Criminele jongeren aan het woord over vrienden ... - Bureau Driessen

Het beleidsplan stelt daarbij als doelstelling: 'Het aantal jongeren dat zich schuldig
maakt aan vormen van criminaliteit zal substantieel moeten dalen. De pakkans
moet hoger, de herhaling lager en de consequenties van crimineel gedrag moeten
voor de jongeren duidelijker zijn. Afhankelijk van de regionale probleemanalyse
zullen de activiteiten gericht moeten zijn op het keren van genoemde trends.'
De nota zegt hier verder over: ‘Voor de aanpak van deze problemen is een
goede informatiepositie een noodzaak. Goede analyses van aard, omvang en
locatie van probleemjongeren en risicogroepen en de informatie-uitwisseling
tussen de betrokken partijen (zoals politie, justitie, jeugdhulpverlening, kinderbescherming,
verenigingen en scholen) zijn onontbeerlijk om vroegtijdig, snel en
consequent te kunnen reageren [...]. Samenwerking van de politie met andere
partners is cruciaal. De politie moet in deze contacten investeren en andersom.
Voorbeelden van projecten waar sprake is van een integrale aanpak zijn
activiteiten en maatregelen binnen het actieprogramma Jeugd en Veiligheid in het
kader van het Grootstedenbeleid en de pilots in het project Criem’ (Ministerie van
Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en Ministerie van Justitie 1998).
Met name dient aansluiting te worden gezocht bij het gemeentelijk (integraal)
veiligheidsbeleid, aangezien hier de coördinatie ligt van het lokale jeugdbeleid. De
politie heeft hierbij vooral een signalerende functie: zij dient signalen door te
geven aan de betrokken instanties. Er zullen hierover afspraken gemaakt moeten
worden met de betrokken partners.
1998: Politieprojecten rond allochtone jeugd
Dit beleid heeft onder andere vorm gekregen in een groot aantal projecten die vaak
gericht zijn op allochtone jongeren. Zo is in 1997 het Topic-project van start
gegaan. Topic staat voor Talent Ontwikkeling Politie Interculturele Communicatie
en is een samenwerkingsverband tussen de politiekorpsen Amsterdam-Amstelland,
Holland-Midden en Utrecht. Eén van de eerste activiteiten was het inventariseren
van andere Nederlandse politieprojecten rond Marokkaanse jeugd. In 1998 werd
daartoe aan 127 districtschefs en aan 9 regionale jeugdafdelingen een vragenlijst
gestuurd, wat resulteerde in 39 projecten, verspreid over 21 korpsen, waarvan er
32 in het rapport terecht zijn gekomen.
Hoewel de inventarisatie expliciet gericht was op het in kaart brengen van
politieprojecten rond de Marokkaanse jeugd, blijkt slechts de helft van de
projecten specifiek gericht te zijn op allochtonen en slechts 12 specifiek op de Marokkaanse
jeugd. De overige projecten richten zich op probleemjongeren in het
algemeen. De doelgroep is vaak niet eenduidig: zij wordt vaak aangeduid met 'jongeren
die afwijkend gedrag vertonen', 'jongeren die opvallen bij school of bij de
politie', 'probleemjongeren' etc. Van een duidelijke scheiding tussen projecten die
zich richten op risicojongeren, first-offenders en harde kernjongeren is geen
sprake. De leeftijdsgrenzen liggen tussen 12 en 24 jaar.
In de meeste projecten wordt gezocht naar een combinatie van zowel
repressieve als proactieve maatregelen. Slechts in twee projecten was er sprake
van een zuiver repressieve aanpak, één project richtte zich uitsluitend op preventie.
Deze mix van repressieve en proactieve activiteiten komt meestal tot stand in
15