Film En Onderwijs

| Verhaalstructuur
De film is ingedeeld volgens de dagen van de week. Zo zien we hoe, naargelang de week vordert, Die Welle
groeit. We kunnen de escalatie van de situatie duidelijk op het scherm inschatten. Zoals in een reportage
verschijnt elke nieuwe dag als titel in beeld. We volgen de gebeurtenissen tijdens vijf schooldagen met
een proloog (vrijdag) en een ontknoping (zaterdag).
De gebeurtenissen volgen elkaar chronologisch op zonder tijdsprongen. Het publiek bevindt zich in de
comfortabele positie van observator; wij zijn bevoorrechte getuigen. Men houdt zich zelfs aan het aloude
filmadagium dat “een geweer dat getoond wordt in act 1 ook zal afgevuurd worden in act 3.”
‘Autocratie
is maakbaar’
Vrijdag
Een doordeweekse dag op een doordeweekse school. We maken kennis met Rainer Wenger, een leraar
die met z’n vrouw op een woonboot woont. Hij lijkt een goede band te hebben met de leerlingen, maar
scoort minder goed bij de directie.
We zien onvrede: een toneelrepetitie loopt in het honderd omdat acteur Ferdi het op een improviseren
zet. Zijn tegenspeelster Karo reageert boos: “Het heeft geen zin als iedereen zo maar doet waar hij zin in
heeft.” En het egoïsme van Marco zet kwaad bloed bij het waterpoloteam en bij trainer Wenger.
In de openingsscène worden we twee keer op het verkeerde been gezet:
- Een auto uit de jaren ’70. Uit de boxen schalt een hit (weliswaar niet de oorspronkelijke versie) uit
1980. Alsof dit verhaal zich 30 jaar geleden afspeelt. Een verwijzing naar de tijd waarin de originele
film THE WAVE gedraaid werd?
- We zien de bestuurder. Een leerling die per auto naar school rijdt? Pas later blijkt Rainer Wenger
een leraar te zijn. Via deze verwarring benadrukt de film hoe dicht Wenger bij zijn leerlingen staat.
27