Burroughs Naakte lunch - Lebowski Publishers
Burroughs Naakte lunch - Lebowski Publishers
Burroughs Naakte lunch - Lebowski Publishers
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 1<br />
<strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong>
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 2
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 3<br />
William S. <strong>Burroughs</strong><br />
<strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong><br />
Vertaald uit het Amerikaans door Ton Heuvelmans<br />
<strong>Lebowski</strong>, Amsterdam 2010
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 4<br />
Oorspronkelijke titel: Naked Lunch<br />
Oorspronkelijk uitgegeven door: Grove Press<br />
© William S. <strong>Burroughs</strong>, 1959<br />
© Vertaling uit het Amerikaans door: Ton Heuvelmans, 2009<br />
© Nederlandse uitgave: Lebowksi, 2010<br />
Omslagontwerp: Dog and Pony, Amsterdam<br />
Typografie: CeevanWee, Amsterdam<br />
isbn 978 90 488 0294 4<br />
nur 302<br />
www.lebowskipublishers.nl<br />
Lebowksi is een imprint van Dutch Media Uitgevers bv
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 5<br />
Inhoud<br />
Enkele opmerkingen van de redacteuren 7<br />
<strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 25<br />
… en vertrekken naar het westen 27<br />
De Vigilante 34<br />
De Boerenlul 36<br />
Benway 48<br />
Joselito 73<br />
Het zwarte vlees 79<br />
Hospitaal 85<br />
Ga naar huis, Lazarus 99<br />
Hassans speelkelder 105<br />
Op de campus van de Interzone Universiteit 116<br />
Het jaarlijkse feestje van A.J. 121<br />
Bijeenkomst van het Internationale Congres<br />
van Technologische Psychiatrie 137<br />
De markt 140<br />
Gewone mannen en vrouwen 155<br />
Islam Incorporated en de partijen van Interzone 179<br />
De Griffier van het Kantongerecht 204<br />
Interzone 213<br />
Het onderzoek 222<br />
Heeft iemand Pantopon Roos gezien? 234<br />
Cokeluizen 236<br />
De Verdelger doet goed werk 239
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 25<br />
<strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong><br />
William S. <strong>Burroughs</strong>
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 26
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 27<br />
... en<br />
vertrekken<br />
naar<br />
het westen<br />
Ik voel de politie dichterbij komen, ik voel hun bewegingen,<br />
hoe ze hun duivelse verklikkers uitzetten, neuriënd boven<br />
mijn lepel en injectiespuit die ik weggooi bij Washington<br />
Square Station, ik spring over een draaihek heen, ren de twee<br />
ijzeren trappen af en spring in de sneltrein uptown... Een jonge,<br />
knappe, kortgeknipte, goed opgeleide reclameflikker<br />
houdt de deur voor me open. Ik ben waarschijnlijk een grappig<br />
figuur volgens hem. Je kent dat type wel: ouwe-jongenskrentenbrood<br />
met barkeepers en taxichauffeurs met wie ze<br />
praten over rechtse hoeken en de Dodgers en die de buffetbediende<br />
bij Nedick’s bij zijn voornaam noemt. Een regelrechte<br />
lul dus. En precies op dat moment verschijnt er een stille van<br />
de narcoticabrigade in een witte trenchcoat (stel je voor dat je<br />
iemand op de hielen zit met een witte trenchcoat aan – die wil<br />
vast en zeker doorgaan voor een flikker) op het perron. Ik<br />
hoor hem al, met mijn spullen in zijn linkerhand en zijn rechterhand<br />
op zijn pistool: ‘Hé, volgens mij heb je iets laten vallen.’<br />
Maar de metro vertrekt.<br />
‘De mazzel, stille!’ schreeuw ik en geef zo die flikker zijn<br />
rol in mijn B-film. Ik kijk hem aan, zie de witte tanden, het<br />
Floridabruin, het kunstzijden pak van tweehonderd dollar,<br />
het buttondownhemd van Brooks Brothers en The News die<br />
hij draagt als een toneelattribuut. ‘Ik lees alleen de strips.’<br />
Een burgerlul die hip wil doen... Heeft het over ‘stuff’,<br />
27
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 28<br />
rookt het zo nu en dan en heeft altijd wat bij zich om aan te<br />
bieden aan snelle hollywoodtypes.<br />
‘Bedankt, joh,’ zeg ik. ‘Ik zie wel dat je er een van ons bent.’<br />
Zijn gezicht licht op als een flipperkast, stompzinnig en roze.<br />
‘Hij heeft me verlinkt,’ zei ik op chagrijnige toon. Ik kwam<br />
dichterbij en legde mijn smerige junkiepoten op zijn kunstzijden<br />
mouw. ‘En wij zijn bloedbroeders van een en dezelfde<br />
vuile naald. Ik kan je in vertrouwen meedelen dat hij aan de<br />
beurt is voor een hot shot.’ (nb: dat is een capsule met vergiftigde<br />
junk die verkocht wordt aan verslaafden voor liquidatiedoeleinden.<br />
Ook vaak verstrekt aan verklikkers. Meestal<br />
bestaat de hot shot uit strychnine, omdat dat smaakt en eruitziet<br />
als junk.)<br />
‘Heb je ooit iemand gezien die een hot shot kreeg, jochie?<br />
Ik heb het ooit gezien bij de Gimp in Philadelphia. We bouwden<br />
in zijn kamer zo’n eenrichtingsspiegel uit een bordeel in<br />
en voor een tientje mocht je komen kijken. Hij kreeg geen<br />
kans om de naald uit zijn arm te halen. Dat lukt je niet als het<br />
shot meteen raak is. Zo worden ze vaak aangetroffen, met<br />
een spuit vol geronnen bloed die uit een blauwe arm bungelt.<br />
En dan die blik in zijn ogen toen het gif begon te werken; joh,<br />
heerlijk was het...<br />
Weet je nog dat ik rondgereisd heb met de Vigilante, de<br />
beste afperser in de business? In Chicago... We hadden het gemunt<br />
op de flikkers in Lincoln Park. Dus op een nacht verschijnt<br />
de Vigilante op zijn werk in cowboylaarzen, een zwart<br />
vest met zo’n geile ster en een lasso over zijn schouder.<br />
Dus ik zeg van: “Wat is er met jou aan de hand? Freak je nu<br />
al uit?”<br />
Hij kijkt me aan en zegt: “Verdedig je, vreemdeling” en<br />
haalt een ouwe, roestige revolver tevoorschijn, en ik smeer<br />
hem dwars door Lincoln Park, terwijl de kogels me om de<br />
oren vliegen. En hij maait drie flikkers neer voordat de sme-<br />
28
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 29<br />
rissen hem te pakken krijgen. Ik bedoel, de Vigilante deed zijn<br />
bijnaam eer aan...<br />
Is je nooit opgevallen hoeveel uitdrukkingen afpersers<br />
overnemen van flikkers? Zoals “ik voel ’m”, als je bedoelt dat<br />
je een deal ziet zitten.<br />
“Pak haar!”<br />
“Pak dat Opium Joch voordat hij die sukkel te grazen<br />
neemt!”<br />
“Die lul vraagt er ook om.”<br />
De Schoenenschoft (hij heeft die bijnaam door het afpersen<br />
van fetisjisten in schoenwinkels) zegt: “Geef maar aan een<br />
sukkel, met glijmiddel, dan komt-ie geheid terug, kreunend<br />
om meer.” En als het Joch zo’n sukkel ziet, begint hij te hijgen.<br />
Zijn gezicht zwelt op en zijn lippen worden paars, als een<br />
geile Eskimo. Dan gaat hij langzaam, heel langzaam op die<br />
sukkel af, voelt en betast hem met vingers van rottend ecto -<br />
plasma.<br />
De Boerenlul heeft de uitdrukking van een braaf jongetje<br />
op zijn gezicht, ze straalt als neon van hem af. Hij kwam recht<br />
van de voorpagina van de Saturday Evening Post met een stel<br />
stommelingen, en hij stond stijf van de junk. Zijn klanten klagen<br />
nooit, en de Valsspelers leveren graag aan de Boerenlul.<br />
Op een dag besluit het Lieve Joch te od’en, en van wat er dan<br />
tevoorschijn komt moet zelfs een ziekenbroeder kotsen. Uiteindelijk<br />
flipt de Boerenlul, rent als een bezetene door lege automatieken<br />
en metrostations en schreeuwt zo hard mogelijk:<br />
“Kom terug, jochie! Kom terug!” en rent achter het Joch aan<br />
de East River in, door condooms en sinaasappelschillen, door<br />
een mozaïek van drijvend krantenpapier, in de stille, zwarte<br />
smurrie waar gangsters vastzitten in beton en platgewalste<br />
pistolen liggen om de lange arm van de ballistische experts te<br />
omzeilen.’<br />
En die flikker denkt: Wat een figuur, zeg! Wacht maar tot ik<br />
29
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 30<br />
de jongens bij Clark’s hierover vertel. Hij verzamelt rare figuren,<br />
en blijft stilstaan voor de zeemeeuwact van Joe Gould.<br />
Dus ik besluit er een tientje uit te slaan en spreek af dat ik hem<br />
wat ‘pot’, zoals hij het noemt, zal verkopen, en denk bij mezelf:<br />
ik verneuk die lul gewoon met kattenkruid. (nb: kattenkruid<br />
ruikt als marihuana als het brandt. Vaak verkocht aan<br />
onoplettende of onwetende sukkels.)<br />
‘Nou,’ zeg ik, en ik tik op mijn pols, ‘de plicht roept. Of zoals<br />
de ene rechter zei tegen de andere: “Wees rechtvaardig, en<br />
als je niet rechtvaardig kunt zijn, doe dan maar wat.”’<br />
Ik loop de automatiek in en daar staat Bill Gains, weggedoken<br />
in iemand anders zijn overjas. Hij ziet eruit als een bankier<br />
uit 1910 na een herseninfarct, en Ouwe Bart staat, haveloos<br />
en onopvallend, poundcake te soppen met zijn smerige, vette<br />
vingers.<br />
Ik had klanten uptown voor wie Bill zorgde, en Bart kende<br />
een paar ouwe knarren uit de tijd dat we heroïne rookten;<br />
spookachtige asgrauwe huisbewaarders, portiers als spookverschijningen<br />
die stoffige gangen schoonveegden met slome<br />
ouwemannenhanden, rochelend en spugend in de junkzieke<br />
ochtend, gepensioneerde astmatische helers in theatrale hotels,<br />
Pantopon Roos, de oude madam uit Peoria, stoïcijnse<br />
Chinese obers die nooit hun ziekte laten blijken. Bart zocht<br />
hen op met zijn ouwejunkietred, geduldig, behoedzaam en<br />
langzaam, en liet een paar uur warmte in hun bloedeloze handen<br />
glijden.<br />
Ik ben een keer voor de kick met hem mee geweest. Je weet<br />
hoe oude mensen alle schaamte verliezen als het om eten gaat,<br />
en dat je moet kotsen als je ernaar kijkt. Ouwe junkies zijn<br />
hetzelfde met junk. Ze beginnen te bazelen en te krijsen als ze<br />
het zien. De spuug druipt van hun kin, hun maag rommelt en<br />
al hun darmen knarsen en kronkelen peristaltisch terwijl ze<br />
de junk verhitten, de nog gezonde huid vergaat, en je ver-<br />
30
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 31<br />
wacht ieder moment dat er een grote kledder protoplasma uit<br />
spuit die de junk verpakt en verziekt. Echt te walgelijk voor<br />
woorden.<br />
Nou, op een dag zijn mijn jongens er ook zo aan toe, dacht<br />
ik filosofisch. Wat is het leven toch eigenaardig, nietwaar?<br />
Terug downtown via Sheridan Square Station voor het geval<br />
de smeris zich schuilhoudt in een bezemkast.<br />
Zoals gezegd, het kon zo niet doorgaan. Ik wist dat ze buiten<br />
ergens zaten te onderhandelen, hun kwaadaardige politiemagie<br />
uitoefenden en poppetjes van mij in Leavenworth Pris on<br />
stopten. ‘In die ene hoef je geen naalden te steken, Mike.’<br />
Ik hoor dat ze Chapin betrapt hebben met een poppetje.<br />
Een ouwe gecastreerde juut zat in de kelder van het bureau<br />
dag en nacht, jaar in jaar uit een poppetje van zichzelf op te<br />
hangen. En toen Chapin werd opgehangen in Connecticut,<br />
troffen ze die ouwe gluiperd aan met een gebroken nek.<br />
‘Van de trap gevallen,’ beweren ze. Je weet wel, de bekende<br />
politiebullshit.<br />
Junk wordt omringd door magie en taboes, vloeken en<br />
amuletten. Ik speurde mijn Mexicaanse dealer op via de radar.<br />
‘Niet deze straat, de volgende, rechtsaf... hier linksaf. En<br />
nu weer rechts’, en daar staat hij, een tandeloos oudewijvengezicht<br />
met uitgebluste ogen.<br />
Ik ken ook een pusher die altijd een liedje loopt te neuriën,<br />
en iedereen die langskomt neemt het over. Hij is zo grauw en<br />
spookachtig en anoniem dat ze hem niet zien en denken dat ze<br />
zelf in gedachten het liedje neuriën. Dus de klanten komen<br />
binnen op de klanken van ‘Smiles’ of ‘I’m in the Mood for<br />
Love’, of ‘They Say We’re Too Young to Go Steady’, of wat<br />
het liedje die dag ook is. Soms zie je misschien wel vijftig ratachtige<br />
junkies die krijsend achter een jongen met een mondharmonica<br />
aan lopen, en dan zit De Man daar op een rieten<br />
stoel de zwanen te voeren, een dikke travestiet die zijn Af-<br />
31
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 32<br />
ghaanse windhond uitlaat in de East Fifties, een ouwe alcoholist<br />
die tegen een brievenbus staat te pissen, een radicale joodse<br />
student die folders uitdeelt op Washington Square, een<br />
boomchirurg, een verdelger, een reclamehomo in Nedick’s<br />
waar hij de buffetbediende bij zijn voornaam noemt. Het wereldwijde<br />
netwerk van junkies, afgestemd op een draad van<br />
ranzig sperma, hun arm afbindend in gemeubileerde kamers,<br />
rillend in de junkzieke ochtend. (Ouwe junks inhaleren de<br />
zwarte rook in de achterkamer van de Chinese wasserij en<br />
Melancholy Baby sterft aan een overdosis tijd of stikt tijdens<br />
een cold turkey.) In Jemen, Parijs, New Orleans, Mexico City<br />
en Istanbul – rillend door de pneumatische hamers en graafmachines,<br />
junkies die tegen elkaar krijsen en vloeken, geen<br />
van beiden verstonden we er een woord van, en De Man leunde<br />
uit een passerende stoomwals en ik jatte een emmer teer.<br />
(nb: Istanbul wordt afgebroken en weer opgebouwd, vooral<br />
de smerige junkiewijken. Istanbul heeft meer heroïnejunkies<br />
dan New York City.) De levenden en de doden, in voor- en tegenspoed,<br />
stoned, verslaafd, gekickt of weer verslaafd, komen<br />
af op de junkiekreet, en de Dealer eet tjaptjoi in Dolores<br />
Street, Mexico, D.F., sopt poundcake in de automatiek,<br />
wordt van het Beursplein verjaagd door horden blaffende politie-people.<br />
(nb: People is in New Orleans slang voor de narcoticabrigade.)<br />
De oude Chinees schept met een roestig conservenblik water<br />
uit de rivier en wast de yen pox af die zo hard en zwart is<br />
als sintels. (nb: Yen pox is de as van opgerookte opium.)<br />
Nou, de politie heeft mijn lepel en mijn spuit, en ik weet dat<br />
ze op mijn golflengte zitten en ze staan onder leiding van een<br />
blinde duif die bekendstaat als Willy de Schijf. Willy heeft een<br />
ronde, schijfvormige mond die omlijnd is door gevoelige,<br />
rechtopstaande zwarte haartjes. Hij is blind door het spuiten<br />
in zijn oogbol, zijn neus en verhemelte zijn weggevreten door<br />
32
<strong>Burroughs</strong> <strong>Naakte</strong> <strong>lunch</strong> 14-12-2009 13:36 Pagina 33<br />
de heroïne, zijn lichaam is een en al littekenweefsel, dat hard<br />
en droog aanvoelt als hout. Hij kan de shit alleen nog maar<br />
slikken, met die mond dus, die soms voor hem uit zwaait aan<br />
een lange buis van ectoplasma waarmee hij tast naar de geluidloze<br />
frequentie van junk. Hij volgt mijn spoor door de hele<br />
stad tot in de kamers waar ik al weer uitgetrokken ben, en<br />
de politie stuit op een pasgetrouwd stel uit Sioux Falls.<br />
‘Oké, Lee! Kom maar achter die voorbindlul vandaan! We<br />
hebben je herkend’, en ze trekken met één ruk zijn lul eraf.<br />
Willy begint nu opgefokt te raken en je kunt hem altijd buiten<br />
in het donker horen jammeren (hij functioneert alleen<br />
’s avonds en ’s nachts), en je voelt de afschuwelijke behoefte<br />
van die blinde, tastende mond. Als ze Willy komen oppakken<br />
gaat hij helemaal door het lint, en zijn mond eet een gat dwars<br />
door de deur heen. Als de politie hem niet gegrepen en zijn<br />
huis grondig doorzocht had, dan zou hij alle junkies die hij in<br />
handen kreeg hebben leeggezogen.<br />
Ik wist, en ieder ander wist, dat ze de Schijf op me af zouden<br />
sturen. En als mijn jeugdige klanten ooit voor de rechter<br />
zouden getuigen: ‘Hij dwingt me om allerlei vreselijke seksdingen<br />
met hem te doen in ruil voor junk’, dan kon ik de<br />
straat verder wel vaarwel zeggen.<br />
Dus we slaan een voorraadje heroïne in, kopen een tweedehands<br />
Studebaker en vertrekken naar het westen.<br />
33