klik hier - Cranio Sacraal eindwerken

Oefening: perceptie van de primaire- en de ‘fluid’ midlijnen
Cliënt ligt op zijn rug. Als behandelaar sta je aan de zijkant van de tafel en
stel je je eerst af op je eigen primaire ademhaling, nadien op die van de
cliënt. Eens je rust hebt gevonden in het relationele veld, ga je naar de
sacrale handpositie.
Anker jezelf in de behandelaars-fulcrums in een wijds perceptieveld, zoals
gewoonlijk. In dit wijds luisterend veld oriënteer je je naar de notochord of
de primaire midlijn van de cliënt, zoals in vorige oefening. Met deze midlijn in
het centrum van je perceptieveld, hou je je aandacht in de lokale biosfeer
en verbreed je traag je perceptieveld in de richting van de horizon, tot je een
gevoel krijgt van het Lange Tij en diens getijdeveld. Neem de tijd om jezelf in
deze waarneming te ankeren, tot je fysieke lichaam zich gedragen voelt door
dit uitgestrekte veld.
In dit wijds perceptieveld blijf je je oriënteren naar de primaire midlijn als een
midlijn in het wijds getijdeveld en wordt dan simpelweg bewust van diens
aanwezigheid. Wees geduldig, laat elke druk tot iets te moeten voelen los.
Misschien vraagt het wat oefening maar uiteindelijk zal het zich tonen en
wordt het je duidelijk hoe de midlijn zich uitdrukt. Je kan deze midlijn
aanvoelen als een oprijzende kracht door het midden van de
wervellichamen en de schedelbasis. Vaak beschreven behandelaars dit als
een oprijzende wind, als een geyser en als een spiralende kracht. Stone
noemde het ‘the fountain spray of life’(Stone 1986). Je kan het gewaar
worden als een hete luchtpijp waarin constant warme lucht opstijgt. Als dit in
je bewustzijn komt, is het alsof je door deze luchtstroom mee opwaarts
gezogen wordt. Het komt op bij de coccyx en verdwijnt schijnbaar in de
ruimte via het ethmoid Merk op hoe dit gebeurt. Is er klaarheid terwijl die
doorheen de as van wervels en schedelbasis gaat? Zijn er plaatsen waar het
minder duidelijk is, of mistig aanvoelt? Vertoont de midlijn inertie in een
bredere context? Zo krijg je duidelijke klinische informatie over inerte
gegevens rond de midlijn.
Eens je zicht hebt op de primaire midlijn, verplaats je je aandacht naar de
vloeibare midlijn die meer dorsaal ligt. In een wijds perceptieveld oriënteer je
je naar het vloeistoffenveld van de cliënt en dan naar de midlijn van het
ventriculair systeem die hierin de midlijn is. Voel, visualiseer, dat het lichaam
van de cliënt een vloeibaar veld is, dat 25 tot 40 cm groter is dan het fysieke
lichaam. Laat dit vloeibare veld in je perceptieveld komen. Kijk of de
longitudinale fluctuatie van het mid-tij opklaart. Het mid-tij of vloeistoffen getij
voelt meer solide aan, meer waterig en aarde-achtig, in tegenstelling tot
luchtig en vuurachtig in de primaire midlijn. Oriënteer jezelf naar de midlijn in
de neurale buis, die de vloeistoffen midlijn is in dit vloeibare veld.
Er is nog een simpele perceptie-oefening die helpt bij het oriënteren naar de
primaire midlijn en zijn oprijzende energie. Terwijl je je in het Lange Tij
oriënteert naar de trage cyclus van 100 seconden, met de primaire midlijn in
het centrum van het veld, volg je de exhalatiefase heel traag en zachtjes,
van de horizon naar de biosfeer en midlijn van de cliënt toe. Laat je
waarneming vrijelijk drijven. Het zou kunnen dat het Lange Tij je gidst naar de
25