ochrony Przeciwpo¿arowej
w Wolborzu.
Budowê Centrum Historyczno -
Edukacyjnego Ziemi £ódzkiej ukoñczono
w lutym 2007 r. Jest to jedyne
takie miejsce w regionie ³ódzkim,
w którym zgromadzono rekwizyty stra-
¿ackie, stra¿ackie mundury, sikawki
rêczne i konne, beczkowozy oraz wiele
innych ciekawych eksponatów,
zwi¹zanych z rozwojem ochrony przeciwpo¿arowej
na ziemi ³ódzkiej. Zbiory
Centrum zosta³y podzielone tematycznie
i chronologicznie. Wœród eksponatów
zgromadzonych w Centrum
s¹ sztandary stra¿ackie, liczny zbiór
medali i odznaczeñ zwi¹zkowych,
dyplomów, œwiadectw kursów po¿arniczych,
a tak¿e widokówek, zdjêæ
i plakatów o tematyce po¿arniczej.
Sprzêt po¿arniczy stanowi kolejny
i zarazem najwiêkszy zbiór w Centrum.
Zosta³ umieszczony w najbardziej
przestronnej sali, w której znajduj¹ siê
stra¿ackie samochody, sikawki, motopompy.
Najciekawszy jest samochód
gaœniczy z 1956 r., który zosta³ gruntownie
odnowiony i przepiêknie pre-
zentuje siê na tle zgromadzonych
w sali eksponatów.
W murach Centrum znajduje siê
równie¿ sprzêt przeciwdymowo - gazowy,
uzbrojenie osobiste stra¿aka
(pasy, toporki, he³my), sprzêt i armatura
wodna, gaœnice przenoœne i agregaty.
Warto podkreœliæ, ¿e czêœæ eksponatów
trafi³a do Centrum z innych OSP,
w tym nawet z Osowca (województwo
opolskie).
Wystawê, zaprezentowan¹ w Centrum
w Wolborzu warto zobaczyæ
poniewa¿ daje ona mo¿liwoœæ przeœledzenia
jak bardzo zmieni³ siê sprzêt,
s³u¿¹cy do gaszenia po¿arów i jak
du¿y wp³yw ma rozwój techniki
na warunki wype³niania stra¿ackich
obowi¹zków, a co z tym zwi¹zane
na bezpieczeñstwo ludzi.
Uroczystego otwarcia Po¿arniczego
Centrum Historyczno - Edukacyjnego
Ziemi £ódzkiej w Wolborzu w dniu
8 lipca 2007 r. dokonali zaproszeni
goœcie. W uroczystoœci wziêli udzia³:
Wicemarsza³ek Województwa £ódzkiego
Pan Stanis³aw Witaszczyk, Prezes
Wojewódzkiego Funduszu Gospodarki
Wodnej i Ochrony Œrodowiska
Pan Andrzej Budzyñski, £ódzki
Komendant Wojewódzki PSP
w £odzi st. bryg. Andrzej Witkowski,
Wiceprezes Zarz¹du Oddzia³u Wojewódzkiego
Zwi¹zku OSP RP w £odzi
druh Tadeusz Karcz, przedstawiciele
lokalnych w³adz rz¹dowych i samorz¹dowych
oraz liczni zaproszeni goœcie,
a tak¿e osoby, które przekaza³y
swoje zbiory na wyposa¿enie Centrum.
Marta Nowak