TXORI - Euskaltzaindia

- Naiago nuke orixe egia izanga balitz. Ez
illa, ez bizia, geiago aren aztarrenik: aterako ez
ote degun beldurrak nabi!.
- Oraindik beñepin ezin gentzake etsi.
Epailleak, lapurra arrapatzezkeroz, beste bideak
urratu bearko ditula esan dit. Ni ez nabillela tartean,
zearo etsi duo Len etxe au saldu nairik genbiltzan.
Orain ezta pentsatu ere, berdin onen
atzetik dabil alkatea tao
- Eskerrik asko, Joxe. Orixe entzun nai
nizun. Bizimodua ateratzeko, leku oberik ez degu
billatuko. Emen sendi osoarentzat naiko lana
badaukagu, eta irabazia ere bai. Min ematen
zidan au utzi bearrak. Zure arraixkuagatik; bestela,
nik ez nuen utziko. Orixe eskertzen dizut
benetan, Joxe.
Oso berri onak itun eta ostatukoak konten
zeudeken. Baña Txoriren berri ez jakiteak illuntzcn
zin aien biotza.
Ez uan, hada, lapurrik azaltzen eta erria asarre
zegoken. Askok, alkate ta epaillearen hurua
eskatzen ziteken.
Urrengo igande-arratsaldean, an itun, betiko
garaian, alkatea ta bere anaia. Baita epaillearen
aita xarra ere, erriko maisuarekin batera.
Alkatea zuri-zuri asi uan Antonirekin izketan.
Baña onek, bear zuena eman ta alde egin
zin. Joxe, berriz, ez uan azaldu ere.
Igerri zioken alkateak bazutela zerbaiterl
susmurra. Lenago, senar-emazteak, laguh maite