You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
jest zupełnie pewna, że nie ma rzeczy niemożliwych. Próbuje przekonać do tego innych.<br />
Kluczem do samodzielnego życia nie są ręce ani nogi, tylko sprawnie działająca głowa,<br />
od której wszystko się zaczyna. Wiele zależy też od tego, ile miłości dostaliśmy<br />
na starcie. Mama od najmłodszych lat tłumaczyła mi, że jestem taka sama jak inne<br />
dzieci, a to, że nie mam rąk, nie oznacza, że jestem gorsza. Po prostu mam trudniej<br />
niż inni. I ona mnie do tych trudów przygotowała – wspomina Ania.<br />
***<br />
W 2013 roku w gościnnym domu w Małem Cichem, doszło do wyjątkowego spotkania.<br />
Przy stole zasiedli wspólnie Staszek Kmiecik – malarz bez rąk, Anka Krupa – nauczycielka<br />
bez rąk i Staś Salach – mały chłopczyk bez rączek. „Sprawczynią” tego miłego<br />
zamieszania była Monika – żona dużego Staszka, która pomyślała, że mały Staś<br />
powinien poznać jak najwięcej ludzi podobnych do niego. Ania przyjechała ze swoją<br />
Emilką, z aniołkiem dla małego Stasia i ze słowami otuchy dla rodziców małego.<br />
Niech wiedzą, że brak rąk to nie jest żadna przeszkoda do szczęścia. Zawsze lubiła<br />
być potrzebna, lubiła pomagać. Stasio i ciocia Ania polubili się od pierwszego wejrzenia.<br />
●<br />
ROZDZIAŁ 14. Anioł z Piekielnika<br />
125
Change language