TXORI - Euskaltzaindia

eramaten diagu, jakiña, ezkutuan, arraixkupean.
Nere lanaren bidez bizi nauk. Ez ik uste dekan
bezela, lapurretatik. Emengo legez fuera, baña
Jainkoaren aurrerako garbi. Alperkerian bizita
besteren bizkar aberasten diran oiek, oiek dituk
lapurrak. Nai al uke kontrabandista izan?
Bearra seme batekin bezela ari uan Txorirekin,
bere biotz gozoa zearo zabaldu nairik. Ez
beldurtzeko, esku onetan erori zala alegia.
- Zer nolako lana dan ikasi egin bearko
lenbizi.
- A, motel!. Gaztetxoa aiz, baña bai ernea.
Buru argi ta arrazoizkoa daukak. Goazemak, goazemak
emendik, busti-bustiak gaudek eta pulmoni
txarren bat arrapatu baño lenago. Ibiltzeko
gauza al aiz? Ez intzan geiegirik lertuko. Gaztea
bereala etortzen dek bere onera.
- Bai, Bear jauna, bai. Dena pasa zait.
- Paketetxo au eramango al uke?
- Urrezkoa ez bada, aixa.
Txorik pakete txiki bat, kontrabandoa noski,
eta besteak saski koxkor batean amuetan eror]
ziran amorrai ta aingira zikiñen batzuak, abiatu
itun etxe aldera. Txori umoreko ta zoriontsu ziaken,
espaka gaixto ura egin ondoren, bere salbatzaIle
alai aren aldamenean.
- Kontuz paketetxo orrekin. Orrck asko
balio dik eta erne, bazekit beste kontrabandisten
batzuk salatu nautela ta. Ik begi onak dauzkak.
lñon ezer somatzen badek, abisa zaidak
-csan zioken Bearrak.
78