BREINMEID - SeniorenNet

‘Dat is de grijnsgroet. Die is voorbehouden aan jongeren die in het gezelschap
van een ex-kind een andere jongere willen groeten. Die eventueel ook vergezeld
is … ’
‘Jaja … hebbes, hoor. Dit hier is dus een dubbel geval. Dubbel gegrijnsd.’
‘Precies. Twee grijnsgroeten.’
‘Voor ieder jong één?’
‘Ha ende haha!’
‘En zo’n kreuklach volstaat?’
‘Ja.’
‘Wel wel toch. Jullie generatie zal vroeg beginnen rimpelen, hoor.’
Toen kwam de cafetariajuf de bestelling opnemen. Hoog tijd voor 2 x 3 haastkroketjes.
Romy liep de trappen van het SMHK op. Elke minuut van de dag dacht ze aan
Barrebartle, maar nu had ze honger. De balie was al leeg, dus stevende ze onmiddellijk
naar de cafetaria door.
‘Oeps,’ deed ze stilletjes, toen ze bij het raam de elektrische rolwagen zag.
Nelle glimlachte breed. Romy lachte terug en ging zitten. Toen Nelle in de menukaart
dook, wisselde Romy vlug de grijnsgroet uit met Jasdora.
‘Kaaskroketjes?’ opperde Nelle.
‘Mm … ja: kaaskroketjes fietsen er wel lekker in.’
De cafetariajuf kwam al op hun tafeltje toe.
Even later, toen de kroketjes in knappenden lijve op de beide tafels arriveerden,
en de duiven boven op de glazen koepel van het SMHK ook opstegen op zoek
naar een middagmaal, deden Jasdora en Romy flink hun best om geen enkele
blik te werpen op elkaars tafel. Dat was een kunst die alle jongeren beheersten
die vergezeld waren van één of twee van hun verwekkers. En ze bevonden zich
nu eenmaal ook in een kunstmuseum. Elkaar ongezien zien was ook een kunst.
28
‘Scharreljongeren komen dus niet uit een ei, maar wel degelijk uit een vleesmoeder,’
zei Jasdora.
Ze hadden net allebei hun vrouwelijke ouders wandelen gestuurd toen het stilaan
tijd voor school werd. Nu reden en stapten ze naast elkaar, samen een eindje op
weg naar hun scholen.
‘Nu heb ik de jouwe ook gezien,’ knikte Romy. ‘Dure dame, hé? Bont ? Nerts ?
Champagne ?’
‘Dat valt wel mee. En bij jou?’
‘O, Nelle is een goeie vriendin, ja. Sherry soms.’
‘Eh … geen nieuws van de anderen?’
‘Ja hoor.’
Jasdora keek verrast op. Gewoonlijk antwoordde iedereen hetzelfde als je vroeg:
‘Geen nieuws?’, namelijk: ‘Nee, eigenlijk niet.’ Of: ‘Niet speciaal.’
‘Ja? Vertel op. Ik ben … ‘
Ze slikte nog net het woord nieuwsgierig in.
Romy deed in korte bewoordingen het verhaal van Barrebartle en het briefje van
Ramses en de vermoedelijke parkfeeks.
‘De rattenkoningin,’ mompelde Jasdora.
33