presentatie - Erfgoedcel Mechelen

concurrentie aan te gaan. In 1781, na eerdere mislukte pogingen, vroeg hij nogmaals aan de
Mechelse magistraat de toekenning van dezelfde voorrechten als Joannes Franciscus vander Elst
omdat hij ‘ten synen merckelijken coste alhier heeft geërigeert eene wel geconditioneerde boeckdruckerije
ende sigh bovendien heeft voorsien van eenen schoonen boeckwinckel’. De magistraat
beoordeelde Hanicqs vraag positief en omschreef zijn handelswaar als ‘eene excessive quantiteyt van
fraeye ende curieuse boecken […] tot gerief van het publieck’.
Was het de stevige concurrentie met Hanicq die Joannes Franciscus in 1788 deed beslissen om
zijn drukkerij voortijdig over te laten aan zijn zoon Franciscus Josephus (1757-1811)? In elk geval
eindigde Mechelen het ancien régime met twee concurrerende drukkershuizen: Vander Elst en
Hanicq. In twee rapporten over de Mechelse drukkers en boekverkopers uit 1807 en 1810 vallen de
gelijkenissen tussen beiden op. Franciscus Josephus vander Elst had twee persen waarop hij ondermeer
een ‘zeer nuttig’ Nederlandstalig weekblad, het Wekelyks bericht, drukte voor 244 abonnees.
Hanicq had ook twee persen en drukte daarop ondermeer zijn Franstalige Gazette de Malines voor
driehonderd abonnees. Dat er echter grote verschillen bestonden tussen beide drukkers en hun fondsen
zal duidelijk worden uit een analyse van hun drukken.
Soirée Lamot - Mechesle drukkers, klantgericht en flexibel 7