Vision of LIFE - Jaargang 16 - Nr. 1

10 11
19 Reijst vertelt: Sam de Jong
Vereniging
Met een nieuw jaar komt een nieuw bestuur en derhalve ook een nieuwe ronde
levensverhalen. Het is deze editie aan mij om als Praeses van het negentiende bestuur
deze mooie traditie af te trappen.
Op 19 maart 1993 om 9:33 begon mijn leven
niet eens zo heel erg ver van mijn huidige
woonplek. Sterker nog, het is slechts 2,5
km van waar ik tegenwoordig slaap. Dit kan
natuurlijk maar één ding betekenen en dat
is namelijk dat ik in Delft ben geboren. Het
duurde na dit heugelijke moment echter nog
bijna 22 jaar voordat ik in Delft ging wonen
en die 22 jaar is dan ook waar dit verhaal over
zal gaan.
In die 22 jaar heb ik namelijk een hoop
reizen door Nederland en over de hele wereld
gemaakt, hetgeen natuurlijk super mooi is.
Nog voordat ik mijn tweede verjaardag mocht
vieren had ik al gewoond in Rotterdam, België
en in Den Haag. Die laatste plek, en dan in
het specifiek een mooi rijtjeshuis ergens in de
Archipelbuurt in de Hofstad, is waar ik wat
langer heb gewoond. Daar heb ik het grootste
gedeelte van mijn jongere jeugd doorgebracht
terwijl ik naar de Haagsche School Vereeniging
ging. Het is op deze plek dat ik leerde dat het
slim was om al het werk dat je kreeg zo snel
mogelijk af te krijgen, zodat je de rest van de
week lui kon zijn.
“Op deze school maakte ik wederom
nieuwe vrienden”
Naast dat lui zijn hockeyde ik vanaf mijn
zevende, had ik een boel vriendjes waar ik
regelmatig bij ging spelen (nooit bij ons, want
ze waren bijna allemaal bang voor honden) en
zo lijkt het een verhaal te worden zoals je er
zovelen hebt gehoord. In de zomer van 2002
veranderde dat echter, toen wij verhuisden
naar Brisbane, Australië.
“Het werk dat je kreeg zo snel mogelijk
af krijgen, zodat je de rest van de week
lui kon zijn”
Het bleek een grote stap te zijn in niet alleen
mijn leven, maar ook in het leven van mijn
oudere zus en mijn drie broertjes. Ons
Engels was best slecht en bovendien waren
wij allemaal gewend aan onze leventjes
in Nederland. Het was een zware stap,
eentje waarbij wij leerden hoe belangrijk de
familieband was en wat we aan elkaar hadden.
Gelukkig was het niet alleen een zware stap,
maar ook een hele leuke stap. Australië is
namelijk een geweldige plek; het is er altijd
warm, er wonen veel aardige mensen en
de dieren die daar te zien zijn, zijn nergens
anders op de wereld te zien.
Na een jaar was ons avontuur ‘Down Under’
alweer voorbij en gingen we terug richting
Den Haag. Uit Australië heb ik wel een aantal
zeer nuttige dingen meegenomen: een sterk
verbeterde kennis van de Engelse taal, een
overwonnen spinnenangst en affiniteit voor
een daar zeer populaire sport, cricket, iets
wat ik vandaag de dag nog steeds beoefen.
Eenmaal terug in de Lage Landen heb ik de
basisschool afgemaakt, waarna ik naar het
Gymnasium Haganum ging om mijn opleiding
te vervolgen.
“Ik ben echter door mijn toenmalige
biologie leraar in de richting van LST
geduwd”
Het is op het Haganum dat ik voor het eerst
in de klas kwam met een heleboel andere
mensen die erg slim waren, iets wat mij wel
beviel. Op deze school maakte ik wederom
nieuwe vrienden samen met de vrienden die
mee waren gekomen van de vorige school en
zo werd mijn ‘netwerk’ (zoals we dat dan op de
Universiteit noemen) weer een stukje groter.
Op de middelbare school ben ik verder gegaan
met mijn beproefde leermethode, namelijk: het
minimale doen voor het maximale resultaat
en dan bij voorkeur zo snel mogelijk, want
dat zorgde ervoor dat er meer tijd was om
nutteloze dingen te doen. Hoe is dat dan ooit
nog goed gekomen met me, denk je dan?
Het antwoord op die vraag is eigenlijk vrij
simpel, dat is per ongeluk goed gekomen. Ik
had namelijk in maart 2011 nog geen idee wat
ik wilde studeren, iets wat binnen mijn familie
wel een vaker voorkomend probleem is. Wij
vinden namelijk veel interessant, maar een
keuze maken is natuurlijk ook andere opties
uitsluiten en dat is natuurlijk nooit leuk om
te doen. Ik ben echter door mijn toenmalige
biologie leraar in de richting van LST geduwd
en zonder al te veel onderzoek heb ik me
ervoor ingeschreven. Dit was nog vóór de tijd
van intakegesprekken en in een tijd zonder
al te veel vragen die je gesteld werden als je
zomaar ergens voor koos.
Toen vervolgens augustus 2011 mijn
studententijd begon, was ik na een leuk
introweekend met LIFE eerst heel erg druk
met Augustinus en mijn nieuwe vrienden
daar. Het eerste jaar had ik daar dan ook de
prioriteit liggen en niet bij LST. Zo leuk vond
ik het namelijk niet, met al die vervelende
vakken zoals calculus en thermodynamica.
Het tweede jaar was qua studie evenmin
succesvol, ik sloot mijn tweede jaar af met
slechts 80 studiepunten. In dit jaar begon
daarentegen mijn betrokkenheid bij LIFE wel;
ik heb namelijk toen een erg leuk jaar gehad
als onderdeel van de AlCoLI.
In het derde jaar van mijn studie gingen alle
knoppen pas echt om, namelijk toen ik er na
mijn minor S&RBB achter kwam dat ik LST
stiekem wel heel erg leuk vond. Ik heb toen
in één jaar 80 punten gehaald, waardoor ik
opeens bijna helemaal klaar was. Het jaar
daarop was ik zelfs al begonnen aan mijn
master na een leuke BEP bij de groep IMB en
in dat jaar heb ik natuurlijk ook, na al een
jaar voorbereidingen getroffen te hebben,
samen met de rest van de LuCo een geweldig
lustrum georganiseerd. Niets maakt mij dan
ook blijer dan dat ik na zo’n mooi jaar, nog
een jaar heel erg betrokken mag zijn bij LIFE
en ik kijk dan ook zeker uit naar wat dit jaar
allemaal te bieden heeft.
Met levendige groet,
Sam de Jong
Vereniging