Een inventarisatie van de problemen rond Antillianen in Nijmegen

Analyse politiecijfers
Deze vorm van onderzoek, ook wel registeranalyse genoemd, houdt in dat bestaande
databestanden worden gebruikt om overzichten te maken. Als een eerste kwantitatieve
probleemverkenning is dit een goede methode, omdat de registeranalyse
een indicatie kan geven van de aard en omvang van de problemen. In dit geval gaat
het om gegevens uit het Bedrijfsprocessensysteem (BPS) en het Herkenningssysteem
(HKS) van de politie. In bijlage 4 staat een overzicht van de categorieën die
de politie in deze systemen hanteert. Voor de overzichtelijkheid hebben we deze
categorieën samengevoegd tot hoofdgroepen: vermogen, geweld, opium, wapens en
munitie, zeden, wegenverkeerswet en overig. 30 Voordeel daarvan is dat het cijfermateriaal
reeds voorhanden is. Nadeel is dat de gehanteerde bestanden niet altijd
precies de gegevens bevatten die nodig zijn voor de vraagstelling. Daarbij komt dat
het voorwerk vereist om de gegevens uit de registers te halen én dat de kwaliteit van
de gegevens afhankelijk is van hoe zorgvuldig anderen hebben gewerkt. Bestaande
registers zijn daarom zelden bruikbaar voor een inhoudelijke verdieping in een
onderwerp. Dit geldt temeer omdat politiegegevens betrekking hebben op hetgeen
de politie heeft waargenomen en geregistreerd. Een groot deel van de criminaliteit
blijft zoals gezegd buiten beeld van de politie. De meldingsbereidheid bij geweldsdelicten
bijvoorbeeld, is volgens de Politiemonitor Bevolking in 2001 niet meer dan
29 procent. Dit percentage is stabiel sinds 1993. Dat wijst erop dat zo’n 70 procent
van de geweldsdelicten voor de politie verborgen blijft (dark number). Om zicht te
krijgen op de verborgen criminaliteit zijn andere onderzoeksstrategieën nodig. Maar
ondanks die nadelen zijn analyses van politiegegevens doorgaans wel goed bruikbaar
om hoofdlijnen en ontwikkelingen in kaart te brengen, mits het registratiegedrag
van politiemensen niet te veel wijzigt. De kwantitatieve analyse van de politieregistraties
is volgens een aantal stappen uitgevoerd (bijlage 2 bevat een beschrijving
van die stappen). In het kort komt de analyse op het volgende neer: we hebben
de politiesystemen BPS en HKS gekoppeld aan het bevolkingsbestand van de
gemeente Nijmegen. Hiermee konden we goed zicht krijgen op de etnische achtergrond
van de inwoners, ondanks dat de politie slechts de nationaliteit van de verdachten
registreert. Als gezocht zou worden op nationaliteit dan zouden sommige
Antillianen onopgemerkt kunnen blijven omdat ze als Nederlander geregistreerd
staan. Nationaliteit hoeft derhalve weinig te zeggen over de etnische achtergrond.
We hebben twee onderzoeksjaren bekeken: 1998 (voor de start van het A-team) en
2001 (ruim twee jaar na de start van het team). Daarbij hebben we ons primair
beperkt tot Antillianen die in Nijmegen ingeschreven staan of in Nijmegen delicten
––––––
30 In bijlage 4 staat uit welke categorieën deze hoofdgroepen precies zijn opgebouwd. Behalve
geweldsdelicten namen we ook openlijke geweldpleging op. Dit betreft artikel 141 WvSr en hieruit
kan niet direct worden opgemaakt of het geweld tegen personen of goederen is gericht. Deze
delicten optellen bij geweldsdelicten geeft derhalve een vertekend beeld.
18