22.08.2013 Views

De ezel, net even anders - Diergeneeskundig Memorandum

De ezel, net even anders - Diergeneeskundig Memorandum

De ezel, net even anders - Diergeneeskundig Memorandum

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

10. Het digestieapparaat<br />

Onder gedomesticeerde omstandigheden zal<br />

de dagelijkse routine van een <strong>ezel</strong> voornamelijk<br />

bepaald worden door de behoefte aan<br />

voedsel. Meer dan 50% van de dag (14 tot 16<br />

uur) zal besteed worden aan eten; periodes van<br />

het zoeken en/of eten van voedsel worden afgewisseld<br />

met rustperiodes. Eenzelfde patroon<br />

is beschr<strong>even</strong> bij wilde <strong>ezel</strong>s in Ghana waar de<br />

volwassen <strong>ezel</strong>s 85% van de tijd besteden aan<br />

grazen. Veulens rusten meer en besteden over<br />

het algemeen meer tijd aan lichaamsverzorgende<br />

activiteiten dan de volwassenen.<br />

Indien een <strong>ezel</strong> langer bezig is met eten of<br />

het zoeken naar voedsel kan dit als teken van<br />

goede eetlust en dus gezondheid worden gezien,<br />

maar het kan ook duiden op problemen<br />

zoals ondervoeding, op ziekte of parasitaire<br />

infecties, op gebitsproblemen, etc. Echter een<br />

verminderde eetlust kan ook optreden bij hoge<br />

temperaturen of bij gebrek aan voldoende water<br />

zoals u verderop in het hoofdstuk Voeding<br />

kunt lezen.<br />

<strong>De</strong> meest voorkomende problemen van het digestiesysteem<br />

zijn bij de <strong>ezel</strong> grofweg onder te<br />

verdelen in gebitsproblemen, in het bijzonder<br />

bij geriatrische <strong>ezel</strong>s, en koliek.<br />

10.1 Het gebit<br />

Het gebit van de <strong>ezel</strong> speelt een sleutelrol in<br />

het verteren van voedsel. Dit is bij <strong>ezel</strong>s extra<br />

belangrijk omdat de mechanische afbraak<br />

van voedsel in de mond de eerste stap is in het<br />

zeer efficiënte verteringsproces (zie hoofdstuk<br />

Voeding). Op één kilogram hooi wordt 6.000<br />

tot 8.500 maal gekauwd voor het doorgaat voor<br />

verdere vertering in de maag. Problemen aan<br />

het gebit kunnen dan ook grote gevolgen hebben<br />

voor de gezondheid van de <strong>ezel</strong>.<br />

Snijtanden<br />

Het is beschr<strong>even</strong> dat zowel het doorbreken<br />

van de snijtanden als het wisselproces op een<br />

latere leeftijd plaatsvindt dan bij paarden. Van<br />

het melkgebit breken de binnenste, de middelste<br />

en de hoeksnijtanden door op resp. 1-2 weken,<br />

2 maanden en 1 jaar oud. Het wisselen van<br />

deze snijtanden bij <strong>ezel</strong>s vindt plaats op resp. 3,<br />

4 en 5-5½ jarige leeftijd. Bij paarden vindt het<br />

D.M. 56e jaargang - No. 3 blz. 32<br />

doorbreken plaats op resp. 2 weken, 3-4 weken<br />

en 5-9 maanden en het wisselproces begint<br />

gemiddeld een half jaar eerder dan bij de <strong>ezel</strong>.<br />

Het moet gezegd worden dat alle bovengenoemde<br />

leeftijden gemiddelden zijn. Factoren<br />

als dieet, malocclusie en ondeugden als kribbebijten<br />

hebben grote effecten op slijtage van<br />

de snijtanden en kunnen de leeftijdsschatting<br />

sterk beïnvloeden. Ook de veranderingen aan<br />

de snijtanden op latere leeftijd verschillen ten<br />

opzichte van het paard. Zo zijn de hoektanden<br />

pas volgroeid op 9 à 10 jarige leeftijd. Het infundibulum<br />

van de onderste snijtanden blijft<br />

bestaan tot rond de 20 jaar en is met ongeveer<br />

25-26 jaar pas volledig verdwenen. Bij paarden<br />

is deze rond de 8 jaar verdwenen. Richting de<br />

30 jaar wijken de bovenste snijtanden terug tot<br />

tandvleesniveau terwijl de onderste snijtanden<br />

zeer lang worden en het risico lopen om<br />

los te gaan zitten. Dit kan problemen g<strong>even</strong> bij<br />

het eten en met name het grazen. <strong>De</strong> groeve<br />

van Galvayne, die bij paarden zichtbaar is op<br />

het laterale oppervlak van de bovenste derde<br />

snijtand vanaf een jaar of 10 tot een jaar of 30,<br />

komt bij <strong>ezel</strong>s niet of nauwelijks voor. Indien<br />

deze wel aanwezig is geeft dit geen betrouwbare<br />

informatie over de leeftijd.<br />

Kiezen<br />

<strong>De</strong> kiezen van de <strong>ezel</strong> zijn <strong>net</strong> als bij het paard<br />

van het lophodonte type (ribbels staan loodrecht<br />

op de kaak) en vertonen slechts enkele<br />

kleine verschillen:<br />

- <strong>De</strong> <strong>ezel</strong> heeft 3 premolaren in de onderkaak<br />

(P1 is afwezig) en 4 in de bovenkaak inclusief<br />

P1.<br />

- <strong>De</strong> <strong>ezel</strong> heeft <strong>net</strong> als het paard geen infundibula<br />

in de onderkaakskiezen. Echter het<br />

email vormt vouwen in de kies van binnenuit<br />

die ook aan de oppervlakte zichtbaar zijn.<br />

- <strong>De</strong> dispositie van cement, email en dentine in<br />

de kiezen van de <strong>ezel</strong> is bijna gelijk aan die bij<br />

het paard. Alle drie de structuren zijn goed<br />

ontwikkeld bij de <strong>ezel</strong> en de kiezen bestaan in<br />

tegenstelling tot bij het paard niet voornamelijk<br />

uit dentine, maar uit dentine en cement.<br />

Bij <strong>ezel</strong>s jonger dan 6 jaar lopen alle structuren<br />

door van kies naar kies en vormen zo één<br />

functionele eenheid van iedere structuur. Als

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!