Een inventarisatie van de problemen rond Antillianen in Nijmegen

halen in bijvoorbeeld Rotterdam of via hun contacten op de Antillen bolletjesslikkers
werven die drugs via Amsterdam naar Nederland brengen. 56 Het is – conform
de bevindingen van Bovenkerk – niet aannemelijk dat er zich veel Antillianen op
het niveau van bijvoorbeeld de Colombiaanse drugskartels bevinden. Een respondent
zegt hierover: ‘Er komt natuurlijk veel drugs vanaf de eilanden, maar nog
meer invoer komt vanuit Rotterdam en andere Nederlandse steden. Dit heeft te
maken met het feit dat Antillianen enigszins werkschuw zijn. Vaak brengt het
invoeren vanuit het buitenland veel organisatie met zich mee en op werk zitten ze
vaak niet te wachten. Makkelijker is het om een paar keer zelf heen en weer te rijden
van bijvoorbeeld Nijmegen naar Rotterdam en zo de drugs zelf te halen. Dat
is veel minder werk en zo houden ze weer meer vrije tijd over. Antillianen zijn
slechte ondernemers.’
In Gelderland-Zuid zijn volgens de CIE thans achttien criminele samenwerkingsverbanden
(CSV’s). De etnische verdeling hiervan is als volgt: tien zijn
geheel/overwegend Nederlands, zes Turks, een Surinaams en een Antilliaans. Dit
zou volgens de CIE kunnen betekenen dat de informatiepositie rond Antillianen
(en Surinamers) slecht is of die rond Turken en Nederlanders juist goed. Desalniettemin
bestaat de indruk dat Antillianen minder in staat zijn tot het vormen van een
goed georganiseerd crimineel samenwerkingsverband. Uit de informatie blijkt
namelijk ook dat zij vaker dan Turken opereren aan de ‘onderkant’ van de criminele
wereld (veel straatdealers en lokale dealers). Daarnaast valt het op dat Antillianen
de laatste tijd regelmatig met hun cokehandel samenwerken met
Marokkanen. De Antillianen lijken in die samenwerking ondergeschikt te zijn aan
de Marokkanen. Uit diverse rechercheonderzoeken is gebleken dat Antillianen
nauwe onderlinge samenwerkingsverbanden hebben. Zij lijken makkelijk drugs
van elkaar te kunnen lenen, indien zij zelf geen voorraad coke meer hebben.
Middenkader
Degenen die in minder grote hoeveelheden handelen, zijn de tussenhandelaren. De
hoeveelheden kunnen variëren van een paar ons tot een kilo. Er zijn in Nijmegen
vier of vijf van dergelijke tussenpersonen. 57 De tussenhandelaren kopen hun waar
van de big bosses en verkopen die weer door aan de dealers daaronder, die handelen
in hoeveelheden van een ons of meer. Die dealers leveren uiteindelijk aan de
––––––
56 De bolletjesslikkers zijn zoals gezegd niet altijd kansloze jongeren. Juist mensen die iets bereikt
hebben, die er goed uitzien worden benaderd. Er wordt eigenlijk alleen in de eigen gemeenschap
geronseld. De ronselaars voelen snel aan wie wel en wie niet vatbaar is voor het geld. Er wordt een
vakantie aangeboden, veel uitgegaan, ze worden meegenomen naar coffeeshops, enzovoort. De
voorkeur gaat altijd uit naar stelletjes. Toch gaat dit niet allemaal georganiseerd. Eerst wordt de
inkoop geregeld, daarna worden de mensen geworven.
57 Het is niet duidelijk geworden waarom er meer big bosses dan tussenhandelaren zijn in Nijmegen.
Een reden kan zijn dat de grote jongens wel in Nijmegen wonen, maar meer interregionaal opereren
en dat de tussenhandelaren niet alleen in Nijmegen wonen, maar daar ook ‘werken’.
44