Juni 2012 - vrijwillige inzet voor en door jeugd en gezin

Marina van der Wal is projectleider bij Mamma weet alles
‘Als mamma van een puber ontdekte ik hoe waardevol het is als je met
andere ouders kunt praten over de omgang met hun kinderen in deze
leeftijdsfase. want ook doodgewone pubers kunnen je met lastige (opvoed)
vragen confronteren. Onder de naam Mamma weet alles heb ik een netwerk
opgezet van groepen waarin ouders ervaringen kunnen uitwisselen
en elkaar kunnen steunen en adviseren. Om de groepen in goede banen te
leiden hebben we een toolkit ontwikkeld. Oudergroepen kunnen die nu bij
Centra voor jeugd en gezin (Cjg) krijgen. Daar werken we inmiddels nauw
mee samen.’
Jolien Wenink: Hoe verloopt de samenwerking tussen beroepskrachten
en vrijwilligersorganisaties?
Marina van der Wal: ‘Daar ben ik wat cynisch over
geworden. we hebben veel beroepskrachten, maar heel
weinig gedreven mensen. we hebben in Nederland veel
behoefte aan beroepskrachten met passie, die vijf stappen
extra willen en durven zetten...’
Ger Roos: ‘ja! Ze zitten allemaal nog veel teveel binnen
hun eigen territorium. Daarbinnen willen ze successen
halen, maar ze stappen nog te weinig over hun eigen
drempel heen.’
Jeske de kort: ‘ik mis soms creativiteit. Dan worden
er activiteiten georganiseerd, maar de jongeren
komen niet. logisch. Ze worden ook niet betrokken
bij het bedenken ervan. Toch heeft die betrokkenheid
de toekomst, volgens mij. Die omslag maken blijkt
lastig te zijn.’
Marina van der Wal: ‘ik zie wel de wil om te veranderen.
Maar ik zie ook dat veel beroepskrachten met handen
en voeten gebonden zijn aan protocollen en inspanningsverplichtingen.
en soms voelen ze zich door ons
116 VRIJWILLIGE INzet
bedreigd. een pedagoog dwarsboomde de vorming van
Mamma-groepen, uit angst dat ze haar werk overbodig
zouden maken! we hebben ook allemaal last van de
bezuinigingen.’
Ger Roos: ‘Bezuinigingen geven focus, dat is het enige
positieve wat ik er in zie. Meer verbinding in beleid,
programmatisch werken, meer nadruk op eigen kracht
en sociale cohesie. Dat vinden steeds meer mensen
belangrijk. Naast individualisering is er ook zo iets als
gemeenschapszin. Overheidsinstanties zullen daarop
inspelen. Ze moeten zich dan wel realiseren dat ze
er niet alleen zijn voor de stenen, maar ook voor het
cement. Het bevorderen van verbindingen tussen
verschillende organisaties vind ik een taak voor de
gemeentelijke overheid.’
Jeske de kort: ‘Het is vaak onduidelijk waar je bij de
gemeente moet zijn. er zijn wmo-regelingen en -gelden,
maar niemand weet precies waar en hoe. Daar kunnen
gemeenten nog een slag in slaan.’