driemaandelijks Barmhartigheid

Nederland
opvoeding, mijn normen en heb ik geen durf om in
mijn diepste verlangen daarvan af te wijken?
Benedictus, de vader van het Europese kloosterleven,
begint zijn kloosterregel met het woord “Luister”,
maar dan ook naar alles. En als belangrijk voegt hij
eraan toe: “Zorg, dat je met je hart erbij blijft in het
leven.” En vooral: “Wacht niet op later om het anders
te doen in het leven.” Immers, als je nu los laat wat je
belangrijk vindt, dan heb je een grote kans een cynicus
te worden. Trouw mag immers een vertrekpunt in jezelf
hebben, maar ook vooral een rustpunt in jezelf zijn.
De deelnemers worden steeds meer geboeid door de
vragen door Marjolein gesteld. Is trouw alleen doen
waar je zin in hebt, is het alleen verlangen en die koers
volgen? Ze benadrukt dat trouw verbinding heeft met
het hoofd: ‘wat denk ik ervan’. Maar ook met je handen:
‘wat doe ik en wat wil ik’. Echter, verken vooral
je hart, want daarin zit je meest eerlijke en diepste
verlangen naar menswaardigheid en levenswaardigheid.
Ludiek moment
Vol van zoveel aangereikte vragen is het tijd voor
een creatief ludiek moment en daar staat dan
Reinier Sijpkens met een draaiorgeltje en behangen
met allerhande toeters en bellen. Hij maakt van ons
met zijn muziek een dansende menigte en we worden
geestelijk en lichamelijk opgefrist en dat geeft samen
met de lunch een luchtige aanzet tot ontmoeting.
De zon doet ons goed in de pauze en velen proeven
het natuurlijke geschenk van het mooie landgoed, dat
ons mensen zomaar aangeboden wordt. We voelen de
lente en de ontmoeting met soms wildvreemde mensen
is een ervaring van trouw. Dikwijls luistert men in
verwondering naar elkaar.
Foto boven: Presentatie van de schildergroep.
Foto onder: Een ludiek moment met Reinier Sijpkens.
Afdalen
Na deze pauze gaan we in de middag uiteen in groepen
om meer te doen dan denken. Ons hoofd heeft in de
voormiddag alle mogelijkheid gehad om bezig te zijn.
Maar het is een kunst in het leven om de energie van
het hoofd af te laten dalen naar onze handen en dat
alles gevoed door ons hart. Dat afdalen wordt in
groepen gestuurd naar het ‘woord’, naar het ‘beeld’,
naar ‘gebaar’, naar ‘klank’. Wat dat is, besef je pas, als
je er gewoon aan begint. Inspirerende begeleiding van
bezielde mensen stuwden deze samenkomsten tot
verrassende hoogte. Mooie boetseerwerken en schilderkunst,
bijzondere gedachten komen tot leven.
Er was ook een indrukwekkende uitdrukking van een
gebaar van liefde en trouw. Men maakte voelbaar, wat
het leven aangenamer zou doen zijn, als men echt van
‘solitair’ naar ‘solidair’ zou gaan leven. En dan nog de
muziek, de klank, die het in die korte tijd presteerde
met zoveel klanken tot een ‘samenklank’ te komen.
Dat zette aan tot zingen zelfs met begeleiding en dat
niet alleen als een koor voor het volk, maar ieder werd
geroerd om het lied ten gehore te brengen: “Open your
heart and see. Love is the way to be in harmony. Yes I
am born to love, born to be. I am born to be free.”
Sjef Jansen
Informatie over de Beweging van Barmhartigheid:
www.barmhartigheid.nl.
16