17.01.2013 Views

«η γλώσσα είναι πατρίδα» - Magyarországi Görögök Országos ...

«η γλώσσα είναι πατρίδα» - Magyarországi Görögök Országos ...

«η γλώσσα είναι πατρίδα» - Magyarországi Görögök Országos ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Σκονάκι<br />

26<br />

Ελληνισμóς • Έκδοση της Αυτοδιοίκησης Ελλήνων Ουγγαρίας<br />

Η ιστορία της νέας ελληνικής <strong>γλώσσα</strong>ς<br />

νέα ελληνική <strong>γλώσσα</strong> μιλιέται - στην κοινή μορφή της –<br />

Η στην Ελληνική Δημοκρατία, στην Κυπριακή Δημοκρατία<br />

και στην ελληνική διασπορά. Η νέα ελληνική ανήκει στην<br />

ινδοευρωπαϊκή γλωσσική οικογένεια. Τα πρώτα γραπτά<br />

τεκμήρια της ελληνικής – που βρέθηκαν στα ανακτορικά<br />

κέντρα του μυκηναϊκού πολιτισμού - χρονολογούνται<br />

στον 13ο αι. π.Χ. αλλά, σίγουρα υπάρχει από πιο παλιά. Το<br />

σύστημα αυτό – η Γραμμική Β’ – <strong>είναι</strong> συλλαβικό και όχι<br />

αλφαβητικό. Θα πρέπει να περιμένουμε ως τον 8ο αι. π. Χ.<br />

για να ξανασυναντήσουμε γραπτά μνημεία της ελληνικής<br />

<strong>γλώσσα</strong>ς – σε αλφαβητική γραφή τώρα. Μέχρι τον 3ο αι.<br />

π.Χ. οι αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν διαφορετικές διαλέκτους.<br />

Κάθε λογοτεχνικό είδος είχε τη δική του διάλεκτο. Τον 5ο αι.<br />

π.Χ. αρχίζει να ξεχωρίζει η αττική διάλεκτος που μιλιέται<br />

στην πόλη-κράτος της Αθήνας, αλλά μετά απλώνεται. Στην<br />

μακεδόνικη ηγεμονία με τις κατακτήσεις του Μεγάλου<br />

Αλεξάνδρου γεννιέται η ελληνιστική Κοινή. Η βάση της<br />

αποτελείται από την αττική διάλεκτο. Η Κοινή γίνεται η<br />

ηγεμονική <strong>γλώσσα</strong> όλου του πολιτισμένου λαού. Το έδαφος<br />

της Κοινής <strong>είναι</strong> τεράστιο. Αποτελείται – εκτός από την<br />

Ευρώπη και τη σημερινή Ελλάδα – από τη Μικρά Ασία,<br />

την Αίγυπτο, τη Συρία, τη Μεσοποταμία, Περσία, όπου<br />

οι πληθυσμοί γίνονται δίγλωσσοι. Υπάρχει όμως και το<br />

φαινόμενο της εγκατάλειψης της μητρικής τους <strong>γλώσσα</strong>ς:<br />

ο γλωσσικός εξελληνισμός.<br />

Η τεράστια αυτή εξάπλωση της Κοινής, η παρακμή<br />

του ελληνιστικού κόσμου και η ρωμαϊκή κατάκτηση<br />

δημιουργούν ήδη από τον 1ο αι. μ.Χ. ένα κίνημα γλωσσικού<br />

«καθαρισμού» που στην ύστερη αρχαιότητα<br />

<strong>είναι</strong> γνωστή ως «αττικισμός». Είναι η νοσταλγία της<br />

«καθαρότητας» της κλασικής αττικής διαλέκτου. Υποτιμάει<br />

την ομιλούμενη <strong>γλώσσα</strong>. Έτσι θα πρέπει να<br />

περιμένουμε μέχρι τον 12ο αι. για να βλέπουμε τα<br />

πρώτα λογοτεχνικά έργα στην ομιλούμενη της εποχής.<br />

Η βυζαντινή εποχή <strong>είναι</strong> επομένως εποχή γλωσσικού<br />

«καθαρισμού». Αλλά η ελληνική <strong>γλώσσα</strong> συνεχίζει να<br />

αλλάζει και υπάρχουν ήδη πολλές λέξεις που χρησιμοποιούμε<br />

σήμερα: παιδί(ν), πατέρας, πόλη, κτλ. Το 1453<br />

με την άλωση της Κωνσταντινούπολης η Ελλάδα γίνεται<br />

μέρος της Τουρκικής Αυτοκρατορίας και παραμένει<br />

υπόδουλη τετρακόσια χρόνια. Σ’ αυτή την περίοδο η<br />

<strong>γλώσσα</strong> διαφέρει μόνο λίγο από τη σημερινή ομιλούμενη<br />

<strong>γλώσσα</strong>. Το δεύτερο κρίσιμο επεισόδιο στην ιστορία<br />

της ελληνικής <strong>γλώσσα</strong>ς <strong>είναι</strong> η διαμόρφωσης της<br />

εθνικής <strong>γλώσσα</strong>ς (κοινή νέα ελληνική) στο νέο εθνικό<br />

ελληνικό κράτος: το έτος 1830 φέρνει την απελευθέρωση<br />

των Ελλήνων, τη δημιουργία του νέου ελληνικού<br />

κράτους και την ανάπτυξη της νεοελληνικής <strong>γλώσσα</strong>ς.<br />

Το γλωσσικό κίνημα που θέλει να καθαρίσει τη <strong>γλώσσα</strong><br />

από τα ξένα – κυρίως τουρκικά - στοιχεία ξαναφέρνει<br />

στο προσκήνιο το «γλωσσικό πρόβλημα». Οι λογοτέχνες<br />

διαιρούνται σε δύο ομάδες: των «καθαρευουσιάνων»<br />

που θέλουν να γράφουν στην καθαρεύουσα και των<br />

«δημοτικιστών» που γράφουν στη δημοτική <strong>γλώσσα</strong>,<br />

δηλαδή στη <strong>γλώσσα</strong> του λαού. Οι ανάγκες επέκτασης<br />

του λεξιλογίου (κυρίως στη λογοτεχνία) οδηγούν<br />

σε δραστικό δανεισμό: τόσο από την ελληνική των<br />

αρχαίων χρονών, όσο και από τις ευρωπαϊκές γλώσσες<br />

(αρχικά από τα γαλλικά και μετά από τα αγγλικά). Το<br />

1976 παίρνει τέλος το «γλωσσικό ζήτημα»: η δημοτική,<br />

η <strong>γλώσσα</strong> που μιλάμε και γράφουμε σήμερα, γίνεται η<br />

επίσημη <strong>γλώσσα</strong> της Ελλάδας.<br />

Γλώσσα των νέων ή νεανική αργκό<br />

Σε κάθε εποχή οι νέοι δημιουργούν τους δικούς<br />

τους γλωσσικούς κώδικες επικοινωνίας. Η<br />

<strong>γλώσσα</strong> των νέων, ή νεανική αργκό, χαρακτηρίζεται<br />

από απλότητα, αμεσότητα, χιούμορ, φαντασία,<br />

πρωτοτυπία και πλαστικότητα. Σε καμία περίπτωση<br />

η <strong>γλώσσα</strong> των νέων δεν αποτελεί κίνδυνο για την<br />

τυπική μορφή της <strong>γλώσσα</strong>ς, όπως ισχυρίζονται<br />

κάποιοι συντηρητικοί κινδυνολόγοι. Άλλωστε έχει<br />

(Διασκευή από το βιβλίο Εν πλω της N. Γ., πηγή της φωτογραφίας:static.schoolrack.com/2213/__i__.ppt<br />

)<br />

αποδειχτεί ότι οι νέοι ξέρουν να χρησιμοποιούν<br />

τη <strong>γλώσσα</strong> ανάλογα με τις περιστάσεις. Επίσημη<br />

<strong>γλώσσα</strong> εκεί που πρέπει και νεανική <strong>γλώσσα</strong> στις<br />

παρέες τους.<br />

Για παράδειγμα, διαβάστε τον παρακάτω διάλογο:<br />

- Τι παίχτηκε, ρε κολλητέ, στο πάρτι του Μάκη;<br />

- Μούφα το πάρτι, αλλά είχε 2-3 πίπινια που παίζανε.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!