LA SONETOJ EN ESPERANTO

MORTO KAJ TIES VOSTO
Ne estas solvo: esti jakobenoj
aŭ kredi je la leĝo de l’ Sinjoro.
Se kredas ni, ĉu pleb’ ĉu suverenoj,
mort’ estas paŝo frosta por la koro.
Ni kuras al teatroj, al festenoj,
ni emas al trinkejoj, al amoro,
ni vendas, amasiĝas la florenoj,
ni ĉion spitas kaj… jen morto-horo!
Kaj poste? Poste venas embaraso,
estas alia mond’, alia vivo,
neniam ĉesas ties tempopaso.
Nu, estas ĉi-“neniam” tro konsterna!
Sed bone aŭ ne, kun aŭ sen motivo,
restos ĉi hunda eternec’ eterna.
Giuseppe Gioachino Belli, trad. Gaudenzio Pisoni
(el “Elektitaj sonetoj de G.G. Belli”)