download pdf - Centrum voor Lokaal Bestuur

More documents

Recommendations

Info

WEG MET DE WIETPAS Foto Nationale Beeldbank De wietpas. Het gedroomde instrument om gebruikers en coffeeshops te controleren. Na jaren onderzoeken en debatteren is hij sinds 1 mei verplicht in Limburg, Noord Brabant en Zeeland. Tot tevreden heid van minister Opstelten. Hij liet eind mei weten blij te zijn met de eerste resultaten en kreeg bijval van de Maastrichtse burgemeester Onno Hoes. De overlast rond de coffeeshops is zo goed als verdwenen en daarmee is de wietpas nu al een succes. Aldus de minister, want op een paar honderd meter van de coffeeshops steekt de illegale handel de kop op. Precies zoals de PvdA had voorspeld. ‘Dat van die overlast rond de coffeeshops klopt’, zegt de Maastrichtse PvdA-fractievoorzitter Manon Fokke, ‘je zou wel gek zijn als je je rond een gesloten coffeeshop ophoudt. De drugsrunners zijn nu de wijken ingetrokken. Vooral de wat sociaal zwakkere, zoals Witte Vrouwenveld en Mariaberg. Wijken waar je het al helemaal niet wilt hebben omdat wij daar de afgelopen jaren flink hebben geïnvesteerd in leefbaarheid en veiligheid. De drugsrunners worden ook steeds jonger. Het is big business. Uit Witte Vrouwenveld hoor ik dat het vaak middelbare scholieren zijn en daarvan zeg ik, dat moeten we, zeker als PvdA, niet willen.’ Niet alleen de wijken in Maas- JURJEN SIETSEMA FREELANCE JOURNALIST 4 tricht krijgen te maken met overlast van verkopers en gebruikers. Het drugstoerisme verplaatst zich naar steden als Nijmegen en, van Zeeland uit, ook richting Rotterdam. Reden om eens te kijken hoe de stand van zaken in beide steden is en hoe de PvdA in Nijmegen en Rotterdam kijkt naar een eventuele invoering van de wietpas. Nijmegen Stijn Verbruggen is raadslid voor de PvdA in Nijmegen. Volgens hem is de problematiek rond drugstoerisme in Nijmegen (nog) niet te vergelijken met steden als Maastricht en Venlo. ‘Een paar jaar geleden is er onderzoek gedaan en toen bleek dat er wel Duitsers naar de Nijmeegse coffeeshops kwamen maar dat het aantal bescheiden was, ik geloof zo’n 10% van het totale aantal bezoekers. Nu de wietpas in de drie zuidelijke provincies Je ziet steeds jongere drugsrunners, scholieren vaak. Dat moeten we, zeker als PvdA, niet willen is ingevoerd, neemt het aantal klanten van de Nijmeegse coffeeshops flink toe. Een deel daarvan komt uit Duitsland en België, maar een groter deel uit Brabant en Limburg. Mensen die er, om welke reden dan ook, niets voor voelen zich te moeten registreren om een wietpas te krijgen. Mijn indruk is dat de extra toestroom in Nijmegen voor een groter deel uit Brabant en Limburg afkomstig is dan uit Duitsland en België. De ronkende geluiden die de minister, burgemeester en politie laten horen, kunnen Stijn Verbruggen niet overtuigen. ‘De wietpas is tenslotte ook een prestigeding waarmee de minister en anderen politiek punten kunnen scoren. Ze zeggen dat de extra toestroom van coffeeshopklanten in Nijmegen niet tot extra overlast leidt. Daar kun je wat mij betreft over twisten. De meeste coffeeshops in Nijmegen zijn in het stadscentrum gevestigd, maar drie zitten er in woonwijken, waarvan twee dicht bij elkaar in de wijk Bottendaal. In de recent verschenen wijkmonitor van de gemeente Nijmegen staat als aandachtspunt bij Bottendaal dat qua (verkeers) overlast door de coffeeshops de grens bij omwonenden bereikt is. Extra toestroom van klanten kan dan ook bijna niet anders dan tot meer overlast leiden. Alleen is dat vreselijk lastig te kwantificeren, en dat maakt de discussie daarover erg lastig. Mensen die naast een coffeeshop wonen en al heel veel overlast hadden, hebben nu nóg meer overlast. Maar kunnen ze dat ‘meetbaar’ maken? Nee. Gaan ze vaker de politie bellen? Nee, want dat deden ze afgelopen jaren al vaker en naar hun gevoel zonder resultaat, dus waarom zouden ze dat nu weer doen? Omdat de officiële lezing is dat de overlast niet toeneemt, maar we ook andere geluiden hoorden, heeft de Nijmeegse PvdA een meldpunt geopend. Om meer zicht te krijgen op de omvang van de problematiek.’ ‘Mijn indruk is dat er in directe omgeving van coffeeshops, met name in woonwijken, al veel overlast was en dat die nog iets is toegenomen, terwijl de kritische grens eigenlijk al gepasseerd was. De Nijmeegse PvdAfractie pleit er daarom voor om de coffeeshops in woonwijken te sluiten. De discussie daarover werd in eerste instantie vertroebeld door de discussie over de vraag of de wietpas nu tot extra overlast leidt of niet. Ons meldpunt werd gestart om daar zicht op te krijgen, maar eigenlijk leren de meldingen ons dat het weinig zinvol is om ons te focussen op de discussie over ‘hoeveel erger de overlast is geworden’, maar dat de overlast in woonwijken al groot was en dat dat voldoende aanleiding is om actie te ondernemen. De net aangetreden burgemeester Bruls heeft op verzoek van de PvdA toegezegd naar het hele coffeeshopbeleid in Nijmegen te kijken en met een notitie daarover te komen, die de gemeenteraad in september kan bespreken. Maastricht Terwijl ook in Nijmegen de toename van de drugshandel en het drugstoerisme merkbaar is, zit Maastricht al volop met de gevolgen die de invoering van de wietpas tegen had moeten gaan. Volgens Manon Fokke neemt de illegale handel in haar stad alleen maar toe en is het maar de vraag of de politie die goed in kaart heeft. ‘Bij de invoering heeft minister Opstelten extra agenten ter beschikking gesteld en nu al merk je dat de illegale handel toeneemt. Als de politie alle illegale handel in kaart zou hebben, dan hadden we en passant nog een ander probleem opgelost. Volgens mij is het namelijk juist door het kat en muisspel dat de politie de helft niet weet. Je kunt je dus voorstellen wat er gaat gebeuren als we die extra agenten straks niet meer hebben. In Maastricht zijn we wat leefbaarheid en veiligheid in de wijken, waar de illegale handel zich nu afspeelt, terug bij af en kunnen we dus weer van voren af aan beginnen. Daar zijn wij als PvdA heel erg boos over omdat het over sociaal zwakkere wijken gaat. Veiligheid is voor mensen enorm belangrijk. Als jij je niet
veilig kunt voelen in je eigen wijk dan heb je een fors probleem. Die veiligheid is door de wietpas in het geding.’ Manon Fokke heeft elke week contact met verschillende bewonersplatforms in haar stad. ‘Daar hoor ik steeds weer verhalen over illegale handel. Binnenkort zullen we de burgemeester daarover stevig aan de tand voelen en hem laten zien dat het tegendeel van wat hij beweert, waar is. Daar moeten we als PvdA samen in optrekken. Er is al een meldpunt voor overlast samen met de PvdA in Venlo en Nijmegen gaat daar ook aan meewerken. De gemeente zelf heeft overigens ook een meldpunt en daarover zegt de burgemeester mij iets te laconiek dat het werkt en dat hij blij is dat hij meer meldingen heeft gekregen. Het aantal meldingen is echter vijf tot zes keer zo hoog als vorig jaar en dan vind ik dat je je weleens achter de oren mag krabben. Dan is er toch echt wel iets aan de hand in je stad.’ Rotterdam In Rotterdam lijkt de invoering van de wietpas in omliggende provincies voorlopig nog geen problemen op te leveren. Toch zit ook de PvdA in Rotterdam niet te wachten op de wietpas. Volgens raadslid Marco Heijmen zou dat de win-win situatie die er tussen gemeente en coffeeshophouders is gecreëerd. doorbreken. ‘Ons beleid is een zogenoemd ‘stand stillbeleid’, met een afnemend maximum voor de coffeeshops en een verplaatsingsverbod. Een streng beleid dat goed hanteerbaar is en duidelijk is voor iedereen. Resultaat: weinig overlast en een goede verhouding met de coffeeshophouders. Dat doorbreek je met de invoering van de wietpas. Bovendien is het risico op terugkeer van de straathandel veel te groot. Daarom zeggen wij: wietpas? Liever niet.’ De ronkende geluiden die de minister, de burgemeester en de politie laten horen, overtuigen niet Burgemeester Ahmed Aboutaleb heeft gezegd dat als de wietpas verplicht wordt en daarvoor een justitieel kader wordt aangedragen, Rotterdam zich daarnaar zal schikken. Elk ander kader wordt als onwenselijk beschouwd. Mocht dat ertoe leiden dat de straathandel terugkeert in Rotterdam dan heeft de burgemeester ook al aangekondigd dat het coffeeshopbeleid zal worden herzien en heeft de minister dat in elk geval bereikt.’ Aan de bel trekken De Nijmeegse raad heeft besloten nu al aan de bel te trekken. In een motie wordt het college opgeroepen een brief aan de minister te sturen, waarin hem wordt gevraagd de wietpas terug te trekken. Stijn Verbruggen: ‘Hopelijk volgen meer steden dat voorbeeld. Maar het is uiteindelijk aan kabinet en Tweede Kamer om een besluit te nemen.’ Voor Manon Fokke is het overduidelijk: ‘Wat mij betreft verdwijnt de wietpas na de verkie- zingen meteen van de agenda. Wij hebben daar ook al vier of vijf moties aan gewijd. Laat steden zelf beslissen welke maatregelen ze nodig vinden om de drugsproblemen aan te pakken. Een wietpas invoeren in Amsterdam. Waar hebben we het over? Alsof Amsterdam en Maastricht gelijk zouden zijn. Amsterdam wil geen wietpas en heeft daar groot gelijk in, en Maastricht wil hem ook niet. De mensen in Maastricht zijn geïrriteerd over de wietpas. Ze hebben het meer dan ooit over de drugsoverlast. Wij hadden zelf al plannen om, net als in Venlo, de coffeeshops te verplaatsen naar de randen van de stad. Venlo heeft laten zien dat dat werkt. Wij willen onze bevoegdheid terug en geen van bovenaf opgelegde regel. Weg met de wietpas dus.’ afgevaardigde OVERVRAAGDEN Er zijn perioden in je leven dat je leert met gretigheid. Alsof je brein al wist dat je een tekort had aan bepaalde kennis, die dan opeens in overvloed wordt aangeleverd. Nee, ik zal het nauwkeuriger zeggen. Het meest indruk maakt een mededeling of een uitleg als je iets eigenlijk al wist, maar het om een of andere reden niet paraat had. Op zo’n moment voelt nieuwe kennis aan als bevrijding. H GERDI VERBEET SCHEIDEND VOORZITTER TWEEDE KAMER et zal u niet verbazen dat mij dit een paar keer is overkomen tijdens de laatste twee jaar van mijn voorzitterschap, toen ik werkte aan het boek Vertrouwen is goed maar begrijpen is beter (Nijgh en Van Ditmar 2012), waarin ik spreek met veertien mensen die allemaal iets aandragen dat nieuw voor me is en vaak tegelijk ook weer niet. Zo zegt Maarten Hajer in het boek: ‘In Massachusetts, in dorpen van zo’n tienduizend inwoners, komen de mensen op zaterdagmiddag bij elkaar om de begrotingsstukken voor het komende jaar te bekijken. Ze verdelen zich in aparte zaaltjes, jullie gaan zorg doen dan doen wij openbare werken. En daarna geven ze de ambtenarij instructies voor de rest van het jaar. Die hebben dat dus niet gedelegeerd en ze hebben ook geen lokale politieke partijen. Het zijn geen bijzondere mensen, het zijn gewoon mensen zoals jij en ik.’ Eén van de andere mensen met wie ik sprak is Pieter Winsemius, die op het moment van ons gesprek werkte aan het WRR-rapport Vertrouwen in de burger. Winsemius ziet vier typen van burgers waarvan ik er nu één bespreek, die van de ‘overvraagden’. Het zijn de laagopgeleiden die in een andere wereld leven dan de hoogopgeleiden, andere vakantiebestemmingen hebben, andere tv-programma’s en andere muziek waarderen, een ander idioom en andere helden hebben en (dus) ook andere politieke overtuigingen aanhangen. Ze waren en zijn tegen ontwikkelingshulp, kunstsubsidies, Europa en vredesmissies. De overvraagden hebben een pessimistische kijk op de samenleving en hun eigen kansen. Dat pessimisme krijgen ze van thuis mee. Op school (basisonderwijs en vmbo) worden ze qua visie niet vrolijker. Want hoewel hun leraren zichzelf en de wereld anders beoordelen - die zijn immers zelf niet laagopgeleid - slagen die er niet in om het beginnend cynisme bij hun leerlingen te doorbreken. Nou ja dit wisten we toch al, zult u zeggen, what’s new? Nieuw is, dat Winsemius’ beschrijving van deze mensen niet negatief is en dat hij ze een rol geeft bij het onderhoud en de vernieuwing van de samenleving. Hij wijst er op dat de overvraagden politiek meedoen in de lokale partijen, die bij elkaar bijna een kwart van de kiezers vertegenwoordigen, en dat hun politieke voorkeuren dan veel minder uniform en voorspelbaar zijn dan bij landelijke onderwerpen. Winsemius en zijn medewerkers hebben honderden open interviews gehouden met mensen uit deze groep en het resultaat is dat er nu een catalogus ligt van wensen, gefrustreerde wensen vaak, en bereidheid om in actie te komen, ook vaak gefrustreerd en niet goed begrepen. Voorlopig samengevat in het boekje Zestien miljoen Nederlanders. Iedereen moet natuurlijk met de rest van zijn leven doen wat hem of haar nuttig lijkt, maar ik kan me voorstellen dat mensen zoals u en ik een rol kunnen spelen bij de bouw van de brug. De eerste pijlers komen bij het lokaal bestuur te staan en niet aan de kant van mijn geliefde Tweede Kamer. Je moet met bouwen beginnen waar voor dit onderwerp de meeste energie is. Maar het moet wel gebeuren. Wij waren toch tegen tweedeling, of niet soms? LOKAAL BESTUUR / JULI/AUgUstUs 2012 5
Page 1 and 2: LOKAAL Jaargang 36 nummer 7/8 Juli/
Page 3: WETHOUDER: EEN ONzEKERE TOEKOMST Fo
Page 7 and 8: Hans Spekman rekent erop dat ook de
Page 9 and 10: ~ Nederland heeft 25 waterschappen.
Page 11 and 12: DE STAD Rotterdam Zuidplein Het bli
Page 13 and 14: in memoriam Foto WFA Op zondag 3 ju
Page 15 and 16: nieuws PERSOONLIJK In de PvdA-Tweed

download pdf - Centrum voor Lokaal Bestuur

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?