De ezel, net even anders - Diergeneeskundig Memorandum
De ezel, net even anders - Diergeneeskundig Memorandum
De ezel, net even anders - Diergeneeskundig Memorandum
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
10. Het digestieapparaat<br />
Onder gedomesticeerde omstandigheden zal<br />
de dagelijkse routine van een <strong>ezel</strong> voornamelijk<br />
bepaald worden door de behoefte aan<br />
voedsel. Meer dan 50% van de dag (14 tot 16<br />
uur) zal besteed worden aan eten; periodes van<br />
het zoeken en/of eten van voedsel worden afgewisseld<br />
met rustperiodes. Eenzelfde patroon<br />
is beschr<strong>even</strong> bij wilde <strong>ezel</strong>s in Ghana waar de<br />
volwassen <strong>ezel</strong>s 85% van de tijd besteden aan<br />
grazen. Veulens rusten meer en besteden over<br />
het algemeen meer tijd aan lichaamsverzorgende<br />
activiteiten dan de volwassenen.<br />
Indien een <strong>ezel</strong> langer bezig is met eten of<br />
het zoeken naar voedsel kan dit als teken van<br />
goede eetlust en dus gezondheid worden gezien,<br />
maar het kan ook duiden op problemen<br />
zoals ondervoeding, op ziekte of parasitaire<br />
infecties, op gebitsproblemen, etc. Echter een<br />
verminderde eetlust kan ook optreden bij hoge<br />
temperaturen of bij gebrek aan voldoende water<br />
zoals u verderop in het hoofdstuk Voeding<br />
kunt lezen.<br />
<strong>De</strong> meest voorkomende problemen van het digestiesysteem<br />
zijn bij de <strong>ezel</strong> grofweg onder te<br />
verdelen in gebitsproblemen, in het bijzonder<br />
bij geriatrische <strong>ezel</strong>s, en koliek.<br />
10.1 Het gebit<br />
Het gebit van de <strong>ezel</strong> speelt een sleutelrol in<br />
het verteren van voedsel. Dit is bij <strong>ezel</strong>s extra<br />
belangrijk omdat de mechanische afbraak<br />
van voedsel in de mond de eerste stap is in het<br />
zeer efficiënte verteringsproces (zie hoofdstuk<br />
Voeding). Op één kilogram hooi wordt 6.000<br />
tot 8.500 maal gekauwd voor het doorgaat voor<br />
verdere vertering in de maag. Problemen aan<br />
het gebit kunnen dan ook grote gevolgen hebben<br />
voor de gezondheid van de <strong>ezel</strong>.<br />
Snijtanden<br />
Het is beschr<strong>even</strong> dat zowel het doorbreken<br />
van de snijtanden als het wisselproces op een<br />
latere leeftijd plaatsvindt dan bij paarden. Van<br />
het melkgebit breken de binnenste, de middelste<br />
en de hoeksnijtanden door op resp. 1-2 weken,<br />
2 maanden en 1 jaar oud. Het wisselen van<br />
deze snijtanden bij <strong>ezel</strong>s vindt plaats op resp. 3,<br />
4 en 5-5½ jarige leeftijd. Bij paarden vindt het<br />
D.M. 56e jaargang - No. 3 blz. 32<br />
doorbreken plaats op resp. 2 weken, 3-4 weken<br />
en 5-9 maanden en het wisselproces begint<br />
gemiddeld een half jaar eerder dan bij de <strong>ezel</strong>.<br />
Het moet gezegd worden dat alle bovengenoemde<br />
leeftijden gemiddelden zijn. Factoren<br />
als dieet, malocclusie en ondeugden als kribbebijten<br />
hebben grote effecten op slijtage van<br />
de snijtanden en kunnen de leeftijdsschatting<br />
sterk beïnvloeden. Ook de veranderingen aan<br />
de snijtanden op latere leeftijd verschillen ten<br />
opzichte van het paard. Zo zijn de hoektanden<br />
pas volgroeid op 9 à 10 jarige leeftijd. Het infundibulum<br />
van de onderste snijtanden blijft<br />
bestaan tot rond de 20 jaar en is met ongeveer<br />
25-26 jaar pas volledig verdwenen. Bij paarden<br />
is deze rond de 8 jaar verdwenen. Richting de<br />
30 jaar wijken de bovenste snijtanden terug tot<br />
tandvleesniveau terwijl de onderste snijtanden<br />
zeer lang worden en het risico lopen om<br />
los te gaan zitten. Dit kan problemen g<strong>even</strong> bij<br />
het eten en met name het grazen. <strong>De</strong> groeve<br />
van Galvayne, die bij paarden zichtbaar is op<br />
het laterale oppervlak van de bovenste derde<br />
snijtand vanaf een jaar of 10 tot een jaar of 30,<br />
komt bij <strong>ezel</strong>s niet of nauwelijks voor. Indien<br />
deze wel aanwezig is geeft dit geen betrouwbare<br />
informatie over de leeftijd.<br />
Kiezen<br />
<strong>De</strong> kiezen van de <strong>ezel</strong> zijn <strong>net</strong> als bij het paard<br />
van het lophodonte type (ribbels staan loodrecht<br />
op de kaak) en vertonen slechts enkele<br />
kleine verschillen:<br />
- <strong>De</strong> <strong>ezel</strong> heeft 3 premolaren in de onderkaak<br />
(P1 is afwezig) en 4 in de bovenkaak inclusief<br />
P1.<br />
- <strong>De</strong> <strong>ezel</strong> heeft <strong>net</strong> als het paard geen infundibula<br />
in de onderkaakskiezen. Echter het<br />
email vormt vouwen in de kies van binnenuit<br />
die ook aan de oppervlakte zichtbaar zijn.<br />
- <strong>De</strong> dispositie van cement, email en dentine in<br />
de kiezen van de <strong>ezel</strong> is bijna gelijk aan die bij<br />
het paard. Alle drie de structuren zijn goed<br />
ontwikkeld bij de <strong>ezel</strong> en de kiezen bestaan in<br />
tegenstelling tot bij het paard niet voornamelijk<br />
uit dentine, maar uit dentine en cement.<br />
Bij <strong>ezel</strong>s jonger dan 6 jaar lopen alle structuren<br />
door van kies naar kies en vormen zo één<br />
functionele eenheid van iedere structuur. Als