Een inventarisatie van de problemen rond Antillianen in Nijmegen

dealer verkoopt in principe zijn eigen drugs. Als er toevallig een aantal dealers bij
elkaar staat, worden er afspraken gemaakt wie de volgende klant neemt, zodat
iedereen aan de beurt komt en wat kan verdienen.
Het deel uitmaken van zo’n groep levert altijd wat op, of ze nu zelf verkopen,
bellen of voor boodschappenjongen spelen. Hoeveel van dergelijke groepen er in
Nijmegen zijn, is niet bekend. Maar: ‘waar groepjes zijn, daar is drugs’, aldus een
respondent. De samenstelling kan overigens per keer verschillen. Soms gebeurt dat
met opzet om herkenning en pakkans te minimaliseren.
Het komt ook voor dat de dealers een bepaald deel van hun winst moeten afstaan
aan de centrale figuur in de groep. Deze ziet er streng op toe dat de dealers niet op
eigen houtje gaan verkopen of voor zichzelf beginnen. Zo’n dissident wordt dan tot
de orde geroepen (soms hardhandig) of uit de groep gegooid. Een respondent: ‘Het
is goed georganiseerd. En ze maken elkaar af. Als een jongen niet naar zijn baas in
de groep luistert of zijn schulden niet kan betalen, wordt hij afgemaakt. Ze schieten
je dan gewoon kapot of steken je dood.’ Om als dealer toch wat extra’s te verdienen,
bewandelen ze andere wegen. Rippen is een bekend voorbeeld: ze roven de drugs en
alle inkomsten zijn vervolgens winst. Een enkele keer lukt het een straatdealer om
zich te onttrekken aan de groep en kan hij zijn eigen netwerkje opbouwen.
Ofschoon er nauwelijks gesproken kan worden van warme vriendschappen,
onder meer als gevolg van de onderlinge rivaliteit, biedt de groep wel een zekere
veiligheid en bescherming voor de jongere. Een respondent spreekt in dit verband
van een gang. Die bestaat uit een vaste groep van een aantal dealers en een
geslaagd figuur die de groep voor zich laat werken. Als er één van de groep door
anderen geript wordt, grijpt de hele groep in. En dan wordt het in de woorden van
een respondent ‘betalen of je wordt overhoop geknald’. Dergelijke incidenten
komen echter (nog) niet of nauwelijks voor in Nijmegen. Het feit dat de komende
jaren een grote toestroom te verwachten is van kansloze Antillianen maakt het
voorstelbaar dat Nijmegen op den duur ook met (meer van) dergelijke problemen
wordt geconfronteerd. Een respondent: ‘Ik signaleer een ongezonde ontwikkeling
rond Antilliaanse jongeren. Er is een afrekenmechanisme dat steeds heftiger wordt.
Als iemand zich niet aan de regels van de scene houdt, loopt hij het gevaar te worden
vermoord. Die verharding komt omdat het op de Antillen tussen criminelen
ook harder wordt.’
Strooptochten, autodiefstal en overvallen
Tot nu toe is vooral gesproken over drugs. Zoals aangegeven komen ook andere
delicten voor. De vraag is nu of dat op een georganiseerde wijze gebeurt. In het
onderzoek zijn verschillende aanwijzingen gevonden dat specifieke delicten als
winkelroof en autodiefstal goed georganiseerd worden, echter niet op een niveau
dat gesproken kan worden van omvattend crimineel netwerk met internationale
vertakkingen, maar wel van een goed georganiseerde samenwerking op lokaal of
zelfs landelijk niveau.
46