TXORI - Euskaltzaindia

detanean, alperrik zebillek. Ez dik nai duenik iritxiko.
Epaillearen aita joan ta bereala etotri itun
Joxeten billa.
Latritu uan Antoni eta besatkatuz ala zioken:
- Baña au al da zuzentasuna? Mundu guziak
badaki etru gabea zetala tao
- Ez izutu, Antoni. Emendik bi otdutako
etxean naiz. Eta ez naute geiago deituko. Alkatea
dabil ttanpiz, ni zigottu naitik. Baña atestian
epailleaten aita etotri zait: Iasai joateko;
Pelix il zutenean emen zan ezketo, atek egingo
duela nete lekuko. Alkateati baño geiago sinistuko
dio aitati.
Lasai-Iasai auzi-etxeta joan uan. Zorrotz artu
zin epailleak:
- Bai; zuk nai dezuna esango dezu. Baña
nete iritzia, eta alkateatena betdin, au da: emen
ez dala zu edo zute etxekoten bat beste laputrik.
Ot dirua notk dabilkin zúek dakizute.
- Ez dakit ori egi oso a dan. :a¡.¡ña badakit
alkatea zetgatik dabillen nete autka. Ostatuaten
jabe egin nai Iuke. Zu, berriz, ettiaten beldut
zeta eta lenbizi eskuta datotkizuna zigottu nai.
Baña ez naiz ni erruduna. Not dan attapatu nai
badezu, beste bidetik jo beatko dezu.
- Arrazoi aulak dituk oiek, Joxe. Nik lekukoak
eskatzen dizkit. Olakoetan aiek balio
ditek.
38