You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Nieuw<br />
Museum<br />
Woonhuis architect Renaat<br />
Braem: schelp voor één familie<br />
architectuur<br />
tekst: Philip Willaert fotografie: © Foto Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap,<br />
Afdeling monumenten en Landschappen<br />
Renaat Braem maakte vooral<br />
naam als theoreticus en ontwerper<br />
van grote wooncomplexen<br />
als de Kiel- en Arenawijk in<br />
Antwerpen, Sint-Maartensdal<br />
in Leuven, de modelwijk op de<br />
Brusselse Heizel en de politietoren<br />
in Antwerpen. Braem, die<br />
in 1936 als enige Belg ooit stage<br />
liep bij Le Corbusier (1887-1965)<br />
in Parijs, zwoer bij openheid,<br />
licht en groen. Volgens Braem<br />
kon architectuur de mens veranderen<br />
en moest de architect de<br />
ruimte zo organiseren dat ze de<br />
mens bevrijdde.<br />
Zijn eigen woning ontwierp<br />
Braem medio jaren vijftig in een<br />
strakke maar zeker geen saaie<br />
functionele stijl. Alles begon met<br />
het zoeken naar een geschikt<br />
bouwterrein, waarvoor hij zich als<br />
‘urbanist’ van het ‘onmogelijke’<br />
in Deurne kon beroepen op de<br />
Bijzondere Plannen van Aanleg<br />
die bij de Gemeente ter studie<br />
lagen. Aanvankelijk liet hij zijn<br />
oog vallen op een royaal perceel<br />
aan de Gouverneur Holvoetlaan,<br />
pal tegenover het Boekenbergkasteel.<br />
Hiervoor schetste hij omstreeks<br />
1952-1953 een vrij imposant L-vormig<br />
landhuis, met een atelier op<br />
de gelijkvloerse en een ruime<br />
woning op de bovenverdieping.<br />
Het bleef bij enkele ontwerpschetsen<br />
rijk aan sculpturale expressie.<br />
Uiteindelijk viel Braem voor een<br />
wat kleiner perceel van dezelfde<br />
verkaveling aan de Menegemlei<br />
dat hij in augustus 1954 voor<br />
105.975 frank kocht. Opnieuw<br />
zette Braem zich aan het schetsen<br />
waarbij hij het bouwprogramma<br />
van het voorafgaande concept als<br />
basis nam voor een verwante<br />
ruimtelijke compositie vertaald<br />
naar een rijhuis in halfopen<br />
bebouwing. Het ontwerp onderging<br />
een geleidelijke evolutie van<br />
een vrij plastisch complex naar<br />
een tot zijn essentie teruggedron-<br />
19<br />
gen concept van een eenduidig<br />
rechthoekig volume. Twee bouwaanvragen<br />
waren er nodig vooraleer<br />
overgegaan werd tot de eerste<br />
steenlegging. In januari 1956<br />
kreeg Braem zijn bouwvergunning.<br />
Tussen het verkrijgen van<br />
de definitieve bouwvergunning en<br />
de start van de werken verliep<br />
nog eens meer dan een jaar. Tijd<br />
die nodig was om tussen de drukke<br />
beroepsbezigheden door het<br />
bestek op te stellen en een aannemer<br />
te zoeken, maar evenzeer om<br />
aan alle formaliteiten voor een<br />
hypothecaire lening te voldoen en<br />
de financiering krap rond te krijgen.<br />
Het was met Frans<br />
Verachtert uit de nabijgelegen<br />
Cruyslei dat op 22 maart 1957 een<br />
bouwcontract werd afgesloten.<br />
Een foto herinnert Verachtert met<br />
zijn ploeg bouwvakkers. Op de<br />
achtergrond van de groepsfoto<br />
prijkt een reclamepaneel van<br />
Ytong. ‘Braem gebruikte vanaf het<br />
tuinniveau Ytong-blokken’, weet Jo